Μια ανάλυση που αξίζει να την διαβάσετε
Λάζαρος Ελευθεριάδης
Αυτό τον καιρό οι ταπεινωτικές και προσβλητικές δηλώσεις πρός την Ελλάδα καλύπτουν όλο το φάσμα των προκλητικών δηλώσεων απέναντι σε ένα υπερήφανο λαό με λάθος ηγεσίες. Μούρχεται στο μυαλό μιά φράση την οποίαν συχνά την λέει ένας φίλος, “Μάθαν ότι κουραστήκαμε, πλακώσαν και οι βδέλες”. Θα προσπαθήσω να στοιχειοθετήσω παρακάτω κάποιες απο τίς πολλές πληροφορίες οι οποίες εμφανιστήκαν στα ΜΜΕ, ούτως ώστε να θεμελειώσω την νοηματική κατάληξη, του ότι η περιοχή μας αλλάζει ραγδαία, οφθαλμοφανώς πλέον, και ο Ελληνικός λαός καλείται για πολλοστή φορά να φυλάξει “θερμοπύλες”.
Οι προκλητικές δηλώσεις του προέδρου του Εμπορικού Επιμελητηρίου της Αυστρίας, Κρίστοφ Λάιτλ, ο οποίος προτείνει « η Ελλάδα να πουλήσει μερικά απο τα απομακρυσμένα ακατοίκητα νησιά της στην Τουρκία… αν δείτε το χάρτη, η Τουρκία θα μπορούσε να ενδιαφερθεί σε κάποια κοντινά και ακατοίκητα νησιά. Και δεν μιλώ για ιδιώτες αλλα για το τουρκικό κράτος. Έτσι η Ελλάδα θα μπορούσε να δείξει με συμβολικό τρόπο, πως μπορεί να δώσει ένα μέρος της κυριαρχίας της η Ελλάδα παραχωρώντας μέρος της κυριαρχίας της θα μπορούσε να δείξει την ευχαρίστηση της.
Με μια τέτοια κίνηση θα μπορούσε να λυθεί και το Κυπριακό !!!.
Η παραίτηση από, μέρος της κυριαρχίας της (εννοεί την Ελλάδα), θα ήταν ένα δείγμα ευγνωμοσύνης για τη βοήθεια.» (ποιάς βοήθειας άραγε, των 130 δις, απο τα οποία μένουν λιγότερα στο Ελληνικό δημόσιο, απο αυτά που παίρνουν οι ξένες και ντόπιες Τράπεζες, ;;;).
Ο Αντρέα Γκρος, μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, υπεύθυνος για την σύνταξη έκθεσης για την ύπαρξη μειονότητας στη Ρόδο, σε πρόσφατη συνέντευξή του επιβεβαίωσε την αναφορά του περί ύπαρξης “τουρκικής μειονότητας” στην Ρόδο.Όταν μιλάει ένα μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης για “τουρκική μειονότητα” στη Ρόδο, είναι προφανές ότι τα πράγματα είναι σοβαρότερα απ’ότι πιστεύουν κάποιοι “ανευθυνουπεύθυνοι” στην Αθήνα.
«Δεν είμαστε Τούρκοι, και δεν καλέσαμε τον Ελβετό βουλευτή στην Ρόδο» δηλώνει ξεκάθαρα ο πρόεδρος του πολιτιστικού Συλλόγου μουσουλμάνων Ρόδου Αδελφοσύνη Μεχμέτ Ζαμαντάκης. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στo τηλεοπτικό κανάλι «Κόσμος» της Ρόδου ο Μεχμέτ Ζαμαντάκης κατακεραυνώνει τον Ελβετό βουλευτή και μέλος του συμβουλίου της Ευρώπης ο οποίος κατά την διάρκεια συνέντευξης που έδωσε στην Ρόδο την οποία επισκέφτηκε μαζί με μία τουρκάλα βουλευτή, δήλωσε ότι ήρθε στο νησί κατόπιν πρόσκλησης των «Τούρκων» του νησιού.Ο Ελβετός βουλευτής παροτρύνθηκε να επισκεφτεί την Ρόδο και την Κώ από την τουρκική κυβέρνηση, η οποία σύμφωνα με πληροφορίες κάλυψε “όλα” τα έξοδα του ταξιδιού του.
Στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung σημειώνεται,«Η Ελλάδα δε διασώθηκε. Η κυβέρνηση στην Αθήνα αγοράζει χρόνο με τεράστια ποσά υπό τους όρους της αυστηρής λιτότητας και μεταρρυθμίσεων καθώς και αυστηρού ελέγχου. Υποτίθεται ότι η χώρα θα είναι το 2020 σε θέση να πληρώνει μόνη της τα χρέη της. Αυτό όμως είναι κάτι που δεν το πιστεύει κανείς, πιθανότερη θεωρείται μία επιπλέον αναδιάρθρωση, και ένα καινούργιο “δάνειο”. Γιατί με το ευρώ η Ελλάδα δε μπορεί να κερδίσει πίσω την ανταγωνιστικότητά της, που αποτελεί προϋπόθεση για σταθερά φορολογικά έσοδα. Για να καταστεί δε ανταγωνιστική έναντι των εμπορικών της εταίρων, θα έπρεπε οι μισθοί και οι τιμές να μειωθούν κατά το ήμισυ», δηλ. να υποτιμήσει βίαια, εσωτερικά την οικονομία της, με ότι αυτό συνεπάγεται για τον Ελληνικό λαό, δηλ τραγική φτώχεια και «μιζέρια».
Απο την άλλη πλευρά, οί δηλώσεις του κ. Γ. Μανιάτη, «Δεν θα ήταν σώφρον η κυβέρνηση να έβγαινε τώρα σε “διακεκαυμένη ζώνη”. Καμμία εταιρεία δεν θέλει να παίξει τα κεφάλαιά της εκεί που το τοπίο είναι ασαφές»,δηλώσεις με τίς οποίες, παραδέχεται το βάσιμο των τουρκικών διεκδικήσεων και χαρακτηρίζει «ασαφές το τοπίο σε Αιγαίο και Καστελόριζο (Μεγίστη)» σε ότι αφορά την δυνατότητα της ελληνικής πλευράς να προκηρύξει διαγωνισμούς, για έρευνες υδρογονανθράκων, σε αυτήν την περιοχή της Ελληνικής επικράτειας.
Όταν η πάγια εθνική θέση από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι ότι, «Το ιδιοκτησιακό καθεστώς των χερσαίων νησιωτικών περιοχών διέπεται αυστηρά από την Συνθήκη της Λωζάνης, και βάσει αυτής, υπάρχουν τεκμαρτά συγκεκριμένα ελληνικά δικαιώματα».
Οφείλει αμέσως το υπουργείο Εξωτερικών να δώσει απαντήσεις και βέβαια να τοποθετηθεί η πολιτική ηγεσία άμεσα, ο πρωθυπουργός, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, ο οποίος έχει αναδείξει την ΑΟΖ ως αιχμή της πολιτικής του, ελπίζω όχι όπως το “Ζάππειο Ι και ΙΙ», και βέβαια το ΛΑΟΣ και η αριστερά.
Ο κ. Α. Νταβούτογλου, υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας, δηλώνει, «Υπάρχουν προβλήματα συνδεόμενα με την κυριαρχία ορισμένων νησίδων και βραχονησίδων. Η χώρα μας επιθυμεί να βρεθεί μόνιμη λύση βάσει της αρχής της ευθυδικίας και λαμβανομένων υπόψη των δικαιωμάτων και των συμφερόντων της χώρας μας» απαντώνας σε ερώτηση Τούρκου βουλευτή.
Οι παράλογες απαιτήσεις της Τουρκίας δεν έχουν τελειωμό, παρ’όλα αυτά η Ελληνική κυβέρνηση υποταγμένη στα φοβικά της σύνδρομα αντιδρά “υποχωρόντας”, δημιουργώντας κατ’αυτόν τον τρόπο “κεκτημένα” στην επεκτατική πολιτική και τακτική των Τούρκων. Η προσπάθεια των Τούρκων, στο να καταστήσουν “δορυφόρο” τους την Ελλάδα, θεωρώ ότι είναι εκ προιμίου καταδικασμένη.
Ένα τεράστιο στράτευμα, του οποίου όμως η ποιότητα και το βάθος της, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ανταποκρίνονται στο ποσοτικό του μέγεθος, αποτελούν οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσαν για πρώτη φορά στην δημοσιότητα τα τουρκικά επιτελεία.
Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, το στρατιωτικό και πολιτικό προσωπικό στις ένοπλες δυνάμεις της γειτονικής χώρας ανέρχεται στα 720.000, ένας αριθμός κατά τι μικρότερος από τους ελληνικούς υπολογισμούς που αναφέρονταν σε 740.000 στράτευμα.
Αναλυτικά, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν 365 στρατηγούς, 39.975 αξιωματικούς, 95.824 υπαξιωματικούς, το επαγγελματικό προσωπικό ανέρχεται στους 201.379, οι κληρωτοί στους 465.197, ενώ απασχολείται πολιτικό προσωπικό 53.424 εργαζομένων.
Στίς 27-10-2011 ο αντιπροέδρος της τουρκικής κυβέρνησης Μπουλέντ Αρίντς, δηλώνει, ότι γνωρίζει το περιεχόμενο της τηλεφωνικής συνομιλίας Παπανδρέου –Ερντογάν, και υποστηρίζει πως ο Έλληνας πρωθυπουργός παραδέχθηκε το δικαίωμα της Τουρκίας, για έρευνες στην περιοχή της Κύπρου.
Οι δηλώσεις έχουν ώς εξής «Ο Γ.Α. Παπανδρέου είπε να μην υπάρξει κάποιο ζήτημα με τις διαπραγματεύσεις στην Κύπρο. Να μην υπάρξει ένταση. Η απάντηση μας ήταν πως “είμαστε αντίθετοι σε οτιδήποτε θα εμποδίσει τις διαπραγματεύσεις. Οι Ελληνοκύπριοι το ξεκίνησαν. Έτσι και η Τουρκία στην ΑΟΖ θα κάνει έρευνες. Δεν ακούμε τίποτα. Το Πολεμικό μας Ναυτικό και αν χρειαστεί η Αεροπορία μας θα προστατεύει τις έρευνες, Έμας. Τότε ο Παπανδρέου απάντησε στον Ετζεβίτ: «Έχετε δίκιο. Αν κάνουν έρευνες εκείνοι κι τότε και εσείς μπορείτε. Αλλά άς μην υπάρξει ένταση»».
Αργότερα σε γραπτή δήλωσή του, ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης τόνισε ότι “στη συνέντευξή μου ήθελα να εξηγήσω την τουρκική στάση και την φιλική ατμόσφαιρα της τηλεφωνικής συνομιλίας των δύο πρωθυπουργών, Παπανδρέου και Ερντογάν, και να υπογραμμίσω τα θέματα που συζήτησαν. Φυσικά, ο Έλληνας Πρωθυπουργός εξήγησε τις θέσεις του στη συνομιλία αυτή.
Δυστυχώς, ορισμένες από τις εκφράσεις μου προκάλεσαν παρερμηνείες”.
Ωμές παραβιάσεις της Ελληνικής κυριαρχίας, όμως, είχαμε και εχθές από την τουρκική Αεροπορία (αποτελούν πλέον, αδιαψευτο μάρτυρα του σχεδιασμού της Αγκυρας, την συντήρηση ανύπαρκτων θεμάτων τα οποία, κάποια “κατάλληλη” στιγμή θα προσπαθήσει να χρησιμοποιήσει επ’ωφελεία της, στην διεκδίκηση κυριαρχίας απο την Ελλάδα), η οποία με 11 αεροσκάφη (10 μαχητικά και ένα CN-235) πραγματοποίησε σήμερα 2 παραβάσεις των κανόνων του FIR Αθηνών και 5 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ).
Η τουρκική δραστηριότητα εξελίχθηκε σε βόρειο και κεντρικό Αιγαίο, περιοχές κατά τεκμήριο «πετρελαιοφόρες».
Στην γεοπολιτική “σκακιέρα”, ο εν δυνάμει “αντίπαλος” της Τουρκίας, στην περιοχή, το Ισραήλ, προτείνει, την δημιουργία ενός βαλκανικού «άξονα» Ελλάδας-Βουλγαρίας-Ρουμανίας ο οποίος μαζί με την Κύπρο θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως πολιτικό και στρατιωτικό, “αντίβαρο” στην Τουρκία, σχέδιο το οποίο, καλοβλέπουν διπλωμάτες στο Ισραήλ.
Σύμφωνα με την εφημερίδα Jerusalem Post το Ισραήλ βλέπει την Κύπρο ως ένα, στρατηγικής σημασίας περιφερειακό συνεργάτη με τον οποίο η ενδυνάμωση της συνεργασίας αποτελεί πρώτη προτεραιότητα της ισραηλινής εξωτερικής πολιτικής.
Σύμφωνα με τους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς του Ισραήλ η Κύπρος θα μπορούσε να αποτελέσει την βάση για την εξαγωγή του φυσικού αερίου που θα παράγεται στην θαλάσσια περιοχή μεταξύ των δύο κρατών, στην Ευρώπη.
Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι η συνεργασία με το Ισραήλ, θα μπορούσε να αποτελέσει την απάντηση στα διαχρονικά προβλήματα Ελλάδας-Τουρκίας στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, εφόσον στην πράξη το Ισραήλ αποδυκνύει ότι η επιλογή απεμπλοκής του απο την στρατιωτική συνεργασία με την Τουρκία, αποτελεί στρατηγική του επιλογή. Το Ισραήλ σήμερα επαναπροσδιορίζει την εξωτερική του πολιτική σε ότι αφορά συμμαχίες και συνεργασίες και έχει αποδείξει ότι αναγνωρίζει την ελληνική ΑΟΖ.
Η σταδιακή αλλά μεθοδικά οργανωμένη απεξάρτηση της Τουρκίας από τον έλεγχο της Δύσης, και πιο ειδικά από τις ΗΠΑ, μέσα από την ανάπτυξη της εγχώριας βαριάς βιομηχανίας της, και την οικονομικής ανάπτυξής της, με βάση τα ισλαμικά κεφάλαια, δεν αποτελούν θετικές ενδείξεις για το μέλλον, όσον αφορά τον πολιτικό έλεγχο της Τουρκίας από τις ΗΠΑ, και αυτό «ακουμπάει» άμεσα και την περιοχή μας.
Η Τουκία αντιδρά με το πατροπαράδοτο “καρότο”, κουνάει το καρότο και όσοι “πιστοί προσέλθετε”, δηλ. ανακοινώνει ότι σχεδιάζει-προτίθεται να πραγματοποιήσει την αγορά 100 αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών F-35, δύο από τα οποία θα παραδοθούν το 2015, αξίας 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για τον εκσυγχρονισμό του αεροπορικού της στόλου, δήλωσε ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας Ισμάτ Γιλμάζ, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Milliyet.
Δημοσιοποιεί την “πρόθεση” της, και τίς “σκέψεις” της περί της “αγοράς 100 F-35, προσπαθώντας να δημιουργήσει εντυπώσεις και προσδοκίες, ενισχύοντας τις οικονομικές προσδοκίες κάποιων και τα φοβικά σύνδρομα άλλων, οι οποίοι ειναι ευεπίφοροι στα ανάλογα σύνδρομα.Με ένα “σμπάρο δύο τρυγόνια”, και μάλιστα ανέξοδα !!!
Ανεξάρτητα εάν στό τέλος, προχωρήσει ή όχι στην αγορά αυτή, θα έχουν μείνει οι προσδοκίες και οι φοβικές επιρροές και εντυπώσεις, στούς αντιπάλους.
Πρός το παρόν θα αποκτήσει μόνον δύο F-35 έναντι 16 δις δολλαρίων, και αργότερα “ίδωμεν”.
Γενικά απευθύνονται σε αγοραστές ευεπίφορους σε κατανάλωση “προιόντων”!!!
Ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης Bülent Arınç, διαψεύδοντας κατηγορηματικά, τόνισε ότι, «Η οργάνωσης της Χαμας είναι ανέκαθεν αναγνωρισμένη υπό της Τουρκίας. Όπως είναι γνωστό η οργάνωσης αυτή συμμετείχε στις εκλογές στην Παλαιστίνη, και σαν αποτέλεσμα των δημοκρατικών εκλογών, σήμερα, υπάρχει ένα Παλαιστινιακό κράτος με ιδρυτή την Χαμας. Δεν αληθεύουν οι ισχυρισμοί ότι η τουρκική κυβέρνησης διάθεσε εκατομμύρια δολλάρια, στους Παλαιστίνιους από διαφορετικές πηγές χρηματοδότησης».
Η αντιπαράθεση Τουρκίας-Ισραήλ, παίρνει χαρακτηριστικά μετωπικής σύγκρουσης, προκαλώντας τα ανακλαστικά επιβίωσης του Ισραήλ.Είναι πλέον του βεβαίου, ότι το Ισραήλ θα αντιδράσει, το πώς και το πότε θα το δούμε λίαν συντόμως. Η Συρία και το Ιράν ώς «θέματα» άμεσης προτεραιότητος, αναβάλουν χρονικά την ενασχόληση
με το «πρόβλημα» που λέγεται Τουρκία, πρός το παρόν !!!
Επεται το β! Μέρος.
http://www.aegeantimes.gr/
Τα έντυπα θα σταλούν στις εφορίες το καλοκαίρι από τις παραλίες
Για μετά τις εκλογές μεταφέρει το υπουργείο Οικονομικών όλες τις προθεσμίες για την υποβολή των φορολογικών δηλώσεων 8.500.000 φορολογουμένων.
Για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια μία ημέρα πριν φύγει ο Φεβρουάριος και ακόμη δεν έχει σταλεί ούτε ένα έντυπο της εφορίας, ενώ «κρατημένα» στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές του υπουργείου Οικονομικών είναι τα εκκαθαριστικά 375.000 εκκαθαριστικά ΕΤΑΚ που θα μπορούσαν να αποφέρουν στα Δημόσια ταμεία περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ.
Είναι προφανές ότι το υπουργείο Οικονομικών δεν επιθυμεί να στείλει τα «φουσκωμένα» ραβασάκια της εφορίας σε εκατομμύρια φορολογούμενους εν μέσω προεκλογικής περιόδου και επίσης σκοπεύει να μοιράσει μέσα στους
επόμενους μήνες έως το τέλος του έτους τις επιβαρύνσεις σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Οπως έγραψε και «Το Βήμα της Κυριακής» τα εφετινά χτυπήματα της εφορίας θα είναι απανωτά και οι πολίτες θα καλούνται να πληρώσουν το ένα χαράτσι μετά το άλλο. Ηδη η αρχή γίνεται με τις μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις όπου η κυβέρνηση αποφάσισε η αναδρομική μείωση από την αρχή του έτους να γίνει σε 8 ισόποσες μηνιαίες δόσεις μετά το Μάιο του 2012.
Εξι είναι τα μέτρα που οδηγούν στα ύψη τη φορολογική επιβάρυνση για περίπου 800.000 ελεύθερους επαγγελματίες και 3.500.000 νοικοκυριά. Η μείωση του αφορολογήτου από 12.000 ευρώ σε 5.000 ευρώ, οι αλλαγές στη φορολογική κλίμακα, η μείωση όλων των φοροαπαλλαγών, η κατάργηση του μέτρου των αποδείξεων στο σκέλος της έκπτωσης φόρου, η αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης, αλλά και η πληρωμή της έκτακτης εισφοράς μαζί με τους υπόλοιπους φόρους εισοδήματος αποτελούν ένα εκρηκτικό μείγμα για την τσέπη 8.500.000 φορολογουμένων που θα διαπιστώσουν με την εκκαθάριση της φορολογικής τους δήλωσης πολύ μεγαλύτερες επιβαρύνσεις σε σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια.
Μόνο από τη μείωση του αφορολογήτου οι φορολογούμενοι χωρίς παιδιά θα επιβαρυνθούν με 700 ευρώ, οι φορολογούμενοι με 1 παιδί με 770 ευρώ, με 2 παιδιά με 840 ευρώ επιπλέον φόρους σε σύγκριση με πέρυσι, ενώ τα μεγάλα «θύματα» είναι όσοι έχουν από τρία παιδιά και πάνω, καθώς η πρόσθετη επιβάρυνση ανέρχεται σε περίπου 2.500 ευρώ.
Οι επιβαρύνσεις όμως δεν τελειώνουν εδώ, καθώς η έκτακτη εισφορά που θα πλήξει όλα τα εισοδήματα που ξεπερνούν σε ετήσια βάση τα 12.000 ευρώ θα περιληφθεί στο εκκαθαριστικό της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος 2012, ενώ στο ίδιο σημείωμα θα υπάρχουν οι έκτακτες εισφορές για ιδιοκτήτες αυτοκινήτων με κινητήρα άνω των 2.000 κυβικών, σκαφών αναψυχής και δεξαμενών κολύμβησης (πισίνες).
ΤΟ ΒΗΜΑ
Μόνο η πρώτη πράξη του δράματος ήταν αυτή που παίχθηκε στο Υπουργικό Συμβούλιο και στη Βουλή, κατά την οριστικοποίηση των διατάξεων που αφορούν στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, τη μείωση μισθών και συντάξεων, καθώς τον Ιούνιο η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να αποφασίσει τα μέτρα που θα συνοδεύουν τη τριετία 2013- 2015, μέτρα που θα αγγίζουν με
βάση τα σημερινά δεδομένα τα 10,5 δισ ευρώ!
Η πρώτη ψυχρολουσία θα έρθει με τις αλλαγές στα ειδικά μισθολόγια, καθώς με βάση τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το Μνημόνιο, θα πρέπει να γίνουν περικοπές κατά μέσο όρο 10% στις αποδοχές ενστόλων, δικαστικών, πανεπιστημιακών, γιατρών του ΕΣΥ, διπλωματών, κάτι που σημαίνει πρακτικά ότι το "ψαλίδι" θα φτάσει- εάν δεν ξεπεράσει το 20%- με έμφαση στα επιδόματα που λαμβάνουν οι εν λόγω λειτουργοί του Δημοσίου.
Πριν καλά- καλά στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών στο νομοσχέδιο για τα ειδικά μισθολόγια, θα πρέπει να αναμένεται και το νέο Φορολογικό νομοσχέδιο, αν και όπως αναφέρουν υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, αναλόγως των δημοσιονομικών αναγκών δεν αποκλείεται το Φορολογικό να... σαλαμοποιηθεί, δηλαδή να σπάσει σε κομμάτια, με στόχο την άμεση εφαρμογή διατάξεων που θα μπορούσαν να κλείσουν "τρύπες" του Προϋπολογισμού.
Με βάση τις έως τώρα πληροφορίες αλλά και τις πιέσεις που ασκεί κυρίως το ΔΝΤ, θα πρέπει να αναμένεται πραγματική "σφαγή" στις φοροαπαλλαγές αλλά και στη φορολογική κλίμακα, ενώ από τις αλλαγές που έρχονται στη φορολόγηση των ακινήτων μόνο ελαφρύνσεις δεν θα πρέπει να αναμένονται, όπως προκύπτει κατ' αρχήν από τη πρόθεση αυτοτελούς φορολόγησης των εισοδημάτων από ενοίκια, μέτρο που θα θίξει κυρίως τους χαμηλοεισοδηματίες. Οι μεγαλύτερες επιβαρύνσεις θα προκύψουν σε κάθε περίπτωση από την αποκαλούμενη απλοποίηση της έμμεσης φορολογίας, καθώς πίσω από την απλοποίηση κρύβεται η εφαρμογή ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ στα επίπεδα του 18- 19%, κάτι που θα επιβαρύνει τρόφιμα, φάρμακα, λογαριασμούς ΔΕΚΟ.
Στο... πακέτο που θα έρχεται έως τον Ιούνιο θα πρέπει να συμπεριλάβει τις- βάσει Μνημονίου- αυξήσεις στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών και στα τιμολόγια της ΔΕΗ, ενώ ουδείς γνωρίζει τι ανατροπές μπορεί να φέρει εκ νέου στο Ασφαλιστικό σύστημα η δραστική μείωση μισθών και εισφορών, με το ενδεχόμενο για περαιτέρω μείωση συντάξεων ή/και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, να είναι ορθάνοικτο..
http://www.iefimerida.gr/
Μια σειρά από έγγραφα της Stratfor για το θέμα του δημοψηφίσματος το οποίο εξήγγειλε ο Γιώργος Παπανδρέου τον Οκτώβριο, δημοσιεύουν σήμερα τα «Νέα», μέσω σχετικών αποκαλύψεων από το «Wikileaks».
Σε αυτά, οι αναλυτές του αμερικανικού στρατηγικού think tank μοιάζουν στην αρχή να αιφνιδιάζονται από την πρωτοβουλία του Γιώργου Παπανδρέου να εξαγγείλει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, επισημαίνουν ότι χρειάζεται υπομονή για να διαπιστωθεί ποιο θα είναι το ερώτημα που θα τεθεί στην ελληνική κοινωνία, και προβλέπουν ότι η ευρωζώνη εισέρχεται σε οριακή κατάσταση, αναφορικά με την επιβίωσή της.
Στην έκθεση της Stratfor, η ιδέα του δημοψηφίσματος χαρακτηρίζεται τρέλα, και αποδίδεται στην προσπάθεια του Γιώργου Παπανδρέου να ξεπεράσει τη σκληρή κριτική που δέχεται για τα μέτρα του Μνημονίου.
Από τη στιγμή που ο τότε πρωθυπουργός ανακαλεί την ιδέα του δημοψηφίσματος, οι αναλυτές της Stratfor επιλέγουν μια ειρωνική προσέγγιση της περίπτωσης, ενώ καταλήγουν με το συμπέρασμα ότι «ο Παπανδρέου είναι τελειωμένος».
Αξίζει πάντως να σημειωθεί η πρώτη αντίδραση των αναλυτών της Stratfor στην ανακοίνωση της πρόθεσης διεξαγωγής δημοψηφίσματος. Δεν διστάζουν να επισημάνουν ότι είναι η πρώτη φορά, μετά την ένταξη στον μηχανισμό του Μνημονίου, που η Ελλάδα πήρε την πρωτοβουλία των κινήσεων έναντι των δανειστών, έστω και προσωρινά.
Από τη μισάνοιχτη πόρτα της Νέας Δημοκρατίας θα περάσουν τελικά κάποιοι και όχι όλοι οι διαγραφάντες, αφού μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού είναι όσοι έκαναν χρήση των «ευεργετικών όρων» που είχε θέσει ο πρόεδρος για την επιστροφή τους. Αρχικά είχε διαφανεί ότι η πόρτα θα άνοιγε για όλους. Στη συνέχεια επικράτησαν δεύτερες σκέψεις, αφού οι πληροφορίες που έφθαναν στη Συγγρού ανέφεραν ότι οι περισσότεροι είχαν πάρει την αποφαση να κλείσουν την πόρτα φεύγοντας. Έτσι στα μέσα της εβδομάδας οι τόνοι της «πανστρατιάς» έπεσαν αισθητά, ενώ μετά τη ψηφοφορία της Τρίτης στην οποία θετική ψήφο έδωσαν ο Μ. Κεφαλογιάννης, ο Α. Δερμετζόπουλος, ο Ζ. Τζηκαλάγιας, ο Τ. Καρυπίδης και ο Θ. Λεονταρίδης, το «θέμα» κλείνει οριστικά για τον Αντώνη Σαμαρά. Είναι κοινό μυστικό ότι το ενδιαφέρον για τον πρόεδρο του κόμματος εστιαζόταν στην επιστροφή του Μανώλη Κεφαλογιάννη. Χαρακτηριστικό είναι το μήνυμα που εκπέμπει η Συγγρού: «Όσοι δεν ψήφισαν μας βοηθούν να προχωρήσουμε στην ανανέωση των ψηφοδελτίων». Είναι προφανές ότι στη Νέα Δημοκρατία θέλουν να ξεπεράσουν γρήγορα το «ρήγμα» και γι αυτό άλλωστε ο Αντώνης Σαμαράς φρόντισε να δώσει ιδεολογικό περιεχόμενο στην αντιπαράθεσή του με την Αριστερά. Είναι σαφές ότι αφού κλείσει τη «δεξιά πόρτα» της κεντροδεξιάς πολυκατοικίας, θα ανοίξει τη «κεντρώα». Και στους μετριοπαθείς του «μεσαίου χώρου» απευθυνόταν όταν είπε: «…μεγάλο μέρος της Αριστεράς, τελείως εξωπραγματικά υπερασπίζεται ακόμα πρότυπα κοινωνιών που έχουν καταρρεύσει. Εμείς, λοιπόν, τολμάμε να διαφωνούμε ακόμα και με εκείνους που ιδεολογικά βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο!».
Πάντως ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας έχει δώσει εντολή να σταματήσει κάθε επαφή με τους διαγραφέντες που δεν ψήφισαν, ενώ προς το παρόν δεν θα υπάρξει εξέλιξη για την επιστροφή των «5». Δεν υπάρχει κανένας λόγος αυτή τη στιγμή να «σηκώσουμε» το θέμα λένε, ενώ με κατηγορηματικό τρόπο επισημαίνουν ότι όσοι επέλεξαν να βρεθούν απέναντι, ακόμα και όταν τους δόθηκε η ευκαιρία, θα πρέπει να θεωρούνται «παρελθόν για το κόμμα».
Περαιτέρω μειώθηκαν οι τραπεζικές καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων των Ιανουάριο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος υποχώρησαν 3% τον Ιανουάριο, σε μηνιαία βάση και διαμορφώθηκαν σε 168,96 δισ. ευρώ από 174,23 δισ. το Δεκέμβριο.
Το 2011 οι καταθέσεις μειώθηκαν κατά 35,37 δισ. ευρώ ή κατά 16,8%.
Λιγότερα και τα δάνεια
Τον ίδιο μήνα, η πιστωτική επέκταση επίσης υποχώρησε περαιτέρω. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Τράπεζα της Ελλάδος, ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της συνολικής τραπεζικής χρηματοδότησης του εγχώριου ιδιωτικού τομέα μειώθηκε σε -3,3% τον Ιανουάριο του 2012 (Δεκέμβριος 2011: -3,1%).
Συνολικά, τον Ιανουάριο του 2012, η καθαρή ροή της χρηματοδότησης προς τον εγχώριο ιδιωτικό τομέα ήταν αρνητική κατά 407 εκατ. ευρώ (Ιανουάριος 2011: αρνητική καθαρή ροή 150 εκατ. ευρώ).
Χρηματοδότηση των επιχειρήσεων
Η καθαρή ροή της χρηματοδότησης προς τις επιχειρήσεις τον Ιανουάριο του 2012 ήταν θετική κατά 206 εκατ. ευρώ (Ιανουάριος 2011: θετική καθαρή ροή 160 εκατ. ευρώ) και ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης διαμορφώθηκε σε -1,9% από -2,0% τον προηγούμενο μήνα.
Αναλυτικότερα, ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης των μη χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων υποχώρησε σε -2,6% από -1,8% τον προηγούμενο μήνα, ενώ ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης των ασφαλιστικών επιχειρήσεων και των λοιπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, όπου περιλαμβάνονται και μεγάλου ύψους ενδο-ομιλικές συναλλαγές, αυξήθηκε σημαντικά σε 10,5% από -5,2% τον προηγούμενο μήνα.
Χρηματοδότηση των ελεύθερων επαγγελματιών, αγροτών και ατομικών επιχειρήσεων
Η καθαρή ροή της χρηματοδότησης προς τους ελεύθερους επαγγελματίες, αγρότες και ατομικές επιχειρήσεις ήταν αρνητική κατά 96 εκατ. ευρώ τον επισκοπούμενο μήνα (Ιανουάριος 2011: θετική καθαρή ροή 7 εκατ. ευρώ) και ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης μειώθηκε σε -7,3% από -6,6% τον προηγούμενο μήνα.
Χρηματοδότηση των ιδιωτών και των ιδιωτικών μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων
Αρνητική κατά 516 εκατ. ευρώ ήταν και η καθαρή ροή χρηματοδότησης προς τους ιδιώτες και τα ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα τον Ιανουάριο του 2012, έναντι επίσης αρνητικής καθαρής ροής 316 εκατ. ευρώ τον Ιανουάριο του 2011.
Η εξέλιξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα ο ετήσιος ρυθμός μεταβολής της χρηματοδότησης προς τους ιδιώτες και τα ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά ιδρύματα να μειωθεί σε -4,1% τον Ιανουάριο του 2012 (Δεκέμβριος 2011: -3,9%).
Καμαρώστε τους!
Τους "λειτουργούς" του δημοσίου τομέα και των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) οι οποίοι αμείβονται με ποσά μεγαλύτερα των 5.000 ευρώ κάθε μήνα, γνωστοποίησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, με έγγραφο που διαβίβασε στη Βουλή.
Όπως προκύπτει από το έγγραφο του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών πρόκειται για τους εξής:
Πρόεδρος της Δημοκρατίας (σ.σ. πρόσφατα ανακοίνωσε ότι παραιτείται της αποζημίωσης), Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, Αναπληρωτές Υπουργοί, Υφυπουργοί, Βουλευτές και Γενικοί Γραμματείς Υπουργείων.
Πρόεδροι και Αντιπρόεδροι των Ανεξάρτητων Διοικητικών Αρχών.
Δικαστικοί Λειτουργοί από το βαθμό του Προέδρου Πρωτοδικών και κύριο προσωπικό του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους από το βαθμό του Δικαστικού Αντιπροσώπου Α΄Τάξης.
Διπλωματικοί Υπάλληλοι που υπηρετούν στο εξωτερικό.
Γιατροί ΕΣΥ με βαθμό Διευθυντή και υπηρεσία άνω των 25 ετών.
Μέλη ΔΕΠ Πανεπιστημίων και μέλη Ε.Π. ΤΕΙ που συμμετέχουν σε ερευνητικά προγράμματα.
Δήμαρχοι Δήμων με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων.
Γενικοί Γραμματείς Περιφερειών και Αποκεντρωμένων Διοικήσεων.
Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
Διοικητές ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ΟΓΑ, ΟΑΕΕ, ΔΥΠΕ
Πρόεδρος ΕΟΤ
Γενικός Διευθυντής και Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής ΟΔΔΗΧ.
του Χρήστου Χατζηιωσήφ
Η συναίνεση που απαιτούσαν οι εγχώριοι και ξένοι υποστηρικτές της πολιτικής που εφαρμόζεται στη χώρα μας από τον Μάη του 2010 επιτέλους επιτυγχάνεται, αλλά εναντίον αυτής της πολιτικής.
Μια νέα συναίνεση φαίνεται να διαμορφώνεται ανάμεσα στους εκπροσώπους του αστικού κόσμου της χώρας: Η πολιτική που υιοθετήθηκε με το Μνημόνιο του Μαΐου του 2010 ήταν «καταστροφική». Δημοσιογράφοι που την υποστήριξαν με φανατισμό, σήμερα την καταδικάζουν απερίφραστα. Πολιτικοί που την εισήγαγαν ή την κάλυψαν την αποκηρύσσουν. Αυτή τη νέα ομοφωνία συνόψισε και αιτιολόγησε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, μπροστά στους γερμανούς ακροατές του, στο Βερολίνο στις 24 Ιανουαρίου: «Το Μνημόνιο, χωρίς ικανοποιητική προετοιμασία», συνοδευόταν από «εξωπραγματικούς όρους» και αποτέλεσε «πολιτικά μοιραίο λάθος». Το «λάθος» της οικονομικής πολιτικής, σύμφωνα με αυτή την ανάγνωση, συνίστατο στο ότι η περικοπή των δαπανών προκάλεσε μια «πρωτόγνωρη» ύφεση.
Μπροστά στην ομόφωνη καταδίκη αυτής της πολιτικής είναι φυσικό ότι ορισμένοι από αυτούς που την υποδέχθηκαν να δηλώνουν τώρα είτε ότι αγνοούσαν το περιεχόμενο του Μνημονίου (Μ. Χρυσοχοΐδης) είτε ότι είχαν μόνο τρεις ώρες στη διάθεσή τους για να το διαβάσουν (Λ .Κατσέλη). Άλλοι πάλι, όπως ο Χάρης Καστανίδης, κατηγόρησαν τους συντάκτες του Μνημονίου ότι δεν έλαβαν υπόψη τους τις συμβουλές του μεγάλου μονεταριστή οικονομολόγου Μίλτον Φρήντμαν (ραδιόφωνο ΝΕΤ, 31.1.2012).
Οι καθυστερημένες καταδίκες και διαφοροποιήσεις προκαλούν εύλογες απορίες. Πρώτον, γιατί επί δύο χρόνια το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιμένουν σε αυτή την πολιτική, εάν είναι πράγματι τόσο εμφανώς λανθασμένη; Δεύτερον, γιατί οι έλληνες πολιτικοί εξακολούθησαν να ψηφίζουν τις επικαιροποιήσεις του Μνημονίου και μόλις ψήφισαν τη νέα ενισχυμένη μορφή του;
Η ομιλία του Κ. Σημίτη στο Βερολίνο προσφέρει έμμεσα την απάντηση. Κατά τον πρώην πρωθυπουργό, το δημόσιο χρέος δεν ήταν η αιτία της κρίσης. «Η μειωμένη ανταγωνιστικότητα των περιφερειακών χωρών και τα μεγάλα ελλείμματα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών τους ήταν ένας πολύ σοβαρότερος λόγος για την έξαρση του χρέους στις χώρες της περιφέρειας της Ένωσης από τη διαχειριστική ανικανότητα των διοικούντων της. Κατά μέσο όρο το διάστημα 2000-07 το ετήσιο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου της Ελλάδος ήταν -8,4% και της Πορτογαλίας – 9,4% ενώ το πλεόνασμα της Γερμανίας ήταν 3,2% και της Ολλανδίας 5,4%. Για να καλύψουν το έλλειμμα, οι περιφερειακές χώρες είναι υποχρεωμένες να δανείζονται όλο και περισσότερο. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση του δημόσιου χρέους τους».
Αυτή η ερμηνεία της ελληνικής κρίσης δεν είναι πρωτότυπη· ενυπήρχε σε όλες τις συνταγές που προτάθηκαν για το ξεπέρασμά της μέσω της εσωτερικής υποτίμησης. Ο δηλωμένος στόχος της εσωτερικής υποτίμησης ήταν να καταστήσει τα εγχώρια παραγόμενα προϊόντα φθηνότερα και ανταγωνιστικότερα στις εξωτερικές αγορές και, κάτι που συνήθως αναφέρεται ασαφώς και φευγαλέα, να μειώσει το διαθέσιμο εισόδημα για την πραγματοποίηση εισαγωγών. Αθροιστικό αποτέλεσμα της εσωτερικής υποτίμησης, η μείωση του ελλείμματος στις εξωτερικές συναλλαγές.
Ήταν επίσης γνωστή η σύγκρουση ανάμεσα στους δύο στόχους, δηλαδή ότι η εσωτερική υποτίμηση με τη μείωση των εισοδημάτων μειώνει αυτόματα και τα φορολογικά έσοδα του δημοσίου, και έτσι αντιστρατεύεται την επιδιωκόμενη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων. Αυτό έλπιζαν ότι θα ξεπερνιόταν με ακόμα μεγαλύτερη περικοπή των κρατικών δαπανών. Πρόκειται για το περίφημο «εμπροσθοβαρές» του αρχικού προγράμματος.
Είναι αλήθεια ότι στις σχετικές τοποθετήσεις, όπως για παράδειγμα στις δηλώσεις του Στρως-Καν περί της ανάγκης εσωτερικής υποτίμησης, η σχέση δημόσιου χρέους και εμπορικού ελλείμματος παρέμενε ασαφής. Οι εγχώριοι υποστηρικτές του Μνημονίου, όταν ανέφεραν το έλλειμμα στο εμπορικό ισοζύγιο, το παρουσίαζαν ως ένα παράλληλο ή πρόσθετο πρόβλημα χωρίς άμεση σύνδεση με το δημόσιο χρέος. Στην ομιλία Σημίτη, η σχέση αυτή αναγνωρίζεται ως άμεση: «Οι περιφερειακές χώρες είναι υποχρεωμένες να δανείζονται όλο και περισσότερο. Το αποτέλεσμα είναι η αύξηση του δημόσιου χρέους τους». Η παρέμβαση Σημίτη, όσο διστακτική και αν ηχούσε, αποτέλεσε πραγματική ρήξη με τις επανειλημμένες δημόσιες αυτοενοχοποιήσεις ελλήνων πολιτικών και ανώτερων δημόσιων λειτουργών στο εξωτερικό. Αν δεν είχε την απήχηση στην οποία στόχευαν οι οργανωτές της, αυτό δεν οφείλεται στις διαμαρτυρίες μέρους του ακροατηρίου στο Βερολίνο, αλλά στο ότι οι απόψεις αυτές δεν έχουν πολιτικό έρεισμα στο εσωτερικό της Ελλάδας, καθώς οι παλιοί υποστηρικτές της πρωθυπουργίας Σημίτη έχουν επενδύσει την πολιτική και κοινωνική επιβίωσή τους στην αταλάντευτη υποστήριξη της πολιτικής των διαδοχικών δανειακών συμβάσεων. Η παρέμβαση ήταν υπερβολικά διστακτική, θα μπορούσε άνετα να τη χαρακτηρίσει κανένας δειλή, ώστε να μπορέσει να υπερνικήσει τις πολιτικές αδράνειες και να προκαλέσει ένα δημιουργικό σοκ.
Η επιμελής αποφυγή της συσχέτισης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων με το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου και του ισοζυγίου πληρωμών στον δημόσιο λόγο τόσο των ελλήνων ιθυνόντων όσο και των ευρωπαίων ομολόγων τους είναι εύκολο να γίνει κατανοητή.
Η επέκταση του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια: επιτυχία ή αδυναμία;
Για τους Έλληνες, μια εμβάθυνση σε αυτό το ζήτημα, δηλαδή στις δομές της παραγωγής, της κατανάλωσης και του πιστωτικού συστήματος θα έφερνε στην επιφάνεια χαρακτηριστικά της ελληνικής κοινωνικής διάρθρωσης και των πολιτικών ισορροπιών που βρίσκονται εκτός κριτικής, καθώς θεωρούνται οι πυλώνες του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού. Θα έδειχνε ότι οι αιτίες της τελικής αποτυχίας του ελληνικού οικονομικού συστήματος στον διεθνή καταμερισμό της εργασίας βρίσκονταν ακριβώς σε ό,τι επί δεκαετίες παρουσιαζόταν ως επιτυχία.
Μια από τις θεωρούμενες επιτυχίες είναι η διείσδυση του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη. Μεγάλος αριθμός επιχειρήσεων μεταποίησης έκλεισαν, στη Βόρεια κυρίως Ελλάδα, και μετεγκαταστάθηκαν στην άλλη πλευρά των συνόρων. Δεν έγινε όμως καμία προσπάθεια να αποτιμηθούν οι αρνητικές επιπτώσεις της μεταφοράς των επιχειρήσεων όχι μόνο στην απασχόληση, αλλά και στη συνολική οικονομική δραστηριότητα στις περιοχές που εγκαταλείπουν οι επιχειρήσεις και κατ’ επέκταση στα φορολογικά έσοδα.
Η μετεγκατάσταση συνοδεύθηκε και υποστηρίχθηκε από την επέκταση του δικτύου των ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια, και σε ορισμένες περιπτώσεις και πέρα από αυτά. Σε πολλές από αυτές τις χώρες, οι ελληνικές τράπεζες κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο της τραπεζικής αγοράς. Ούτε εδώ υπήρξε προσπάθεια να αποτιμηθούν οι επιπτώσεις στην ελληνική οικονομία. Για παράδειγμα, κατά πόσον οι εσωτερικοί πόροι που μεταφέρθηκαν στο εξωτερικό μείωσαν τις ευκαιρίες ή κατέστησαν ακριβότερη τη χρηματοδότηση της εγχώριας παραγωγής και των υπηρεσιών και απότρεψαν την αναβάθμισή τους. Ούτε έχει ερευνηθεί η χρήση από τις ελληνικές τράπεζες των τίτλων του ελληνικού δημόσιου χρέους σε ευρώ ως ασφαλειών για τη χρηματοδότηση της επέκτασής τους εκτός των συνόρων, και κατά συνέπεια δεν έχει υπάρξει προβληματισμός πάνω σε ένα πρόσθετο κίνητρο που είχαν οι ελληνικές τράπεζες για την αύξηση του δημόσιου δανεισμού.
Η επέκταση του ελληνικού κεφαλαίου στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη αντιμετωπίσθηκε στην Ελλάδα, και καμιά φορά και εκτός αυτής, με θριαμβολογίες σαν δείγμα ισχύος του ελληνικού καπιταλισμού, ενώ στην πραγματικότητα ήταν απόρροια των αδυναμιών της αναπαραγωγής της ελληνικής οικονομίας. Αλλά και άλλες θεωρούμενες επιτυχίες ή «ατού» της ελληνικής οικονομίας δεν έχουν υποστεί κριτική ανάλυση. Δεν έχει εκτιμηθεί η σύνδεση του τουρισμού με την εγχώρια παραγωγή, και έτσι δεν έχει υπολογισθεί το καθαρό αποτέλεσμα των ακαθάριστων τουριστικών εισπράξεων –οι μόνες που μετρώνται– πάνω στη συνολική εγχώρια κατανάλωση, τις εισαγωγές και το ισοζύγιο πληρωμών. Το ίδιο ισχύει για το λεγόμενο ναυτιλιακό συνάλλαγμα. Αντίθετα, η κοινή γνώμη τροφοδοτείται με καθησυχαστικά στερεότυπα για τη «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού και θριαμβολογίες για τις πρωτιές των ελλήνων εφοπλιστών. Φυσικά ούτε λέξη για τις αδυναμίες στην κεφαλαιακή διάρθρωση των τουριστικών επιχειρήσεων, που οδηγούν όλο και περισσότερες σε ξένα χέρια.
Ο «ήχος του χρήματος» και η υποχώρηση του οικονομικού λογισμού
Δεν αποτελεί υπερβολή να υποστηρίξουμε ότι υπήρξε μια ουσιαστική υποχώρηση του οικονομικού λογισμού στην Ελλάδα σε μια περίοδο στην οποία πολλαπλασιάσθηκε ο αριθμός των οικονομικών εφημερίδων και των εκπομπών στα ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις, και γενικότερα ο λόγος περί της οικονομίας, ο «ήχος του χρήματος», όπως τιτλοφορείτο μια ραδιοφωνική εκπομπή της ΝΕΤ, ήταν καθημερινά πανταχού παρών στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την πολιτική. Φορείς του, τα στελέχη των αμέτρητων νέων εταιρειών συμβούλων και χρηματιστηριακών γραφείων, οι οικονομολογίζοντες δημοσιογράφοι, το προσωπικό των τμημάτων οικονομικών, μάρκετινγκ κλπ. που ιδρύθηκαν σε όλα σχεδόν τα ελληνικά πανεπιστήμια και οι νεοαφιχθέντες από το εξωτερικό κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων και διδακτορικών σε διάφορους κλάδους των οικονομικών και, τέλος, οι πολιτικοί που προσπαθούσαν να αντλήσουν πολιτικά οφέλη από τις μεταβολές της οικονομικής συγκυρίας που δεν έλεγχαν και συχνά ούτε κατανοούσαν. Σ’ αυτό το κλίμα, σχεδόν κανένας δεν ενδιαφερόταν πλέον για το πάγιο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου, του οποίου η χρηματοδότηση φαινόταν εξασφαλισμένη χάρη στο ευρώ.
Έργο του Τζωρτζ Γκρος
Οι αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι ισχυρές οικονομικά χώρες δεν έχουν επίσης κανένα ενδιαφέρον να εμβαθύνουν στη σχέση ελληνικού δημόσιου χρέους και εμπορικού ελλείμματος. Και, πέρα από την ελληνική περίπτωση, δεν επιθυμούν να διακινδυνέψουν να αποκαλυφθεί η εγγενής ροπή της Ε.Ε. προς τη διεύρυνση των ανισοτήτων ανάμεσα στα μέλη της. «Όταν δημιουργείς έναν κοινό νομισματικό χώρο, τότε επικρατεί η ισχυρότερη οικονομία», παραδέχεται εκ των υστέρων ο Γκ. Σρέντερ με αφορμή τις γαλλογερμανικές σχέσεις (Der Spiegel, 5.9.2011).
Οι ευρωπαίοι ιθύνοντες δεν μπορούν να ομολογήσουν δημόσια την πλήρη αποτυχία των ευρωπαϊκών διαρθρωτικών πολιτικών, να αντιστρέψουν αυτή τη δυναμική και να εξισώσουν της οικονομικές συνθήκες ανάμεσα στα διάφορα κράτη-μέλη. Ο παλαιότερος στόχος της σύγκλισης του επιπέδου διαβίωσης σε όλη την Ένωση εγκαταλείφθηκε σιωπηρά, και ο υποβιβασμός του βιοτικού επιπέδου στις χώρες που «ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους» θεωρείται όχι μόνο αναπόφευκτος, αλλά και επιθυμητός. Είναι χαρακτηριστικό ότι και εδώ η γερμανική έκφραση “ζουν πάνω από τις δυνατότητές τους” αναφέρεται στο εμπορικό ισοζύγιο ως πηγή των οικονομικών ανισορροπιών. Στις δημόσιες συζητήσεις στα διεθνή φόρα η ευρωπαϊκή αυτή πολιτική και οι γερμανοί εμπνευστές της κατηγορούνται ότι διακινδυνεύουν να βυθίσουν όλη την Ευρώπη σε μια μακρόχρονη ύφεση.
Η επάνοδος ενός επιθετικού και στριγκού γερμανικού εθνικισμού
Το ερώτημα που ανακύπτει είναι γιατί οι κυβερνώντες στη Γερμανία αψηφούν το ενδεχόμενο μιας γενικευμένης ύφεσης στην Ευρώπη από την οποία μπορεί να πληγεί και η γερμανική οικονομία. Η απάντηση δεν πρέπει να υποτιμήσει το βάρος του εσωτερικού πολιτικού κλίματος στις αποφάσεις των ιθυνόντων. Η Γερμανία δεν αποτελεί εξαίρεση στη γενικότερη τάση ανόδου των συντηρητικών απόψεων και πολιτικών δυνάμεων, σε όλη την Ευρώπη. Το ιδιαίτερο στοιχείο στη Γερμανία είναι ότι, για πρώτη φορά μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εθνικιστικές αντιδράσεις βγαίνουν τόσο απροκάλυπτα στην επιφάνεια. Εθνικιστικά στερεότυπα και προκαταλήψεις που άλλοτε εκφράζονταν ελεύθερα μόνο μέσα στη νοτισμένη με καπνό και οινόπνευμα ατμόσφαιρα των καπηλειών στα χωριά και τις μικρές πόλεις της Γερμανίας, τώρα απλώνονται στους τίτλους των εφημερίδων και πολλαπλασιάζονται στις δημόσιες παρεμβάσεις των πολιτικών.
Ο γερμανικός εθνικισμός, που την εποχή του Μουντιάλ του 2006 και του διαγωνισμού της Γιουροβίζιον, πριν από δύο χρόνια, εμφανίσθηκε σε μια ατμόσφαιρα γιορτής, σήμερα έχει γίνει πιο στριγκός και επιθετικός. Οι Έλληνες έχουν την τιμητική τους σε αυτές τις εκδηλώσεις, αλλά δεν μένουν άθικτοι και άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί. Δεν εννοώ τα μικρά, ολοένα και συχνότερα επεισόδια εθνικιστικών ύβρεων στην καθημερινή ζωή που δέχονται οι Έλληνες στη Γερμανία, αλλά τα δημοσιεύματα του σοβαρού Τύπου. Εάν πριν από δύο χρόνια η ελληνική κοινή γνώμη είχε σοκαριστεί με το εξώφυλλο του περιοδικού Focus, έντυπο το οποίο ούτως ή άλλως επιδιώκει τον εύκολο εντυπωσιασμό, σήμερα αντίστοιχες γελοιογραφίες για τους διεφθαρμένους και τεμπέληδες Έλληνες δημοσιεύονται καθημερινά στις σοβαρές γερμανικές εφημερίδες, χωρίς να συγκινούν πλέον κανέναν.
Εξαιρετικά χαρακτηριστικό του παραδοσιακού γερμανικού «χιούμορ» και του αναγεννημένου γερμανικού εθνικισμού είναι το σχόλιο στην πρώτη σελίδα της Frankfurter Allgemeine Zeitung (27.1.2012): «Οι άνθρωποι και πάνω από όλους οι Έλληνες και οι Αμερικάνοι είναι παράξενα όντα, προ πάντων όταν κατέχονται από πάθη τα οποία, για να το εκφράσουμε επιεικώς, είναι διασκεδαστικά. Το αντίστοιχο με τη διασκέδαση των Ελλήνων να εκνευρίζουν τους Κεντροευρωπαίους είναι για τους Αμερικάνους τα σχέδια, όπως αυτό του Ρεμπουπλικάνου Γκίνγκριχ να μετατρέψει τη Σελήνη στην 51η πολιτεία των ΗΠΑ. Αλλά ακόμα και αν όλοι οι Αμερικάνοι (και οι Έλληνες) ξαλαφρώνοντας τον κόσμο που ασθμαίνει κάτω από το βάρος τους εγκαθίσταντο εκεί…». Το «χιουμοριστικό» αυτό σχόλιο είναι χαρακτηριστικό του γερμανικού μείγματος υπεροψίας και ανασφάλειας: η Γερμανία αισθάνεται τόσο ισχυρή, ώστε δυσανασχετεί με την αμερικανική πρωτοκαθεδρία και ταυτόχρονα νιώθει να απειλείται από την ελληνική αταξία.
Η προφανής οικονομική ισχύς είναι ο δεύτερος, μετά τις ιδεολογικοπολιτικές αδράνειες, και κυριότερος λόγος για την εμφανή γερμανική αδιαφορία στο ενδεχόμενο μιας γενικευμένης ύφεσης στην Ευρώπη. Παρά το γεγονός ότι όλο και περισσότερες ευρωπαϊκές οικονομίες γλιστράνε στην ύφεση, οι ρυθμοί μεγέθυνσης της γερμανικής οικονομίας δεν έχουν επηρεαστεί σημαντικά, η ανεργία βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2006. Η εξαιρετική για τα σημερινά ευρωπαϊκά δεδομένα υγεία της γερμανικής οικονομίας οφείλεται σε δύο λόγους.
Ο πρώτος είναι ότι, κατά την περίοδο της «νέας οικονομίας», οι γερμανοί πολιτικοί και επιχειρηματίες αντιστάθηκαν στον λόγο περί «μεταβιομηχανικής εποχής» που ήταν του συρμού στις άλλες δυτικές κοινωνίες και δεν παραμέλησαν τη βιομηχανική βάση της χώρας. Αντίθετα, βελτίωσαν με μαζικές επενδύσεις και νέες τεχνολογίες, που κατά κανόνα δεν αναπτύχθηκαν στη χώρα αλλά εισήχθηκαν, τους παραδοσιακά ισχυρούς τομείς των μηχανοκατασκευών και των διαρκών καταναλωτικών αγαθών. Σήμερα, η γερμανική βιομηχανία συνεισφέρει το 30% του ΑΕΠ της χώρας, ποσοστό-ρεκόρ στην Ευρώπη, όπου ο αντίστοιχος γαλλικός βιομηχανικός τομέας συμβάλλει με μόλις 16% στο ΑΕΠ. Η υψηλή συμμετοχή της βιομηχανίας στη Γερμανία διατηρήθηκε, παρά τις απώλειες του κλάδου των καταναλωτικών αγαθών, όπου η γερμανική μεταποίηση, συνεχίζοντας μια τάση συρρίκνωσης δεκαετιών έχει περιορισθεί σε λίγες σχετικά επιχειρήσεις που παράγουν ανώτερης ποιότητας προϊόντα για υψηλές εισοδηματικές κατηγορίες. Χάρη στο μεγάλο βάρος του κλάδου παραγωγής μέσων παραγωγής, ακόμα και η μεταφορά παραγωγικών μονάδων στο εξωτερικό επιδρά θετικά στην εγχώρια απασχόληση.
Η επανένωση των δύο Γερμανιών
Ο δεύτερος λόγος ισχύος της γερμανικής οικονομίας, αλλά ταυτόχρονα και η κρυφή αδυναμία της που θα μπορούσε να την υπονομεύσει στο μέλλον είναι ο τρόπος με τον οποίο η οικονομία και το πολιτικό σύστημα της Δυτικής Γερμανίας διαχειρίστηκε την επανένωση των δύο Γερμανιών. Η αναδρομή σε αυτήν τη γερμανική υπόθεση έχει γενικότερο ενδιαφέρον, γιατί αποκαλύπτει τον τρόπο σκέψης των γερμανών ιθυνόντων, οι οποίοι προσπαθούν να εφαρμόσουν την ίδια συνταγή και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Στην Ελλάδα, σε παλαιότερες φάσεις αισιοδοξίας και αφέλειας ως προς την εφαρμογή του Μνημονίου αναφέρθηκε το γερμανικό παράδειγμα, προκειμένου να εφαρμοσθεί στις ιδιωτικοποιήσεις ή στην «αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας».
Η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας ξεκίνησε αμέσως μετά την πτώση του τείχους. Η πρώτη φάση αφορούσε την εκκαθάριση του υλικού και ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού της Ανατολικής Γερμανίας ολοκληρώθηκε μέσα στην πρώτη φάση της οικονομικής ενοποίησης μετά την πολιτική επανένωση των δύο Γερμανιών το 1991. Η πρώτη αυτή φάση αφορούσε την εκκαθάριση του υλικού και ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού της Ανατολικής Γερμανίας και ολοκληρώθηκε ουσιαστικά μέχρι το 1993. Η δεύτερη φάση εκτυλίχθηκε μετά το 2005 και αφορούσε τη μείωση του δημοσιονομικού κόστους που συνεπαγόταν η επούλωση των κοινωνικών πληγών τις οποίες είχε ανοίξει η επανένωση.
Ο τρόπος με τον οποίο συγχωνεύθηκαν μετά το 1989 οι οικονομίες των δύο Γερμανιών καθορίσθηκε από δύο στοιχεία. Το πρώτο ήταν ο καθορισμός της ισοτιμίας δυτικογερμανικού προς ανατολικό μάρκο στο 1:2 και όσον αφορά τους μισθούς στο 1:1, ενώ μέχρι τότε η ισοτιμία στην ελεύθερη αγορά ήταν στην καλύτερη περίπτωση 1:3. Ο δεύτερος, η κινητοποίηση ενός ισοπεδωτικού προπαγανδιστικού μηχανισμού, ο οποίος διακήρυξε ως αναμφισβήτητη αλήθεια την πλήρη αποτυχία του κοινωνικού συστήματος της Ανατολικής Γερμανίας, ενώ ταυτόχρονα ενοχοποίησε μαζικά τους Ανατολικογερμανούς όχι γιατί τυχόν το υποστήριξαν ή το ανέχθηκαν, αλλά για το γεγονός και μόνο ότι έζησαν κάτω από αυτό. Σε συνδυασμό με μεμονωμένες τρομοκρατικές ενέργειες που ξύπνησαν τα τυπικά γερμανικά αντανακλαστικά πειθάρχησης στην κρατική εξουσία, αδιάφορο ποια είναι αυτή, παρέλυσε η διάθεση για αντίσταση στις αλλαγές και εξωθήθηκαν στο περιθώριο του πολιτικού συστήματος οι συμπαγείς, σε περιφερειακό επίπεδο, μειοψηφίες (25-30% του εκλογικού σώματος) που αντέδρασαν πολιτικά σε αυτές.
Η ισοτιμία 1:1 για τα μικροποσά μερικών χιλιάδων μάρκων και τους μισθούς ικανοποίησε την ομόθυμη απαίτηση των πολιτών της τέως Ανατολικής Γερμανίας, που ήθελαν να επωφεληθούν από τις καταναλωτικές δυνατότητες της αγοράς της Δυτικής Γερμανίας, στην οποία είχαν επιτέλους ελεύθερη πρόσβαση. Η μαζική στροφή προς τα δυτικά προϊόντα εκμηδένισε διαμιάς τη ζήτηση για τα περισσότερα καταναλωτικά προϊόντα που παράγονταν στην Ανατολική Γερμανία ήδη πριν ολοκληρωθεί η πολιτική ένωση των δύο Γερμανιών. Το αυτοκίνητο Trabant, που μέσα σε λίγες ώρες μετατράπηκε από δημοφιλές καταναλωτικό αγαθό σε μουσειακό είδος συμπυκνώνει αυτήν τη ριζική αλλαγή. Ταυτόχρονα, η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και ολόκληρου του ανατολικού μπλοκ εκμηδένισε τη ζήτηση για τα κεφαλαιουχικά αγαθά που προμήθευαν εκεί οι ανατολικογερμανικές επιχειρήσεις.
Η βιομηχανία είχε περιορισμένες δυνατότητες να αντιδράσει με το όπλο των τιμών στην απώλεια των αγορών της, καθώς τα στοιχεία του κόστους της, με πρώτους τους μισθούς, αποτιμούνταν και αυτά με το νέο νόμισμα. Η αποκρατικοποίηση του παραγωγικού δυναμικού, που θα πραγματοποιούνταν ούτως η άλλως κάποτε, μετά την αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος έγινε γρήγορα επιτακτική οικονομική ανάγκη. Ταυτόχρονα, το σύνολο σχεδόν των μέσων μαζικής ενημέρωσης παρουσίαζε τις ιδιωτικοποιήσεις σαν συνώνυμο της πολιτικής ελευθερίας.
Τον Μάρτιο του 1990 ιδρύθηκε η «Αρχή για την καταπιστευτική διαχείριση της «λαϊκής» (κρατικής) ιδιοκτησίας» στην οποία μεταβιβάσθηκε όλη η κρατική περιουσία, με σκοπό τη διαφύλαξή της. Με την επιτάχυνση των πολιτικών εξελίξεων και την προϊούσα αποσύνθεση της παραγωγικής μηχανής της Ανατολικής Γερμανίας, τον Ιούνιο του ίδιου έτους ψηφίζεται ένας νέος νόμος που έφερε ως ημερομηνία 17 Ιούνη (συμβολική αναφορά στην εξέγερση των εργατών στο Ανατολικό Βερολίνο στις 17 Ιούνη 1953), ο οποίος όρισε πλέον ως σκοπό της αρχής, που έμεινε γνωστή ως η Treuhand (το καταπίστευμα), «την ιδιωτικοποίηση και αναδιοργάνωση» της λαϊκής ιδιοκτησίας. Η περιουσία αυτή περιλάμβανε πάνω από 8.500 κρατικές επιχειρήσεις με 4 εκατομμύρια εργαζόμενους ως προσωπικό, εκατομμύρια στρέμματα αγροτικής γης και δασών, την περιουσία των υπουργείων και του στρατού, μαζικών οργανώσεων και των πολιτικών κομμάτων.
Οι δύο επιμέρους στόχοι του νέου νόμου για την Treuhand («αναδιοργάνωση και ιδιωτικοποίηση») αποδείχθηκαν, κάτω από τις κρατούσες οικονομικές και πολιτικές συνθήκες, ασύμβατοι. Την οδυνηρή αυτή διαπίστωση έκανε ο επικεφαλής της αρχής Detlev Karsten Rohwedder, ο οποίος είχε σημαντική εμπειρία διοίκησης στο δημόσιο, αλλά και στον ιδιωτικό τομέα της Δυτικής Γερμανίας. Οι προσπάθειές του να εξυγιάνει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό επιχειρήσεων πριν τις ιδιωτικοποιήσει και να διατηρήσει έτσι σημαντικό μέρος του προσωπικού τους τον έφερε σε σύγκρουση με την κυβέρνηση, που ήθελε να περιορίσει το γρηγορότερο δυνατόν το κόστος της διατήρησης ανατολικογερμανικών επιχειρήσεων, και με τους επιχειρηματικούς κύκλους της Δυτικής Γερμανίας που είχαν την πλειοψηφία στο διοικητικό των συμβούλιο της Treuhand και ζητούσαν την άμεση ιδιωτικοποίηση. Προς την ίδια κατεύθυνση πίεζαν και οι δυτικοί σύμμαχοι της Γερμανίας. Η πλάστιγγα έγειρε οριστικά προς αυτήν την πλευρά μετά τη δολοφονία την 1η Απριλίου 1991 του Ρόβεντερ από δράστες που παραμένουν ακόμα άγνωστοι — η ενέργεια αποδόθηκε χωρίς αποδείξεις στη RAF.
Ο Χρήστος Χατζηιωσήφ διδάσκει σύγχρονη ιστορία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης
Κείμενο υποστήριξης της υποψηφιότητας του Ευάγγελου Βενιζέλου για τη διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ, διακινείται μεταξύ βουλευτών του Κινήματος.
Στο κείμενο, σύμφωνα με πληροφορίες, αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι η υποψηφιότητα του κ. Βενιζέλου εκφράζει την ανάγκη το ΠΑΣΟΚ να είναι ένα κόμμα αυστηρό με τον εαυτό του, προοδευτικό με ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ρεαλιστικό και χωρίς λαϊκισμούς.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το κείμενο προετοιμαζόταν τις τελευταίες μέρες και η πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση των υπογραφών ξεκίνησε μετά την παραίτηση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Χρήστου Παπουτσή και την ανακοίνωσή του ότι θα θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία στο ΠΑΣΟΚ.
Μέχρι στιγμής το κείμενο υποστήριξης της υποψηφιότητας Βενιζέλου φέρεται να έχουν υπογράψει περίπου 75 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, ενώ αναμένεται να ζητηθεί να το υπογράψουν και κομματικά στελέχη που είναι μέλη του Εθνικού Συμβουλίου.
Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που πρωτοστατούν στην κίνηση αυτή, ανέφεραν στο ΑΜΠΕ, ότι ο αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών αναμένεται να αποχωρήσει από την κυβέρνηση για να δηλώσει την υποψηφιότητά του, πριν από τη σύγκληση της Εθνικής Συνδιάσκεψης που όλα δείχνουν ότι θα πραγματοποιηθεί στις 9 και 10 Μαρτίου.
Σαρκαστικά σχόλια προκάλεσαν οι αποκριάτικες δηλώσεις του αρχηγού της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά ότι δήθεν δεν θέλει ούτε να ακούει περί μετεκλογικής συγκυβέρνησης του κόμματός του με το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο ήδη συγκυβερνά! Ισχυρίστηκε μάλιστα ο πρόεδρος της κυβερνητικής Δεξιάς ότι κάθε συζήτηση περί συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ είναι εκ του πονηρού και αποσκοπεί στο να προκαλέσει πολιτική φθορά στη ΝΔ. Προφανώς ο Α. Σαμαράς έχει την εντύπωση ότι απευθύνεται σε ηλιθίους.
Ο ίδιος προσωπικά πήρε την απόφαση να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ υπό την πρωθυπουργία του Λουκά Παπαδήμου και τώρα έχει την πολιτική αναίδεια να λέει πως κάθε συζήτηση περί συνέχισης της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και μετά τις εκλογές αποσκοπεί στην υπονόμευση της ΝΔ! Υποκρίνεται δηλαδή πως αγνοεί ότι ουδείς είναι σε θέση να προκαλέσει μεγαλύτερη πολιτική φθορά στη ΝΔ από την επί τετράμηνο ήδη συνεχιζόμενη συγκυβέρνησή της με το ΠΑΣΟΚ, την αποκλειστική ευθύνη για την οποία συγκυβέρνηση έχει ο ίδιος και μόνο αυτός!
Δεν γνωρίζουμε αν ο Α. Σαμαράς είχε εκ των προτέρων συνειδητοποιήσει πλήρως ότι αφ' ης στιγμής συμμετείχε σε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, δεν θα υπήρχε πλέον ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να κερδίσει η ΝΔ αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές, όποτε και αν γίνουν αυτές. Το γεγονός όμως ότι προκειμένου να υπερψηφίσει από κοινού με το ΠΑΣΟΚ το νέο Μνημόνιο τον οδήγησε στη διαγραφή 21 βουλευτών του και μάλιστα σχεδόν όλων από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές της αντιμνημονιακής γραμμής του, σίγουρα τον βοήθησε να αντιληφθεί ότι βαδίζει προς εκλογικό Βατερλό.
Αποπειράται έτσι να «παραμυθιάσει» τους οπαδούς της Δεξιάς ότι σε αντάλλαγμα της «πολιτικής κωλοτούμπας» του και της πλήρους απάρνησης των θέσεών του όχι μόνο θα φέρει τη ΝΔ στην εξουσία, αλλά θα τη φέρει και μόνη της, ώστε να λεηλατήσουν τα κρατικά ταμεία μόνοι τους οι δεξιοί!
Η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Ο Α. Σαμαράς έχει πλήρη επίγνωση του ότι η ΝΔ είναι πλέον το κατεξοχήν, το κύριο, το σημαντικότερο κόμμα του Μνημονίου, αντικαθιστώντας το μισοδιαλυμένο ΠΑΣΟΚ.
Γι' αυτό άλλωστε και στις αποκριάτικες δηλώσεις του ο αρχηγός της Δεξιάς εκθείαζε ανενδοίαστα το νέο Μνημόνιο, προσπαθώντας προσχηματικά να το αντιδιαστείλει με το πρώτο Μνημόνιο που είχε απορρίψει.
Πέρα από τα παιδαριώδη φληναφήματα υπεράσπισης του νέου Μνημονίου, η πολιτική ουσία έγκειται στο ότι τις Αποκριές ο Α. Σαμαράς έστειλε μήνυμα στους ξένους επικυρίαρχους της πατρίδας μας ότι πλέον υπερασπίζεται ευθέως το νέο Μνημόνιο εξανδραποδισμού των Ελλήνων εργαζομένων, νέων και συνταξιούχων και δεν αρκείται πλέον να διακηρύσσει ότι το ψήφισε επειδή ήταν δήθεν αναγκαίο κακό. Προσπαθεί να τους πείσει δηλαδή ότι είναι πλέον πρωθυπουργήσιμος - και όντως είναι.
Υπάρχει βεβαίως ακόμη μια δευτερεύουσα «λεπτομέρεια»: για να γίνει πρωθυπουργός ο Α. Σαμαράς πρέπει όχι μόνο να βγει πρώτο κόμμα η ΝΔ στις εκλογές, αλλά και να βρει συμμάχους που θα τη στηρίξουν μετεκλογικά και μαζί τους να συγκεντρώνει στη Βουλή πάνω από 151 βουλευτές, πράγμα καθόλου μα καθόλου εύκολο.
Αν μάλιστα στο αντιμνημονιακό κόμμα που ίδρυσε ο Πάνος Καμμένος συμμετάσχουν ο Γιάννης Μανώλης και μερικοί από τους διαγραφέντες βουλευτές της ΝΔ και επιπροσθέτως οι κινήσεις της Λούκας Κατσέλη οδηγήσουν στη συγκρότηση αντιμνημονιακού κόμματος και στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, τότε καθίσταται εξαιρετικά πιθανό το ενδεχόμενο η ΝΔ όχι μόνο αυτοδυναμία να μην πάρει, αλλά να μην μπορούν ούτε καν από κοινού με το ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώσουν 151 βουλευτές!
Ετσι, μπορεί μεν ο Αντώνης Σαμαράς δημοσίως να παίζει θέατρο ότι δήθεν «ξορκίζει με τον απήγανο» το ενδεχόμενο μετεκλογικής συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ, μέσα του όμως σίγουρα προσεύχεται να βοηθήσει ο Θεός το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει αρκετές έδρες για να τις «τσοντάρει» σε εκείνες της ΝΔ ώστε μαζί να ξεπεράσουν το φράγμα των 151.
ΜΝΗΜΟΝΙΟ - Ο Καρνάβαλος των κομμάτων
Απερίγραπτο είναι πλέον το κομματικό αλαλούμ γύρω από τη στήριξη ή την απόρριψη των δύο Μνημονίων. Το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ και του πρώτου και του δεύτερου Μνημονίου. Η ΝΔ απορρίπτει μετά βδελυγμίας το πρώτο Μνημόνιο, αλλά υιοθετεί ενθουσιωδώς το δεύτερο. Το αντίθετο δηλαδή από τις θέσεις του ΛΑΟΣ, το οποίο απορρίπτει κατηγορηματικά το δεύτερο Μνημόνιο, αλλά θεωρεί «πατριωτική στάση» να υποστηρίξει το πρώτο Μνημόνιο. Ενας απίθανος κομματικός Καρνάβαλος χωρίς καμία θέση αρχής και με μοναδικό στόχο να καλύψει τις πολιτικές κωλοτούμπες των ηγετών τους. Κερδισμένοι ο Αδωνις και ο Βορίδης: ψήφισαν το πρώτο λόγω ΛΑΟΣ, ψήφισαν και το δεύτερο λόγω ΝΔ, άρα είναι πλέον έτοιμοι να πάνε στο ΠΑΣΟΚ!
Του Γιώργου Δελαστίκ από το ΕΘΝΟΣ μοντάζ Γρέκι
Το σύμβολο της χρεοκοπημένης Μεταπολίτευσης που παραμένει ατιμώρητο.
Από περιέργεια αναζήτησα το βιογραφικό του Χρήστου Παπουτσή. Γεννήθηκε λέει το 1953 στη Λάρισα, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1978 μέχρι το 1980 ήταν Πρόεδρος της ΕΦΦΕ. Δηλαδή, ήταν αυτό που λέμε αιώνιος φοιτητής! Δεν λέει πότε πήρε πτυχίο, αλλά το 1984 διορίστηκε Ευρωβουλευτής! Δηλαδή στα 31! Επαναδιορίστηκε το 1989 και το 1994! Το 1995 διορίστηκε Επίτροπος στην Κομισιόν , όπου και παρέμεινε μέχρι το 1999!
Από το 2000 εκλέγεται Βουλευτής στην Α Αθηνών.
Διετέλεσε, Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στην Κυβέρνηση Σημίτη. Δείτε τι αναφέρει για το έργο του:
« Προώθησε μεταξύ άλλων:
- Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και του κύρους της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας, με πρωτοβουλίες για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και την αναγνώριση της αξίας των Ελλήνων ναυτικών
- Το δίκτυο ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών για τη διαρκή σύνδεση όλων των νησιών
- Τη διαμόρφωση, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συγκροτημένης πολιτικής για την ανάπτυξη των λιμένων της χώρας
- Τον εκσυγχρονισμό και την ουσιαστική αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος.»
Όχι, το Express Samina, δεν το αναφέρει στο Βιογραφικό του!
Όμως, ο κ. Χρήστος ήξερε να επιβιώνει! Διαβάζω πάλι από το βιογραφικό του:
«Ως επικεφαλής της Αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων και της Δημοτικής Παράταξης «Όμορφη Πόλη» (2002-2006), με δυναμικές παρεμβάσεις, ταυτίστηκε με το αίτημα των Αθηναίων για ποιότητα ζωής στην πρωτεύουσα!!!»
Το 2009 τοποθετήθηκε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Αν θυμάσθε ήταν αυτός που …επέπληττε τους κηπουρούς του Γιώργου γιατί δεν εφάρμοζαν το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ! Αυτό, με τα “λεφτά υπάρχουν”, ντε!
Από τότε που διορίστηκε υπουργός… Προστασίας του Πολίτη, η Αστυνομία σε κάθε ευκαιρία… ξυλοφορτώνει τους διαδηλωτές (στο "ενεργητικό" της θητείας του υπάρχουν και νεκροί Έλληνες διαδηλωτές). Πριν 15 μέρες το ιστορικό κέντρο της Αθήνας παραδόθηκε στις φωτιές. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζήτησαν την παραίτηση του.
Ο κ. Χρήστος δεν καταλάβαινε τίποτα!
Την περασμένη εβδομάδα, χρειάστηκε η παρέμβαση του Αρχηγού της Ν.Δ. για να σταματήσει τις κρίσεις που ετοίμαζε για την απόλυτο έλεγχο της Αστυνομίας.
Την Κυριακή βρέθηκε ο εκρηκτικός μηχανισμός στο μετρό.
Θα περίμενε κανένας, ο υπουργός θα παρέμεινε στη θέση του για να διαλευκάνει τη σοβαρή αυτή υπόθεση.
Όμως ο Παπουτσής, βρήκε την ευκαιρία, με πρόσχημα τη διεκδίκηση της αρχηγίας του ΠΑΣΟΚ, να… πηδήξει απ’ το καράβι!
Ο κ. Παπουτσής συμβολίζει την κατάντια της μεταπολίτευσης. Πως «αιώνιοι φοιτητές» με μόνο διαβατήριο την κομματική ταυτότητα εκτοξεύτηκαν σε υψηλά αξιώματα.
Πως, όλα αυτά τα χρόνια, το κύριο μέλημά τους ήταν οι κομματικές ίντριγκες και η πιστή αφοσίωση στον κομματικό φανατισμό.
Αυτός ο Παπουτσής, θέλει να γίνει αρχηγός του ΠΑΣΟΚ για να το επαναφέρει στις παλιές του…ρίζες. Δηλαδή, τριάντα χρόνια πίσω..
Το περίεργο δεν είναι τι θέλει ο Παπουτσής, αλλά υπάρχουν άνθρωποι πρόθυμοι να τον ακολουθήσουν.
Εκτός και είναι ακόμα μια προσπάθεια του συστήματος ΓΑΠ για να κάψει τον Βενιζέλο.
http://kostasxan.blogspot.com
Γράφει ο Χάρρυ Κλυνν
Ποιον και πως θα πιάσουν τους φοροφυγάδες οι Γερμανοί εφοριακοί «φίλοι μας» ρε Βουβουζέλο;
Θα ισχύσει και στην προκειμένη περίπτωση η κατοχική μέθοδος της κουκούλας με θύματα τους συνήθεις μαλάκες, που του λόγου σας «ως εισπρακτική μαφία» τους έχετε ρουφήξει και το μεδούλι;
Δε μου λες Βουβουζέλ, του εφοριακούς με τις βίλες, τα κότερα και τις καταθέσεις σε εκατομμύρια ευρώ θα τους αγγίξουν;
Του κομματικούς κρατικούς υπαλλήλους που έχει στραβώσει το χέρι τους από τις μίζες θα τους βάλουν να ξεράσουν τα κλεψιμαίικα;
Τους καναλάρχες που χρωστάνε τη μάνα τους και τον πατέρα τους στο Δημόσιο θα τους βάλουνε φυλακή μαζί με τον μικρομεσαίο που δεν πλήρωσε το ΦΠΑ για να κρατήσει ανοιχτό το μαγαζάκι του;
Τους δημοσιογράφους που τα «παίρνουν» μαύρα από δέκα μεριές, τους μεγαλογιατρούς, τους μεγαλοδικηγόρους, τους εφοπλισταράδες, τους λαθρέμπορους υγρών καυσίμων , τους golden boys, τα τσογλάνια του πασοκοlιfe style με τις βιλάρες στη Μύκονο και τα σαλέ στην Αράχωβα, τα βολευτάκια που στέλνουν εκατομμύρια στις τράπεζες του εξωτερικού, τους έτσι τους αλλιώτικους και τους πασαλιμανιώτικους και όλο το κομματικό κλεφταριό ,που αρπάζουνε και τρώνε και πίνουν εις υγεία των κορόιδων, θα τους μπαγλαρώσουν;
Να το δω και να μην το πιστέψω θεόρατε Βουβ, γιατί έτσι και γίνει κάτι τέτοιο καθαρίσαμε σε ένα χρόνο μέσα και θα μας μείνει και περίσσευμα, αλλά δεν το βλέπω.
Οι «Γερμανοί φίλοι» μας δεν έρχονται για να βγάλουν το κάρο από λάσπη που εσείς το ρίξατε, έρχονται «να μας βάλουν κι άλλο μέσα» για να μπορούν να μας αγοράσουν από την κορυφή έως τα νύχια με δύο-τρία κωλόχαρτα.
Και μακάρι να βγω ψεύτης!
Υπέρ του ΔΝΤ, «για να δούμε τον πλανήτη όπως θέλουμε», τασσόταν ήδη από τον Φεβρουάριο του 2009 ο τέως πρωθυπουργός της χώρας, κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος, άλλωστε, ήταν ο πολιτικός που οδήγησε την Ελλάδα στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό αναφέρεται σε τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, το οποίο αποκάλυψε το σάιτ WikiLeaks και είχε δημοσιοποιήσει ο Ελεύθερος Τύπος πέρυσι τον Αύγουστο. Τώρα, νέα στοιχεία που φέρει στην επιφάνεια το WikiLeaks δείχνουν ότι από τον Ιούνιο του 2009 «πληροφοριοδότες» ισχυρών think tank στις ΗΠΑ έβλεπαν πεντακάθαρα την προοπτική να προσφύγει, αργά ή γρήγορα, η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
Hθελε αυστηρούς κανόνες
Ειδικότερα, στο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, τον Φεβρουάριο του 2009, παρουσιάζεται συνάντηση που είχε στην Αθήνα ο κ. Παπανδρέου εκείνη την περίοδο με τον Αμερικανό γερουσιαστή Ντέρμπιν (Durbin) και τον τότε πολιτευτή των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ, Αλέξη Γιαννούλια. Ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφερόμενος στην οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, αλλά και παγκοσμίως, φέρεται να τάσσεται υπέρ της αναβάθμισης του ρόλου του ΔΝΤ σε διεθνές επίπεδο. Αναλυτικότερα, γράφει στο τηλεγράφημά του ο πρώην Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, κ. Ντάνιελ Σπέκχαρτ, ο κ. Παπανδρέου θα ήθελε να δει έναν οργανισμό σαν το ΔΝΤ να δραστηριοποιείται περισσότερο στο να θέσει αυστηρούς διεθνείς κανόνες για τη χρηματο-οικονομική ανάπτυξη για να «δούμε τον πλανήτη όπως θέλουμε».
Η «κερκόπορτα»
Τώρα, σύμφωνα με νέα στοιχεία του WikiLeaks, αποκαλύπτεται ότι τον Ιούνιο του 2009 «πληροφοριοδότης» του αμερικανικού think tank, Stratfor, αρμόδιος και για την περιοχή των Βαλκανίων, απέστειλε στη Stratfor ηλεκτρονικό μήνυμα, με τίτλο «Αναλυτικές Οδηγίες για την Ευρώπη-Βαθμίδα 3». Σε αυτό περιέγραφε θέματα, στα οποία, όπως έγραφε, έπρεπε να δοθεί «ιδιαίτερη βαρύτητα». Ειδικότερα: «Πρέπει να γνωρίζουμε επακριβώς τι συμβαίνει και εάν ή πότε η Ελλάδα θα κάνει αίτηση για δάνειο από το ΔΝΤ. Είναι πολύ πιθανό να γίνουμε μάρτυρες μιας ολοκληρωτικής οικονομικής κατάρρευσης σε χώρα της ευρωζώνης. Παρακαλώ, δώστε προσοχή σε οποιαδήποτε σημάδια δημοπράτησης ομολόγων. Η Ελλάδα έχει μεγάλο χρέος, το πώς θα κινηθεί μπορεί να εξαρτάται από τι θα γίνει με το χρέος τους». Τόσο οι δηλώσεις Παπανδρέου όσο και τα ηλεκτρονικά μηνύματα των «πληροφοριοδοτών» της Stratfor δείχνουν ότι εγχώριοι και ξένοι κύκλοι μεθόδευαν εκείνη την περίοδο την είσοδο του ΔΝΤ στην Ευρώπη μέσω της «κερκόπορτας» της Ελλάδας.
Να σημειωθεί ότι τον Φεβρουάριο του 2011, ο τότε επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος- Καν, είχε αποκαλύψει ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου είχε ζητήσει τη συνδρομή του ΔΝΤ ήδη από τον Δεκέμβριο 2009. Ο ίδιος ισχυρίστηκε πως είχε πει στον Ελληνα πρωθυπουργό ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν θα δεχτούν τη μονομερή παρέμβαση του ΔΝΤ εντός της ευρωζώνης. Ενδιαφέρον είναι ότι στο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας τον Φεβρουάριο του 2009 αναφέρεται πως ο κ. Παπανδρέου είχε εμφανιστεί να εκφράζει το θαυμασμό του για την οικονομική πολιτική του προέδρου Ομπάμα και να καταθέτει τη δυσαρέσκειά του για τη γερμανική στάση στην οικονομική κρίση. Ως γνωστόν, σε άλλα τηλεγραφήματα που δημοσίευσε το Wikileaks, αυτή τη φορά της αμερικανικής πρεσβείας στη Γερμανία, το Βερολίνο εμφανιζόταν έξαλλο και μόνο στη σκέψη ότι το ΔΝΤ θα έμπαινε στα «χωράφια» της Ε.Ε.
Δήλωνε Αμερικανός
Σύμφωνα με το ίδιο τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, ο κ. Παπανδρέου εμφανιζόταν να χαρακτηρίζει τις ΗΠΑ ως «τη μοναδική δύναμη στον κόσμο» που μπορεί να ηγηθεί των δημοκρατικών αξιών, να λέγει ότι αισθάνεται πολύ κοντά στις ΗΠΑ, που είναι η γενέτειρά του, και να προσφέρεται στο ρόλο του διαμεσολαβητή με κράτη με τα οποία οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ο ίδιος φέρεται να είπε ότι είναι ανοιχτός σε αμερικανικές ιδέες και πως είναι πρόθυμος να βοηθήσει στη δημιουργία διασυνδέσεων με ηγέτες οι οποίοι διαφωνούν με την αμερικανική πολιτική σε όλο τον κόσμο. Θύμισε, δε, ότι ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς συνέβαλε στην ειρηνική διευθέτηση κρίσεων ειδικά στο μουσουλμανικό κόσμο και στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Γνώριζε
Όσον αφορά το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας εκείνη την περίοδο, ο κ. Παπανδρέου, παρότι, ως γνωστόν, την προεκλογική περίοδο έλεγε ότι «λεφτά υπάρχουν», δήλωσε στους Αμερικανούς γερουσιαστές πως γνωρίζει πάρα πολύ καλά το μείζον πρόβλημα του ελληνικού χρέους και ότι θα είναι το πρώτο με το οποίο θα ασχοληθεί όταν θα γίνει πρωθυπουργός. Ειδικότερα, στο τηλεγράφημα αναφέρεται: «Όταν ο Γιαννούλιας τον ρώτησε για το ανησυχητικό άνοιγμα του δημόσιου χρέους, ο Παπανδρέου συμφώνησε ότι ήταν πρόβλημα, αντίθετα με το ιδιωτικό χρέος και τα τοξικά ομόλογα, δύο προβλήματα που η Ελλάδα κατάφερε να αποφύγει (…) Η Ελλάδα ήταν πιο ευάλωτη γιατί οι τράπεζές της είχαν επενδύσει πολύ στα Βαλκάνια».
Θανάσης Αργυράκης για τον “Ελεύθερο Τύπο”
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην Ελλάδα είναι ΥΠΗΡΕΤΗΣ των συμφερόντων της ΟΛΛΑΝΔΙΚΗΣ -ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙ ΙΑΣ.
Καταγγελίες επώνυμες υπάρχουν.
Δημοσιεύσεις στις εφημερίδες υπάρχουν.
Δεν υπάρχει όμως διάθεση από το κράτος να λυθεί το θέμα
Περιμένουμε μόνο την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχουν το 85% της Ελληνικής αγοράς μπύρας.
Την τελευταία 10ετια έχουν ΚΕΡΔΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 9 ΔΙΣ ΕΥΡΩ.
Οι Ολλανδοί με τα λεφτά του μέσου Έλληνα που κερδίζουν ,εξαγοράζουν άλλα εργοστάσια μπύρας στην Ευρώπη.
Μόνο ψίχουλα από αυτά τα κέρδη επανα-επενδύονται στην Ελλάδα.
Η Ηeineken πουλιέται στα Ελληνικά Σούπερ Μάρκετς 60% υπερτιμημένη
από τα αντίστοιχα Oλλανδικά !!!!!.
Και όλα αυτά με τις ΕΥΛΟΓΙΕΣ και την ΑΝΟΧΗ του Ελληνικού Κράτους.
Το ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ μπύρας είναι ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ.
Εκβιάζει, πιέζει, υποβάλλει κανόνες, μπλοκάρει τον ανταγωνισμό.
Στα Σουπερ μάρκετς, πρατήρια, κάβες, χονδρεμπόρους, εστιατόρια, ταβέρνες, σουβλατζίδικα. καφενεία, μπαρ, ψιλικατζίδικα, φαστ φουντάδικα, πιτσαρίες κτλ.δεν βρίσκει άλλες μπύρες παρά μόνο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.
Κάνουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ ιδιωτικά συμβόλαια για την αποκλειστική διάθεση των προϊόντων τους.
Γέμισαν την αγορά με ΔΩΡΕΑΝ ψυγεία , όπου υπάρχει χώρος ΜΟΝΟ για τα προϊόντα τους.
Μας εκμεταλλεύονται ,εξάγουν τα κέρδη τους οι φιλέλληνες Ολλανδοί,
Και το μεγάλο ευχαριστώ τους βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Heineken www.Heineken.com ,
Παρουσιάζουν το FYROM σαν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ
ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.
ΠΕΣ OXI ΣΤΟ ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ.
ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΠΥΡΑΣ .
ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΛΛΑΝΔΟΥΣ!!!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙ ΙΑ.
ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ...
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ "FIX", "ΜΥΘΟΣ" ΚΑΙ, ΚΥΡΙΩΣ, ΟΙ : "ΒΕΡΓΙΝΑ" ΚΑΙ "EDELSTEINER", ΤΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΕΜΟ ΕΧΕΙ ΔΕΧΤΕΙ
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ.
ΟΙ BLOGGERS ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ.
Στηρίξτε τα ελληνικά προϊόντα και υπηρεσίες, γιατί έτσι θα στηρίξετε τις θέσεις εργασίας σας και θα δημιουργήσετε θέσεις εργασίας για συμπατριώτες σας!!!
12 Αλλαγές που μπορούν να σώσουν την οικονομία, δηλ. "το κεφάλι μας"!
1. Αντί για ΤΥΡΙ gouda (αγευστο) ψωνίστε Λογάδι Ηπείρου ή Μακεδονικό Τυρί, κασέρια, κεφαλοτύρια Κρήτης, Νάξου, Μυτιλήνης κλπ κλπ. Λιώνουν το ίδιο καλά στην πίτσα και στα τοστ.
2. Aντί για ΠΑΓΩΤΑ Nestle , Algida, προτιμήστε τώρα με τις ζέστες τα πραγματικα ελληνικά : ΕΒΓΑ, ΚΡΙ ΚΡΙ και ΜΟΝΟ αυτα !!!!
3. Αντί για Coca Cola Pepsi Cola αγοράστε ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ Lux, Εψα, Παλίρροια, ΒαπΚουγιός (Βασικα μην πίνετε αναψυκτικα, αλλα αν πίνετε, προτιμήστε ΜΟΝΟ ελληνικα !!!!!)
4. Αντί για ΜΠΥΡΑ Heineken , Amstel κλπ κλπ, αγοράστε Kraft , ΦΙΞ, Βεργίνα, Μαγκνους Παπαδημητρίου (Εξαίρετη και καλοψημένη!) .
5. Αντί για ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ Barilla, Misco που παράγονται από πολυεθνική, αγοράστε μονο μακαρόνια Μ έ λ ι σ σ α . Ειναι εξαιρετικα και τα καλύτερα απο όλα (δοκιμάστε αυτά του καρότου !!! Απίθανα !!!!)
6. Αντί για προσούτο , αγοράστε μόνο ελληνικά ΑΛΛΑΝΤΙΚΑ
7. Αντί για ΣΚΛΗΡΟ ΤΥΡΙ Δανίας , αγοράστε ελληνικά κεφαλοτύρια ,παράδειγμα Γκλίτσα, Όλυμπο ς, Νάξου, Μυτιλήνης κλπ .
8. Αντί για ΓΑΛΑ εισαγωγής Βερόπουλου και Lidl αγοράστε γάλα ελληνικο, ΑΓΝΟ, ΜΕΒΓΑΛ , Όλυμπος Αγρόκτημα Βραχιάς, ΕΒΟΛ, ΚΟΡΦΗ, ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ, ΚΡΙ ΚΡΙ, κλπ κλπ μονο ελληνικα
9. Αντί για ΠΟΤΑ Ουίσκυ κ.τ.λ., αγοράστε τσίπουρο, ούζο, τσικουδιά και προτιμήστε μόνο ελληνικά κρασι ά, που είναι και απίθανα !!!! .
10. Αντί για ΣΟΚOΛΑΤΕΣ Nestle , αγοράστε ΜΟΝΟ σοκολάτες-σοκολατάκια ΙΟΝ που είναι και οι καλύτερες (και έως και σήμερα, μονο ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ, άλλωστε πρέπει να σωθεί η επιχείρηση που επιμένει να είναι ελληνική) . Ο Παυλίδης, δυστυχως, δεν γλύτωσε και πουλήθηκε στους Γάλλους !!!!! δεν χρειάζεται να στηρίζουμε Γαλλικες επιχειρήσεις !!!
11. Αντί για ΤΑΞΙΔΙΑ εκτός Ελλάδας, προτιμήστε φέτος την Ελλάδα και μόνο!! Και παζαρέψ' τε τις τιμές !!!
12. Αντί για ΤΣΙΓΑΡΑ Marlboro, Camel, Kent, Winston κ.τ.λ. των αγαπημένων αμερικάνων, αγοράστε ΚΑΡΕΛΙΑ, ΣΕΚΑΠ HELLAS special, ΞΑΝΘΗ . Η ΚΟΨ'ΤΕ ΤΟ ΕΝΤΕΛΩΣ !!!!
Δείτε τις επιπτώσεις τους :
Όταν αγοράζετε προϊόντα πολυεθνικών εταιρειών :
1. Αποδυναμώνετε και εξαφανίζετε τις ελληνικές παραγωγές. Μην πείτε δεν με νοιάζει, διότι εμάς αφορά το θέμα.
2. Αποδυναμώνοντας Ελληνικές Παραγωγές, Βοηθάτε στην επιδείνωση της ανεργίας και την εξάρτηση απο ξένα κεφάλαια. Βλέπετε που φτάσαμε
3. Όταν αγοράζετε εισαγόμενα προϊόντα, ουσιαστικά δίνετε 70% των χρημάτων σας σε εργοστάσια άλλων χωρών που εκτος του οτι απασχολούν αποκλειστικά αλλοδαπούς, ενισχύετε τις οικονομίες των χωρών αυτών.
Αντίθετα ενισχύοντας Ελληνικές Παραγωγές ειδικά σε τόσο δύσκολους καιρούς, όπως σήμερα :
1. Βοηθάτε την διατήρηση και αύξηση θέσεων εργασίας !!
2. Σκεφτείτε επίσης ότι αν η κάθε Ελληνική Οικογένεια στρέψει 500 ευρώ ετησίως σε ελληνικά προϊόντα, τότε για κάθε 1000 οικογένειες, θα αυξηθεί άμεσα η ζήτηση ελληνικών προϊόντων κατά 500.000 ευρώ
3. Θα δημιουργηθεί μια τελική κυκλοφορία χρήματος ισοδύναμη με περίπου 4.500.000 ευρώ στην αγορά!! Ή πιο απλά , Αλλάζοντας απλά την κατανάλωση από προϊόντα πολυεθνικών και από εισαγόμενα προϊ όντα, οι 1.000 οικογένειες μπορούν να δημιουργήσουν 100-150 θέσεις εργασίας τουλάχιστον !!!
4. Τελικά σκεφτείτε ότι αν όλοι μας υιοθετήσουμε μια τέτοια συνήθεια, τότε 1.000.000 οικογένειες θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε στην πρόσληψη 100,000-150..000 συμπατριωτών μας !!
ΕΠΙΣΗΣ ΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ :
ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΚΛΑΒΕΝΙΤΗΣ (μαλιστα απ οτι λεγεται, δεν απέλυσε κανεναν υπάλληλο, λόγω κρίσης, αλλα και απορρόφησε και τους υπλλήλους γνωστης αλυσσίδας σουπερ μαρκετ που αγόρασε) Και καλές τιμές έχει, και ποικιλία προϊόντων.
Στηριξτε ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΑ, τα μαγαζια της ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ, μακρυα απο ΠΟΛΥΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ !!!!!
ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΣ ΞΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ, ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ, ΤΟ ΧΡΥΣΟΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ !!!!!!!!!!!!!
ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΑ, ΑΛΛΑ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ !!!! ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ, ΟΙ ΞΕΝΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙΣ ΤΙΜΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ !!!!! ΣΤΕΦΤΕΙΤΕ ΤΟ !!! ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ !!!
Επομένως όταν κάνετε την επόμενη αγορά σας,σκεφτείτε ότι ίσως να βοηθάτε μεσοπρόθεσμα την επαγγελματική σας εξέλιξη ή την επαγγελματική εξέλιξη αγαπημένων σας προσώπων .
Αγαπητοί Συμπατριώτες ΜΠΟΡΟΥΜΕ και μην ακούτε τα εγκάθετα."παπαγαλάκια", τους αγράμματους και τους καλοθελητές !!!
Αγοράστε μόνο Ελληνικά προϊόντα, τα οποία θα ξεχωρίζετε - οχι απο το ονομα μονο, , αλλα και
από τον αριθμό στο BAR CODE.
TA EΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΞΕΚΙΝΟΥΝ:
ΑΠΟ 520
π.χ. 5 || 20 1287 || 470868 ||
που αντιστοιχεί στο αλουμινόχαρτο της
Sanitas A.E.που εδρεύει στο Μαρούσι Αττικής.
ΣΤΕΙΛΕΤΕ το ΠΑΝΤΟΥ
Συμφέρει ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ!
Που πας ρε προδότη κάτι χρωστάς
Επεισόδια στη Νάουσα και στον Έβρο κατά των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ Άγγελου Τόλκα και του Γιώργου Ντόλιου αντίστοιχα, από αγανακτισμένους πολίτες που διαμαρτύρονταν για την υπερψήφιση του νέου Μνημονίου και το παίζουν ότι έκαναν πατριωτική πράξη να παραδώσουν την πατρίδα μας σε οικονομικούς κατακτητές!
Στην περίπτωση του πρώτου μάλιστα, το επεισόδιο έγινε σε ταβέρνα και οι διαμαρτυρόμενοι πήραν τα φαγητά από το τραπέζι της παρέας του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και το μοίρασαν στις άλλες παρέες που έτρωγαν στην ταβέρνα. Στον δεύτερο ένας ηλικιωμένος επήρε τον Ντόλιο στο κυνήγι με τις πατερίτσες και τον βάραγε με την ψυχή του!
http://www.arxaiaithomi.gr/
Περίλυποι προσπαθούν οι πολιτικοί ταγοί (αυτοχρίσθηκαν και σωσίες μας βεβαίως) να μας πείσουν πως όλα όσα συμβαίνουν έχουν γυρίσει την Ελλάδα 10 χρόνια πίσω.
Προτάσσουν μάλιστα προθυμότατα τους εαυτούς τους να εργαστούν εθελοντικά (φυσικά πλουσιοπάροχα αμοιβόμενοι) για να κατορθώσει η Ελλάδα να επανακάμψει μετά από 10, 20, 30 ή 50 χρόνια (εδώ κολλάει το «ζήσε Μάη να φας τριφύλλι).
Και όμως, ενώ τηρούν σιγή ιχθύος για τα εγκληματικά τους λάθη, τις έως εσχάτης προδοσίας πολιτικές τους αποφάσεις και ενέργειες, ενώ προσπαθούν διακαώς να προχωρήσουμε προς τα εμπρός και να ξεχάσουμε φυσικά τα όσα έχουν προηγηθεί, δεν μπορούν να κρυφτούν από την ιστορία, αυτοί οι χαμερπείς δούλοι των τραπεζών και των ευρωπαϊκών συμφερόντων. Και η ιστορία έχει γραφτεί, αν και ουκ ολίγοι ενίοτε προσπάθησαν να την παραγράψουν ή και να την διαγράψουν.
Η ιστορία μας δείχνει πως όλα όσα ζούμε έχουν ξανασυμβεί πριν 70 χρόνια. Τότε που η χώρα παραδόθηκε από τον «γέρο της Δημοκρατίας», Γεώργιο Παπανδρέου, στους «συμμάχους» και κατόπιν στον εμφύλιο, στον αλληλοσπαραγμό και σε δεκαετίες δεινών. Τότε που κάποιοι Γερμανόδουλοι της εποχής έτρεχαν να εξυπηρετήσουν συμφέροντα, αλλά όχι της Ελλάδας. Αυτή η ιστορία, μας δείχνει πως η πατρίδα μας δεν έχει προχωρήσει ούτε μία ημέρα. Έμεινε εγκλωβισμένη και προδομένη ξαναπαραδίδεται σε δυνάμεις κατοχής και όχι διάσωσής της.
Και οι Γερμανοτσολιάδες άρχισαν να ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους, αφού γνωρίζουν πως το μόνο μέλλον που μπορούν να έχουν στην χώρα που πρόδωσαν, είναι αυτό που βρίσκεται 5 πιθαμές κάτω από το χώμα.
ΠΗΓΗ
Αν κοιτάξεις βαθειά μέσα στο βλέμμα του Βενιζέλου, θα διακρίνεις μια δίψα και αποφασιστικότητα για εξουσία.
Όταν κάποτε συνεδρίαζε η Κεντρική Επιτροπή του ΠΑ.ΣΟ.Κ, κάπου εκεί στο 1997-98 στο CARAVEL HOTEL, θυμάμαι τον ΓΙΑΝΝΗ ΣΟΥΛΑΔΑΚΗ πρόεδρο της διαδικασίας, στο διάδρομο να κάνει παρατήρηση στον ΕΥΑΓΓΕΛΟ ΒΕΝΙΖΕΛΟ γιατί παρεξηγήθηκε επειδή δεν του έδωσε το λόγο εκτός διαδικασίας.
Δεν θα ξεχάσω το αυστηρό ύφος του ΣΟΥΛΑΔΑΚΗ που προσπαθούσε να βάλει σε τάξη τον ΒΕΝΙΖΕΛΟ λέγοντας του, «όσο είμαι εγώ υπεύθυνος στο ΠΑ.ΣΟ.Κ θα λειτουργούν οι θεσμοί και οι διαδικασίες, στο ΔΙΚΟ σου ΠΑ.ΣΟ.Κ κάνε ότι θέλεις!!!»
Παρακολουθώντας στη συνέχεια την πορεία του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ στο ΠΑ.ΣΟ.Κ διακρίνω βέβαια έναν άνθρωπο ευφυή και ικανό , αλλά ταυτόχρονα και τρομερά φιλόδοξο,!!!
Ποιός όμως είναι ο κίνδυνος που απειλεί τη χώρα μας από τον ΒΕΝΙΖΕΛΟ;
Η Ελλάδα σ αυτήν την περίοδο δεν χρειάζεται ηγέτη αλλά δημοκρατική λειτουργία και συμμετοχή για τις αποφάσεις και κυρίως λαϊκή συναίνεση.
Οι σπουδαίες αποφάσεις να παρθούν απ ευθείας από τον λαό!!!
Ολα τα θέματα να περνούν απο τη βουλή!!!
Τα θέματα είναι πολλά και σοβαρά οπως:
· ΔΙΕΘΝΗ ΑΝΑΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΧΑΡΤΩΝ (ΕΜΠΟΡΙΚΟΣ,ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΣ)
· Κυρίως όμως πρέπει να ξεκαθαριστεί με ποιους είμαστε και που πάμε;
· Πάμε με τους Ευρωπαίους; Με ποιους και σε τι;
· Πάμε με τους Αμερικάνους; Σε τι;
· Απορρίπτουμε τους Ρώσους, τους Κινέζους;
Ο Β. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ πήρε έμμεσα όλα τα πράγματα πάνω του και μάλιστα από ό, τι φαίνεται δείχνει και μια επιπολαιότητα!!!
Μέσα σε λίγες μέρες δείχνει να συμφωνεί με πάρα πολλά και μάλιστα δείχνει να βιάζεται.
Όλα δείχνουν ότι ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ βιάζεται να κυβερνήσει!!!
Αναρωτιέμαι όμως πως θα γίνει η διαδοχή;
Μέσα από συνέδριο;
Μέσω κοινοβουλευτικής ομάδας;
Με δημοψήφισμα;
Ο Γ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ έχει ζητήσει συνέδριο!!!
Κυρίως όμως φαίνονται να γίνονται γρήγορα, πολύ γρήγορα!!!
Και μάλιστα η ομάδα είναι μεγάλη και άλλοι δείχνουν να βιάζονται φέρνοντας επείγοντα νομοσχέδια όπως η ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ο ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ο ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ κλπ!!!
ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑ.ΣΟ.Κ, τα όργανα του; (Αλώστε ποιος τα ακούει;)
Αλήθεια θα μας πει κάποιος αν τελικά θα συνεργαστούμε με την ΝΟΡΒΗΓΙΑ για την εξόρυξη του Ορυκτού μας πλούτου;η μετά το συμβάν την ξεχάσαμε, την αφήνουμε να συνέλθει!!!
Μην ξεχνάτε, ο ΜΑΝΙΑΤΗΣ μιλούσε συνεχώς με τους ΝΟΡΒΗΓΟΥΣ, σήμερα ο επικεφαλής του Υπουργείου Γ. ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ τι κάνει;
Κρίμα!!!
Μάλλον δείχνουμε μια χώρα ανυπεράσπιστη!!!
Ηρθε και η ΧΙΛΑΡΗ απροκάλυπτα να μας βάλει σε τάξη!!!
Όλα τα παραπάνω με κάνουν να ανησυχώ από την φιλοδοξία και επιπολαιότητα του ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ!!!
Η λειτουργία της Δημοκρατίας οδηγεί σε επιτυχίες!!!
Οι πρoσωπικές φιλοδοξίες οδηγούν σε καταστροφές!!!
ΠΗΓΗ