Το κόστος της δημογραφικής γήρανσης σε ό,τι αφορά τις υπηρεσίες υγείας θα πρέπει να επανεξεταστεί, σύμφωνα με νέα έρευνα που αξιώνει να προσφέρει νέα εργαλεία μετρήσεων στη χάραξη κυβερνητικών πολιτικών.
Οπως υποστηρίζουν Αμερικανοί και Αυστριακοί επιστήμονες σε έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Science (Επιστήμη), η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η τεχνολογική πρόοδος στον τομέα της υγείας έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση του ρυθμού γήρανσης του πληθυσμού. Αυτό σημαίνει με τη σειρά του πως η «επιβάρυνση» σε οικονομικό επίπεδο του υπόλοιπου πληθυσμού από την αύξηση του προσδόκιμου ζωής «δεν είναι τόσο δραματική όσο υπολογίζεται σήμερα».
Σύστημα υγείας
Σύμφωνα με τους επικεφαλής της έρευνας, που διενεργήθηκε από το Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Συστημάτων Ανάλυσης της Αυστρίας, το Πανεπιστήμιο Στόνι Μπρουκ στις ΗΠΑ και το Ινστιτούτο Δημογραφίας της Βιέννης, είναι λάθος οι κυβερνήσεις να συνεχίζουν να χαράσσουν τις πολιτικές τους σε ό,τι αφορά το συνταξιοδοτικό σύστημα και το σύστημα υγείας με βάση τις στατιστικές μεθόδους και τους δείκτες που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Οπως επισημαίνεται, ο πλέον διαδεδομένος δείκτης που χρησιμοποιείται παγκοσμίως για τον υπολογισμό του κόστους ιατρικής περίθαλψης και συνταξιοδότησης καθορίζει την ομάδα των «ηλικιωμένων» λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία και μόνο (συνήθως τα 65 έτη). Ωστόσο, όπως υποστηρίζουν οι επιστήμονες, ένας άνθρωπος 65 ετών δεν θεωρείται πλέον «ηλικιωμένος», η κατάσταση της υγείας του είναι συνήθως καλή και σε πολλές περιπτώσεις συνεχίζει να εργάζεται.
Ετσι οι επιστήμονες προτείνουν έναν νέο δείκτη που θα υπολογίζει τον συσχετισμό όχι ανάμεσα σε ανθρώπους που είναι κάτω ή άνω των 65 ετών, αλλά ανάμεσα σε όσους χρειάζονται φροντίδα και σε όσους είναι σε θέση να την παρέχουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου