Προεκλογικά, αλλά και μετεκλογικά, ο κ. Παπανδρέου δήλωνε ότι «χρήματα υπάρχουν». Ασφαλώς κάτι ήξερε γι’ αυτό, όπως το ξέρουμε όλοι μας. Το θέμα είναι ποιος θα βάλει το χέρι του στη φιδοφωλιά για να τα πάρει.
Η τελευταία φορά που έγινε αυτό ήταν πριν από 4,000 χρόνια όταν ο Ιάσονας αποφάσισε να πάρει το χρυσόμαλλο δέρας από τον τρομερό δράκοντα.
Δυστυχώς οι κυβερνήσεις μας, όταν έχουν φτάσει την κατάσταση στο απροχώρητο, αντί να τα βάλουν με το δράκοντα, προτιμούν να παίρνουν τα χρήματα με εντελώς πιο ασφαλείς τρόπους: από το συνταξιούχο με τις πατερίτσες που βρίσκεται ανήμπορος στο Γηροκομείο και δε μπορεί να αντιδράσει ή από τον χαμηλόμισθο εργαζόμενο με δάνεια-θηλιές στο λαιμό του που έχει ενέργεια μόνο να πάρει μια ανάσα πριν εκπνεύσει.
Πάντως με το δράκοντα καμιά κυβέρνηση δεν... τόλμησε να τα βάλει. Γιατί θα πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με υπουργούς, βουλευτές και στελέχη του κόμματός της, που επιμελώς φυλάσσουν οι ίδιοι το χρυσόμαλλο δέρας. Να έρθει αντιμέτωπη με την αντίπαλη παράταξη που τους έκανε τη χάρη να μη βρει ούτε ENAN ένοχο για το Χρηματιστήριο, το Κτηματολόγιο, τους Ολυμπιακούς Αγώνες, τις μίζες για τις στρατιωτικές δαπάνες. Πώς να τα βάλεις με ένα τόσο ευγενικό αντίπαλο που σε κατηγορούσε για απέραντη διαφθορά για να κερδίσει τις εκλογές, αλλά όταν το πέτυχε ήταν τόσο μεγαλόψυχος που σου συγχώρεσε τα πάντα; Ε δε θα τον συγχωρήσεις κι εσύ;
Πώς να τα βάλεις με τους εργολάβους που έπαιρναν συμβάσεις για τα ολυμπιακά έργα και κατασκευές δρόμων κι αυτοί από ευγνωμοσύνη έχτιζαν δωρεάν βίλες υπουργών;
Πώς να τα βάλεις με τα ΜΜΕ που πριν από λίγο μιλούσαν για Γιωργάκη και Jeffrey και «παιδί» και τώρα τον θεωρούν αυτοκράτορα που θα σώσει την Ελλάδα, αρκεί να τους δώσει μερικά ψωρο-εκατομμύρια σε κρατικές διαφημίσεις;
Πώς να τα βάλεις με τους εφοριακούς όταν η πραγματική αξία ενός ακινήτου ήταν 4,700,000 ευρώ στον πύργο των Αθηνών κι αυτοί όριζαν «αντικειμενική» αξία 700,000 ευρώ ήτοι γλίτωναν (οι πολιτικοί) σχεδόν μισό εκατομμύριο σε φόρους; Ή εκτιμούσαν μισό στρέμμα στο Καστρί σε 36,000 ευρώ ενώ η αξία του ήταν μισό εκατομμύριο; (Η έννοια «αντικειμενική» αξία ακινήτου θα έπρεπε να έχει ήδη γραφεί στο Guinness Records» ως το άκρον άωτον του βιασμού –μήπως πολιτικής αιμομιξίας;- της ελληνικής γλώσσας).
Πώς να τα βάλεις με το δράκοντα του δικαστικού κυκλώματος που τιμωρεί κάποιον αλλοδαπό μετανάστη που έκλεψε ένα καρβέλι ψωμί για να μην πεθάνει της πείνας η οικογένειά του, αλλά έβαλε στο αρχείο δεκάδες επώνυμες υποθέσεις δισεκατομμυρίων ευρώ;
Πώς να τα βάλεις με τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Σαρζετάκη που αποφάσισε εν μέσω κρίσης να προσλάβει στο Γραφείο του τη συνταξιούχο σύζυγό του, ή με τους βουλευτές που προσέλαβαν άλλους 230 υπαλλήλους (όρθιους) στη Βουλή, ενώ ο πρωθυπουργός κραύγαζε ότι δε θα γίνουν άλλες προσλήψεις δημοσίων υπαλλήλων;
Που το γραφείο του πρωθυπουργού έχει άτομα που πληρώνονται με 12,000 ευρώ το μήνα, όπως γράφει η «Ελευθεροτυπία», ενώ θα έπρεπε να παίρνουν «μόνο» 6,000 ευρώ;
Που επιδοτούν τα πρωθυπουργικά ιδρύματα με 225,000 ευρώ το χρόνο χωρίς καν να ρωτούν αν κάνουν οποιοδήποτε έργο με τα χρήματα που κόβονται από το συνταξιούχο;
Ναι υπάρχει οικονομική κρίση, αλλά είναι μόνο για το λαό. Οι άλλοι περνούν το ίδιο καλά όπως περνούσαν και όταν δεν υπήρχε κρίση, γιατί είναι οι δράκοντες στο χρυσόμαλλο δέρας και ξέρουν ότι ο Ιάσονας παρουσιάζεται κάθε 4,000 χρόνια. Και όχι μόνος του, έχει στην εκστρατεία όλους τους ήρωες της τότε Ελλάδας, πενήντα τον αριθμό, όσοι οι υπουργοί και υφυπουργοί μιας κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου και του Ηρακλή, των Διόσκουρων, Κάστορα και Πολυδεύκη, του Ίδα και Λυνκέα, του Ορφέα, του Ύλα, του Πηλέα, του Μελέαγρου, του Τυδέα, του Αμφιάραου, και της κυνηγού Αταλάντης (που δεν είχε επώνυμο Γκερέκου, και ναι κυνηγούσε σχεδόν ημίγυμνη γιατί έτσι της άρεσε και όχι γιατί πληρωνόταν από το Playboy). Από πότε έχει η Ελλάδα να δει τέτοια «κυβέρνηση»;
Ο σημερινός πρωθυπουργός και η ομάδα του δε φαίνεται να έχουν οποιαδήποτε διάθεση να τα βάλουν με το δράκοντα, ήτοι την πλουτοκρατία, και να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας, που το έφτιαξε έτσι κι αλλιώς, με όλες τις αντιθέσεις της, η ελληνική κοινωνία. Αντί γι’ αυτό, όταν λένε «Λεφτά υπάρχουν», εννοούν τη γλίσχρα αμοιβή του απόμαχου της ζωής, τη σύνταξη, και το 700-άρι του εργαζόμενου και σ’ αυτά ορμούν. Σ’ αυτούς θα ριχτούν οι τωρινοί μας ήρωες αργοναύτες κι όχι σε κάποιο σκληρό και νομιμότατο «πόθεν έσχες» όπως π.χ. «όποιος έχει βίλα πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ πραγματικής αξίας και δε μπορεί να δικαιολογήσει με τι χρήματα την απόκτησε, θα πληρώσει 10%, 20% ή ακόμα και 30% της αξίας της», όπως γίνεται σε άλλες ευνομούμενες χώρες, -- όπως σαν παράδειγμα στον Καναδά, κ. Παπανδρέου, τον οποίο ξέρετε πολύ καλά λόγω μακροχρόνιας διαμονής. Γιατί ιδρώσατε και μόνο με τη σκέψη;
Ασφαλώς δε με ξεγελούν πυροτεχνήματα όπως ότι για τη σημερινή κατάντια της χώρας εδώ και δεκαετίες φταίνε 5 υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας, 1 του ΠΑΣΟΚ, 3 ποδοσφαιριστές, 4 νυχτερινά κάντρα, 11 γιατροί στο Κολωνάκι, 14 εφοριακοί και 1 τραγουδοποιός και πάει στο αρχείο η υπόθεση. Είναι λιγότερο από το 1% της αλήθειας, και δε μας ξεγελάτε πια, θέλουμε να μάθουμε και το υπόλοιπο 99%.
Δυστυχώς υπήρξαν δεκάδες πρωθυπουργοί που νοιάστηκαν μόνο πώς θα ξανα-εκλεγούν ή πώς θα συνεχίσουν τη δυναστεία τους, αλλά ένας Ιάσονας.
Δε βλέπω ούτε Ιάσονα, ούτε ήρωες Αργοναύτες στην τωρινή κυβέρνηση. Για άλλη μια φορά, όπως εδώ και δεκαετίες, βλέπω μόνο πολιτικάντηδες και παπατζήδες, που θέλουν να ξανα-ξεγελάσουν τον «χαζολαό». Θέλω να ελπίζω ότι αυτή τη φορά δεν θα τα καταφέρουν.
Πηγή:apneagr.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου