Η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς «τουρκικής φινλανδοποίησης».

Η οικονομική κρίση έφερε στην επιφάνεια το κοινό μυστικό: Η Ελλάδα τελεί υπό καθεστώς «τουρκικής φινλανδοποίησης». Οι επιλογές της φιλτράρονται, περιορίζονται ή καθορίζονται από την Τουρκία. Και τελευταία απόδειξη τούτου συνιστά η υπόθεση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης Κύπρου - Ελλάδας (ΑΟΖ). Τα όσα διέρρευσαν μετά την τελευταία συνάντηση Χριστόφια - Παπανδρέου, περί ενεργειακού δόγματος Αθηνών - Λευκωσίας, αποτελούν προπέτασμα καπνού.
Η Ελλάδα πάγωσε την άσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων και δεν υπογράφει τον καθορισμό της ΑΟΖ της με την Κύπρο, όπως και με την Αίγυπτο, διότι η Άγκυρα ισχυρίζεται ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει ΑΟΖ. Και απειλεί… Και η Ελλάδα υποχωρεί. Υποκύπτει!
Με αυτά τα δεδομένα, αποτρέπεται η γεωοικονομική σύζευξη Κύπρου - Ελλάδας, που προεκτείνεται ώς το Ισραήλ, το οποίο βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την Τουρκία, ως αποτέλεσμα της αυτοκρατορικής της πολιτικής. Είναι, μάλιστα, πρόδηλο ότι με την κρίση στην Αίγυπτο, η Άγκυρα θα επιδιώξει να διαδραματίσει ενισχυμένο πατερναλιστικό ρόλο επί των μουσουλμανικών λαών, σε μια προσπάθεια να καλύψει το κενό που δημιουργεί η όποια αποδυνάμωση του Καΐρου. Όμως, η εξέλιξη αυτή δημιουργεί την ανάγκη στο Ισραήλ να αναζητά χώρους γεωστρατηγικών στηριγμάτων στην περιοχή, όπως η Κύπρος, η οποία ως είθισται ισορροπεί στο τεντωμένο σχοινί των συμφερόντων με το Ισραήλ από τη μια, και εκείνων με τον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο από την άλλη.
Σε διλήμματα βρίσκονται οι ΗΠΑ, οι οποίες αιφνιδιάστηκαν από την κρίση. Υπό τις υφιστάμενες πάντως συνθήκες, ο σταθερός ισχυρός και αξιόπιστος δρων στην περιοχή και σύμμαχος των ΗΠΑ είναι το Ισραήλ. Η νεο-οθωμανική αντίληψη της κυβέρνησης Ερντογάν μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην ίδια την Άγκυρα και στις ΗΠΑ, υπό την έξης έννοια: Γιατί τα αραβικά-μουσουλμανικά κράτη να βλέπουν θετικά τον ηγεμονικό ρόλο της Τουρκίας; Όσο, δε, για τους φανατικούς μουσουλμάνους, αυτοί ουδόλως θεωρούν θετική τη στάση της Άγκυρας.
Διότι το κοσμικό της κράτος, με μουσουλμανική ταυτότητα, μπορεί μεν να αποτελέσει ένα μοντέλο συγκατοίκησης στρατού, μετριοπαθών ισλαμιστών και άλλων δυνάμεων, που θα ηδύνατο να εφαρμοστεί στην περίπτωση της Αιγύπτου, όμως, δεν συμβαδίζει με την πολιτική λογική του Χαλιφάτου και της ισλαμικής παγκοσμιοποίησης.
Σε αυτό το σκηνικό η Ελλάδα είναι ο αδύναμος κρίκος. Είναι βυθισμένη στη δίνη των άλυτων οικονομικών της προβλημάτων. Και η Κύπρος μπορεί να οικοδομήσει αξιόπιστη και ασφαλή ενεργειακή πολιτική, που θα στηρίζεται σε δυο πυλώνες: Του Ισραήλ και της ΕΕ. Και μέσω αυτών των στρατηγικών ενεργειακών και αμυντικών συνεργασιών υπάρχουν δυνατότητες να χαλιναγωγηθεί η τουρκική αλαζονεία και να συνδεθεί με το σχεδιασμό αυτό η Ελλάδα. Και έτσι να δημιουργηθούν συνθήκες, ώστε να ξεπαγώσουν τα κυριαρχικά της δικαιώματα και να δημιουργηθεί κοινωνία αμοιβαίας εξυπηρέτησης συμφερόντων και σταθερότητας. Και απαλλαγής της Ελλάδας από το σύνδρομο της φινλανδοποίησης.
ΠΗΓΗ: ''ΣΗΜΕΡΙΝΗ''