Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Το παράδοξο της Χρυσής Αυγής

Μετά το γνωστό επεισόδιο με τον Κασιδιάρη, πολλοί (και ειδικά τα ΜΜΕ) καταφέρθηκαν εναντίον του και πολλοί περισσότεροι (ειδικά στο internet) επικρότησαν την αντίδρασή του.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η αντίδραση ήταν σωστή ή λάθος. Για να μπορέσει κανείς να απαντήσει αντικειμενικά, πρώτα πρέπει να αναλογιστεί τα εξής:
Ήταν σωστή η συμπεριφορά όλων (!) των κομμάτων απέναντι σε ένα κόμμα του 7% (περίπου 400.000 ψήφοι), σαν να ήταν λεπροί; Είναι χαρακτηριστικές οι φράσεις «Εγώ μαζί τους δεν συζητάω» και «Εγώ δεν κάθομαι στο ίδιο τραπέζι». Αυτή είναι η παιδεία τους και η δημοκρατική τους άποψη για τους 400.000 πολίτες που επέλεξαν το συγκεκριμένο κόμμα;
Ήταν σωστή η συμπεριφορά του Προέδρου της Δημοκρατίας να μην καλέσει τον αρχηγό του κόμματος του 7% (ενώ κάλεσε τον αρχηγό του 6% !) στο Συμβούλιο Αρχηγών;
Ήταν σωστή η συμπεριφορά των ΜΜΕ, από την μία να προκαλούν βίαιες αντιδράσεις για χάρη της τηλεθέασης και από τον άλλη να αναλώνονται στις πολιτικά μη ορθές θέσεις του κόμματος (βία, φιλοναζισμός, φασισμός κλπ) και να μην γίνεται καμία νύξη για τις υπόλοιπες θέσεις, την στιγμή μάλιστα που αυτές οι υπόλοιπες θέσεις συνάδουν με τις θέσεις των περισσότερων κομμάτων;
Ήταν σωστή η πρωτοφανής προσωπική φραστική συμπεριφορά της Καννέλη και της Δούρου απέναντι στον Κασσιδιάρη;
Σίγουρα η συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής απέναντι στους λαθρομετανάστες δεν είναι η καλύτερη. Σίγουρα είναι φασίστες, τραμπούκοι και νεοναζιστές. Αυτό κανένας δεν το αρνείται, ούτε καν οι ίδιοι ανεπίσημα. Σίγουρα είναι απειλή για την Δημοκρατία, την δημόσια ειρήνη και τους θεσμούς.
Αλλά αν δεν ήθελαν την Χρυσή Αυγή στην Βουλή, θα έπρεπε να απαγορευτεί ως κόμμα πριν τις εκλογές. Όπως συμβαίνει στην Γερμανία. Από την στιγμή που θεωρείς ένα κόμμα ισάξιο και ισότιμο με τα υπόλοιπα, έχεις την υποχρέωση να του συμπεριφέρεσαι ανάλογα. Διαφορετικά πέφτεις στο επίπεδό του και χρησιμοποιείς την τακτική που καταγγέλλεις.
Η παιδιάστικη και ανεύθυνη αντίδραση «δεν σου μιλάω γιατί είσαι τραμπούκος», οδηγεί δικαιολογημένα τον πολίτη στην συμπάθεια του «αδικημένου». Η φραστική επίθεση άνευ λόγου και αιτίας, οδηγεί στην αποδυνάμωση του λόγου του επιτιθέμενου. Απεναντίας, η ήρεμη πολιτική συζήτηση με επιχειρήματα, απογυμνώνει τον αντίπαλο που δεν έχει τίποτα να πει. Κι αυτό είναι που θέλει ο πολίτης (αλλά μήπως τελικά το φοβούνται;).
Όμως, αυτό το κόμμα που όλοι βρίζουν, βρίζουμε και θα βρίζουμε, το ψήφισαν 400.000 πολίτες . Γιατί ? Γιατί πολύ απλά καλύπτει ένα τεράστιο κενό. Κενό στους θεσμούς, κενό στις Αξίες, κενό στην Δικαιοσύνη. Κενό που κανείς άλλος δεν είναι διατεθειμένος να καλύψει ! Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Αυτό το πρόβλημα το ξέρουμε όλοι, αλλά κανένας πολιτικός δεν είναι διατεθειμένος να σπάσει αυγά, να έρθει σε τόσο μεγάλες ρήξεις με τα μεγάλα συμφέροντα, με κοινωνικές ομάδες (π.χ. συνδικαλιστές), σε όλα τα επίπεδα του δημόσιου τομέα (Παιδεία, Υγεία, Δημόσια Διοίκηση, Δημόσια Έργα, κλπ), για να το ανατρέψει.
Αυτό το πρόβλημα λοιπόν έρχεται να καλύψει με τον χειρότερο τρόπο το πολιτικό στερέωμα στην Ελλάδα. Αναδεικνύει ένα φασιστικό κόμμα που ιδεολογικά είναι υπέρ της βίας για να διαφυλάξει τους Θεσμούς και τις Αξίες της χώρας !
Αυτό το πολιτικό παράδοξο πρέπει να αναλογιστούμε όλοι μας και πολύ περισσότερο τα κόμματα που φτιάχνουν ανάλογα τα προγράμματά τους και ζητούν να τους προτιμήσουμε για να μας κυβερνήσουν. Γιατί αν αυτοί που είναι υπεύθυνοι και υποχρεωμένοι να το ανατρέψουν, μην μας φανεί παράξενο αν το κόμμα που καλύπτει το κενό μετατραπεί σε λαοφιλές κίνημα και πολλαπλασιαστούν επικίνδυνα οι υποστηριχτές του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: