Σκληροί πυρήνες και μαλθακοί υπουργοί.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές στις ΔΕΚΟ και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι δεσμευτικές, θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν μέχρι το τέλος Μαρτίου" , τόνισε , σύμφωνα με πληροφορίες, ο Υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου σε τριάντα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με τους οποίους συναντήθηκε το απόγευμα και συζήτησαν την πορεία της οικονομίας και τα δεδομένα του νέου προϋπολογισμού.
Αναφορικά με την επίτευξη της μείωσης του ελλείμματος στο 3% το 2014, ο κ.Παπακωνσταντίνου,σύμφωνα πληροφορίες, τόνισε ότι είναι αναγκαίες οι περικοπές των περιττών δαπανών στο Δημόσιο. Όταν μάλιστα του επεσήμαναν οι βουλευτές ότι υπάρχουν ακόμη υψηλόμισθοι στον ΟΣΕ και τον ΟΠΑΠ και ότι είναι αδιανόητο να υπάρχουν υπάλληλοι με εκκαθαριστικό 120.000 ευρώ το χρόνο, ο Γ. Παπακωνσταντίνου φέρεται αναρωτήθηκε "με ποιόν σκληρό πυρήνα του ΠΑΣΟΚ να χτυπηθούμε πρώτα".
Ο "αχαμνός" υπουργός Οικονομικών με εντυπωσιακή αφέλεια και περισσό θράσος υπεκφεύγει των ευθυνών του και ξεχνά τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες που απορρέουν απο το αξίωμα του. Υποτιμά τους βουλευτές όταν ομιλεί για την περικοπή των περιττών δαπανών στο Δημόσιο.Γιατί δεν το έχει κάνει ήδη? Ποιός τον εμπόδισε? Γνωρίζει άραγε ποιές είναι οι περιττές δαπάνες. Απο τις αποφάσεις του προκύπτει οτι ως τέτοιες υπολογίζει τις συντάξεις των 500 ευρώ και τους μισθούς των 1000 και 1500 ευρώ.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται εξαιρετικά χυδαίος όταν επιχειρεί να ταυτίσει το ΠΑΣΟΚ με την συνδικαλιστική αθλιότητα και τις προνομίες που έχουν επιτύχει ομάδες εργαζομένων.Δείχνει πόσο ξένο νοιώθει το κόμμα στην κυβέρνηση του οποίου συμμετέχει. Στη Ρηγίλλης άλλωστε επιχείρησε να ξεκινήσει την πολιτική του καριέρα, αλλά δεν τα κατάφερε. Η καλή του τύχη τον έφερε στο ΠΑΣΟΚ μέσω ενός ευπρεπούς βασικού στελέχους του τέως πρωθυουργού κ. Σημίτη. Ξεχνάει ο υπουργός.Ξεχνάει οτι οι σκληροί πυρήνες που σήμερα επικαλείται, υπήρξαν οι στυλοβάτες και το σκληρό μπλόκ υποστήριξης του κ. Παπανδρέου, υπήρξαν οι βασικοί τους σύμμαχοι στην αναμέτρηση του οπισθοδρομικού ΠΑΣΟΚ με το ΠΑΣΟΚ της ευθύνης , της σύνεσης, της δημιουργίας και του αέναου δημοκρατικού εκσυγχρονισμού.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου οφείλει να αισθανθεί την κρισιμότητα της περιόδου και να καταθέσει το σχέδιο σύγκρουσης με ότι μας καθηλώνει και μας καθυστερεί, με ότι μας εμποδίζει να εισέλθουμε σε μία γόνιμη, δημιουργική, καινοτόμα, αναπτυξιακή και ανθρώπινη περίοδο. Διαφορετικά να πάει σπίτι του. Η μαμά του θα του βρεί καινούργια δουλειά.