Αρχαιολογικοί Χώροι στο Άργος

ΚΑΣΤΡΟ ΛΑΡΙΣΑ

Η Αρχαία Ακρόπολη του Άργους (υψ. 289μ.) αποτελούμενη στο κέντρο από Κυκλώπεια τείχη (1800 π.χ.) πάνω στα οποία έχουν χτιστεί άλλα Ρωμαϊκά και Ενετικά. Κοντά στα τείχη υπάρχει ναΐσκος της Αγ. Μαρίνας (1859 μ.χ) κτισμένος πάνω σε κατάλοιπα αρχαίου ναού του Λαρισαίου Διός . Στην πλαγιά και επί του ναού της Ακραίας Ήρας βρίσκεται σήμερα η Παναγία η Κατακεκρυμμένη. Πλησίον του παραπάνω ναού υπήρχαν οι αρχαίοι ναοί του Πυθαέως Απόλλωνος και της Αθηνάς Οξυδερκούς τάφος βασιλιά Ακρίσιου.

ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ

Κατασκευάστηκε από τον Πολύκλειτο στα τέλη 5ου π.χ. αι. σκαλισμένο πάνω στο βράχο, αποτελείται από 83 σειρές χωρισμένες σε 3 τμήματα και έχει χωρητικότητα 13.000-20.000 θεατές, θεωρείται το μεγαλύτερο θέατρο της αρχαίας Ελλάδας. Ο Αργείος Πολύκλειτος ήταν μαθητής του Αργείου (Α)Γελάδα όπως και οι φημισμένοι Φειδίας, Μύρων, κ.ά. Επίσης σχεδίασε το θέατρο της Επιδαύρου. Οι γλύπτες της Αργείας Σχολής θεωρούνται οι δημιουργοί της Ευρωπαϊκής Τέχνης [(Κάνον (Δορυφόρος)].

ΝΥΜΦΑΙΟ (Κριτήριον)

Στους πρόποδες της Λάρισας, 100μ. βόρεια του θεάτρου, βρίσκεται το Νυμφαίο της Λάρισας με μνημειακή κρήνη, κτισμένη στα μέσα του 2ου μ.Χ. αι., απ’ όπου ξεκινούσε το κεντρικό δίκτυο υδροδότησης της πόλης. Ο χώρος έχει ταυτιστεί με την έδρα του αρχαίου δικαστηρίου της πόλης, γνωστού ως Κριτήριον. Εκεί δικάστηκε η κόρη του Δαναού, Υπερμνήστρα. Ο Ορέστης, υιός του Αγαμέμνωνα των Μυκηνών, αθωώθηκε από την βουλή των Αργείων (Ευρυπίδης).

ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ

Ήταν ανελλιπώς το κέντρο της πόλης (700π.Χ έως το 400 μ.Χ.) με χώρους πολιτικών συγκεντρώσεων, στοές ιερά, κρήνες, κ.λ.π. Εντός της αγοράς, στον βωμό του Υετίου Διός, ορκίσθηκαν οι εκστρατεύσαντες βασιλείς κατά των Θηβών να νικήσουν ή να πεθάνουν. Στο δε άγαλμα του Μηχανέως Διός, οι Αργείοι εκστρατεύσαντες στην Τροία ορκίστηκαν άλωση αυτής ή θάνατο αφού τους υπέδειξε τρόπο αλώσεως της (Δούρειο Ίππο). Ήταν τόσο ευρύχωρη που εκεί έλαβε μέρος η μάχη μεταξύ Πύρρου και Αντιγόνου.

Ο ΛΟΦΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΗΛΙΑ – « ΑΣΠΙΔΑ »

Ο λόφος του Προφήτη Ηλία, η λεγόμενη «Ασπίδα», κατοικήθηκε για πρώτη φορά στα τέλη της Νεολιθικής Εποχής ( γύρω στο 3500 π.Χ. ). Από την πρώτη αυτή εγκατάσταση σώζονται μόνο θραύσματα κεραμικής που βρέθηκαν στις εσοχές του φυσικού βράχου.
Κατά τη Μέση εποχή του Χαλκού η Μεσοελλαδική εποχή ( 2000 – 1600 π.Χ. ) στην κορυφή του λόφου ιδρύεται ένας σημαντικός οικισμός από τον οποίο ήρθαν στο φως πολυάριθμα κτίσματα. Στις αρχές της Μυκηναικής εποχής ( γύρω στο 1600 π.Χ. ) ο σημαντικός αυτός οικισμός εγκαταλείπεται , και αναπτύσσεται η κάτω πόλη, ανατολικά του λόφου. Την ακμή του Μυκηναικού Άργους μαρτυρούν οι πολυάριθμοι και πλούσιοι τάφοι του νεκροταφείου της Δειράδας στους Ν.Δ. πρόποδες του λόφου.
Στην Αρχαική εποχή ( 6ος αιώνας π.Χ. ) αλλά και αργότερα , ο λόφος χρησιμοποιείται ως χώρος λατρείας : στη ΝΔ πλαγιά ιδρύεται το ιερό του Απόλλωνα Δειραδιώτη. Νοτιότερα σώζονται λείψανα θόλου που πιθανώς ήταν ιερό της Αθηνάς Οξυδερκούς.

ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

Η τοιχοδρομία της είναι πολυγωνική και θεωρείται του 4ου π.Χ. αιώνα. Ο Παυσανίας, όπως και οι σύγχρονοι του αργείοι, θεωρούσαν την πυραμίδα ταφικό μνημείο. Πρόσφατη ανασκαφική μελέτη την χαρακτήρισε οχυρό παρόδιο. Πάνω στην πυραμιδοειδή βάση της, πρέπει να υπήρχε ένα ξύλινο εποικοδόμημα, που σηκωνόταν σε αρκετό ύψος, ώστε η φρουρά του να εποπτεύει τον αρχαίο δρόμο Άργους – Τεγέας, που περνούσε από εκεί.
ΠΗΓΗ: ΑΡΓΟΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ