Οταν ακούς τον υπουργό Οικονομικών να σου λέει ότι ενισχύοντας την ανταγωνιστικότητα αμβλύνεις τις πιέσεις στους μισθούς κι ότι προστασία της αγοράς εργασίας δεν είναι μόνο η προστασία στους εργαζόμενους αλλά και στους ανέργους, αυτό που σου έρχεται απευθείας στο μυαλό είναι ότι μάλλον το εκκαθαριστικό του Δώρου Χριστουγέννων που πήραμε -όσοι το πήραμε- το Δεκέμβριο, αποκτά συλλεκτική αξία καθώς όλα δείχνουν ότι η Τρόικα θα επιβάλει αυτό που έφερνε από τη πρώτη στιγμή στο τραπέζι, με τις ευλογίες βέβαια εργοδοτικών οργανώσεων.
Να μη γελιόμαστε λοιπόν. Ο 13ος και 14ος μισθός είτε θα κουτσουρευτούν είτε θα καταργηθούν, με άλλοθι την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, για την οποία όλοι κόπτονται αλλά όσο κι να ψάξει κανείς στα λεξικά των οικονομικών όρων, δεν πρόκειται να βρει τον ορισμό της.
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η Κυβέρνηση πήγε στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα κρατώντας εξαρχής λευκή πετσέτα, γιατί πολύ απλά ενώ γνώριζε το τι έχει γίνει στην αγορά εργασίας πίσω από τους «στρογγυλεμένους» αριθμούς των στατιστικών στοιχείων κι ενώ θα έπρεπε να παραθέσει μελέτες και αναλύσεις για τις επιπτώσεις στο ΑΕΠ και στο ασφαλιστικό σύστημα από τις έως τώρα περικοπές μισθών αλλά κι από τις επιδιωκόμενες από τη Τρόικα, άρχισε να ψελλίζει ότι αυτά που ζητούν ο κ. Τόμσεν και η παρέα του δεν μπορούν να περάσουν από τα κόμματα και τη Βουλή λες και το ζητούμενο εργαζόμενων και ανέργων είναι εάν θα συμφωνήσουν ή όχι οι 300!
Οσο για το απίστευτο επιχείρημα που ακούγεται ότι το θέμα των μισθών είναι τόσο κρίσιμο που θα το χειριστεί πλέον προσωπικά ο Λουκάς Παπαδήμος προκαλεί τουλάχιστον ειρωνικά χαμόγελα, αφενός γιατί για μια ακόμα φορά το πολιτικό δυναμικό αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων αφήνοντας έναν υπηρεσιακό πρωθυπουργό να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, και αφετέρου γιατί όταν αφήνεις έναν πρώην κεντρικό τραπεζίτη να χειριστεί μισθολογικά θέματα, είναι σαν να ρίχνεις αυτή τη ρημάδα τη λευκή πετσέτα που κρατούσες εξαρχής.
Γιώργος Παππούς
Να μη γελιόμαστε λοιπόν. Ο 13ος και 14ος μισθός είτε θα κουτσουρευτούν είτε θα καταργηθούν, με άλλοθι την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, για την οποία όλοι κόπτονται αλλά όσο κι να ψάξει κανείς στα λεξικά των οικονομικών όρων, δεν πρόκειται να βρει τον ορισμό της.
Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η Κυβέρνηση πήγε στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα κρατώντας εξαρχής λευκή πετσέτα, γιατί πολύ απλά ενώ γνώριζε το τι έχει γίνει στην αγορά εργασίας πίσω από τους «στρογγυλεμένους» αριθμούς των στατιστικών στοιχείων κι ενώ θα έπρεπε να παραθέσει μελέτες και αναλύσεις για τις επιπτώσεις στο ΑΕΠ και στο ασφαλιστικό σύστημα από τις έως τώρα περικοπές μισθών αλλά κι από τις επιδιωκόμενες από τη Τρόικα, άρχισε να ψελλίζει ότι αυτά που ζητούν ο κ. Τόμσεν και η παρέα του δεν μπορούν να περάσουν από τα κόμματα και τη Βουλή λες και το ζητούμενο εργαζόμενων και ανέργων είναι εάν θα συμφωνήσουν ή όχι οι 300!
Οσο για το απίστευτο επιχείρημα που ακούγεται ότι το θέμα των μισθών είναι τόσο κρίσιμο που θα το χειριστεί πλέον προσωπικά ο Λουκάς Παπαδήμος προκαλεί τουλάχιστον ειρωνικά χαμόγελα, αφενός γιατί για μια ακόμα φορά το πολιτικό δυναμικό αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων αφήνοντας έναν υπηρεσιακό πρωθυπουργό να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά, και αφετέρου γιατί όταν αφήνεις έναν πρώην κεντρικό τραπεζίτη να χειριστεί μισθολογικά θέματα, είναι σαν να ρίχνεις αυτή τη ρημάδα τη λευκή πετσέτα που κρατούσες εξαρχής.
Γιώργος Παππούς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου