(2.500 ετών. Την έλεγαν οι Βάρβαροι για τους Ελληνες. Στη σύγχρονη εποχή, την λένε οι Ελληνες για τους Βάρβαρους. Ξένους και ντόπιους. Προστάτες).
- Το χωριό μας καίγονταν και η π΄τάνα λούζονταν.
(Εμείς χάνουμε αυγά, πασχάλια και ζωές κι ο Γιωργάκης παινεύεται που μας έχωσε στην μέγγενη της τρόϊκας).
- Τον αράπη κι αν τον πλύνεις το σαπούνι σου χαλάς.
(Αυτοί δεν καταλαβαίνουν από...πλύσιμο. Από φτύσιμο, ίσως).
- Κι ο άγιος φοβέρα θέλει.
(Αρκετές λαμπάδες τους ανάψαμε. Αρκετά ευχέλαια τους κάναμε. Καιρός για απο-καθήλωση εικόνων, αγίων, "ηγετών").
- Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις.
(Δάσκαλος να σου πετύχει. Σκέτος απατεώνας. Οδηγός συμφοράς).
- Ο ψεύτης και ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται.
(Μετά παίρνουν σειρά οι εθνοπατριώτες, οι νταβατζήδες και τα...ΜΑΤ. Η Κάθαρση άργησε κι άλλη τετραετία).
- Το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.
(Καρχαρίες κυβερνούν, καρχαρίες τρώνε).
- Οποιος πηδάει πολλά παλούκια...
(Πηδήξαμε Σημίτη, πηδήξαμε Κραμανλή...ο Γιωργάκης μας καρφώθηκε!!).
- Εβαλε το λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
(Τα πρόβατα είμαστε εμείς. Οι λύκοι δεν ξέρω).
- Στερνή μου γνώση να σ΄είχα πρώτα.
(Παροιμία τετραετούς διάρκειας. Ανάμεσα σε δυο εκλογικές αναμετρήσεις).
- Αλλού τρως, αλλού πίνεις κι αλλού πας και το δίνεις.
(Παροιμία της Κυριακής των εκλογών).
- Καλύτερα να μου κόβονταν το χέρι.
(Παροιμία της Δευτέρας των εκλογών).
- Γά--σέ μας κι άφησε μας.
(Παροιμία διεξόδου. Κάντο να τελειώνουμε. Βαρέθηκα. Κι ας γκαστρωθώ).
- Ολα τα δάκτυλα δεν είναι ίσα.
(Ο μικρός είναι ο Παναγόπουλος-ΓΣΕΕ-, παράμεσος ο Δασκαλόπουλος-ΣΕΒ-,
δείκτης η τρόϊκα και μέσος ο Γιωργάκης. Αντίχειρας;; Δεν υπάρχει αντίχειρας.
Οι Ελληνες έχουν τέσσερα δάχτυλα!!).
- Στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
(Κουφοί δεν είναι. Νεοφιλελεύθεροι είναι).
- Οπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος.
(Αφού δεν ακούν τα βογγητά και την απελπισία μας, ας ακούσουν την...οργή μας).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου