Ο λαός θέλει εκλογές!

Παρακολούθησα αυτόν τον ορυμαγδό των δημοσκοπήσεων των τελευταίων ημερών. Δεν ξέρω καμιά άλλη χώρα που να διεξάγονται τόσες πολλές δημοσκοπήσεις, από τόσες πολλές εταιρείες και τόσο συχνά.
Μερικές ακόμα παρατηρήσεις:
Ανήκω σ’ εκείνους που ούτε αποθεώνουν τις δημοσκοπήσεις, όταν τα ευρήματα είναι θετικά, αλλά ούτε τις απορρίπτουν όταν είναι αρνητικά. Οι δημοσκοπήσεις, ακόμα και οι λεγόμενες κακές, δεν παύουν να είναι χρήσιμες!
Δεύτερον, θεωρώ ότι οι πολιτικοί δεν πρέπει να καθορίζουν την πολιτική τους με βάση τις δημοσκοπήσεις. Έτσι αυτοακυρώνονται. Αντίθετα, πρέπει να εφαρμόζουν το πρόγραμμά τους, ακόμα και όταν η κοινή γνώμη εναντιώνεται προσωρινά.
Τρίτον, σ’ ένα τόσο έντονα φορτισμένο περιβάλλον κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη. Οι πολίτες λειτουργούν περισσότερο με βάση το συναίσθημα της στιγμής, παρά τη λογική.
Οι δημοσκοπήσεις που θα μας δώσουν μια πρώτη απεικόνιση του εκλογικού αποτελέσματος θα είναι αυτές που θα γίνουν αφού προκηρυχθούν οι εκλογές.
Η δημοσκόπηση της GPO
Παρακολούθησα χθές βράδυ τη δημοσκόπηση της GPO που παρουσίασε ο κ. Πρετεντέρης στο MEGA. Συνοπτικά τα «νούμερα»
Πρώτον, το 77,2% των πολιτών θέλει πάση θυσία να παραμείνουμε στο ευρώ.
Δεύτερον, το 48% των πολιτών θεωρεί αναγκαία τα μέτρα που ελήφθησαν πρόσφατα, αν και τα θεωρεί άδικα.
Τρίτον, το 52,4 των πολιτών κρίνει αρνητικά τον κ. Παπαδήμο
Τέταρτον, το 66,9% κρίνει αρνητικά το έργο της Κυβέρνησης Παπαδήμου
Πέμπτον, το 62.2% θέλει εκλογές τον Απρίλιο.
Έκτο, στην ανοιχτή ερώτηση ποιόν θέλει για πρωθυπουργό μετά τις εκλογές, το 20% επιλέγει τον κ. Σαμαρά, το 16.5% τον κ. Βενιζέλο και μόλις το 6.3% τον κ. Παπαδήμο!
Έβδομο, στην πρόθεση ψήφου:

ΝΔ: 19.4% ( -2)
ΠΑΣΟΚ: 13.1% (-2)
ΔΗΜΑΡ 12%
ΚΚΕ 9.5%
ΣΥΡΙΖΑ 8.5%
ΛΑΟΣ 5.1% (-2)
Όγδοο, στο ερώτημα τι κυβερνήσεις θέλει μετά τις εκλογές, το 63% θέλει κυβερνήσεις συνεργασίας, ενώ το 30% αυτοδυναμία
Πολιτικά συμπεράσματα:
Κατ΄ αρχήν μια εισαγωγική παρατήρηση. Θεωρώ οτι ήταν τουλάχιστον άκομψο εκ μέρους του παρουσιαστή, να μην καλέσει εκπροσώπους από τα άλλα κόμματα που αναγνωρίζονται από τον Κανονισμό της Βουλής (δηλαδή ΚΚΕ, Συνασπιμό και ΛΑΟΣ) και να δώσει βήμα και άφθονο χρόνο σ’ ένα κόμμα που δεν μπαίνει στη Βουλή (ΔΗΣΥ) και σ΄ ένα άλλο ΔΗΜΑΡ, που προς το παρόν είναι απλώς δημοσκοπικό φαινόμενο. Αν αυτό δεν είναι αβάντα, τότε τι είναι; Επιπλέον, μου ακούγονταν μάλλον υποκριτικό οι κύριοι Μαργαρίτης και Ζαφειριάδης να παριστάνουν τους νεόκοπους του πολιτικού μας συστήματος, όταν αμφότεροι έχουν θητεύσει (και μάλιστα επί μακρόν) σε άλλα κόμματα και να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους υπέρ της συνεργασίας, όταν δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν στα κόμματα που ανήκαν προηγουμένως.
Επί της δημοσκόπησης τώρα:

Πρώτον, το εκλογικό σώμα, στη συντριπτική του πλειοψηφία, θέλει εκλογές τον Απρίλιο. Aυτό σημαίνει ότι παρά την καταστροφολογία και την συστηματική πίεση που ασκείται για την παράταση του βίου της Κυβέρνησης Παπαδήμου (ο κ. Χρυσοχοϊδης ακόμα και χθές το βράδυ υπερασπιζόταν την άποψη αυτή) οι πολίτες δεν φοβούνται τις εκλογές, αλλά τις θεωρούν διέξοδο.
Δεύτερον, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ, βλέπουν τα ποσοστά τους να συρρικνώνονται κατά 2%. Η Ν.Δ. , αν και διατηρεί μια στέρεη διαφορά από το δεύτερο κόμμα, εξέρχεται από μια δύσκολη μάχη, ελαφρώς τραυματισμένη, αν αναλογιστεί κανείς ότι φέρεται να έχει περίπου τις ίδιες απώλειες με το ΠΑΣΟΚ (που ψήφισε και το Μνημόνιο Ι) και το ΛΑΟΣ (των γνωστών κυβιστήσεων). Τολμώ, μάλιστα να εκτιμήσω, ότι αν δεν υπήρχε η διαφοροποίηση των «21», πιθανότατα οι απώλειες να ήταν μικρότερες.
Τρίτον, θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό το 48% των πολιτών που θεωρεί αναγκαία τα μέτρα που αποφασίστηκαν στο πλαίσιο του Μνημονίου ΙΙ. Αυτό ενδεχομένως θα αποτελέσει και μια πρόκληση για τα κόμματα να πουν την αλήθεια καθώς θα οδεύουμε προς τις εκλογές.
Τέταρτον, η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Κουβέλη κινείται δημοσκοπικά σε διψήφια ποσοστά και ξεπερνά τα άλλα κόμματα της Αριστεράς, η οποία συνολικά υπερβαίνει το 30%. Ο κ. Κουβέλης φαίνεται να λειτουργεί ως «υποδοχέας» των δυσαρεστημένων του ΠΑΣΟΚ. Θα είναι κρίσιμο να δούμε τα ποσοστά του, όταν αλλάξει η ηγεσία του Κινήματος. Και δεύτερον, όταν ο κ. Κουβέλης αρχίσει να κρίνεται όχι με βάση αυτά που απορρίπτει, αλλά μ’ εκείνα που θα προτείνει.
Τέταρτον, το συντριπτικό ποσοστό με το οποίο το εκλογικό σώμα τοποθετείται υπέρ της παραμονής της χώρας μας στην ευρωζώνη, φανερώνει μια μεγάλη δεξαμενή ψηφοφόρων στους οποίους πρέπει να απευθυνθεί ο Αντώνης Σαμαράς με μια βιώσιμη πρόταση εξόδου από την κρίση. Και μπορεί να αναδειχθεί προνομιακός συνομιλητής αυτού του χώρου δεδομένου οτι αφ΄ενός είχε εγκαίρως προβλέψει την αποτυχία του Μνημονίου Ι και αφ΄ετέρου δεν δίστασε να στηρίξει επώδυνα μέτρα όταν το διακύβευμα ήταν η παραμονή μας στην ευρωζώνη

Πέμπτον, ο Αντώνης Σαμαράς, για πρώτη φορά και μάλιστα σε ανοιχτή ερώτηση, έρχεται πρώτος στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός. Αποτελεί μάλιστα έκπληξη το χαμηλό ποσοστό που συγκεντρώνει ο σημερινός Πρωθυπουργός, όταν από πολλές πλευρές καταβάλλεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ότι χαίρει μεγάλης εκτιμήσεως. Μάλιστα, σε κάποια δημοσκόπηση «μετρήθηκε» ακόμα και το «κόμμα Παπαδήμου».
Συμπέρασμα: Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα εκλογικό σώμα που λειτουργεί και δικαίως υπό το βάρος μιάς σκληρής λιτότητας. Δεν είναι εύκολο να αποφασίσει με καθαρό μυαλό. Όμως, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, ο κόσμος δείχνει πρωτόγνωρη ωριμότητα. Η πρόκληση για τα κόμματα θα είναι να αρθούν και αυτά στο ύψος των περιστάσεων και να τοποθετηθούν υπεύθυνα. Ίσως θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα έχουν πέραση τα «ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα». Ίσως για πρώτη φορά, το κόμμα που θα κερδίσει τις εκλογές θα πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσουν πολλές από τις παλιές συνήθειες!
http://www.antinews.gr