Είχαμε συνηθίσει να είμαστε «διεφθαρμένοι», «ανεπρόκοποι», «τεμπέληδες» κατά το Ευρωπαϊκό «λεξιλόγιο της Αλληλεγγύης», τώρα γίναμε και καταπατητές των δικαιωμάτων των μοναχών κατά το Ρωσικό «τροπάρι».
Τα δύο τελευταία χρόνια έγιναν πολλά στη χώρα μας, που σίγουρα επηρέασαν τον τρόπο που μας βλέπει η διεθνής κοινότητα και απʼ ότι φαίνεται όρισαν μία νέα σχέση υποτέλειας, έναντι όσων έχουν συμφέροντα στην Ελλάδα και γενικότερα στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο.
Η Ελλάδα έχασε αρκετά από τα διαπραγματευτικά της όπλα και κυρίως έχασε και την ικανότητά της να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις, να προλαμβάνει ή και να παρεμβαίνει αποτελεσματικά.
Τα παραδείγματα πολλά. Από τον τρόπο που χειριζόμαστε την παρουσία μας στα οικονομικά φόρα, τον φυσικό και ενεργειακό μας πλούτο, μέχρι και την αντίληψή μας, για το ποιες είναι οι διεθνείς ισορροπίες και τι «φιλίες» χάνουμε ή κερδίζουμε ανάλογα με την πολιτική μας, εσωτερική ή εξωτερική.
Η ευθύνη όσων διαχρονικά, αποδυνάμωσαν τη χώρα οικονομικά και κατά συνέπεια και στο επίπεδο της διεθνούς διπλωματίας, είναι τεράστια.
Η ευθύνη αυτών που δυσφήμισαν τη χώρα και πυρπόλησαν προεκλογικά ή αθετήσαν στη συνέχεια, διεθνείς συμφωνίες και υποχρεώσεις, στο βωμό της εσωτερικής κομματικής κατανάλωσης, είναι ακόμη μεγαλύτερες και ιστορικές. Τα αποτελέσματα, τα ζούμε σήμερα.
Μία νέα κυβέρνηση, εκλεγμένη από το λαό, πρέπει να ξαναπιάσει το νήμα από την αρχή και να αποκαταστήσει τις Εθνικές βλάβες που προκλήθηκαν από ανικανότητα, απειρία και αδέξιους χειρισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου