Ήταν η κίνηση του κ. Παπανδρέου για το δημοψήφισμα τόσο προβληματική, που ακόμη δεν έχει αναιρεθεί η επικινδυνότητά της.
Η κρίση αξιοπιστίας που προκλήθηκε τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, από την επιλεγείσα με όρους εσωστρεφείς, σχεδόν καθαρά κομματικούς, απόφασή του, ήταν πρωτοφανής και θα καταδιώκει για πολλά χρόνια την Ελλάδα.
Υπό το βάρος της κατακραυγής τα πήρε όλα πίσω και επιστρέφοντας από τη Νίκαια βρέθηκε αντιμέτωπος με απόλυτο αδιέδοδο, που τον ανάγκασε να παραιτηθεί και να αποδεχθεί τη συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας, την οποία μέχρι την τελευταία στιγμή ήθελε ποδηγετημένη και ελεγχόμενη.
Το δυστύχημα είναι ότι ο εμπνευστής της επιμένει να την υπερασπίζεται, μη αντιλαμβανόμενος το μέγεθος της ζημιάς που προκάλεσε.
Και το χειρότερο είναι ότι διαστρέφει απολύτως την πραγματικότητα. Εχει βάλει τους υποτακτικούς του να φωνάζουν δεξιά - αριστερά ότι δήθεν τον ρίξανε τα συμφέροντα, ότι δεν το ήθελαν οι εκδότες, οι τραπεζίτες και όλοι οι κακοί του κόσμου τούτου.
Τα όσα έπραξε, τα αποτελέσματα που μπορεί να είχαν οι επιλογές του για την Ελλάδα, ότι ο κόσμος, οι ψηφοφόροι του κόμματός του τον έχουν εγκαταλείψει, ότι το μέχρι πριν ένα μήνα κυβερνών κόμμα έρχεται πέμπτο στις δημοσκοπήσεις στο λεκανοπέδιο της Αττικής και ότι από τα καμώματά του κινδυνεύει να διαλυθεί η δημοκρατική παράταξη, όλα αυτά δεν τα συλλογίζεται, ούτε τα συζητάει.
Κακά τα ψέματα, ο κ. Παπανδρέου αποδεικνύεται το μοιραίο πρόσωπο της παρούσης περιόδου.
Από την αρχή είχε προβλήματα κατανόησης και αντίληψης των συνθηκών. Ουδέποτε κατανόησε το βάθος της κρίσης, ούτε συνέλαβε το μέγεθος της απειλής για την οικονομία και τη χώρα.
Προσέγγισε κατά απόλυτα ελλειμματικό τρόπο το πρόβλημα της χώρας, ουδέποτε ασχολήθηκε συστηματικά μαζί του, μας πήγε από κρίση σε κρίση, πριν από ένα μήνα μάς έστειλε στα Τάρταρα και τώρα δυστυχώς επιμένει να συμπεριφέρεται σαν το πριγκιπόπουλο που του πήραν το παιγνίδι από τα χέρια.
Ο κ. Παπανδρέου απέτυχε παταγωδώς και οφείλει να αναλάβει πλήρως τις ευθύνες του, όπως θα συνέβαινε σε κάθε δημοκρατικό κόμμα στην Ευρώπη και στην Αμερική. Όπου αλλού, ένας ηγέτης με τέτοια επίδοση δεν θα στεκόταν ούτε μέρα.
Ο κ. Παπανδρέου επιμένοντας στης Ανατολής τα ήθη, στις αντιδημοκρατικές οικογενειοκρατικές και ιδιοκτησιακές δομές, βασανίζει και βασανίζεται.
Στη συνείδηση των πολιτών έχει αποτύχει και όσο ταχύτερα το αντιληφθεί τόσο καλύτερα για τον ίδιο, το κόμμα του και την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου