Πώς και γιατί εξαφανίστηκαν οι δεινόσαυροι από τη Γη; Τι ήταν αυτό που τους αφάνισε από τον πλανήτη μας; Γιατί να μην προλάβουν να συνυπάρξουν με το ανθρώπινο είδος; Μήπως κάτι τέτοιο δεν ήταν εφικτό; Ερωτήματα που περιμένουν απαντήσεις εδώ και πολλά χρόνια, μάλλον τις βρήκαν σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσαν 41 επιστήμονες από όλο τον κόσμο!
Εδώ και πολλές δεκαετίες ακούγονται διάφορες θεωρίες για το τι ήταν αυτό που εξαφάνισε τα διάσημα σπονδυλωτά ζώα. Ανάμεσα σε αυτές δύο είναι οι επικρατέστερες: Η μία ότι ένας τεράστιος αστεροειδής προσέκρουσε στη Γη και η άλλη ότι είχε αναπτυχθεί μία έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα στη σημερινή Ινδία που προκάλεσε αλεπάλληλες εκρήξεις ενός ηφαιστείου για 1,5 χρόνο.
Το ερώτημα αυτό φαίνεται πώς απασχόλησε ιδιαίτερα 41 επιστήμονες- διόλου ευκαταφρόνητος αριθμός- από την Ευρώπη, την Αμερική, το Μεξικό, το Καναδά και την Ινδία οι οποίοι αποφάσισαν να θέσουν στο τραπέζι του διαλόγου τα αίτια της εξαφάνισης των δεινοσαύρων στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου δηλαδή πριν 65 χρόνια.
Για το σκοπό αυτό συγκέντρωσαν έρευνες 20 ετών, ανέλυσαν τη δουλειά παλαιοντολόγων, γεωχημικών, επιστημόνων μοντελοποίησης του κλίματος, γεωφυσικών και ιζηματολόγων και κατέληξαν στην πιο εύλογη εξήγηση. Η εξαφάνιση των δεινοσαύρων έγινε κάπως έτσι:
Τι ακριβώς έδειξε η έρευνα των επιστημόνων.
Η πρόσφατη έρευνα , που δημοσιεύτηκε και στην επιστημονική εφημερίδα Science, κατέληξε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο αφανισμός των δεινοσαύρων οφείλεται στην προσκρουση ενός τεράστιου αστεροειδούς μεγέθους 15 χιλιομέτρων στη σημερινή πόλη του Μεξικού. Η Joanna Morgan, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Imperial του Λονδίνου και μέλος της διεθνής ερευνητικής ομάδας, δήλωσε χαρακτηριστικά:
«Είμαστε πλεόν πεπεισμένοι ότι η αιτία του αφανισμού των δεινοσαύρων ήταν ένας αστεροειδής. Η πρόσκρουση του αστεροειδούς προκάλεσε στη συνέχεια πυρκαγιές, σεισμούς της τάξεως των 10 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ και ηπειρωτικές κατολισθήσεις που προκάλεσαν τα φονικά τσουνάμι. Το τέλος των δεινοσαύρων ήταν προδιαγεγγραμμένο».
Ο αστεροειδής, σύμφωνα πάντα με τις εκτιμήσεις των ερευνητών, χτύπησε τη Γη με δύναμη ένα δισεκατομμύριο μεγαλύτερη από την ατομική βόμβα της Χιροσίμα.
«Το τελευταίο και τελειωτικό όμως χτύπημα για τους δεινόσαυρους που σήμανε το τέλος τους, ένα τέλος που δυστυχώς δεν το επέλεξαν οι ίδιοι, αλλά σφράγισε και το τέλος μίας ολόκληρης εποχής ήταν όταν το κατεστραμμένο υλικό της έκρηξης διασκορπίστηκε στην ατμόσφαιρα, απλώνοντας το σκότος σε όλο τον πλανήτη, φέρνοντας το χειμώνα παγκοσμίως και σκοτώνοντας πολλά από τα είδη που δεν μπόρεσαν να προσαρμοστούν σε αυτό το καταχθόνιο περιβάλλον», συμπλήρωσε η ερευνήτρια.
«Τα γεωλογικά αρχεία που έχουμε στη διάθεσή μας δείχνουν καθαρά ότι αυτό που «εξολόθρευσε» τους δεινόσαυρους, στη συνέχεια κατέστρεψε τα θαλάσσια και χερσαία οικοσυστήματα, πράγμα που επιβεβαιώνει τον ισχυρισμό μας ότι μόνο η πρόσκρουση αστεροειδούς είναι εύλογη εξήγηση», υποστηρίζει ο Peter Schutle, από το Πανεπιστήμιο Erlangen της Γερμανίας.
Ο θάνατος σου, η ζωή μου!
Ένας άλλος ερευνητής Gareth Collins, από το Πανεπιστήμιο Imperial του Λονδίνου που συμμετ��ίχε στην έρευνα, εξέφρασε μία διαφορετική άποψη που παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και είναι άξια προβληματισμού. Είπε χαρακτηριστικά:
«Η ημέρα που ο αστεροειδής προέκρουσε στη Γη είχε διττή σημασία για τον πλανήτη. Για τους δεινόσαυρους ήταν η μέρα της κολάσεως γιατί σήμανε και το τέλος της βασιλείας τους, μίας βασιλείας με διάρκειας ζωής 160 χρόνων και κάτι. Για τους ανθρώπους ήταν μία στιγμή ζωτικής σημασίας γιατί διαφορετικά δεν θα είχαν καταφέρει ποτέ να κυριαρχήσουν στο γήινο οικοσύστημα και θα ήταν «υπόδουλοι» των δεινοσαύρων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου