Το ευρώ δεν είναι μόνο νόμισμα

Βάζω το χέρι στην τσέπη με τα ψιλά και βγάζω 7,5 ευρώ. Τρία κέρματα των δύο ευρώ και τρία πενηνταράκια. Τα δίευρα όλα ίδια από τη μία πλευρά – ένα μεγάλο 2, η λέξη EURO και ο χάρτης της Ευρώπης. Από την άλλη, το ένα κέρμα έχει ένα δένδρο που συμβολίζει τη ζωή, και το μήνυμα της Γαλλικής Επανάστασης, «ελευθερία, ισότητα, αδελφοσύνη». Το δεύτερο παρουσιάζει τον αετό – σύμβολο της Γερμανίας, χωρίς να αναφέρεται στη χώρα. Το τρίτο περιέχει ένα απλοϊκό σχήμα ανθρώπου του οποίου το ένα χέρι γίνεται μέρος του συμβόλου του ευρώ – είναι κέρμα του Βελγίου από το 2009, αναμνηστικό για τη δέκατη επέτειο της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης. Τα κέρματα των 50 euro cents τυχαίνουν όλα να έχουν το πρόσωπο του Ελευθερίου Βενιζέλου, μέσα σε έναν κύκλο από αστέρια, το σύμβολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Στην τσέπη μου κρατώ τα σύμβολα και την πραγματικότητα, την ιστορία και την καθημερινότητα, της Ευρώπης και της χώρας μου. Δεν θέλω να χάσω ούτε την καθημερινότητα αυτή ούτε την ιστορία της Ελλάδας ούτε την κοινή πορεία μας με την Ευρώπη. Ο δεσμός είναι αμφίδρομος: σε πολλές τσέπες και πορτοφόλια σε όλη την Ευρώπη βρίσκονται τα ελληνικά κέρματα που απεικονίζουν την Ευρώπη πάνω στον (μεταμορφωμένο σε ταύρο) Δία – η Ευρώπη η οποία έδωσε το όνομά της στην ήπειρό μας.
Το ευρώ είναι προσωπική υπόθεση. Δεν είναι μόνο το νόμισμα με το οποίο μετράμε τον μισθό ή τις καταθέσεις μας, δεν είναι μόνο το χρέος (εθνικό και προσωπικό) που μας πνίγει, δεν είναι απλώς το νόμισμα με το οποίο η Ευρώπη εκπροσωπείται στην παγκόσμια αγορά. Είναι το νόμισμα με το οποίο μετριέται η αποφασιστικότητα των Ευρωπαίων να δημιουργήσουν μια ισχυρότερη οικονομική και πολιτική ένωση. Είναι το νόμισμα με το οποίο μετριέται κάθε επιτυχία και κάθε αποτυχία σε αυτό τον δρόμο. Αλλά είναι και η απτή σύνδεση του κάθε πολίτη με άλλους πολίτες στις χώρες του κοινού νομίσματος, αυτό που μας επιτρέπει να ταξιδεύουμε, να εργαζόμαστε, να σπουδάζουμε χωρίς τα εμπόδια του συναλλάγματος και της διαφορετικότητας, χωρίς να είμαστε ξένοι.