Eρευνητές από το Πανεπιστήμιο του Wyoming και της Florida, έκαναν μια σειρά από μελέτες στην περιοχή Likipia της Κεντρικής Κένυα προκειμένου να ερευνήσουν το κατά πόσο ο αυξημένος αριθμός των ελεφάντων στην περιοχή επηρέαζε την βιωσιμότητα των φυτών.
Προς μεγάλη τους έκπληξη όμως ανακάλυψαν πως οι ελέφαντες έγδερναν τα δέντρα όπου υπήρχε αμμώδη επιφάνεια. Αντίθετα δεν πλησίαζαν το αργιλώδες έδαφος , δηλαδή εκεί όπου φυτρώνει μόνο ένα φυτό η ακακία.
Αυτό το φυτό έχει βασικά μια συμβιωτική σχέση με τα μυρμήγκια. Το φυτό προσφέρει στέγη και φαγητό στα μικρά έντομα, με αντάλλαγμα να τους προστατέψουν από τους ελέφαντες!
Για να καταλάβουν οι ερευνητές αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο, απομάκρυναν τα μυρμήγκια από το δέντρο, και τότε παρατήρησαν ότι οι ελέφαντες πλησίαζαν για να το φάνε. Όμως, όταν ξαναγέμιζε με μυρμήγκια, όλο και λιγότεροι ελέφαντες “λιγουρεύονταν” το δέντρο.
Έπειτα, πήγαν το φυτό στο εθνικό πάρκο της Κένυας, όπου είχαν δύο ακακίες: η μια με μυρμήγκια και η άλλη χωρίς.
“Οι ελέφαντες ούτε που άγγιξαν τα κλαδιά του δέντρου με τα μυρμήγκια. Μπορούσαν να μυρίσουν τα έντομα και ήξεραν ότι θα ήταν επίπονη η διαδικασία της κατάποσης.” είπε ο καθηγητής Γκοέν κατά τη διάρκεια των αποτελεσμάτων.
Φαίνεται ότι οι ελέφαντες γνωρίζουν ότι τα μυρμήγκια μπορεί να τους δαγκώσουν την κάτω μεριά της προβοσκίδας τους, εξηγεί ο καθηγητής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου