Πάνω από ένας στους δύο εθισμένους στο τσόγο κλέβουν για να ικανοποιήσουν το πάθος τους, πάνω από ένας στους δέκα προχωρά σε απόπειρα αυτοκτονίας, ενώ ένας στους δύο εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο της αυτοκτονίας.Τα στοιχεία από τους "Ανώνυμους Τζογαδόρους" φέρνει στο φως δημοσίευμα στο ΒΗΜΑ του Σαββάτου, το οποίο φιλοξενεί δραματικές μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν βρεθεί στον "πάτο" και αποφάσισαν να αλλάξουν τη ζωή τους. Χαρακτηριστικά ο "Γιάννης" αναφέρει ότι ξεκίνησε να παίζει ανώδυνα, σε λίγο όμως ο τζόγος του έγινε εθισμός - ο τζόγος σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι τόσο δυνατός εθισμός όσο το αλκοόλ και τα ναρκωτικά -. "Ελεγα “θα παίξω μόνο 100 ευρώ” και εν τέλει έπαιζα 10.000. Αποφάσιζα να καθίσω για μια ώρα και τελικά τζόγαρα για μια ολόκληρη μέρα. Είχα χάσει τον έλεγχο της ζωής μου" αναφέρει.
"Το μεγαλύτερο ψέμα που λέμε στον εαυτό μας είναι “θα ξαναπαίξω για να ρεφάρω”. Μέσα από την ομάδα και τις τραγικές ιστορίες των άλλων μελών μπόρεσα να δω την αλήθεια:ποτέ δεν ρεφάρεις,απλώς εθίζεσαι όλο και περισσότερο" αναφέρει άλλο μέλος των "Ανώνυμων Τζογαδόρων", ο Στέλιος, που έχασε μέσα σε τρία χρόνια μεγάλο μέρος της περιουσίας του σε παιχνίδια και στον ιππόδρομο.
'Ενας άνδρας αναφέρει ότι γνώριζε πως η γυναίκα του ήταν συστηματική παίκτρια αλλά το ανεχόταν. Μέχρι που ανακάλυψε ότι έπαιρνε ποσά από την πιστωτική του κάρτα για να παίξει. "Ο κόσμος μου γκρεμίστηκε" αναφέρει ο Μηνάς.
Σύμφωνα με τον συντονιστή του προγράμματος που μιλά στο ΒΗΜΑ, οι ομάδες αυτοβοήθειας μπορούν να αλλάξουν τη ζωή του εθισμένου, καθώς μέσα από την κοινή εμπειρία βρίσκουν στήριξη ενώ και η οικογένεια μαθαίνει να αντιμετωπίζει αλλιώς τον άνθρωπο που έχει πρόβλημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου