Χωρίς την παραμικρή διάθεση να αμφισβητήσω την σημασία αυτής της διπλής εξέλιξης, δεν μπορώ και να μη σταθώ στα νέα ζητήματα που δημιουργεί. Γιατί, αφού τα κομματικά επιτελεία θεωρούν επιτυχή τον χειρισμό που έγινε απέναντι στο γερμανικής έμπνευσης σενάριο της επιτροπείας, θα πρέπει να ομολογήσουν ότι με τον ίδιο τρόπο οφείλουν να χειριστούν τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα, στην προσπάθειά της να αποφύγει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Κι αν ακόμη δεχθούμε ότι έχουν διαφορετικές προσεγγίσεις ή πολιτικές θέσεις, ας πούμε στο θέμα του περιορισμού του μεγέθους του κράτους ή της απελευθέρωσης επαγγελμάτων, δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει κόμμα που διαφωνεί με την ανάγκη να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή. Ας χαράξουν εκεί, λοιπόν, την επόμενη εθνική γραμμή.
Ταυτόχρονα, είναι εξαιρετικά παρήγορο για την Ευρώπη που βρέθηκαν πολλοί ηγέτες – σχεδόν όλοι νομίζω – και πολιτικά πρόσωπα, ακόμη και εντός της Γερμανίας, όπως και πολλά ΜΜΕ που απέρριψαν χωρίς δεύτερη σκέψη την τοποθέτηση ενός επιτρόπου στην Ελλάδα. Δείχνει υγιή, δημοκρατικά αντανακλαστικά, σε μία χρονική στιγμή που αμφισβητούνται και δοκιμάζονται τα πάντα. Είναι μία άλλη συζήτηση, εάν η μη τοποθέτηση επιτρόπου αλλάζει κάτι επί της ουσίας στην στάση της Γερμανίας, της Ευρώπης και της Τρόικας έναντι της Αθήνας.
Πέρα από το θέμα του επιτρόπου, ο Λ. Παπαδήμος προσπάθησε να εξηγήσει αναλυτικά στο ραντεβού του με την Μέρκελ, όπως και στο δείπνο των 27, ότι η εικόνα που μεταφέρει η Τρόικα στις Βρυξέλλες δεν είναι αντικειμενική και ορθή, επειδή η Ελλάδα εμφανίζεται να μην εκπληρώνει καμία δέσμευσή της και οι θυσίες των Ελλήνων να αμφισβητούνται. Εμείς που ζούμε εδώ, γνωρίζουμε ότι η αλήθεια είναι διαφορετική: οι Ελληνες (για την ακρίβεια, πολλοί Ελληνες) κάνουν παραπάνω κι από όσα αντέχουν, ενώ η κυβέρνηση Παπαδήμου πασχίζει να κάνει κάτι παραπάνω από το «σχεδόν τίποτα» της κυβέρνησης Παπανδρέου στο πεδίο των μεταρρυθμίσεων, χωρίς να στηρίζεται επί της ουσίας – ούτε καν από τα κόμματα που υποτίθεται ότι την στηρίζουν (αλήθεια, ποιός τους φταίει γι αυτό;). Η προσπάθεια του Παπαδήμου να διορθώσει την εικόνα που είχαν οι συνομιλητές του για την κατάσταση στην Ελλάδα, συνδέεται ευθέως με την προσπάθεια που καταβάλει η κυβέρνηση να αντισταθεί στην πίεση για περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους, μέσω της κατάργησης του 13ου-14ου μισθού ή/και της περικοπής του κατώτατου μισθού.
Τα μεσάνυχτα, ο Ελληνας πρωθυπουργός συμμετείχε σε σύσκεψη με τους Γιούνκερ (Eurogroup), Ρομπάι (ΕΕ), Μπαρόζο – Ρεν (Κομισιόν) και Ασμουσεν (ΕΚΤ) για συντονισμό με στόχο να κλείσει προσεχώς το PSI, όπου όλα δείχνουν ότι βρισκόμαστε κοντά σε συμφωνία. Ρομπάι και Μπαρόζο δήλωσαν ότι θέλουν το «κούρεμα» να έχει συμφωνηθεί ως το τέλος της εβδομάδας. Νωρίτερα, έπειτα από την συνάντηση που είχε με τον Παπαδήμο, η Μέρκελ αναχώρησε από τις Βρυξέλλες για το Βερολίνο και ο Σαρκοζί για το Παρίσι. Και οι δύο έκαναν σαφές ότι το θέμα του επιτρόπου δεν τους απασχολεί πλέον, αλλά κανείς δεν είπε πως αλλάζει κάτι στην πολιτική της ΕΕ έναντι της Ελλάδας. Κι από εκείνη την ώρα εμένα με τρώει η υποψία, ότι με το πυροτέχνημα του επιτρόπου και τον γενικό ξεσηκωμό ξεχάσαμε τα υπόλοιπα και σε λίγο θα τα ξαναβρούμε μπροστά μας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου