Ο καύσωνας στη τσέπη του καταναλωτή θα έρθει από την 1η Ιουλίου Στο νέο κύμα ανατιμήσεων όπου ο ΦΠΑ ανεβαίνει για 2η φορά μέσα σε 4 μήνες, αναμένεται να βυθίσει ακόμα ποιο πολύ στα χρέη οικογενειάρχες, χρόνια άνεργους και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες.
Ο συντελεστής Φ.Π.Α. 10%, που ισχύειγια τα τρόφιμα, αυξάνεται στο 11%, ενώ ο συντελεστής του 21%, που επιβάλλεται και στα καύσιμα, αναπροσαρμόζεται σε 23%. Η τιμή της βενζίνης αναμένεται να αυξηθεί κατά 2 έως 2,5 λεπτά το λίτρο. Ενω στα τσιγάρα η τιμή θα αυξηθεί κατά 40 λεπτά.
Αυξήσεις και στα κόμιστρα των ταξί έρχονται από 1η Ιουλίου, με την επιβολή ΦΠΑ 11%, ενώ για πρώτη φορά οι αυτοκινητιστές είναι υποχρεωμένοι να εκδίδουν αποδείξεις.
Οι οδηγοί θα βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και για τα διόδια. Από 1ης Ιουλίου αναπροσαρμόζεται το αντίτιμο των διοδίων της Αττικής Οδού και πλέον, ενώ την πρώτη αύξηση από 19% σε 21% την είχε απορροφήσει η εταιρεία, με τη νέα αύξηση στο 23% οι οδηγοί θα επιβαρυνθούν όλη τη διαφορά. Το αντίτιμο θα αυξηθεί από 10 λεπτά για τα ΙΧ ως 40 λεπτά για τα φορτηγά.
Ακριβότερες τιμές διοδίων από 1ης Ιουλίου θα ισχύσουν και στα διόδια όλων των αυτοκινητοδρόμων. Η αναπροσαρμογή θα ισχύσει σε όλους τους σταθμούς διοδίων της Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου ΑΕ στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, καθώς και σε όλους τους σταθμούς διοδίων της Ολυμπίας οδού (Ελευσίνα, Ισθμός, Ζευγολατιό, Ρίο, Ν. Πέραμος και Αγ. Θεόδωροι) και για τον άξονα Κορίνθου-Τρίπολης, ενώ παραμένει ως έχει μόνο το αντίτιμο του διοδίου για τα δίκυκλα.
Ακόμη, ο χαμηλότερος συντελεστής Φ.Π.Α. από 5% διαμορφώνεται στο 5,5%.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο που απέστειλε το υπουργείο Οικονομικών προς τις εφορίες, από 1η Ιουλίου 2010 θα ισχύουν τα ακόλουθα:
Ο κανονικός συντελεστής ΦΠΑ 21% αυξάνεται σε 23%
Ο μειωμένος συντελεστής 10% που εφαρμόζεται για μια σειρά από αγαθά και υπηρεσίες αυξάνεται σε 11% και ο συντελεστής 5% αυξάνεται σε 5,5% Οι μειωμένοι κατά 30% συντελεστές Φ.Π.Α. που ισχύουν για τα νησιά του Αιγαίου και είναι σήμερα 15%, 7% και 4%, διαμορφώνονται σε 16%, 8% και 4% αντίστοιχα.
Το υπουργείο επισημαίνει ότι σε οποιοδήποτε φορολογικό στοιχείο εκδίδεται μετά την 1/7/2010, ο Φ.Π.Α. θα υπολογίζεται με τους νέους αυξημένους συντελεστές, ακόμη και στην περίπτωση που το στοιχείο αυτό αφορά σε συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν πριν την ημερομηνία αυτή.
Το ίδιο ισχύει και για τα πιστωτικά τιμολόγια που εκδίδονται με ημερομηνία από 1η Ιουλίου 2010 και μετά, και αφορούν σε συναλλαγές που πραγματοποιήθηκαν μέχρι την 30η Ιουνίου 2010. Οι αυξημένοι συντελεστές Φ.Π.Α. θα ισχύουν για όλες τις παραδόσεις αγαθών και τις παροχές υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων φαρμάκων.
Με Φ.Π.Α. 23% επιβαρύνονται οι υπηρεσίες των δικηγόρων, των συμβολαιογράφων, των άμισθων υποθηκοφυλάκων, των δικαστικών επιμελητών, των καλλιτεχνών, των ιατρικών και διαγνωστικών κέντρων.
Από τον φόρο απαλλάσσονται οι ιατρικές υπηρεσίες που παρέχονται από ιατρούς όλων των ειδικοτήτων -και οδοντιάτρους- στα ιδιωτικά τους ιατρεία, από ιδιωτικά πολυϊατρεία και πολυοδοντιατρεία, ιδιωτικά διαγνωστικά εργαστήρια και ιδιωτικά εργαστήρια φυσικής ιατρικής και αποκατάστασης.
Επίσης, απαλλάσσονται από τον φόρο και οι αμοιβές των ιατρών ελευθέρων επαγγελματιών από ιδιωτικές κλινικές και νοσοκομεία, στην περίπτωση που δεν είναι μισθωτοί, και οι οποίες αφορούν περίθαλψη ασθενών.
Παράλληλα, από την Πέμπτη (01/07) οι εφημερίδες και τα περιοδικά υπάγονται στον συντελεστή Φ.Π.Α. 5,5%, ενώ διάφορα αγαθά που διανέμονται μαζί με τα έντυπα (CD, DVD κ.λπ.) υπάγονται στον κανονικό συντελεστή 23%, προσδιορίζοντας ξεχωριστή φορολογητέα αξία.
Η Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων έχει ζητήσει την αναβολή του μέτρου για την αρχή του επόμενου έτους, επικαλούμενη αδυναμία των επιχειρήσεων να απορροφήσουν την αύξηση των συντελεστών των Φ.Π.Α. που θα ισχύσει από την 1η Ιουλίου.
Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010
Βρέθηκε ο «παππούς της Λούσι»
Ανθρωπολόγοι ανακάλυψαν τμήματα σκελετού ενός αρσενικού πλάσματος ηλικίας 3,6 εκατομμυρίων ετών που προέρχεται από την ίδια οικογένεια της «Λούσι», αλλά είναι 400.000 χρόνια αρχαιότερος και το σημαντικότερο, περπατούσε κι αυτός όρθιος. Τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι το όρθιο βάδισμα, το χαρακτηριστικό δηλαδή γνώρισμα του ανθρώπου και των "παλαιών" συγγενών του, είναι μία πολύ παλιότερη υπόθεση από όσο πιστεύαμε μέχρι σήμερα.Το απολίθωμα του σκελετού βρέθηκε στην Αιθιοπία απο διεθνή ομάδα επιστημόνων, και εκτιμάται ότι ανήκει σε «συγγενή» της διάσημης «Λούσι», ο οποίςο συγγενής είναι όμως αρχαιότερος κατά περίπου 400.000 χρόνια της Λούσυ παρότι ανήκει στο ίδιο είδος ανθρωπίδη (Australopithecus afarensis).
Η ανακάλυψη έρχεται να ανατρέψει τα εως τώρα δεδομένα καθώς δείχνει ότι το όρθιο βάδισμα συνέβη πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.
Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, από τους δύο υπεύθυνους της έρευνας, τον αιθιοπικής καταγωγής έφορο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Κλίβελαντ Γιοχάνες Χαϊλέ-Σελασιέ και τον καθηγητή παλαιοανθρωπολογίας του πανεπιστημίου Kent State Όουεν Λαβτζόι.
Ο σκελετός του νέου ανθρωπίδη βρέθηκε πριν από πέντε χρόνια στην περιοχή Αφάρ της Αιθιοπίας, περίπου 330 χλμ. βορειοανατολικά από την πρωτεύουσα Αντίς Αμπέμπα και βαφτίστηκε «Καντανούμου» (Kadanuumuu), ονομασία που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει «μεγάλος άνθρωπος».
Πρόκειται για ένα αρσενικό με ύψος κοντά στα δύο μέτρα, ενώ η «Λούσι», ο πρώτος σκελετός Αυστραλοπίθηκου, που βρέθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄70 και χρονολογείται πριν από 3,2 εκατ. χρόνια, είχε ύψος μόνο ένα μέτρο.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το νέο απολίθωμα αποκαλύπτει πολύ περισσότερα στοιχεία σε σχέση με τη «Λούσι» και επιβεβαιώνει ότι όταν εκείνη ζούσε, το όρθιο βάδισμα είχε για τα καλά επικρατήσει.
Η ανακάλυψη έρχεται να ανατρέψει τα εως τώρα δεδομένα καθώς δείχνει ότι το όρθιο βάδισμα συνέβη πολύ νωρίτερα από ό,τι πίστευαν μέχρι τώρα οι επιστήμονες.
Η ανακάλυψη παρουσιάστηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, από τους δύο υπεύθυνους της έρευνας, τον αιθιοπικής καταγωγής έφορο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας του Κλίβελαντ Γιοχάνες Χαϊλέ-Σελασιέ και τον καθηγητή παλαιοανθρωπολογίας του πανεπιστημίου Kent State Όουεν Λαβτζόι.
Ο σκελετός του νέου ανθρωπίδη βρέθηκε πριν από πέντε χρόνια στην περιοχή Αφάρ της Αιθιοπίας, περίπου 330 χλμ. βορειοανατολικά από την πρωτεύουσα Αντίς Αμπέμπα και βαφτίστηκε «Καντανούμου» (Kadanuumuu), ονομασία που στην τοπική διάλεκτο σημαίνει «μεγάλος άνθρωπος».
Πρόκειται για ένα αρσενικό με ύψος κοντά στα δύο μέτρα, ενώ η «Λούσι», ο πρώτος σκελετός Αυστραλοπίθηκου, που βρέθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ΄70 και χρονολογείται πριν από 3,2 εκατ. χρόνια, είχε ύψος μόνο ένα μέτρο.
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι το νέο απολίθωμα αποκαλύπτει πολύ περισσότερα στοιχεία σε σχέση με τη «Λούσι» και επιβεβαιώνει ότι όταν εκείνη ζούσε, το όρθιο βάδισμα είχε για τα καλά επικρατήσει.
Στο φως οι αρχαιότερες απεικονίσεις Αποστόλων
Οι αρχαιότερες απεικονίσεις του Ανδρέα και του Ιωάννη ανακαλύφθηκαν στις κατακόμβες της Αγίας Θέκλας στη Ρώμη, όταν Ιταλοί αρχαιολόγοι με τη χρήση λέιζερ έφεραν στο φως τις αρχαιότερες τοιχογραφίες των Αποστόλων, που χρονολογούνται από τα τέλη του 4ου αιώνα.Εφαρμόζοντας μία νέα τεχνική λέιζερ, η οποία επιτρέπει τον καθαρισμό από τα στρώματα επιχρισμάτων ασβέστου, χωρίς να αλλοιωθεί η εικόνα τους, οι αρχαιολόγοι είδαν τις τοιχογραφίες των Πέτρου, Παύλου, Ανδρέα και Ιωάννη, ζωγραφισμένες στους χρωματικούς τόνους του κόκκινου και της ώχρας. Βρίσκονταν στο ταβάνι ενός μικρού νεκρικού θαλάμου στις κατακόμβες της Αγίας Θέκλας, σε απόσταση 500 μέτρων από τη βασιλική του Αγίου Παύλου εκτός των τειχών, όπου έχει ανακαλυφθεί μια σαρκοφάγος του πρώτου ή του δεύτερου αιώνα, η οποία αποδίδεται στον Αγιο Παύλο.«Το νεαρό πρόσωπο του Ιωάννη είναι οικείο, αλλά το πορτρέτο του νεαρού Ανδρέα είναι το ομορφότερο που έχουμε δει ποτέ, πολύ διαφορετικό από τον γέρο με τα γκρίζα μαλλιά και τις ρυτίδες που γνωρίζουμε από τις μεσαιωνικές εικόνες» δήλωσε η Μπάρμπαρα Ματσέι, διευθύντρια των αναστηλωτικών εργασιών στον νεκρικό θάλαμο.
Ηδη γνώριζαν πρώιμες απεικονίσεις του Πέτρου και του Παύλου σε ομαδικούς πίνακες, αλλά όλες οι γνωστές απεικονίσεις του Ανδρέα και του Ιωάννη χρονολογούνταν στα μέσα του 5ου αιώνα, σύμφωνα με τη Ματσέι. Κι έτσι, οι αρχαιολόγοι υποθέτουν πως πρόκειται για τους Ιωάννη και Ανδρέα, επειδή ήταν οι σημαντικότεροι απόστολοι μετά τον Πέτρο και τον Παύλο.
Ο ναός της Αγίας Θέκλας ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1950 και, καθώς παραμένει κλειστός για το κοινό, η κατακόμβη είναι προσβάσιμη μέσω μιας υπόγειας πόρτας ενός κτιρίου γραφείων. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η κατακόμβη χτίστηκε από μια αριστοκράτισσα την εποχή που η Ρώμη άλλαζε από τον παγανισμό στον Χριστιανισμό.
«Η κατακόμβη αυτή δεν ήταν μια κρυφή ταφική τοποθεσία. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Αυτό ήταν μια επινόηση του Μπεν Χουρ» κατέληξε η Ματσέι.
Ηδη γνώριζαν πρώιμες απεικονίσεις του Πέτρου και του Παύλου σε ομαδικούς πίνακες, αλλά όλες οι γνωστές απεικονίσεις του Ανδρέα και του Ιωάννη χρονολογούνταν στα μέσα του 5ου αιώνα, σύμφωνα με τη Ματσέι. Κι έτσι, οι αρχαιολόγοι υποθέτουν πως πρόκειται για τους Ιωάννη και Ανδρέα, επειδή ήταν οι σημαντικότεροι απόστολοι μετά τον Πέτρο και τον Παύλο.
Ο ναός της Αγίας Θέκλας ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1950 και, καθώς παραμένει κλειστός για το κοινό, η κατακόμβη είναι προσβάσιμη μέσω μιας υπόγειας πόρτας ενός κτιρίου γραφείων. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι η κατακόμβη χτίστηκε από μια αριστοκράτισσα την εποχή που η Ρώμη άλλαζε από τον παγανισμό στον Χριστιανισμό.
«Η κατακόμβη αυτή δεν ήταν μια κρυφή ταφική τοποθεσία. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν υπήρξε κάτι τέτοιο. Αυτό ήταν μια επινόηση του Μπεν Χουρ» κατέληξε η Ματσέι.
«Σπαρτιάτης» 4.600 ετών
Σπάνια ταφή 4.600 ετών που ανακαλύφθηκε σε μια απόμερη γωνιά στον Βόρειο Καναδά ίσως να κρατά το κλειδί για τον τρόπο ζωής των αρχαίων Καναδών.Το αξιοσημείωτο του ευρήματος είναι ότι η ανακάλυψη έγινε τυχαία στις ακτές της λίμνης Μπιγκ Τράουτ στο Βόρειο Οντάριο, από ψαράδες της περιοχής, όταν κατέβηκε η στάθμη του νερού, αφήνοντας εκτεθειμένο τον τάφο. Η δε σπανιότητα του ευρήματος έγκειται στο γεγονός ότι οι νόμοι του Καναδά απαγορεύουν τις ανασκαφές σε μεγάλο τμήμα αυτής της περιοχής. Παρ’ όλα αυτά ο Καναδάς έχει αρχαιολογικά ινστιτούτα σε άλλες χώρες και στην Ελλάδα.
Ο σκελετός της ταφής ανήκει σε έναν άντρα ηλικίας ανάμεσα στα τέλη των 30 χρόνων του ή στα 40. «Υψους περίπου 1,54 μ., ο άντρας διέθετε μια πολύ πολύ ρωμαλέα αρσενική σωματική διάπλαση» παρατηρεί ο επικεφαλής της ομάδας που χειρίζεται το εύρημα, καθηγητής Σκοτ Χάμιλτον. Προφανώς ανήκε σε υψηλή τάξη στην εποχή του, συμπεραίνουν εξαιτίας αυτής της φαινομενικά επίσημης ταφής.
Ο άντρας ζούσε περίπου την ίδια εποχή που χτίζονταν οι μεγάλες Πυραμίδες στην αρχαία Αίγυπτο και σπουδαίες πόλεις, όπως η αρχαία Βαβυλώνα. Ομως οι πολικές θερμοκρασίες του Καναδά, έως τους -30 βαθμούς Κελσίου, έκαναν αναγκαστικά τις συνθήκες ζωής πολύ διαφορετικές. Με πειράματα που διενήργησε η ομάδα κάνοντας ισοτοπικά τεστ διαπίστωσε ότι ο προϊστορικός άνθρωπος ζούσε τρώγοντας ψάρια και λίγο κυνήγι της περιοχής.
Ο σπαρτιάτικος τρόπος ζωής και η αποδημητική φύση της τροφής σημαίνουν ότι οι προϊστορικές φυλές του Οντάριο ταξίδευαν τεράστιες αποστάσεις σε ολιγάριθμα γκρουπ. «Ο χειμώνας γενικά είναι εποχή ανάγκης αποθεμάτων και κακουχιών, καθώς το φαγητό σε ορισμένες περιοχές εξαφανίζεται» σημειώνει ο καθηγητής. «Αυτό σημαίνει πως προκειμένου να επιβιώσουν οι άνθρωποι, κάτω από την Αρκτική, χρειαζόταν να ζουν σε έναν εποχικό κύκλο που ήταν ιδιαίτερα κινητικός».
Πάντως, κατά κάποιον τρόπο, ο αρχαίος τρόπος ζωής μοιάζει να έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Και παράλληλα με την τεχνολογία, οι άνθρωποι της περιοχής (περίπου 1.200 άνθρωποι της φυλής Φερστ Νέισον) χρησιμοποιούν ακόμα κανό, παπούτσια για το χιόνι και παραδοσιακά υποδήματα και ενδυμασίες.
Κόκκινη ώχρα
Η κόκκινη ώχρα που βρέθηκε στα οστά του άντρα θεωρούν πως προστέθηκε στο σώμα του πριν από την ταφή, ως μια κοινή πρακτική που έχει παρατηρηθεί σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής.
Ο σκελετός της ταφής ανήκει σε έναν άντρα ηλικίας ανάμεσα στα τέλη των 30 χρόνων του ή στα 40. «Υψους περίπου 1,54 μ., ο άντρας διέθετε μια πολύ πολύ ρωμαλέα αρσενική σωματική διάπλαση» παρατηρεί ο επικεφαλής της ομάδας που χειρίζεται το εύρημα, καθηγητής Σκοτ Χάμιλτον. Προφανώς ανήκε σε υψηλή τάξη στην εποχή του, συμπεραίνουν εξαιτίας αυτής της φαινομενικά επίσημης ταφής.
Ο άντρας ζούσε περίπου την ίδια εποχή που χτίζονταν οι μεγάλες Πυραμίδες στην αρχαία Αίγυπτο και σπουδαίες πόλεις, όπως η αρχαία Βαβυλώνα. Ομως οι πολικές θερμοκρασίες του Καναδά, έως τους -30 βαθμούς Κελσίου, έκαναν αναγκαστικά τις συνθήκες ζωής πολύ διαφορετικές. Με πειράματα που διενήργησε η ομάδα κάνοντας ισοτοπικά τεστ διαπίστωσε ότι ο προϊστορικός άνθρωπος ζούσε τρώγοντας ψάρια και λίγο κυνήγι της περιοχής.
Ο σπαρτιάτικος τρόπος ζωής και η αποδημητική φύση της τροφής σημαίνουν ότι οι προϊστορικές φυλές του Οντάριο ταξίδευαν τεράστιες αποστάσεις σε ολιγάριθμα γκρουπ. «Ο χειμώνας γενικά είναι εποχή ανάγκης αποθεμάτων και κακουχιών, καθώς το φαγητό σε ορισμένες περιοχές εξαφανίζεται» σημειώνει ο καθηγητής. «Αυτό σημαίνει πως προκειμένου να επιβιώσουν οι άνθρωποι, κάτω από την Αρκτική, χρειαζόταν να ζουν σε έναν εποχικό κύκλο που ήταν ιδιαίτερα κινητικός».
Πάντως, κατά κάποιον τρόπο, ο αρχαίος τρόπος ζωής μοιάζει να έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Και παράλληλα με την τεχνολογία, οι άνθρωποι της περιοχής (περίπου 1.200 άνθρωποι της φυλής Φερστ Νέισον) χρησιμοποιούν ακόμα κανό, παπούτσια για το χιόνι και παραδοσιακά υποδήματα και ενδυμασίες.
Κόκκινη ώχρα
Η κόκκινη ώχρα που βρέθηκε στα οστά του άντρα θεωρούν πως προστέθηκε στο σώμα του πριν από την ταφή, ως μια κοινή πρακτική που έχει παρατηρηθεί σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής.
Το έμβρυο δεν πονάει πριν από τις 24 εβδομάδες
Το έμβρυο δεν νιώθει κανένα πόνο πριν τις από 24 εβδομάδες. Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μεγάλη ιατρική επιστημονική έρευνα στη Βρετανία, ανοίγοντας τον δρόμο ώστε να μην τροποποιηθεί η υπάρχουσα νομοθεσία σχετικά με τις αμβλώσεις και το χρονικό όριο στο οποίο αυτές επιτρέπεται να εκτελούνται.Τα συμπεράσματα της έρευνας του Βασιλικού Κολεγίου Μαιευτήρων και Γυναικολόγων υποστηρίζουν ότι, οι καθυστερημένες αμβλώσεις που επιτρέπονται σε περιπτώσεις σοβαρών ανωμαλιών στην κύηση ή κινδύνου της ζωής της μητέρας, μπορεί να μην επιφέρουν πόνο στο έμβρυο.
Τα πορίσματα της έρευνας προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις οργανώσεων που τάσσονται κατά των αμβλώσεων.
«Η διεξαγωγή άμβλωσης για οποιονδήποτε λόγο δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι οι γιατροί τερματίζουν τη ζωή ενός ανθρώπου», επισημαίνει η Ζοζεφίν Κινταβάλ, επικεφαλής της οργάνωσης «Ηθική για την Αναπαραγωγή».
Τα πορίσματα της έρευνας προκάλεσαν τις έντονες αντιδράσεις οργανώσεων που τάσσονται κατά των αμβλώσεων.
«Η διεξαγωγή άμβλωσης για οποιονδήποτε λόγο δεν δικαιολογεί το γεγονός ότι οι γιατροί τερματίζουν τη ζωή ενός ανθρώπου», επισημαίνει η Ζοζεφίν Κινταβάλ, επικεφαλής της οργάνωσης «Ηθική για την Αναπαραγωγή».
Το μυστήριο με τους 97 σκελετούς βρεφών
Μέχρι τώρα το Χάμπλεντεν, ένα χωριουδάκι έξω από το Λονδίνο, ήταν φημισμένο για την ηρεμία και την ομορφιά του, γεγονός που συνέβαλε στο να χρησιμοποιηθεί ως φόντο πολλών ταινιών. Ανάμεσά τους η ταινία «Sleepy Hollow» με τον Τζόνι Ντεπ και την Κριστίνα Ρίτσι, το «Χορεύοντας με έναν ξένο», πολλές μίνι τηλεοπτικές σειρές κ.ά.
Οι αρχαιολογικές μελέτες βάζουν όμως σε υποψία πολλούς, περί του αν το Χάμπλεντεν ήταν πάντοτε τόπος ηρεμίας.
Οι αρχαιολόγοι που μελέτησαν σκελετούς 97 βρεφών της ρωμαϊκής εποχής, που βρέθηκαν σε μια ρωμαϊκή βίλα στο Χάμπλεντεν, λένε ότι ίσως εκεί να υπήρχε ένας οίκος ανοχής.
Μέχρις εδώ ουδέν μεμπτόν (σχεδόν). Αλλά φαίνεται πως οι εργαζόμενες εκεί θανάτωναν τα ανεπιθύμητα βρέφη τους.
Φαντασίες των επιστημόνων; Αλλά τότε πώς εξηγείται ότι όλα τα μωρά πέθαναν την 40ή εβδομάδα μετά τη γέννησή τους, σε ηλικία δέκα μηνών δηλαδή;
Ανύπαρκτη αντισύλληψη
Ο Δρ Τζιλ Αϊερς, ο οποίος ασχολείται με την Παιδική Αρχαιολογία, σημειώνει πως εκείνη τη μακρινή εποχή η αντισύλληψη και τα μέσα προφύλαξης για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ήταν ή ανύπαρκτα ή καθόλου αποτελεσματικά.
Επομένως θεωρεί πολύ πιθανόν οι «ατυχίες» να ήταν κοινός τόπος. Θεωρεί επίσης πως η δολοφονία βρέφους ίσως και να μην ήταν τότε όσο καταδικαστέα είναι σήμερα.
Φαίνεται, λέει, πως ολοκληρωμένος άνθρωπος γινόσουν μετά τα δύο χρόνια σου. Οσα πέθαιναν πριν συμπληρώσουν αυτήν την ηλικία δεν θάβονταν καν σε κανονικά νεκροταφεία, αλλά στα σπίτια.
Ακόμη κι έτσι, όμως, ο αριθμός 97 θεωρείται τεράστιος. Οσο για την ηλικία; Το μήκος των οστών τη μαρτυρά.
Και στην περίπτωσή μας τα σκελετικά κατάλοιπα είχαν το ίδιο μήκος. Αυτό ακριβώς συνηγορεί υπέρ της δολοφονίας, επειδή σε άλλη περίπτωση τα παιδάκια θα είχαν πεθάνει σε διαφορετικές ηλικίες.
Μη νομίσετε, βέβαια, πως το εύρημα είναι πρόσφατο. Οι ανασκαφές είχαν γίνει πριν από περίπου 100 χρόνια και τώρα το πεδίο χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια δημητριακών. Ο ανασκαφέας, όμως, είχε συγκεντρώσει τα πάντα σε 300 κιβώτια και τα είχε καταγράψει λεπτομερώς.
Τώρα τα μελετούν ειδικοί ανθρωπολόγοι, που σκέφτονται να κάνουν τεστ DNA, ώστε να βρεθούν το φύλο και οι πιθανές συγγένειες. Οι αρχαιολόγοι, πάλι, θα ξαναψάξουν στο χώμα, για να δουν τι άλλες εκπλήξεις μπορεί να κρύβονται εκεί.
Οι αρχαιολογικές μελέτες βάζουν όμως σε υποψία πολλούς, περί του αν το Χάμπλεντεν ήταν πάντοτε τόπος ηρεμίας.
Οι αρχαιολόγοι που μελέτησαν σκελετούς 97 βρεφών της ρωμαϊκής εποχής, που βρέθηκαν σε μια ρωμαϊκή βίλα στο Χάμπλεντεν, λένε ότι ίσως εκεί να υπήρχε ένας οίκος ανοχής.
Μέχρις εδώ ουδέν μεμπτόν (σχεδόν). Αλλά φαίνεται πως οι εργαζόμενες εκεί θανάτωναν τα ανεπιθύμητα βρέφη τους.
Φαντασίες των επιστημόνων; Αλλά τότε πώς εξηγείται ότι όλα τα μωρά πέθαναν την 40ή εβδομάδα μετά τη γέννησή τους, σε ηλικία δέκα μηνών δηλαδή;
Ανύπαρκτη αντισύλληψη
Ο Δρ Τζιλ Αϊερς, ο οποίος ασχολείται με την Παιδική Αρχαιολογία, σημειώνει πως εκείνη τη μακρινή εποχή η αντισύλληψη και τα μέσα προφύλαξης για ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες ήταν ή ανύπαρκτα ή καθόλου αποτελεσματικά.
Επομένως θεωρεί πολύ πιθανόν οι «ατυχίες» να ήταν κοινός τόπος. Θεωρεί επίσης πως η δολοφονία βρέφους ίσως και να μην ήταν τότε όσο καταδικαστέα είναι σήμερα.
Φαίνεται, λέει, πως ολοκληρωμένος άνθρωπος γινόσουν μετά τα δύο χρόνια σου. Οσα πέθαιναν πριν συμπληρώσουν αυτήν την ηλικία δεν θάβονταν καν σε κανονικά νεκροταφεία, αλλά στα σπίτια.
Ακόμη κι έτσι, όμως, ο αριθμός 97 θεωρείται τεράστιος. Οσο για την ηλικία; Το μήκος των οστών τη μαρτυρά.
Και στην περίπτωσή μας τα σκελετικά κατάλοιπα είχαν το ίδιο μήκος. Αυτό ακριβώς συνηγορεί υπέρ της δολοφονίας, επειδή σε άλλη περίπτωση τα παιδάκια θα είχαν πεθάνει σε διαφορετικές ηλικίες.
Μη νομίσετε, βέβαια, πως το εύρημα είναι πρόσφατο. Οι ανασκαφές είχαν γίνει πριν από περίπου 100 χρόνια και τώρα το πεδίο χρησιμοποιείται για την καλλιέργεια δημητριακών. Ο ανασκαφέας, όμως, είχε συγκεντρώσει τα πάντα σε 300 κιβώτια και τα είχε καταγράψει λεπτομερώς.
Τώρα τα μελετούν ειδικοί ανθρωπολόγοι, που σκέφτονται να κάνουν τεστ DNA, ώστε να βρεθούν το φύλο και οι πιθανές συγγένειες. Οι αρχαιολόγοι, πάλι, θα ξαναψάξουν στο χώμα, για να δουν τι άλλες εκπλήξεις μπορεί να κρύβονται εκεί.
Σύζυγοι πιο καταπιεστικοί από τα αφεντικά;
6 στους 10 εργαζομένους, ανεξαρτήτως φύλου, στρεσάρονται περισσότερο στο σπίτι απ΄ ότι στην εργασία τους!
Το άγχος που μεταδίδουν οι σύζυγοι στο σπίτι είναι πιο βαρύ από το άγχος που επιβάλλουν οι εργοδότες στη δουλειά. Ένας απαιτητικός και γκρινιάρης σύζυγος (όπως και μια απαιτητική και γκρινιάρα σύζυγος) πιθανόν είναι να δημιουργήσει περισσότερο στρες απ΄ ότι οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές, όπως δείχνει βρετανική έρευνα την οποία συντόνισε κορυφαίος ψυχολόγος, ειδικευμένος στις ψυχικές συνέπειες της εργασίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή της Ψυχολογίας στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ Κάρι Κούπερ, σχεδόν 6 στους 10 εργαζομένους, ανεξαρτήτως φύλου, ζουν στρεσογόνες καταστάσεις μέσα στο σπίτι τους εξαιτίας των συζύγων τους.
Η ομάδα του κ. Κούπερ, σε έρευνα που δημοσίευσε αυτές τις ημέρες, κατέληξε σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα, ύστερα από μελέτη 3.000 εργαζομένων, ανδρών και γυναικών κάθε παραγωγικής ηλικίας.
Συνολικά 58% των ερωτηθέντων αγχώνονται από την παρουσία και τη συμπεριφορά των συντρόφων τους, με το ποσοστό αυτών που αγχώνονται από την παρουσία των προϊσταμένων τους να αγγίζει μόλις το 43%. Ειδικότερα οι γυναίκες είναι αυτές που μοιάζουν να υποφέρουν περισσότερο από στρεσογόνες καταστάσεις εντός της οικογενειακής εστίας: 18% των γυναικών δήλωσαν μάλιστα ότι «αγχώνονται πάρα πολύ» από τους άνδρες τους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό (του... «πάρα πολύ») στους άνδρες είναι 12%.
«Όπως προκύπτει από την έρευνά μας, οι άνθρωποι κουβαλάνε στο σπίτι τους όλα τα προβλήματα που εσκήπτουν καθημερινά στον χώρο εργασίας τους, φορτίζοντας αρνητικά το οικιακό κλίμα. Η κατάσταση μεταξύ των συζύγων μπορεί επίσης να επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο από τις υπερωρίες του ενός ή του αλλού. Οι πολλές ώρες στον χώρο εργασίας αποτελούν εστίες καβγάδων ανάμεσα στο ζευγάρι» υποστηρίζει ο καθηγητής Κούπερ.
Αυτό το συνεχές παλαντζάρισμα υποχρεώσεων ανάμεσα σε προσωπική ζωή και εργασία είναι τόσο επώδυνο ψυχολογικά για τις γυναίκες, ώστε συχνά αποτελεί παράγοντα που οδηγεί στην παχυσαρκία. Σε ποσοστό 50% οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ομολογούν πως η αυξομείωση του σωματικού τους βάρους αποτελεί προτεραιότητα σημαντικότερη από τον ίδιο τους τον μισθό!
«Το υψηλότερο ποσοστό των γυναικών που αγχώνονται πάρα πολύ οφείλεται ακριβώς στα κάθε λογής “ακροβατικά” που η σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα είναι υποχρεωμένη να επιτελέσει, ανάμεσα στους διαφορετικούς ρόλους της στο σπίτι και στην εργασία» καταλήγει ο κ. Κούπερ.
Η μελέτη αυτή ουσιαστικά επιβεβαιώνει τα ευρήματα μιας προ μηνών κοινής αμερικανοβρετανικής έρευνας, από την οποία προκύπτει πως οι γυναίκες είναι πιθανότερο, σε σχέση με τους άνδρες, να νιώθουν αισθήματα ανεπάρκειας είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά τους.
Η μελέτη, η οποία έγινε από ψυχολόγους του Πανεπιστημίου Ομπερν της Αλαμπάμα, υπό την καθηγήτρια Τζάκλιν Μίτσελσον , ισχυρίζεται ότι οι γυναίκες νιώθουν πως δεν ικανοποιούν τα επίπεδα που οι ίδιες έχουν θέσει στον εαυτό τους όσον αφορά την οικογένεια και το επάγγελμά τους. σε ποσοστό 34% οι γυναίκες που ρωτήθηκαν για το επάγγελμά τους δήλωσαν ότι «νιώθουν πως δεν εκπληρούν τα υψηλά στάνταρντ που έθεσαν στους εαυτούς τους» έναντι ποσοστού 24% των ανδρών. Οσον αφορά το σπίτι και την οικογενειακή ζωή, το αντίστοιχα ποσοστά ήταν 30% για τις γυναίκες και 17% για τους άνδρες.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κούπερ, ο οποίος συμμετείχε και στην αμερικανοβρετανική έρευνα, «οι γυναίκες συχνά αισθάνονται ένοχες, όταν μπερδεύουν τις απαιτήσεις της δουλειάς και της οικογένειάς τους, καθώς νιώθουν ότι δεν τα καταφέρνουν σωστά σε κανέναν από τους δύο τομείς».
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΒΙΟΣ... ΑΒΙΩΤΟΣ
Σε ποσοστό 28% οι εργαζόμενοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση (σχεδόν 56 εκατομμύρια άνθρωποι) υποφέρουν από υψηλά επίπεδα άγχους. Ως το 2020 το άγχος αναμένεται να γίνει η δεύτερη συνηθέστερη αιτία ασθενείας.
Περισσότεροι αγχώνονται λόγω συζύγου παρά λόγω προϊσταμένου.
Σε τρεις χώρες (Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία) το κόστος από τις «άδειες λόγω στρες» ξεπέρασε τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ το 2007.
Το άγχος που μεταδίδουν οι σύζυγοι στο σπίτι είναι πιο βαρύ από το άγχος που επιβάλλουν οι εργοδότες στη δουλειά. Ένας απαιτητικός και γκρινιάρης σύζυγος (όπως και μια απαιτητική και γκρινιάρα σύζυγος) πιθανόν είναι να δημιουργήσει περισσότερο στρες απ΄ ότι οι προϊστάμενοι και οι διευθυντές, όπως δείχνει βρετανική έρευνα την οποία συντόνισε κορυφαίος ψυχολόγος, ειδικευμένος στις ψυχικές συνέπειες της εργασίας. Σύμφωνα με τον καθηγητή της Ψυχολογίας στο βρετανικό Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ Κάρι Κούπερ, σχεδόν 6 στους 10 εργαζομένους, ανεξαρτήτως φύλου, ζουν στρεσογόνες καταστάσεις μέσα στο σπίτι τους εξαιτίας των συζύγων τους.
Η ομάδα του κ. Κούπερ, σε έρευνα που δημοσίευσε αυτές τις ημέρες, κατέληξε σε μερικά πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα, ύστερα από μελέτη 3.000 εργαζομένων, ανδρών και γυναικών κάθε παραγωγικής ηλικίας.
Συνολικά 58% των ερωτηθέντων αγχώνονται από την παρουσία και τη συμπεριφορά των συντρόφων τους, με το ποσοστό αυτών που αγχώνονται από την παρουσία των προϊσταμένων τους να αγγίζει μόλις το 43%. Ειδικότερα οι γυναίκες είναι αυτές που μοιάζουν να υποφέρουν περισσότερο από στρεσογόνες καταστάσεις εντός της οικογενειακής εστίας: 18% των γυναικών δήλωσαν μάλιστα ότι «αγχώνονται πάρα πολύ» από τους άνδρες τους, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό (του... «πάρα πολύ») στους άνδρες είναι 12%.
«Όπως προκύπτει από την έρευνά μας, οι άνθρωποι κουβαλάνε στο σπίτι τους όλα τα προβλήματα που εσκήπτουν καθημερινά στον χώρο εργασίας τους, φορτίζοντας αρνητικά το οικιακό κλίμα. Η κατάσταση μεταξύ των συζύγων μπορεί επίσης να επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο από τις υπερωρίες του ενός ή του αλλού. Οι πολλές ώρες στον χώρο εργασίας αποτελούν εστίες καβγάδων ανάμεσα στο ζευγάρι» υποστηρίζει ο καθηγητής Κούπερ.
Αυτό το συνεχές παλαντζάρισμα υποχρεώσεων ανάμεσα σε προσωπική ζωή και εργασία είναι τόσο επώδυνο ψυχολογικά για τις γυναίκες, ώστε συχνά αποτελεί παράγοντα που οδηγεί στην παχυσαρκία. Σε ποσοστό 50% οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα ομολογούν πως η αυξομείωση του σωματικού τους βάρους αποτελεί προτεραιότητα σημαντικότερη από τον ίδιο τους τον μισθό!
«Το υψηλότερο ποσοστό των γυναικών που αγχώνονται πάρα πολύ οφείλεται ακριβώς στα κάθε λογής “ακροβατικά” που η σύγχρονη εργαζόμενη γυναίκα είναι υποχρεωμένη να επιτελέσει, ανάμεσα στους διαφορετικούς ρόλους της στο σπίτι και στην εργασία» καταλήγει ο κ. Κούπερ.
Η μελέτη αυτή ουσιαστικά επιβεβαιώνει τα ευρήματα μιας προ μηνών κοινής αμερικανοβρετανικής έρευνας, από την οποία προκύπτει πως οι γυναίκες είναι πιθανότερο, σε σχέση με τους άνδρες, να νιώθουν αισθήματα ανεπάρκειας είτε στο σπίτι είτε στη δουλειά τους.
Η μελέτη, η οποία έγινε από ψυχολόγους του Πανεπιστημίου Ομπερν της Αλαμπάμα, υπό την καθηγήτρια Τζάκλιν Μίτσελσον , ισχυρίζεται ότι οι γυναίκες νιώθουν πως δεν ικανοποιούν τα επίπεδα που οι ίδιες έχουν θέσει στον εαυτό τους όσον αφορά την οικογένεια και το επάγγελμά τους. σε ποσοστό 34% οι γυναίκες που ρωτήθηκαν για το επάγγελμά τους δήλωσαν ότι «νιώθουν πως δεν εκπληρούν τα υψηλά στάνταρντ που έθεσαν στους εαυτούς τους» έναντι ποσοστού 24% των ανδρών. Οσον αφορά το σπίτι και την οικογενειακή ζωή, το αντίστοιχα ποσοστά ήταν 30% για τις γυναίκες και 17% για τους άνδρες.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Κούπερ, ο οποίος συμμετείχε και στην αμερικανοβρετανική έρευνα, «οι γυναίκες συχνά αισθάνονται ένοχες, όταν μπερδεύουν τις απαιτήσεις της δουλειάς και της οικογένειάς τους, καθώς νιώθουν ότι δεν τα καταφέρνουν σωστά σε κανέναν από τους δύο τομείς».
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟΣ ΒΙΟΣ... ΑΒΙΩΤΟΣ
Σε ποσοστό 28% οι εργαζόμενοι στην Ευρωπαϊκή Ενωση (σχεδόν 56 εκατομμύρια άνθρωποι) υποφέρουν από υψηλά επίπεδα άγχους. Ως το 2020 το άγχος αναμένεται να γίνει η δεύτερη συνηθέστερη αιτία ασθενείας.
Περισσότεροι αγχώνονται λόγω συζύγου παρά λόγω προϊσταμένου.
Σε τρεις χώρες (Γαλλία, Ιταλία και Γερμανία) το κόστος από τις «άδειες λόγω στρες» ξεπέρασε τα 30 δισεκατομμύρια ευρώ το 2007.
Η σοκολάτα ρίχνει την πίεση
Τα ίδια αποτελέσματα με την άσκηση μπορεί να έχει ένα κομμάτι σοκολάτας λένε τώρα Αυστραλοί επιστήμονες.
Οι επιστήμονες λένε μάλιστα ότι η καθημερινή (όχι υπερβολική δόση) κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να μειώσει σε βάθος πενταετίας 20% την πιθανότητα εμφράγματος ή εγκεφαλικού για όσους πάσχουν από υψηλή πίεση.
Οι χημικές ουσίες, ειδικά της μαύρης σοκολάτας, διευρύνουν τα αιμοφόρα αγγεία και διευκολύνουν τη ροή του αίματος κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να “πέφτει” και η πίεση.
Αν σκεφτεί κανείς σκεφτεί ότι ένας στους δέκα υπερτασικούς δεν μπορεί να ρυθμίσει την πίεσή του με φαρμακευτική αγωγή, ίσως η σοκολάτα αποδειχθεί σωτήρια.
Η έρευνα έδειξε ότι η σοκολάτα ενώ ρίχνει κατά 5% την πίεση στους υπερτασικούς δεν επηρεάζει την πίεση όσων δεν έχουν πρόβλημα.
Όσο για την ποσότητα που πρέπει να καταναλώνεται, προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να είναι από ένα κομματάκι (έξι γραμμάρια) ως και μια ολόκληρη σοκολάτα (100 γραμμάρια).
Οι επιστήμονες λένε μάλιστα ότι η καθημερινή (όχι υπερβολική δόση) κατανάλωση σοκολάτας μπορεί να μειώσει σε βάθος πενταετίας 20% την πιθανότητα εμφράγματος ή εγκεφαλικού για όσους πάσχουν από υψηλή πίεση.
Οι χημικές ουσίες, ειδικά της μαύρης σοκολάτας, διευρύνουν τα αιμοφόρα αγγεία και διευκολύνουν τη ροή του αίματος κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα να “πέφτει” και η πίεση.
Αν σκεφτεί κανείς σκεφτεί ότι ένας στους δέκα υπερτασικούς δεν μπορεί να ρυθμίσει την πίεσή του με φαρμακευτική αγωγή, ίσως η σοκολάτα αποδειχθεί σωτήρια.
Η έρευνα έδειξε ότι η σοκολάτα ενώ ρίχνει κατά 5% την πίεση στους υπερτασικούς δεν επηρεάζει την πίεση όσων δεν έχουν πρόβλημα.
Όσο για την ποσότητα που πρέπει να καταναλώνεται, προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι μπορεί να είναι από ένα κομματάκι (έξι γραμμάρια) ως και μια ολόκληρη σοκολάτα (100 γραμμάρια).
Το κόκκινο κρασί πολεμά και τα περιττά κιλά;
Φαίνεται πως η ρεσβερατρόλη που βρίσκεται στο κόκκινο κρασί αντιμετωπίζει και την παχυσαρκία.
Η ουσία ρεσβερατρόλη, η οποία περιέχεται στο κόκκινο κρασί και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει διάσημη χάρη στην πιθανή ιδιότητά της να μας “δίνει” χρόνια για να ζήσουμε, μπορεί να αποτελέσει «όπλο» και στη μάχη με τα περιττά κιλά, σύμφωνα με νέα μελέτη που διεξήχθη σε ζώα.
Ειδικοί του ΕΘνικού Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας στο Παρίσι κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα ύστερα από πειράματα σε λεμούριους, ζώα που ανήκουν στα πρωτεύοντα είδη. Συγκεκριμένα οι ερευνητές είδαν ότι τα ζώα πήραν λιγότερο βάρος όταν λάμβαναν συμπλήρωμα ρεσβερατρόλης σε καθημερινή βάση.
Παράλληλα, όπως προέκυψε από τη μελέτη η οποία αναμένεται να δημοσιευτεί σε προσεχές τεύχος του επιστημονικού περιοδικού «ΒΜC Ρhysiology», η ρεσβερατρόλη ενεργοποίησε τον μεταβολισμό των πειραματοζώων και έβαλε «φρένο» στην όρεξή τους. «Απώτερος στόχος μας είναι να αναπτύξουμε συμπληρώματα διατροφής ή διατροφικές στρατηγικές που θα πολεμούν την παχυσαρκία» ανέφερε η επικεφαλής της μελέτης Φαμπιέν Οζάρ.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ρεσβερατρόλη δρα ως αντιοξειδωτικό που προστατεύει τα κύτταρα. Η ουσία έχει επίσης φανεί ότι επιμηκύνει τη ζωή σε μύκητες της μαγιάς, σκώληκες και μύγες.
Προκειμένου να μελετήσουν την πιθανή δράση της ρεσβερατρόλης ενάντια στην παχυσαρκία, οι ερευνητές χορήγησαν την ουσία σε έξι λεμούριους σε καθημερινή βάση. Τα ζώα αυτά έχουν βάρος της τάξεως των 130 γραμμαρίων κατά μέσον όρο. Τέσσερις εβδομάδες μετά την έναρξη λήψης της ουσίας τα ζώα εμφάνισαν σημαντική μείωση στην πρόσληψη βάρους. Συγκεκριμένα πριν από τη λήψη ρεσβερατρόλης λάμβαναν 1,2 γραμμάρια την ημέρα, ωστόσο μετά τη λήψη της ουσίας η ημερήσια αύξηση του βάρους τους δεν ξεπερνούσε τα 0,5 γραμμάρια. Σε ένα παχύσαρκο άτομο τα αποτελέσματα αυτά θα μεταφράζονταν σε μείωση της πρόσληψης βάρους κατά 10%-15%, σύμφωνα με την Οζάρ.
Παράλληλα οι λεμούριοι παρουσίαζαν αύξηση κατά 29% στον βασικό μεταβολικό ρυθμό τους, γεγονός που σημαίνει ότι κατανάλωναν περισσότερη ενέργεια χωρίς να αυξάνουν τη δραστηριότητά τους. Εμφάνισαν επίσης μείωση κατά 13% στην κατανάλωση τροφής: αυτό μαρτυρεί ότι η ρεσβερατρόλη επιδρά στην όρεξη.
Η ουσία ρεσβερατρόλη, η οποία περιέχεται στο κόκκινο κρασί και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει διάσημη χάρη στην πιθανή ιδιότητά της να μας “δίνει” χρόνια για να ζήσουμε, μπορεί να αποτελέσει «όπλο» και στη μάχη με τα περιττά κιλά, σύμφωνα με νέα μελέτη που διεξήχθη σε ζώα.
Ειδικοί του ΕΘνικού Κέντρου Επιστημονικής Ερευνας στο Παρίσι κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα ύστερα από πειράματα σε λεμούριους, ζώα που ανήκουν στα πρωτεύοντα είδη. Συγκεκριμένα οι ερευνητές είδαν ότι τα ζώα πήραν λιγότερο βάρος όταν λάμβαναν συμπλήρωμα ρεσβερατρόλης σε καθημερινή βάση.
Παράλληλα, όπως προέκυψε από τη μελέτη η οποία αναμένεται να δημοσιευτεί σε προσεχές τεύχος του επιστημονικού περιοδικού «ΒΜC Ρhysiology», η ρεσβερατρόλη ενεργοποίησε τον μεταβολισμό των πειραματοζώων και έβαλε «φρένο» στην όρεξή τους. «Απώτερος στόχος μας είναι να αναπτύξουμε συμπληρώματα διατροφής ή διατροφικές στρατηγικές που θα πολεμούν την παχυσαρκία» ανέφερε η επικεφαλής της μελέτης Φαμπιέν Οζάρ.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η ρεσβερατρόλη δρα ως αντιοξειδωτικό που προστατεύει τα κύτταρα. Η ουσία έχει επίσης φανεί ότι επιμηκύνει τη ζωή σε μύκητες της μαγιάς, σκώληκες και μύγες.
Προκειμένου να μελετήσουν την πιθανή δράση της ρεσβερατρόλης ενάντια στην παχυσαρκία, οι ερευνητές χορήγησαν την ουσία σε έξι λεμούριους σε καθημερινή βάση. Τα ζώα αυτά έχουν βάρος της τάξεως των 130 γραμμαρίων κατά μέσον όρο. Τέσσερις εβδομάδες μετά την έναρξη λήψης της ουσίας τα ζώα εμφάνισαν σημαντική μείωση στην πρόσληψη βάρους. Συγκεκριμένα πριν από τη λήψη ρεσβερατρόλης λάμβαναν 1,2 γραμμάρια την ημέρα, ωστόσο μετά τη λήψη της ουσίας η ημερήσια αύξηση του βάρους τους δεν ξεπερνούσε τα 0,5 γραμμάρια. Σε ένα παχύσαρκο άτομο τα αποτελέσματα αυτά θα μεταφράζονταν σε μείωση της πρόσληψης βάρους κατά 10%-15%, σύμφωνα με την Οζάρ.
Παράλληλα οι λεμούριοι παρουσίαζαν αύξηση κατά 29% στον βασικό μεταβολικό ρυθμό τους, γεγονός που σημαίνει ότι κατανάλωναν περισσότερη ενέργεια χωρίς να αυξάνουν τη δραστηριότητά τους. Εμφάνισαν επίσης μείωση κατά 13% στην κατανάλωση τροφής: αυτό μαρτυρεί ότι η ρεσβερατρόλη επιδρά στην όρεξη.
Οι επιτυχημένοι κάθονται σε σκληρά καθίσματα
Οι «Σπαρτιάτες» πετυχαίνουν περισσότερους και δυσκολότερους στόχους από αυτούς που κάθονται στα... πούπουλα.
Αν θέλετε να διαπραγματευτείτε με σθένος, προτιμήστε να καθίσετε σε σκληρή καρέκλα και μάλιστα απευθείας σε ξύλο ή μέταλλο! Αυτό υποστηρίζει κοινή αμερικανική έρευνα των Πανεπιστημίων του Γέιλ, του Χάρβαρντ και του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), σύμφωνα με την οποία όσοι προτιμούν τα σκληρά καθίσματα επιδεικνύουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και πιο άτεγκτη στάση, με αποτέλεσμα να πετυχαίνουν περισσότερους και δυσκολότερους στόχους από εκείνους οι οποίοι διαπραγματεύονται βουλιαγμένοι αναπαυτικά σε πολυθρόνες, καναπέδες ή μαξιλάρια.
Το πόρισμα αυτό προέκυψε από ένα πείραμα στο οποίο 86 εθελοντές «θα αγόραζαν» ένα αυτοκίνητο. Τους δόθηκε η τιμή του αυτοκινήτου και τους ζητήθηκε να κάνουν τη δική τους προσφορά και να διαπραγματευτούν με τον πωλητή. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι κάθονταν σε σκληρή ξύλινη καρέκλα ήταν λιγότερο ευέλικτοι κατά το παζάρεμα και εμφανώς λιγότερο πρόθυμοι να ανεβάσουν τις τιμές τους σε σχέση με εκείνους οι οποίοι κάθονταν σε ένα μαλακό αναπαυτικό κάθισμα.
Οι εμπνευστές της έρευνας όμως κατάφεραν να καταδείξουν μέσα από μια σειρά πειραμάτων ότι δεν είναι μόνο η σκληρότητα του καθίσματος που επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Φαίνεται ότι το βάρος, η υφή και βεβαίως η σκληρότητα των αντικειμένων μπορούν να επιδράσουν καίρια στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Για παράδειγμα, σε ένα άλλο πείραμα οι 54 εθελοντές εξέταζαν τα βιογραφικά σημειώματα ατόμων που ζητούσαν δουλειά. Οσα βρίσκονταν μέσα σε βαρύ ντοσιέ κρίνονταν πιο σοβαρά και εμπεριστατωμένα, ενώ (αν και ίδια) όσα βρίσκονταν σε ελαφρύ ντοσιέ κρίνονταν σαφώς λιγότερο αξιόλογα. Ομοίως τα άτομα στα οποία δόθηκε να κρατούν μια απαλή κουβερτούλα και να διαβάσουν έναν αμφιλεγόμενο διάλογο όπου ένας εργοδότης διαπληκτίζεται ελαφρώς με κάποιον υπάλληλο έκριναν με πολύ αμβλείς χαρακτηρισμούς το περιστατικό, ενώ όσοι κρατούσαν ένα κομμάτι ξύλο βρήκαν τον εργοδότη πολύ πιο αυστηρό και δογματικό.
« Οι παλιές ιδέες που έκαναν λόγο για δυϊσμό μυαλού- σώματος αποδεικνύονται εντελώς εσφαλμένες. Το μυαλό μας είναι βαθιά και οργανικά συνδεδεμένο με το σώμα μας. Οι σωματικές εμπειρίες όχι μόνο διαμορφώνουν τα θεμέλια των σκέψεων και των αντιλήψεών μας, αλλά επηρεάζουν άμεσα τη συμπεριφορά μας, μερικές φορές απλώς επειδή καθόμασταν σε ένα σκληρό κάθισμα » λέει ο καθηγητής της Ψυχολογίας στο Γέιλ ΤζονΜπαργκ.
Οπως διευκρινίζει, η σύνδεση μεταξύ αφής και συναισθήματος έχει τις ρίζες της στην πρώιμη παιδική ηλικία και μπορεί να εξηγήσει γιατί χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως «ζυγίζω μια άποψη» ή «τηρώ σκληρή γραμμή» και τις λέξεις «βαρύ», τραχύ» και «σκληρό» όχι μόνο για αντικείμενα, αλλά και για καταστάσεις.
Σκληρό παζάρι σε σκληρή καρέκλα
Αν θέλετε να κάνετε σκληρό παζάρι, επιλέξτε και σκληρή καρέκλα. Παρ΄ ότι θα σας κάνει λιγότερο υποχωρητικό, θα σας βοηθήσει να διεκδικήσετε πιο σθεναρά αυτό που θέλετε.
Αντιστοίχως αν θέλετε να «χαλαρώσετε» τη συμπεριφορά κάποιου ή να εξασφαλίσετε ένα ευνοϊκό για εσάς περιβάλλον συνομιλιών, οδηγήστε τον στο πιο απαλό και αναπαυτικό κάθισμα που έχετε.
Έρευνες έχουν δείξει ότι χαρακτηρίζουμε έναν ξένο πιο γενναιόδωρο αν κρατάμε στα χέρια ένα ζεστό φλιτζάνι με κάποιο ρόφημα που μας έχει προσφέρει παρά ένα κρύο ποτό.
Αν θέλετε να διαπραγματευτείτε με σθένος, προτιμήστε να καθίσετε σε σκληρή καρέκλα και μάλιστα απευθείας σε ξύλο ή μέταλλο! Αυτό υποστηρίζει κοινή αμερικανική έρευνα των Πανεπιστημίων του Γέιλ, του Χάρβαρντ και του Τεχνολογικού Ινστιτούτου Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), σύμφωνα με την οποία όσοι προτιμούν τα σκληρά καθίσματα επιδεικνύουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και πιο άτεγκτη στάση, με αποτέλεσμα να πετυχαίνουν περισσότερους και δυσκολότερους στόχους από εκείνους οι οποίοι διαπραγματεύονται βουλιαγμένοι αναπαυτικά σε πολυθρόνες, καναπέδες ή μαξιλάρια.
Το πόρισμα αυτό προέκυψε από ένα πείραμα στο οποίο 86 εθελοντές «θα αγόραζαν» ένα αυτοκίνητο. Τους δόθηκε η τιμή του αυτοκινήτου και τους ζητήθηκε να κάνουν τη δική τους προσφορά και να διαπραγματευτούν με τον πωλητή. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όσοι κάθονταν σε σκληρή ξύλινη καρέκλα ήταν λιγότερο ευέλικτοι κατά το παζάρεμα και εμφανώς λιγότερο πρόθυμοι να ανεβάσουν τις τιμές τους σε σχέση με εκείνους οι οποίοι κάθονταν σε ένα μαλακό αναπαυτικό κάθισμα.
Οι εμπνευστές της έρευνας όμως κατάφεραν να καταδείξουν μέσα από μια σειρά πειραμάτων ότι δεν είναι μόνο η σκληρότητα του καθίσματος που επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Φαίνεται ότι το βάρος, η υφή και βεβαίως η σκληρότητα των αντικειμένων μπορούν να επιδράσουν καίρια στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο.
Για παράδειγμα, σε ένα άλλο πείραμα οι 54 εθελοντές εξέταζαν τα βιογραφικά σημειώματα ατόμων που ζητούσαν δουλειά. Οσα βρίσκονταν μέσα σε βαρύ ντοσιέ κρίνονταν πιο σοβαρά και εμπεριστατωμένα, ενώ (αν και ίδια) όσα βρίσκονταν σε ελαφρύ ντοσιέ κρίνονταν σαφώς λιγότερο αξιόλογα. Ομοίως τα άτομα στα οποία δόθηκε να κρατούν μια απαλή κουβερτούλα και να διαβάσουν έναν αμφιλεγόμενο διάλογο όπου ένας εργοδότης διαπληκτίζεται ελαφρώς με κάποιον υπάλληλο έκριναν με πολύ αμβλείς χαρακτηρισμούς το περιστατικό, ενώ όσοι κρατούσαν ένα κομμάτι ξύλο βρήκαν τον εργοδότη πολύ πιο αυστηρό και δογματικό.
« Οι παλιές ιδέες που έκαναν λόγο για δυϊσμό μυαλού- σώματος αποδεικνύονται εντελώς εσφαλμένες. Το μυαλό μας είναι βαθιά και οργανικά συνδεδεμένο με το σώμα μας. Οι σωματικές εμπειρίες όχι μόνο διαμορφώνουν τα θεμέλια των σκέψεων και των αντιλήψεών μας, αλλά επηρεάζουν άμεσα τη συμπεριφορά μας, μερικές φορές απλώς επειδή καθόμασταν σε ένα σκληρό κάθισμα » λέει ο καθηγητής της Ψυχολογίας στο Γέιλ ΤζονΜπαργκ.
Οπως διευκρινίζει, η σύνδεση μεταξύ αφής και συναισθήματος έχει τις ρίζες της στην πρώιμη παιδική ηλικία και μπορεί να εξηγήσει γιατί χρησιμοποιούμε εκφράσεις όπως «ζυγίζω μια άποψη» ή «τηρώ σκληρή γραμμή» και τις λέξεις «βαρύ», τραχύ» και «σκληρό» όχι μόνο για αντικείμενα, αλλά και για καταστάσεις.
Σκληρό παζάρι σε σκληρή καρέκλα
Αν θέλετε να κάνετε σκληρό παζάρι, επιλέξτε και σκληρή καρέκλα. Παρ΄ ότι θα σας κάνει λιγότερο υποχωρητικό, θα σας βοηθήσει να διεκδικήσετε πιο σθεναρά αυτό που θέλετε.
Αντιστοίχως αν θέλετε να «χαλαρώσετε» τη συμπεριφορά κάποιου ή να εξασφαλίσετε ένα ευνοϊκό για εσάς περιβάλλον συνομιλιών, οδηγήστε τον στο πιο απαλό και αναπαυτικό κάθισμα που έχετε.
Έρευνες έχουν δείξει ότι χαρακτηρίζουμε έναν ξένο πιο γενναιόδωρο αν κρατάμε στα χέρια ένα ζεστό φλιτζάνι με κάποιο ρόφημα που μας έχει προσφέρει παρά ένα κρύο ποτό.
Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010
Οι πόρνες που άλλαξαν την ιστορία
Οι γυναίκες που από το «αρχαιότερο» επάγγελμα του κόσμου μεταπήδησαν στο πλευρό ισχυρών αντρών και άλλαξαν την ιστορία.
Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα βρίσκεται μια ισχυρή γυναίκα εξηγεί το γνωστό γνωμικό για την επιτυχία. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η γυναίκα ήταν κάποτε στο πλευρό... όλων των αντρών; Από τη διασημότερη εταίρα όλων των εποχών μέχρι την πιο ταπεινής καταγωγής αυτοκράτειρα οι πόρνες που άλλαξαν την ιστορία.
Ασπασία
Σύμφωνα με το Δημοσθένη, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν «τις εταίρες για διασκέδαση, τις παλλακίδες για να φροντίζουν τις σωματικές ανάγκες και τις γυναίκες για να προσέχουν τα σπίτια και να κάνουν νόμιμα παιδιά». Από τις τρεις κατηγορίες, ωστόσο, οι εταίρες ήταν αυτές με την πιο ευνοϊκή μεταχείριση. Η νομοθεσία τους επέτρεπε να διατηρούν περιουσία, είχαν εκπαίδευση και συνήθως ήταν συνοδοί των μεγάλων πολιτικών αντρών.
Από τις γνωστές εταίρες του Χρυσού Αιώνα, η Ασπασία έμεινε στην ιστορία εξαιτίας της σχέσης της με τον Περικλή. Οι δύο τους έγιναν ο πυρήνας μια ομάδας φιλοσόφων και διανοητών που καθόρισε την εξέλιξη της Αθήνας ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Σωκρατική μέθοδος ήταν δική της επινόηση. Ακόμα και αν αυτό δεν είναι αλήθεια, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι ο ρόλος της Ασπασίας στη πολιτική και κοινωνική ζωή της Αθήνας υπερέβαινε το καθιερωμένο ρόλο μιας «πρώτης κυρίας». Σε τέτοιο βαθμό που εισέπραξε τη μήνη όλων σχεδόν των κωμικών και σατιρικών συγγραφέων της εποχής.
Κατά τη διάρκεια της παντοδυναμίας του Περικλή, η Ασπασία ήταν πίσω από την αποστολή εκστρατευτικής δύναμης κατά της Σάμου που είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τους Αθηναίους. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Περικλής έστειλε το εκστρατευτικό σώμα για να μεροληπτώντας στην μεταξύ Σάμου και Μιλήτου που ήταν η πιθανότερη γενέτειρα της Ασπασίας. Οι Αθηναίοι κατέλαβαν το νησί αλλά έχασαν σημαντικές δυνάμεις προτού επιβληθούν στους Σαμίους. Σε μια άλλη περίσταση και σύμφωνα με τον Αριστοφάνη, το εμπάργκο των Αθηναίων στους Μεγαρείς ήταν η εκδίκηση της Ασπασίας για την απαγωγή εταίρων από τον οίκο ανοχής που διατηρούσε στην Αθήνα.
Μετά το θάνατο του Περικλή, η Ασπασία έγινε εταίρα του Λυσικλή.
Νελ Γκουίν
Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές, η Νελ Γκουίν ήταν κόρη του Τόμας Γκουίν, λοχαγού του στρατού των Κοινοβουλευτικών στον Αγγλικό εμφύλιο και της Μαντάμ Γκουίν μιας αλκοολικής και υπέρβαρης ιδιοκτήτριας πορνείου.
Η Νελ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας σε αυτό το περιβάλλον, πιθανώς δουλεύοντας από την παιδική της ηλικία σαν πόρνη. Σε μια εποχή που τα επαγγέλματα της ηθοποιού και της πόρνης είχαν ασαφή όρια, η αγράμματη Νελ κατάφερε να μάθει τη θεατρική τέχνη και το χορό από τους γνωστούς ηθοποιούς Τσαρλς Χαρτ και τον Τζον Λέισι αντίστοιχα. Και οι δύο ήταν εραστές της σύμφωνα με τους συγγραφείς της εποχής.
Η ζωή της Νελ Γκουίν άλλαξε οριστικά όταν γνώρισε τον βασιλιά Κάρολο Β’. Η συνάντηση των δύο κανονίστηκε από το δεύτερο στην ιεραρχία δούκα του Μπάκινγχαμ που ήθελε να παραγκωνίσει τις βασικές ερωμένες του βασιλιά και να έχει έναν άνθρωπο δικό του πολύ κοντά στο βασιλιά. Η επικράτηση της Γκουίν επί των άλλων συνοδών δεν ήταν εύκολη. Για να γίνει η Γκουίν πρώτη ερωμένη του βασιλιά χρειάστηκε ένα εκρηκτικό μείγμα ερωτισμού, χάρης, τακτικών κινήσεων αλλά και ανθρωποκτονιών. Το καθιερωμένο απογευματινό τσάι για πολλές ερωμένες του βασιλιά ήταν και το τελευταίο.
Η Νελ Γκουίν, ωστόσο, ποτέ δεν ξέχασε τη ταπεινή της καταγωγή. Χάρη στο πνεύμα της έμεινε στην ιστορία ως η πιο αγαπητή ερωμένη βασιλιά στο λαό. Διάφορα ανέκδοτα ενισχύουν αυτή την άποψη: Όταν ένα συγκεντρωμένο πλήθος τη μπέρδεψε με τη βασική της αντίπαλο, τη Δούκισσα του Πόρτσμουθ, άρχισε να τη φωνάζει καθολική πόρνη. Η Γκουίν δεν έχασε την ψυχραιμία της και απάντησε: «Καλοί μου άνθρωποι κάνετε λάθος. Εγώ είμαι η προτεστάντισσα πόρνη.» Σε ένα παρόμοιο περιστατικό, ο αμαξάς της Γκουίν συνεπλάκη με κάποιον που τη φώναξε πόρνη. Αυτή μπήκε στη μέση, τους χώρισε και είπε: «Ναι, είμαι πόρνη. Βρείτε κάτι άλλο να μαλώσετε.»
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας της η Γκουίν κατάφερε να εξασφαλίσει στο γιο της τη διοίκηση ενός δουκάτου και να πείσει το βασιλιά να χτίσει ένα νοσοκομείο για βετεράνους πολέμου.
Ραχάμπ
Η Ραχάμπ ήταν μια ανεξάρτητη και ευφυής γυναίκα αλλά στην εποχής της (1400 π.Χ.) υπήρχε μόνο ένας χώρος για γυναίκες σαν και αυτή: Τα πορνεία της Ιεριχούς. Σύμφωνα με τις πηγές ζούσε άνετα, διατηρούσε το δικό της σπίτι και είχε ένα σημαντικό εισόδημα ακόμα και για τα δεδομένα των αντρών της εποχής. Μια τυχαία ιστορία, καθοριστικής σημασίας για το έθνος των Ισραήλ, θα άλλαζε για πάντα την τύχη της.
Ο Τζόσουα, διάδοχος του Μωυσή και αρχηγός των Ισραηλιτών, θέλησε να οδηγήσει το λαό του από την περιοχή της Ιορδανίας στην Ιεριχώ. Για να το πετύχει αυτό έστειλε δύο κατάσκοπους στην περιοχή, οι οποίοι διάλεξαν να μείνουν στον οίκο της Ραχάμπ. Η Ραχάμπ όχι μόνο τους προσέφερε φιλοξενία αλλά τους έκρυψε και από τους στρατιώτες του βασιλιά της Ιεριχούς για να καταφέρουν τελικά να επιστρέψουν με πολύτιμες πληροφορίες στο Τζόσουα.
Όταν οι Ισραηλίτες κατέλαβαν την Ιεριχώ, αναγνώρισαν την προσφορά της Ραχάμπ που γλύτωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης. Σύμφωνα με το Ταλμούδ, ασπάστηκε την Ιουδαϊκή θρησκεία παντρεύτηκε κάποιον ισχυρό άντρα, πιθανώς τον ίδιο τον Τζόσουα.
Τζορτζίνα Μπέγιερ
Γεννημένη το 1957 στο Γουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, η Τζορτζίνα Μπέγιερ (Τζορτζ Μπέρτραντ) έγινε το 1995 η πρώτη τρανσέξουαλ δήμαρχος στον κόσμο. Το κατόρθωμα της ξεπεράστηκε μόνο από τη ίδια όταν το 1999 εξελέγη το κοινοβούλιο. Σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής της καριέρας, η Τζορτζίνα Μπέγιερ υποστήριξε ενεργά τις προσπάθειες των οργανώσεων για τα δικαιώματα ομοφυλόφιλων κάτι που τελικά την οδήγησε στην παραίτηση μετά από δέκα χρόνια στην κεντρική πολιτική ζωή της Νέας Ζηλανδίας.
Η ιστορία της Μπέγιερ κάθε άλλο παρά παραμύθι ήταν. Προερχόμενη από τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της χώρας, ανακάλυψε σε μικρή ηλικία τη γκέι σκηνή του Γουέλινγκτον και άρχισε να δουλεύει ως πόρνη και χορεύτρια σε νυχτερινά μαγαζιά. Λίγα χρόνια αργότερα μετέβη στο Κινγκς Κρος του Σύδνεϋ, στην πιο κακόφημη και επικίνδυνη περιοχής της Αυστραλίας. Ανακαλύπτοντας τη γκέι σκηνή της πόλης άρχισε να δουλεύει ως πόρνη και χορεύτρια σε νυχτερινά μαγαζιά. Το «παραμύθι» έγινε φίλμ νουάρ όταν τέσσερις άγνωστοι, την απήγαγαν, την ξυλοκόπησαν και τη βίασαν ομαδικά.
Με την επιστροφή της στη Νέα Ζηλανδία, η Μπέγιερ έκανε αλλαγή φύλου και ασχολήθηκε με την υποκριτική και την πολιτική ξεκινώντας από την επιτροπή γονέων ενός σχολείου. Το Το 1995 εκλέχθηκε δήμαρχος της πόλης Κάρτερτον και το 1999 βουλευτής. Μετά από εσωκομματικές τριβές που προκάλεσε η υποστήριξη στα δικαιώματα των ομοφυλοφιλικών παραιτήθηκε, ωστόσο πολλοί υποστηρίζουν ότι πίσω από τις πιέσεις κρυβόταν ο συντηρητισμός της κοινωνίας της χώρας.
Μαντάμ ντε Πομπαδούρ
Η Μαντάμ ντε Πομπαδούρ ήταν η πρώτη ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΕ΄ από το 1745 μέχρι το 1750 που ο βασιλιάς της Γαλλίας πέθανε από φυματίωση. Αντίθετα με άλλες ερωμένες, η Ιωάννα Αντουανέτα, όπως ήταν το όνομα της, πέρασε τα παιδικά της χρόνια με πολυτέλεια, είχε μορφωθεί στο καθολικό μοναστήρι του Ποϊσί ενώ στην εφηβεία της η μητέρα της προσέλαβε οικοδιδασκάλους που της έμαθαν χορό, τραγούδι, ζωγραφική, χαρακτική και μουσική. Επίσης, υπό τη στενή ερμηνεία του όρου, αυτή του αγοραίου έρωτα, δεν υπήρξε ποτέ πόρνη.
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας της, η Μαντάμ ντε Πομπαδούρ, είχε ενεργή συμμετοχή στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της αυλής του βασιλιά προκαλώντας την απέχθεια διάφορων κύκλων και τη συμπάθεια άλλων. Το 1755 την προσέγγισε ο γνωστός τότε αυστριακός διπλωμάτης Βενζέλ Αντόν Γκραφ Κάουνιτς που την έπεισε να μεσολαβήσει στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στη Συνθήκη των Βερσαλλιών.
Αυτή ήταν η αρχή της αποκαλούμενης Διπλωματικής Επανάστασης που οδήγησε στον Επταετή Πόλεμο με καταστροφικά αποτελέσματα για τη Γαλλία. Ο πρώτος, κατά πολλούς ιστορικούς παγκόσμιος πόλεμος, τελείωσε με την απώλεια της περιοχής της Νέας Γαλλίας του Καναδά και την ήττα στη μάχη μάχη του Ρόσμπαχ. Η Γαλλία βγήκε από τον πόλεμο χρεοκωπημένη.
Η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα
Καμία γυναίκα στην ιστορία δεν ξεκίνησε από τόσο χαμηλά για να φτάσει τόσο ψηλά όσο η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Το τέλος του δικού της ταξιδιού δεν ήταν το κρεβάτι ενός βασιλιά αλλά ο θρόνος μιας από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες της ιστορίας. Της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Η Θεοδώρα ήταν κόρη ενός φύλακα στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης ο οποίος πεθαίνοντας άφησε τις τρεις κόρες και τη γυναίκα του στο δρόμο. Με την υποστήριξη της μητέρας τους, τα τρία κορίτσια συμμετείχαν σε κωμικές παραστάσεις χαμηλού επιπέδου στο αμφιθέατρο και σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προκόπιου η Κομιτώ και η Θοδώρα ήταν εταίρες. Αν και οι αφηγήσεις του Προκόπιου περιέχουν το στοιχείο της υπερβολής δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ από τους σύγχρονους μελετητές. Σύμφωνα με αυτές η Θεοδώρα ήταν τόσο σεξουαλικά ενεργή που συχνά πήγαινε για «πικνικ» με δέκα άντρες (Βενετούς) και τους τριάντα υπηρέτες τους. Μια φράση που της αποδίδει ο Προκόπιος είναι η εξής: «Η φύση δυστυχώς δε φρόντισε να ανοίξει εξίσου όλες τις διόδους στο άνθος μου.»
Η φήμη που απέκτησε στον Ιππόδρομο δεν έσβησε ούτε μετά από ένα σύντομο γάμο και τη μετάβαση της στην Αλεξάνδρεια. Με την επιστροφή της στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Ιουστινιανό και έγινε πατρικία. Λίγο μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας Ευφημίας και την κατάργηση ενός νόμου που απαγόρευε το γάμο συγκλητικών και «ηθοποιών» ο δρόμος προς το θρόνο ήταν ανοιχτός.
Κατά τη διάρκεια της παντοκρατορίας της, η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα πέρασε νόμους που απαγόρευαν την πορνεία, επέβαλλαν την θανατική ποινή στους βιαστές και καθιέρωσαν δικαιώματα ιδιοκτησίας στις γυναίκες. Σε πολιτικό επίπεδο ήταν καθοριστική η συμβολή της στη Στάση του Νίκα όπου και έπεισε τον Ιουστινιανό να παραμείνει στην Πόλη και να καταπνίξει την επανάσταση.
Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα βρίσκεται μια ισχυρή γυναίκα εξηγεί το γνωστό γνωμικό για την επιτυχία. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η γυναίκα ήταν κάποτε στο πλευρό... όλων των αντρών; Από τη διασημότερη εταίρα όλων των εποχών μέχρι την πιο ταπεινής καταγωγής αυτοκράτειρα οι πόρνες που άλλαξαν την ιστορία.
Ασπασία
Σύμφωνα με το Δημοσθένη, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν «τις εταίρες για διασκέδαση, τις παλλακίδες για να φροντίζουν τις σωματικές ανάγκες και τις γυναίκες για να προσέχουν τα σπίτια και να κάνουν νόμιμα παιδιά». Από τις τρεις κατηγορίες, ωστόσο, οι εταίρες ήταν αυτές με την πιο ευνοϊκή μεταχείριση. Η νομοθεσία τους επέτρεπε να διατηρούν περιουσία, είχαν εκπαίδευση και συνήθως ήταν συνοδοί των μεγάλων πολιτικών αντρών.
Από τις γνωστές εταίρες του Χρυσού Αιώνα, η Ασπασία έμεινε στην ιστορία εξαιτίας της σχέσης της με τον Περικλή. Οι δύο τους έγιναν ο πυρήνας μια ομάδας φιλοσόφων και διανοητών που καθόρισε την εξέλιξη της Αθήνας ενώ κάποιοι υποστηρίζουν ότι η Σωκρατική μέθοδος ήταν δική της επινόηση. Ακόμα και αν αυτό δεν είναι αλήθεια, είναι σχεδόν σίγουρο, ότι ο ρόλος της Ασπασίας στη πολιτική και κοινωνική ζωή της Αθήνας υπερέβαινε το καθιερωμένο ρόλο μιας «πρώτης κυρίας». Σε τέτοιο βαθμό που εισέπραξε τη μήνη όλων σχεδόν των κωμικών και σατιρικών συγγραφέων της εποχής.
Κατά τη διάρκεια της παντοδυναμίας του Περικλή, η Ασπασία ήταν πίσω από την αποστολή εκστρατευτικής δύναμης κατά της Σάμου που είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τους Αθηναίους. Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, ο Περικλής έστειλε το εκστρατευτικό σώμα για να μεροληπτώντας στην μεταξύ Σάμου και Μιλήτου που ήταν η πιθανότερη γενέτειρα της Ασπασίας. Οι Αθηναίοι κατέλαβαν το νησί αλλά έχασαν σημαντικές δυνάμεις προτού επιβληθούν στους Σαμίους. Σε μια άλλη περίσταση και σύμφωνα με τον Αριστοφάνη, το εμπάργκο των Αθηναίων στους Μεγαρείς ήταν η εκδίκηση της Ασπασίας για την απαγωγή εταίρων από τον οίκο ανοχής που διατηρούσε στην Αθήνα.
Μετά το θάνατο του Περικλή, η Ασπασία έγινε εταίρα του Λυσικλή.
Νελ Γκουίν
Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές, η Νελ Γκουίν ήταν κόρη του Τόμας Γκουίν, λοχαγού του στρατού των Κοινοβουλευτικών στον Αγγλικό εμφύλιο και της Μαντάμ Γκουίν μιας αλκοολικής και υπέρβαρης ιδιοκτήτριας πορνείου.
Η Νελ πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της ηλικίας σε αυτό το περιβάλλον, πιθανώς δουλεύοντας από την παιδική της ηλικία σαν πόρνη. Σε μια εποχή που τα επαγγέλματα της ηθοποιού και της πόρνης είχαν ασαφή όρια, η αγράμματη Νελ κατάφερε να μάθει τη θεατρική τέχνη και το χορό από τους γνωστούς ηθοποιούς Τσαρλς Χαρτ και τον Τζον Λέισι αντίστοιχα. Και οι δύο ήταν εραστές της σύμφωνα με τους συγγραφείς της εποχής.
Η ζωή της Νελ Γκουίν άλλαξε οριστικά όταν γνώρισε τον βασιλιά Κάρολο Β’. Η συνάντηση των δύο κανονίστηκε από το δεύτερο στην ιεραρχία δούκα του Μπάκινγχαμ που ήθελε να παραγκωνίσει τις βασικές ερωμένες του βασιλιά και να έχει έναν άνθρωπο δικό του πολύ κοντά στο βασιλιά. Η επικράτηση της Γκουίν επί των άλλων συνοδών δεν ήταν εύκολη. Για να γίνει η Γκουίν πρώτη ερωμένη του βασιλιά χρειάστηκε ένα εκρηκτικό μείγμα ερωτισμού, χάρης, τακτικών κινήσεων αλλά και ανθρωποκτονιών. Το καθιερωμένο απογευματινό τσάι για πολλές ερωμένες του βασιλιά ήταν και το τελευταίο.
Η Νελ Γκουίν, ωστόσο, ποτέ δεν ξέχασε τη ταπεινή της καταγωγή. Χάρη στο πνεύμα της έμεινε στην ιστορία ως η πιο αγαπητή ερωμένη βασιλιά στο λαό. Διάφορα ανέκδοτα ενισχύουν αυτή την άποψη: Όταν ένα συγκεντρωμένο πλήθος τη μπέρδεψε με τη βασική της αντίπαλο, τη Δούκισσα του Πόρτσμουθ, άρχισε να τη φωνάζει καθολική πόρνη. Η Γκουίν δεν έχασε την ψυχραιμία της και απάντησε: «Καλοί μου άνθρωποι κάνετε λάθος. Εγώ είμαι η προτεστάντισσα πόρνη.» Σε ένα παρόμοιο περιστατικό, ο αμαξάς της Γκουίν συνεπλάκη με κάποιον που τη φώναξε πόρνη. Αυτή μπήκε στη μέση, τους χώρισε και είπε: «Ναι, είμαι πόρνη. Βρείτε κάτι άλλο να μαλώσετε.»
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας της η Γκουίν κατάφερε να εξασφαλίσει στο γιο της τη διοίκηση ενός δουκάτου και να πείσει το βασιλιά να χτίσει ένα νοσοκομείο για βετεράνους πολέμου.
Ραχάμπ
Η Ραχάμπ ήταν μια ανεξάρτητη και ευφυής γυναίκα αλλά στην εποχής της (1400 π.Χ.) υπήρχε μόνο ένας χώρος για γυναίκες σαν και αυτή: Τα πορνεία της Ιεριχούς. Σύμφωνα με τις πηγές ζούσε άνετα, διατηρούσε το δικό της σπίτι και είχε ένα σημαντικό εισόδημα ακόμα και για τα δεδομένα των αντρών της εποχής. Μια τυχαία ιστορία, καθοριστικής σημασίας για το έθνος των Ισραήλ, θα άλλαζε για πάντα την τύχη της.
Ο Τζόσουα, διάδοχος του Μωυσή και αρχηγός των Ισραηλιτών, θέλησε να οδηγήσει το λαό του από την περιοχή της Ιορδανίας στην Ιεριχώ. Για να το πετύχει αυτό έστειλε δύο κατάσκοπους στην περιοχή, οι οποίοι διάλεξαν να μείνουν στον οίκο της Ραχάμπ. Η Ραχάμπ όχι μόνο τους προσέφερε φιλοξενία αλλά τους έκρυψε και από τους στρατιώτες του βασιλιά της Ιεριχούς για να καταφέρουν τελικά να επιστρέψουν με πολύτιμες πληροφορίες στο Τζόσουα.
Όταν οι Ισραηλίτες κατέλαβαν την Ιεριχώ, αναγνώρισαν την προσφορά της Ραχάμπ που γλύτωσε από την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλης. Σύμφωνα με το Ταλμούδ, ασπάστηκε την Ιουδαϊκή θρησκεία παντρεύτηκε κάποιον ισχυρό άντρα, πιθανώς τον ίδιο τον Τζόσουα.
Τζορτζίνα Μπέγιερ
Γεννημένη το 1957 στο Γουέλινγκτον της Νέας Ζηλανδίας, η Τζορτζίνα Μπέγιερ (Τζορτζ Μπέρτραντ) έγινε το 1995 η πρώτη τρανσέξουαλ δήμαρχος στον κόσμο. Το κατόρθωμα της ξεπεράστηκε μόνο από τη ίδια όταν το 1999 εξελέγη το κοινοβούλιο. Σε όλη τη διάρκεια της πολιτικής της καριέρας, η Τζορτζίνα Μπέγιερ υποστήριξε ενεργά τις προσπάθειες των οργανώσεων για τα δικαιώματα ομοφυλόφιλων κάτι που τελικά την οδήγησε στην παραίτηση μετά από δέκα χρόνια στην κεντρική πολιτική ζωή της Νέας Ζηλανδίας.
Η ιστορία της Μπέγιερ κάθε άλλο παρά παραμύθι ήταν. Προερχόμενη από τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της χώρας, ανακάλυψε σε μικρή ηλικία τη γκέι σκηνή του Γουέλινγκτον και άρχισε να δουλεύει ως πόρνη και χορεύτρια σε νυχτερινά μαγαζιά. Λίγα χρόνια αργότερα μετέβη στο Κινγκς Κρος του Σύδνεϋ, στην πιο κακόφημη και επικίνδυνη περιοχής της Αυστραλίας. Ανακαλύπτοντας τη γκέι σκηνή της πόλης άρχισε να δουλεύει ως πόρνη και χορεύτρια σε νυχτερινά μαγαζιά. Το «παραμύθι» έγινε φίλμ νουάρ όταν τέσσερις άγνωστοι, την απήγαγαν, την ξυλοκόπησαν και τη βίασαν ομαδικά.
Με την επιστροφή της στη Νέα Ζηλανδία, η Μπέγιερ έκανε αλλαγή φύλου και ασχολήθηκε με την υποκριτική και την πολιτική ξεκινώντας από την επιτροπή γονέων ενός σχολείου. Το Το 1995 εκλέχθηκε δήμαρχος της πόλης Κάρτερτον και το 1999 βουλευτής. Μετά από εσωκομματικές τριβές που προκάλεσε η υποστήριξη στα δικαιώματα των ομοφυλοφιλικών παραιτήθηκε, ωστόσο πολλοί υποστηρίζουν ότι πίσω από τις πιέσεις κρυβόταν ο συντηρητισμός της κοινωνίας της χώρας.
Μαντάμ ντε Πομπαδούρ
Η Μαντάμ ντε Πομπαδούρ ήταν η πρώτη ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΕ΄ από το 1745 μέχρι το 1750 που ο βασιλιάς της Γαλλίας πέθανε από φυματίωση. Αντίθετα με άλλες ερωμένες, η Ιωάννα Αντουανέτα, όπως ήταν το όνομα της, πέρασε τα παιδικά της χρόνια με πολυτέλεια, είχε μορφωθεί στο καθολικό μοναστήρι του Ποϊσί ενώ στην εφηβεία της η μητέρα της προσέλαβε οικοδιδασκάλους που της έμαθαν χορό, τραγούδι, ζωγραφική, χαρακτική και μουσική. Επίσης, υπό τη στενή ερμηνεία του όρου, αυτή του αγοραίου έρωτα, δεν υπήρξε ποτέ πόρνη.
Κατά τη διάρκεια της εξουσίας της, η Μαντάμ ντε Πομπαδούρ, είχε ενεργή συμμετοχή στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις της αυλής του βασιλιά προκαλώντας την απέχθεια διάφορων κύκλων και τη συμπάθεια άλλων. Το 1755 την προσέγγισε ο γνωστός τότε αυστριακός διπλωμάτης Βενζέλ Αντόν Γκραφ Κάουνιτς που την έπεισε να μεσολαβήσει στις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στη Συνθήκη των Βερσαλλιών.
Αυτή ήταν η αρχή της αποκαλούμενης Διπλωματικής Επανάστασης που οδήγησε στον Επταετή Πόλεμο με καταστροφικά αποτελέσματα για τη Γαλλία. Ο πρώτος, κατά πολλούς ιστορικούς παγκόσμιος πόλεμος, τελείωσε με την απώλεια της περιοχής της Νέας Γαλλίας του Καναδά και την ήττα στη μάχη μάχη του Ρόσμπαχ. Η Γαλλία βγήκε από τον πόλεμο χρεοκωπημένη.
Η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα
Καμία γυναίκα στην ιστορία δεν ξεκίνησε από τόσο χαμηλά για να φτάσει τόσο ψηλά όσο η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Το τέλος του δικού της ταξιδιού δεν ήταν το κρεβάτι ενός βασιλιά αλλά ο θρόνος μιας από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες της ιστορίας. Της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Η Θεοδώρα ήταν κόρη ενός φύλακα στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης ο οποίος πεθαίνοντας άφησε τις τρεις κόρες και τη γυναίκα του στο δρόμο. Με την υποστήριξη της μητέρας τους, τα τρία κορίτσια συμμετείχαν σε κωμικές παραστάσεις χαμηλού επιπέδου στο αμφιθέατρο και σύμφωνα με τα λεγόμενα του Προκόπιου η Κομιτώ και η Θοδώρα ήταν εταίρες. Αν και οι αφηγήσεις του Προκόπιου περιέχουν το στοιχείο της υπερβολής δεν αμφισβητήθηκαν ποτέ από τους σύγχρονους μελετητές. Σύμφωνα με αυτές η Θεοδώρα ήταν τόσο σεξουαλικά ενεργή που συχνά πήγαινε για «πικνικ» με δέκα άντρες (Βενετούς) και τους τριάντα υπηρέτες τους. Μια φράση που της αποδίδει ο Προκόπιος είναι η εξής: «Η φύση δυστυχώς δε φρόντισε να ανοίξει εξίσου όλες τις διόδους στο άνθος μου.»
Η φήμη που απέκτησε στον Ιππόδρομο δεν έσβησε ούτε μετά από ένα σύντομο γάμο και τη μετάβαση της στην Αλεξάνδρεια. Με την επιστροφή της στην Κωνσταντινούπολη γνωρίστηκε με τον Ιουστινιανό και έγινε πατρικία. Λίγο μετά το θάνατο της αυτοκράτειρας Ευφημίας και την κατάργηση ενός νόμου που απαγόρευε το γάμο συγκλητικών και «ηθοποιών» ο δρόμος προς το θρόνο ήταν ανοιχτός.
Κατά τη διάρκεια της παντοκρατορίας της, η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα πέρασε νόμους που απαγόρευαν την πορνεία, επέβαλλαν την θανατική ποινή στους βιαστές και καθιέρωσαν δικαιώματα ιδιοκτησίας στις γυναίκες. Σε πολιτικό επίπεδο ήταν καθοριστική η συμβολή της στη Στάση του Νίκα όπου και έπεισε τον Ιουστινιανό να παραμείνει στην Πόλη και να καταπνίξει την επανάσταση.
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
Οι 10 πληγές του Φαραώ και η έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης!
Σύμφωνα με ομάδα επιστημόνων από διάφορους κλάδους, οι βιβλικές πληγές, που έπληξαν την Αρχαία Αίγυπτο, δεν ήταν αποτέλεσμα της "Θείας οργής" αλλα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης και μίας ηφαιστειακής έκρηξης!
Η ομάδα ερευνητών αρχαιολόγων, κλιματολόγων και θρησκειολόγων που είχαν πριν από καιρό κάνει τις σχετικές ανακοινώσεις, έρχονται τώρα με αναλυτικότερα στοιχεία από πραγματικές φυσικές καταστροφές, στις οποίες οφείλονται οι δέκα πληγές της Αιγύπτου!
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως οι πληγές εμφανίστηκαν στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου κατά την περίοδο της βασιλείας του Φαραώ Ραμσή του Β’Α. Αυτός μάλλον ήταν και ο λόγος που η πόλη εγκαταλείφθηκε πριν από περίπου 3.000 χρόνια.
Οι διαφωνίες!
Από την πρώτη στιγμή που δόθηκαν στην δημοσιότητα οι επιστημονικές εξηγήσεις των 10"πληγών", υπήρξαν και έντονες διαφωνίες. Ο Robert Miller, καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης, στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής, ήταν απόλυτος: "Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πιστέψω πως όλες οι πληγές προκλήθηκαν από φυσικά αίτια. Γιατί τελικά το βασικό ζητούμενο είναι πως το ανθρώπινο είδος δεν προήλθε από την Αίγυπτο και από τις φυσικές καταστροφές. Είμαστε δημιούργημα του Θεού, μην το ξεχνάμε αυτό."
Πληγή πρώτη: η μετατροπή των νερών του Νείλου σε αίμα.
Οι κλιματολόγοι, μελετώντας το αρχαίο κλίμα της εποχής, ανακάλυψαν μία δραματική μεταβολή στην περιοχή, η οποία συντελέστηκε ακριβώς την ίδια περίοδο. Συγκεκριμένα βρήκαν πως η βασιλεία του Ραμσή συνέπεσε με ένα ζεστό και υγρό κλίμα, αλλά μετά το κλίμα μεταβλήθηκε σε μία ξηρή περίοδο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτή η μεταβολή του κλίματος ήταν η αιτία για την πρώτη πληγή, η οποία περιγράφεται στη Βίβλο ως η μετατροπή των νερών του Νείλου σε αίμα. Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες είχαν σαν αποτέλεσμα την ξηρασία του χειμαρρώδη ποταμού Νείλου, πηγή ζωής για την Αίγυπτο, και τη μετατροπή του σε ένα λασπώδες ρυάκι.
Ο Δρ. Stephan Pflugmacher, βιολόγος στο γερμανικό Ινστιτούτο Οικολογίας του Νερού και Αλιείας της Ενδοχώρας, πιθανολογεί ότι η βιβλική περιγραφή θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μίας τοξικής άλγης του γλυκού νερού. Όπως εξηγεί ο ίδιος: "Πολλαπλασιάζεται σε τεράστιο βαθμό στα αργοκινούμενα νερά, με υψηλά ποσοστά θρεπτικών ουσιών. Όταν πεθαίνει, βάφει το νερό κόκκινο."
Πληγή δεύτερη, τρίτη & τέταρτη: βατράχια, ψείρες και μύγες.
Οι επιστήμονες, λένε ότι η έλευση αυτής της άλγης προκάλεσε και τις επόμενες τρεις πληγές: την έλευση βατράχων, ψειρών και μυγών! Η εμφάνιση της τοξικής άλγης, εξηγούν, θα μπορούσε να αναγκάσει τα βατράχια να βγουν από τα νερά που ζούσαν. Ο θάνατος των βατράχων, ίσως να προκάλεσε την εμφάνιση κουνουπιών και άλλων εντόμων!
Πληγή πέμπτη & έκτη: νεκρά κοπάδια και εξανθήματα
Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε στην πέμπτη και την έκτη πληγή, δηλαδή τον θάνατο των κοπαδιών και τα εξανθήματα. "Υπάρχουν έντομα που μεταφέρουν ασθένειες όπως η ελονοσία, επομένως το επόμενο βήμα στην αλυσιδωτή αντίδραση ήταν το ξέσπασμα επιδημιών στον ανθρώπινο πληθυσμό.", εξηγεί ο καθηγητής Werner Kloas, βιολόγος στο Ινστιτούτο Leibniz.
Πληγή έβδομη & όγδοη: χαλάζι & ακρίδες στην Αίγυπτο.
Η έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας, στη Σαντορίνη, περίπου 650 χιλιόμετρα μακριά, θεωρείται υπεύθυνη από τους ερευνητές για την εμφάνιση της έβδομης, όγδοης και ένατης πληγής, δηλαδή τη χαλαζόπτωση, τις ακρίδες και σκοτάδι που σκέπασε την Αίγυπτο.
Ήταν μία από τις μεγαλύτερες εκρήξεις ηφαιστείων στην ανθρώπινη ιστορία, που είχε σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση δισεκατομμύυρίων τόνων ηφαιστειακής στάχτης στην ατμόσφαιρα.
"Η ηφαιστειακή στάχτη συνάντησε καταιγίδες πάνω από την Αίγυπτο με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τρομερές χαλαζοπτώσεις", λέει η Nadine von Blohm, από το Ινστιτούτο Ατμοσφαιρικής Φυσικής στη Γερμανία, που διεξήγαγε πειράματα πάνω στον σχηματισμό των χαλαζοπτώσεων.
"Ακριβώς αυτή η εκτόξευση της στάχτης, προκάλεσε καιρικές ανωμαλίες οι οποίες μεταφράζονται σε υψηλότερες βροχοπτώσεις και περισσότερη υγρασία. Συνέπεια αυτών ήταν η εμφάνιση ακριδών.", προσθέτει ο Siro Trevisanato, Καναδός βιολόγος.
Πληγή ένατη: σκοτάδι κάλυψε την περιοχή!
Το γεγονός ότι οι επιστήμονες ανακάλυψαν στην περιοχή της Αιγύπτου ελαφρόπετρα, από ηφαιστειακή λάβα, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν ηφαίστεια, οδηγεί στην επόμενη πληγή: το σκοτάδι που τύλιξε την Αίγυπτο.
Οι αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν στις ελαφρόπετρες έδειξαν πως προέρχονταν από το ηφαίστειο της Σαντορίνης, συνεπώς η εκτόξευση στάχτης από τη Σαντορίνη έφτασε μέχρι την περιοχή που χτύπησαν οι "Θείες πληγές"! Προφανώς η ηφαιστειακή στάχτη, σκέπασε τον ήλιο και δημιούργησε "το απόλυτο σκότος"!
Πληγή δέκατη: ο θάνατος των πρωτότοκων παιδιών
Τέλος, η δέκατη πληγή, δηλαδή ο θάνατος των πρωτότοκων παιδιών, αποδίδεται σε έναν μύκητα που μάλλον δηλητηρίασε τα σιτηρά. Τα πρωτότοκα αγόρια συνήθιζαν την εποχή εκείνη να εργάζονται στις καλιέργεις σιτηρών και να βγάζουν από αυτές το πρώτο τους χαρτζιλίκι, άρα πιθανότατα ήταν τα πρώτα θύματα.
Η ομάδα ερευνητών αρχαιολόγων, κλιματολόγων και θρησκειολόγων που είχαν πριν από καιρό κάνει τις σχετικές ανακοινώσεις, έρχονται τώρα με αναλυτικότερα στοιχεία από πραγματικές φυσικές καταστροφές, στις οποίες οφείλονται οι δέκα πληγές της Αιγύπτου!
Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως οι πληγές εμφανίστηκαν στην πρωτεύουσα της Αιγύπτου κατά την περίοδο της βασιλείας του Φαραώ Ραμσή του Β’Α. Αυτός μάλλον ήταν και ο λόγος που η πόλη εγκαταλείφθηκε πριν από περίπου 3.000 χρόνια.
Οι διαφωνίες!
Από την πρώτη στιγμή που δόθηκαν στην δημοσιότητα οι επιστημονικές εξηγήσεις των 10"πληγών", υπήρξαν και έντονες διαφωνίες. Ο Robert Miller, καθηγητής της Παλαιάς Διαθήκης, στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Αμερικής, ήταν απόλυτος: "Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πιστέψω πως όλες οι πληγές προκλήθηκαν από φυσικά αίτια. Γιατί τελικά το βασικό ζητούμενο είναι πως το ανθρώπινο είδος δεν προήλθε από την Αίγυπτο και από τις φυσικές καταστροφές. Είμαστε δημιούργημα του Θεού, μην το ξεχνάμε αυτό."
Πληγή πρώτη: η μετατροπή των νερών του Νείλου σε αίμα.
Οι κλιματολόγοι, μελετώντας το αρχαίο κλίμα της εποχής, ανακάλυψαν μία δραματική μεταβολή στην περιοχή, η οποία συντελέστηκε ακριβώς την ίδια περίοδο. Συγκεκριμένα βρήκαν πως η βασιλεία του Ραμσή συνέπεσε με ένα ζεστό και υγρό κλίμα, αλλά μετά το κλίμα μεταβλήθηκε σε μία ξηρή περίοδο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτή η μεταβολή του κλίματος ήταν η αιτία για την πρώτη πληγή, η οποία περιγράφεται στη Βίβλο ως η μετατροπή των νερών του Νείλου σε αίμα. Οι αυξανόμενες θερμοκρασίες είχαν σαν αποτέλεσμα την ξηρασία του χειμαρρώδη ποταμού Νείλου, πηγή ζωής για την Αίγυπτο, και τη μετατροπή του σε ένα λασπώδες ρυάκι.
Ο Δρ. Stephan Pflugmacher, βιολόγος στο γερμανικό Ινστιτούτο Οικολογίας του Νερού και Αλιείας της Ενδοχώρας, πιθανολογεί ότι η βιβλική περιγραφή θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μίας τοξικής άλγης του γλυκού νερού. Όπως εξηγεί ο ίδιος: "Πολλαπλασιάζεται σε τεράστιο βαθμό στα αργοκινούμενα νερά, με υψηλά ποσοστά θρεπτικών ουσιών. Όταν πεθαίνει, βάφει το νερό κόκκινο."
Πληγή δεύτερη, τρίτη & τέταρτη: βατράχια, ψείρες και μύγες.
Οι επιστήμονες, λένε ότι η έλευση αυτής της άλγης προκάλεσε και τις επόμενες τρεις πληγές: την έλευση βατράχων, ψειρών και μυγών! Η εμφάνιση της τοξικής άλγης, εξηγούν, θα μπορούσε να αναγκάσει τα βατράχια να βγουν από τα νερά που ζούσαν. Ο θάνατος των βατράχων, ίσως να προκάλεσε την εμφάνιση κουνουπιών και άλλων εντόμων!
Πληγή πέμπτη & έκτη: νεκρά κοπάδια και εξανθήματα
Αυτό, με τη σειρά του, οδήγησε στην πέμπτη και την έκτη πληγή, δηλαδή τον θάνατο των κοπαδιών και τα εξανθήματα. "Υπάρχουν έντομα που μεταφέρουν ασθένειες όπως η ελονοσία, επομένως το επόμενο βήμα στην αλυσιδωτή αντίδραση ήταν το ξέσπασμα επιδημιών στον ανθρώπινο πληθυσμό.", εξηγεί ο καθηγητής Werner Kloas, βιολόγος στο Ινστιτούτο Leibniz.
Πληγή έβδομη & όγδοη: χαλάζι & ακρίδες στην Αίγυπτο.
Η έκρηξη του ηφαίστειου της Θήρας, στη Σαντορίνη, περίπου 650 χιλιόμετρα μακριά, θεωρείται υπεύθυνη από τους ερευνητές για την εμφάνιση της έβδομης, όγδοης και ένατης πληγής, δηλαδή τη χαλαζόπτωση, τις ακρίδες και σκοτάδι που σκέπασε την Αίγυπτο.
Ήταν μία από τις μεγαλύτερες εκρήξεις ηφαιστείων στην ανθρώπινη ιστορία, που είχε σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση δισεκατομμύυρίων τόνων ηφαιστειακής στάχτης στην ατμόσφαιρα.
"Η ηφαιστειακή στάχτη συνάντησε καταιγίδες πάνω από την Αίγυπτο με αποτέλεσμα να σχηματιστούν τρομερές χαλαζοπτώσεις", λέει η Nadine von Blohm, από το Ινστιτούτο Ατμοσφαιρικής Φυσικής στη Γερμανία, που διεξήγαγε πειράματα πάνω στον σχηματισμό των χαλαζοπτώσεων.
"Ακριβώς αυτή η εκτόξευση της στάχτης, προκάλεσε καιρικές ανωμαλίες οι οποίες μεταφράζονται σε υψηλότερες βροχοπτώσεις και περισσότερη υγρασία. Συνέπεια αυτών ήταν η εμφάνιση ακριδών.", προσθέτει ο Siro Trevisanato, Καναδός βιολόγος.
Πληγή ένατη: σκοτάδι κάλυψε την περιοχή!
Το γεγονός ότι οι επιστήμονες ανακάλυψαν στην περιοχή της Αιγύπτου ελαφρόπετρα, από ηφαιστειακή λάβα, παρά το γεγονός ότι δεν υπήρχαν ηφαίστεια, οδηγεί στην επόμενη πληγή: το σκοτάδι που τύλιξε την Αίγυπτο.
Οι αναλύσεις που πραγματοποιήθηκαν στις ελαφρόπετρες έδειξαν πως προέρχονταν από το ηφαίστειο της Σαντορίνης, συνεπώς η εκτόξευση στάχτης από τη Σαντορίνη έφτασε μέχρι την περιοχή που χτύπησαν οι "Θείες πληγές"! Προφανώς η ηφαιστειακή στάχτη, σκέπασε τον ήλιο και δημιούργησε "το απόλυτο σκότος"!
Πληγή δέκατη: ο θάνατος των πρωτότοκων παιδιών
Τέλος, η δέκατη πληγή, δηλαδή ο θάνατος των πρωτότοκων παιδιών, αποδίδεται σε έναν μύκητα που μάλλον δηλητηρίασε τα σιτηρά. Τα πρωτότοκα αγόρια συνήθιζαν την εποχή εκείνη να εργάζονται στις καλιέργεις σιτηρών και να βγάζουν από αυτές το πρώτο τους χαρτζιλίκι, άρα πιθανότατα ήταν τα πρώτα θύματα.
Σώστε τα αδέσποτα από τις φόλες!
Μια μεγάλη διαμαρτυρία οργανώνεται στις 26 Ιουνίου. Από στόμα σε στόμα,από δήμο σε δήμο και μέσα από το facebook φιλόζωοι στέλνουν το μήνυμα τους για να σταματήσουν να χάνονται άδικα πολλά σκυλιά στους δρόμους. Οργανώνεται εκδήλωση διαμαρτυρίας σε πολλούς δήμους με κεντρικό σύνθημα, «όχι στις φόλες». Πρόκειται για μια πανελλήνια σιωπηρή διαμαρτυρία.
Ειδικά το καλοκαίρι που ο κόσμος βγαίνει από τα σπίτια πληθαίνουν τα κρούσματα θανάτων αδέσποτων από φόλες. Η βαρβαρότητα βρίσκεται σε έξαρση και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να υπάρξει ΄΄εντονη αντίδραση. 'Οσοι φιλόζωοι προσέλθετε στους δήμους της περιοχής σας με μαύρα ρούχα, κεριά ρεσώ και τον σκύλο σας.
Μέχρι στιγμής συμμετέχουν οι δήμοι:
Αθήνας,Κηφισιάς,Ερυθραίας,Ν.Μάκρης,Γέρακα,Ελευσίνας,Χαλανδρίου,
Σαλαμίνας,Ηλιούπολης,Αγ.Αναργύρων,Αγ.Παρακευής,Πειραιά,Κορυδαλλού,
Πάτρας,Θεσσαλονίκης,Ευόσμου,Τριανδρίας,Πανοράματος,Πυλαίας,Χορτιάτη,Αριδαίας,
Eδεσσας,Βέροιας,Σητείας,Χανίων,Ηρακλείου,Ιεράπετρας,Ιωαννίνων,
Καλαμάτας,Ρόδου,Κω,Λέρου,Πάτμου,Πάρου,Λευκάδας,Χίου,Μυτιλήνης,Ζακύνθου.
Ειδικά το καλοκαίρι που ο κόσμος βγαίνει από τα σπίτια πληθαίνουν τα κρούσματα θανάτων αδέσποτων από φόλες. Η βαρβαρότητα βρίσκεται σε έξαρση και υπάρχει επιτακτική ανάγκη να υπάρξει ΄΄εντονη αντίδραση. 'Οσοι φιλόζωοι προσέλθετε στους δήμους της περιοχής σας με μαύρα ρούχα, κεριά ρεσώ και τον σκύλο σας.
Μέχρι στιγμής συμμετέχουν οι δήμοι:
Αθήνας,Κηφισιάς,Ερυθραίας,Ν.Μάκρης,Γέρακα,Ελευσίνας,Χαλανδρίου,
Σαλαμίνας,Ηλιούπολης,Αγ.Αναργύρων,Αγ.Παρακευής,Πειραιά,Κορυδαλλού,
Πάτρας,Θεσσαλονίκης,Ευόσμου,Τριανδρίας,Πανοράματος,Πυλαίας,Χορτιάτη,Αριδαίας,
Eδεσσας,Βέροιας,Σητείας,Χανίων,Ηρακλείου,Ιεράπετρας,Ιωαννίνων,
Καλαμάτας,Ρόδου,Κω,Λέρου,Πάτμου,Πάρου,Λευκάδας,Χίου,Μυτιλήνης,Ζακύνθου.
"Ενοικιάζονται φίλοι! Πληροφορίες εντός!"
"Rentafriend.com" ονομάζεται μία σχετικά νέα υπηρεσία στον χώρο του ίντερνετ. Αντικείμενό της, η ενοικίαση φίλων!! Την ώρα που η μοναξιά οδηγεί σε μελαγχολία ή και κατάθλιψη εκατομμύρια αμερικανών πολιτών, το site αυτό υποστηρίζει πως έχει τη λύση!
Οι δημιουργοί του ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται για χώρο γνωριμιών ή προσφοράς συνοδών, αφού το μόνο που προσφέρεται είναι η "φιλική παρέα"!
Πόσο κοστίζει η ενοικίαση ενός... φίλου!
Στους επτά μήνες λειτουργίας του το Rentafriend συγκεντρώνει περισσότερους από 100.000 χρήστες κάθε μήνα, ενώ τα περίπου 2.000 μόνιμα μέλη του καταβάλουν το ποσό των 80 δολαρίων το χρόνο για να έχουν πρόσβαση στους 170.000 διαθέσιμους προς ενοικίαση φίλους!
Απο εκεί και πέρα η ωριαία χρέωση ξεκινά από 10 δολάρια και μπορεί να φτάσει και τα 150 δολάρια, με μέση τιμή από 20 έως 50 δολάρια την ώρα.
Σε ποιούς απευθύνεται η υπηρεσία.
Η υπηρεσία απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που ταξιδεύουν πολύ για επαγγελματικούς λόγους και αναζητούν μία ευχάριστη παρέα για να πάνε σινεμά, να γνωρίσουν σε σύντομο χρόνο έναν νέο τόπο, να δειπνήσουν ή να πιούν ένα ποτό!
Οι άνθρωποι που έχουν ήδη "νοικιάσει" κάποιον φίλο, υποστηρίζουν ότι μελετώντας τα προφίλ των χρηστών, μπορείς να διαλέξεις κάποιον με παρόμοια ενδιαφέροντα με τα δικά σου, οπότε δεν χάνεις χρόνο μέχρι να τον γνωρίσεις και να διαπιστώσεις στην πράξη αν σου κάνει ή όχι για φίλος!
Και προσθέτουν ότι με αυτόν τον τρόπο στην ουσία "νοικιάζεις" έναν ξεναγό, που θα σε πάει σε μέρη που σίγουρα δεν γνωρίζει ένας τουρίστας, ενώ παράλληλα περνάς την ώρα σου πολύ πιο ευχάριστα από ό,τι να τρως ολομόναχος στο εστιατόριο ενός ξενοδοχείου!
Η πλειοψηφία των διαθέσιμων φίλων προς ενοικίαση είναι μεταξύ 20 και 35 ετών, ενώ ακολουθεί η ηλιακιακή ομάδα μεταξύ 40 και 50.
Τι γίνεται με το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης!
Η βασική απορία όλων είναι τι γίνεται στην περίπτωση που ο ενοικιαζόμενος ή ο ενοικιαστής, έχουν στο μυαλό τους κάτι πολύ περισσότερο από μία φιλική παρέα! Οι δημιουργοί του site ξεκαθαρίζουν ότι μόλις τους γίνει καταγγελία για απρεπή συμπεριφορά αποβάλλουν αμέσως τον "δράστη".
Διευκρινίζουν ακόμη ότι "οι άνθρωποι που έρχονται σε εμάς είναι ενήλικοι, άρα έχουν την απόλυτη ελευθερία να αποφασίσουν αν θα μείνουν σε μία πλατωνική σχέση ή θα προχωρήσουν πιο πέρα"!
Στους επτά μήνες πάντως λειτουργίας του Rentafriend.com, έχουν διαπιστώσει ότι το κύριο πρόβλημα των ανθρώπων είναι η μοναξιά και η ψυχική επαφή- και όχι το σεξ!
Οι δημιουργοί του ξεκαθαρίζουν ότι δεν πρόκειται για χώρο γνωριμιών ή προσφοράς συνοδών, αφού το μόνο που προσφέρεται είναι η "φιλική παρέα"!
Πόσο κοστίζει η ενοικίαση ενός... φίλου!
Στους επτά μήνες λειτουργίας του το Rentafriend συγκεντρώνει περισσότερους από 100.000 χρήστες κάθε μήνα, ενώ τα περίπου 2.000 μόνιμα μέλη του καταβάλουν το ποσό των 80 δολαρίων το χρόνο για να έχουν πρόσβαση στους 170.000 διαθέσιμους προς ενοικίαση φίλους!
Απο εκεί και πέρα η ωριαία χρέωση ξεκινά από 10 δολάρια και μπορεί να φτάσει και τα 150 δολάρια, με μέση τιμή από 20 έως 50 δολάρια την ώρα.
Σε ποιούς απευθύνεται η υπηρεσία.
Η υπηρεσία απευθύνεται κυρίως σε ανθρώπους που ταξιδεύουν πολύ για επαγγελματικούς λόγους και αναζητούν μία ευχάριστη παρέα για να πάνε σινεμά, να γνωρίσουν σε σύντομο χρόνο έναν νέο τόπο, να δειπνήσουν ή να πιούν ένα ποτό!
Οι άνθρωποι που έχουν ήδη "νοικιάσει" κάποιον φίλο, υποστηρίζουν ότι μελετώντας τα προφίλ των χρηστών, μπορείς να διαλέξεις κάποιον με παρόμοια ενδιαφέροντα με τα δικά σου, οπότε δεν χάνεις χρόνο μέχρι να τον γνωρίσεις και να διαπιστώσεις στην πράξη αν σου κάνει ή όχι για φίλος!
Και προσθέτουν ότι με αυτόν τον τρόπο στην ουσία "νοικιάζεις" έναν ξεναγό, που θα σε πάει σε μέρη που σίγουρα δεν γνωρίζει ένας τουρίστας, ενώ παράλληλα περνάς την ώρα σου πολύ πιο ευχάριστα από ό,τι να τρως ολομόναχος στο εστιατόριο ενός ξενοδοχείου!
Η πλειοψηφία των διαθέσιμων φίλων προς ενοικίαση είναι μεταξύ 20 και 35 ετών, ενώ ακολουθεί η ηλιακιακή ομάδα μεταξύ 40 και 50.
Τι γίνεται με το θέμα της σεξουαλικής παρενόχλησης!
Η βασική απορία όλων είναι τι γίνεται στην περίπτωση που ο ενοικιαζόμενος ή ο ενοικιαστής, έχουν στο μυαλό τους κάτι πολύ περισσότερο από μία φιλική παρέα! Οι δημιουργοί του site ξεκαθαρίζουν ότι μόλις τους γίνει καταγγελία για απρεπή συμπεριφορά αποβάλλουν αμέσως τον "δράστη".
Διευκρινίζουν ακόμη ότι "οι άνθρωποι που έρχονται σε εμάς είναι ενήλικοι, άρα έχουν την απόλυτη ελευθερία να αποφασίσουν αν θα μείνουν σε μία πλατωνική σχέση ή θα προχωρήσουν πιο πέρα"!
Στους επτά μήνες πάντως λειτουργίας του Rentafriend.com, έχουν διαπιστώσει ότι το κύριο πρόβλημα των ανθρώπων είναι η μοναξιά και η ψυχική επαφή- και όχι το σεξ!
Επιτέλους!! Βρέθηκε η λύση για τα κουνούπια!
Οι Ιταλοί, βρήκαν επιτέλους μία οικολογική και εντλώς ακίνδυνη λύση για το πρόβλημα των κουνουπιών που κάνουν τη ζωή μας δύσκολη το καλοκαίρι!
Το μυστικό τους όπλο; Οι τεχνητές φωλιές νυχτερίδων!! Οι φωλιές έχουν ήδη εγκατασταθεί σε περιοχές όπως η Ρώµη, η Βενετία και η Μόδενα, ενώ μεγάλη αλυσίδα σούπερ µάρκετ έχει πουλήσει 12.000 τεχνητές φωλιές την τελευταία εβδομάδα, προς 30 ευρώ τη μία!
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, οι "ανατριχιαστικές" - για τους περισσότερους!- νυχτερίδες, καταναλώνουν μέχρι και 10.000 έντοµα κάθε νύχτα, από τα οποία τουλάχιστον τα 2.000 είναι κουνούπια! Ετσι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτές, όχι μόνο για τα κοινά κουνούπια αλλά και για το κουνούπι- τίγρη που εδώ και 20 χρόνια τρομοκρατεί τους κατοίκους της Ιταλίας!
Πρόκειται για έναν οικολογικό, εντελώς φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο προστασίας από τα ενοχλητικά έντομα, που προσφέρει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να απαλλαγεί από τα χηµικά που περιέχονται στα εντοµοκτόνα! Το μόνο που μένει είναι να βρεθεί κι ένας έλληνας που θα διαθέσει στην εγχώρια αγορά τις "τεχνητές φωλιές νυχτερίδων"!
Το μυστικό τους όπλο; Οι τεχνητές φωλιές νυχτερίδων!! Οι φωλιές έχουν ήδη εγκατασταθεί σε περιοχές όπως η Ρώµη, η Βενετία και η Μόδενα, ενώ μεγάλη αλυσίδα σούπερ µάρκετ έχει πουλήσει 12.000 τεχνητές φωλιές την τελευταία εβδομάδα, προς 30 ευρώ τη μία!
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, οι "ανατριχιαστικές" - για τους περισσότερους!- νυχτερίδες, καταναλώνουν μέχρι και 10.000 έντοµα κάθε νύχτα, από τα οποία τουλάχιστον τα 2.000 είναι κουνούπια! Ετσι έχουν εναποθέσει τις ελπίδες τους σε αυτές, όχι μόνο για τα κοινά κουνούπια αλλά και για το κουνούπι- τίγρη που εδώ και 20 χρόνια τρομοκρατεί τους κατοίκους της Ιταλίας!
Πρόκειται για έναν οικολογικό, εντελώς φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο προστασίας από τα ενοχλητικά έντομα, που προσφέρει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να απαλλαγεί από τα χηµικά που περιέχονται στα εντοµοκτόνα! Το μόνο που μένει είναι να βρεθεί κι ένας έλληνας που θα διαθέσει στην εγχώρια αγορά τις "τεχνητές φωλιές νυχτερίδων"!
Οι 3 βασικοί λόγοι που δεν ανακαλύπτουμε εξωγήινη ζωή!
Γεγονός είναι ότι η τεχνολογία και η επιστήμη, ιδιαίτερα στους τομείς της Αστρονομίας, της Αστροφυσικής, και της Αστροβιολογίας, έχουν σημειώσει τεράστια πρόοδο τις τελευταίες δεκαετίες.
Επανδρωμένες ή μη επανδρωμένες αποστολές της ΝΑΣΑ και της ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) έχουν σταλεί στα πιο μακρινά σημεία του ηλιακού μας συστήματος, ενώ άλλες μέθοδοι, όπως είναι η παρατήρηση μέσω αστρονομικών οργάνων που βρίσκονται στη Γη, μας επιτρέπουν να παρατηρήσουμε άλλους πλανήτες που βρίσκονται σε απόσταση εκατομμυρίων ετών από εμάς.
Και ενώ σε αυτούς τους τομείς σημειώνεται πρόοδος, αλλά και οι πιο σκεπτικιστές επιστήμονες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει εξωγήινη ζωή, κανένας μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να το αποδείξει. Σε αυτή την κατεύθυνση στρέφεται ο παγκοσμίου φήμης Καθηγητής Αστροφυσικής, και Θεωρητικός Αστροφυσικός από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Michio Kaku, ο οποίος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν έχουμε κάποια απόδειξη για την ύπαρξη εξωγήινων.
Πρώτον: ξέρουμε ελάχιστα για τον πλανήτη μας!
Michio Kaku: "Δεν πιστεύω ότι στον επόμενο αιώνα θα βρούμε κάποιο αξιοποιήσιμο σήμα από το διάστημα. Πρώτον, γνωρίζουμε ελάχιστα ακόμη και για τον πλανήτη Γη. Πώς έχουμε απαίτηση να μάθουμε λεπτομέρειες για τους άλλους πλανήτες; Ο γαλαξίας μας είναι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, και υπάρχουν πλανήτες σε απόσταση δεκάδων εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά από εμάς. Έχουμε λοιπόν χαρτογραφήσει μόνο μία μικρή γειτονιά του γαλαξία μας".
Δεύτερον: Ψάχνουμε σε λάθος συχνότητες!
Michio Kaku: "Δεύτερον, έχουμε εξετάσει συχνότητες μόνο κοντά στην συχνότητα του ήχου. Είναι ανόητο. Αναζητούμε υψηλές συχνότητες γιατί μας βολεύει, αλλά οι επιστήμονες δεν πιστεύουμε ότι οι εξωγήινοι θα επικοινωνήσουν μαζί μας σε αυτές τις συχνότητες.
Ίσως χρησιμοποιούν τεχνολογία λέιζερ. Ελάχιστα γνωρίζουμε για αυτό. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε πιο ανοιχτοί. Επίσης, όταν επικοινωνούμε σε μακρινές αποστάσεις πολλές φορές παίρνουμε ένα σήμα και το σπάμε σε κομμάτια. Έπειτα, στέλνουμε το κάθε κομμάτι χωριστά και επανενώνεται στο τέλος.
Με αυτό τον τρόπο όμως που εφαρμόζουμε, μπορεί να βρισκόμαστε στο μέσο μιας δια-γαλαξιακής συζήτησης και να μην το γνωρίζουμε καν. Η τεχνολογία μας είναι σε τόσο αρχικό στάδιο που μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο μία συχνότητα, ενώ οποιοσδήποτε αναπτυγμένος πολιτισμός θα έστελνε μηνύματα προς όλες τις συχνότητες ώστε να μην εμποδιστεί από διερχόμενα αστέρια, εκρήξεις, και οτιδήποτε άλλο."
Τρίτον: Είμαστε εγωκεντρικοί και υπερεκτιμούμε την αξία μας!
Michio Kaku: "Μερικές φορές οι επιστήμονες κρίνουν την εξωγήινη τεχνολογία με βάση αυτά που μπορούμε να κάνουμε εμείς και όχι βάσει των δυνατοτήτων που θα μπορούσε να έχει ένας πολιτισμός που έχει αναπτυχθεί ίσως εκατομμύρια χρόνια πριν από εμάς. Είμαστε τόσο εγωκεντρικοί που λέμε «Αυτοί πρέπει να επισκεφθούν εμάς.».
Είμαστε τόσο σημαντικοί ώστε να διακόψουν όλες τις δουλειές τους απλώς για να έρθουν σε εμάς και να μας δώσουν λίγη υπερτεχνολογία. Δεν το νομίζω.
Και τι θα συμβεί στην περίπτωση που οι εξωγήινοι δεν μοιάζουν ούτε στο ελάχιστο με τους ανθρώπους; Να έχουν εντελώς διαφορετική σύσταση, να είναι κάποια όντα, ακόμη και αόρατα; Θα μπορέσουμε να τους αντιληφθούμε; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι εύκολη, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κάποιος ότι η νέα θεωρία για την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Εκτιμούμε πως το σύμπαν μας δεν είναι τίποτε άλλο από μία μικροσκοπική φούσκα που πλέει μέσα σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύμπαν. Δεν πιστεύουμε πια ότι υπάρχει ένα σύμπαν, αλλά ένα μεγα-σύμπαν με φούσκες που συνεχώς κάνουν την εμφάνισή τους και εκρήγνυνται όπως συνέβη και με το Μπιγκ Μπανγκ. Έτσι, το σύμπαν μας μπορεί να συνυπάρχει σε έναν ωκεανό με άλλα σύμπαντα".
Επανδρωμένες ή μη επανδρωμένες αποστολές της ΝΑΣΑ και της ESA (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος) έχουν σταλεί στα πιο μακρινά σημεία του ηλιακού μας συστήματος, ενώ άλλες μέθοδοι, όπως είναι η παρατήρηση μέσω αστρονομικών οργάνων που βρίσκονται στη Γη, μας επιτρέπουν να παρατηρήσουμε άλλους πλανήτες που βρίσκονται σε απόσταση εκατομμυρίων ετών από εμάς.
Και ενώ σε αυτούς τους τομείς σημειώνεται πρόοδος, αλλά και οι πιο σκεπτικιστές επιστήμονες αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει εξωγήινη ζωή, κανένας μέχρι τώρα δεν έχει καταφέρει να το αποδείξει. Σε αυτή την κατεύθυνση στρέφεται ο παγκοσμίου φήμης Καθηγητής Αστροφυσικής, και Θεωρητικός Αστροφυσικός από το Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης Michio Kaku, ο οποίος εξηγεί τους λόγους για τους οποίους δεν έχουμε κάποια απόδειξη για την ύπαρξη εξωγήινων.
Πρώτον: ξέρουμε ελάχιστα για τον πλανήτη μας!
Michio Kaku: "Δεν πιστεύω ότι στον επόμενο αιώνα θα βρούμε κάποιο αξιοποιήσιμο σήμα από το διάστημα. Πρώτον, γνωρίζουμε ελάχιστα ακόμη και για τον πλανήτη Γη. Πώς έχουμε απαίτηση να μάθουμε λεπτομέρειες για τους άλλους πλανήτες; Ο γαλαξίας μας είναι εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν από εμάς, και υπάρχουν πλανήτες σε απόσταση δεκάδων εκατομμυρίων ετών φωτός μακριά από εμάς. Έχουμε λοιπόν χαρτογραφήσει μόνο μία μικρή γειτονιά του γαλαξία μας".
Δεύτερον: Ψάχνουμε σε λάθος συχνότητες!
Michio Kaku: "Δεύτερον, έχουμε εξετάσει συχνότητες μόνο κοντά στην συχνότητα του ήχου. Είναι ανόητο. Αναζητούμε υψηλές συχνότητες γιατί μας βολεύει, αλλά οι επιστήμονες δεν πιστεύουμε ότι οι εξωγήινοι θα επικοινωνήσουν μαζί μας σε αυτές τις συχνότητες.
Ίσως χρησιμοποιούν τεχνολογία λέιζερ. Ελάχιστα γνωρίζουμε για αυτό. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε πιο ανοιχτοί. Επίσης, όταν επικοινωνούμε σε μακρινές αποστάσεις πολλές φορές παίρνουμε ένα σήμα και το σπάμε σε κομμάτια. Έπειτα, στέλνουμε το κάθε κομμάτι χωριστά και επανενώνεται στο τέλος.
Με αυτό τον τρόπο όμως που εφαρμόζουμε, μπορεί να βρισκόμαστε στο μέσο μιας δια-γαλαξιακής συζήτησης και να μην το γνωρίζουμε καν. Η τεχνολογία μας είναι σε τόσο αρχικό στάδιο που μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο μία συχνότητα, ενώ οποιοσδήποτε αναπτυγμένος πολιτισμός θα έστελνε μηνύματα προς όλες τις συχνότητες ώστε να μην εμποδιστεί από διερχόμενα αστέρια, εκρήξεις, και οτιδήποτε άλλο."
Τρίτον: Είμαστε εγωκεντρικοί και υπερεκτιμούμε την αξία μας!
Michio Kaku: "Μερικές φορές οι επιστήμονες κρίνουν την εξωγήινη τεχνολογία με βάση αυτά που μπορούμε να κάνουμε εμείς και όχι βάσει των δυνατοτήτων που θα μπορούσε να έχει ένας πολιτισμός που έχει αναπτυχθεί ίσως εκατομμύρια χρόνια πριν από εμάς. Είμαστε τόσο εγωκεντρικοί που λέμε «Αυτοί πρέπει να επισκεφθούν εμάς.».
Είμαστε τόσο σημαντικοί ώστε να διακόψουν όλες τις δουλειές τους απλώς για να έρθουν σε εμάς και να μας δώσουν λίγη υπερτεχνολογία. Δεν το νομίζω.
Και τι θα συμβεί στην περίπτωση που οι εξωγήινοι δεν μοιάζουν ούτε στο ελάχιστο με τους ανθρώπους; Να έχουν εντελώς διαφορετική σύσταση, να είναι κάποια όντα, ακόμη και αόρατα; Θα μπορέσουμε να τους αντιληφθούμε; Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα δεν είναι εύκολη, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κάποιος ότι η νέα θεωρία για την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Εκτιμούμε πως το σύμπαν μας δεν είναι τίποτε άλλο από μία μικροσκοπική φούσκα που πλέει μέσα σε ένα πολύ μεγαλύτερο σύμπαν. Δεν πιστεύουμε πια ότι υπάρχει ένα σύμπαν, αλλά ένα μεγα-σύμπαν με φούσκες που συνεχώς κάνουν την εμφάνισή τους και εκρήγνυνται όπως συνέβη και με το Μπιγκ Μπανγκ. Έτσι, το σύμπαν μας μπορεί να συνυπάρχει σε έναν ωκεανό με άλλα σύμπαντα".
Το ξέρατε ότι και οι... ουρακοτάγκοι μιλάνε μεταξύ τους;
Αν είχατε κι εσείς την ... αυταπάτη ότι οι άνθρωποι είμαστε το μόνο είδος στον πλανήτη που έχει αναπτύξει την ικανότητα της επικοινωνίας, τότε μάλλον θα απογοητευτείτε!
Σύμφωνα με βρετανούς επιστήμονες, οι ουραγκοτάγκοι έχουν καταφέρει κάτι ανάλογο. Και μπορεί η δική τους συνενόηση να μην γίνεται με λόγια, πραγματοποιείται όμως άψογα, μέσα από νοήματα!
"Μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει να εντοπίσουμε 40 διαφορετικές χειρονομίες που χρησιμεύουν στους ουρακοτάγκους ως νοηματική γλώσσα. Εκφράσεις του προσώπου και του σώματος, οι οποίες μεταφράζονται σε επιθυμίες όπως "θέλω να παίξω", "μην το ξανακάνεις αυτό", "έλα μαζί μου", "φύγε από μπροστά μου" κλπ. ", λένε οι ερευνητές!
Και για να γίνουν πιο συγκεκριμένοι, δίνουν τα ακόλουθα παραδείγματα: αν ο ουρακοτάγκος βάλει το χέρι του μπροστά στο στόμα με κλίση προς τα κάτω σαν να ... ζητιανεύει, τότε ζητάει τροφή! Αν πάλι σπρώχνει τους άλλους ουρακοτάγκους και ταυτόχρονα φωνάζει, σημαίνει ότι πρέπει κατεπειγόντως να τον αφήσουν για λίγο μόνο του.
Σύμφωνα με βρετανούς επιστήμονες, οι ουραγκοτάγκοι έχουν καταφέρει κάτι ανάλογο. Και μπορεί η δική τους συνενόηση να μην γίνεται με λόγια, πραγματοποιείται όμως άψογα, μέσα από νοήματα!
"Μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει να εντοπίσουμε 40 διαφορετικές χειρονομίες που χρησιμεύουν στους ουρακοτάγκους ως νοηματική γλώσσα. Εκφράσεις του προσώπου και του σώματος, οι οποίες μεταφράζονται σε επιθυμίες όπως "θέλω να παίξω", "μην το ξανακάνεις αυτό", "έλα μαζί μου", "φύγε από μπροστά μου" κλπ. ", λένε οι ερευνητές!
Και για να γίνουν πιο συγκεκριμένοι, δίνουν τα ακόλουθα παραδείγματα: αν ο ουρακοτάγκος βάλει το χέρι του μπροστά στο στόμα με κλίση προς τα κάτω σαν να ... ζητιανεύει, τότε ζητάει τροφή! Αν πάλι σπρώχνει τους άλλους ουρακοτάγκους και ταυτόχρονα φωνάζει, σημαίνει ότι πρέπει κατεπειγόντως να τον αφήσουν για λίγο μόνο του.
Κυριακή 20 Ιουνίου 2010
Οι πέντε ηλικίες του εγκεφάλου.
1. Κύηση: η προετοιμασία.
Τη στιγμή που παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα ο εγκέφαλός μας είναι ήδη περισσότερο από οκτώ μηνών. Αρχίζει να αναπτύσσεται μέσα σε τέσσερις εβδομάδες από τη σύλληψη, όταν μία από τις τρεις στιβάδες κυττάρων του εμβρύου πτυχώνεται για να σχηματίσει τον νευρικό σωλήνα. Μία εβδομάδα αργότερα το επάνω μέρος του σωλήνα λυγίζει, δημιουργώντας τη βασική δομή του πρόσθιου, μέσου και οπίσθιου εγκεφάλου.
Από το σημείο αυτό η ανάπτυξη και η διαφοροποίηση του εγκεφάλου ελέγχεται κυρίως από τα γονίδια. Παρ΄ όλα αυτά το κλειδί για την καλύτερη ανάπτυξη του εγκεφάλου σε αυτό το στάδιο είναι ένα...
...όσο το δυνατόν καλύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Στις πρώτες εβδομάδες της ανάπτυξης αυτό σημαίνει να έχετε μια μητέρα η οποία δεν έχει άγχος, τρώει καλά και μένει μακριά από τα τσιγάρα, το αλκοόλ και άλλες τοξίνες. Προς το τέλος της διαδικασίας του σχηματισμού του εγκεφάλου, όταν το έμβρυο αποκτά την ικανότητα να ακούει και να θυμάται (βλ. επίσης «Οι πέντε ηλικίες του εγκεφάλου: 2. Παιδική ηλικία»), οι ήχοι και οι αισθήσεις αρχίζουν με τη σειρά τους να διαμορφώνουν τον εγκέφαλο.
Στα πρώτα δύο τρίμηνα της εγκυμοσύνης ωστόσο η ανάπτυξη περιορίζει τη δράση της στην τοποθέτηση των βασικών δομικών στοιχείων: φροντίζει δηλαδή να σχηματίσει νευρώνες και συνδέσμους και να εξασφαλίσει ότι κάθε τμήμα του εγκεφάλου αναπτύσσεται όπως πρέπει και στις σωστές περιοχές. Αυτό απαιτεί ενέργεια και μια ποικιλία θρεπτικών συστατικών στις κατάλληλες χρονικές στιγμές. Στην πραγματικότητα, αν σκεφθείτε το μέγεθος του έργου- 100 δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα και αρκετά εκατομμύρια υποστηρικτικά κύτταρα σε τέσσερις βασικούς λοβούς και δεκάδες ξεχωριστές περιοχές-, πρόκειται για ένα συγκλονιστικό κατόρθωμα της εξελικτικής μηχανικής.
Θρεπτικές ουσίες
Ενα θρεπτικό συστατικό το οποίο γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται από τα πρώτα στάδια είναι το φυλλικό οξύ, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για το κλείσιμο του νευρικού σωλήνα. Η έλλειψή του μπορεί να οδηγήσει σε ελαττώματα όπως η δισχιδής ράχη, στην οποία ένα τμήμα της σπονδυλικής στήλης αναπτύσσεται έξω από το σώμα, και η ανεγκεφαλία, στην οποία το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου δεν αναπτύσσεται και είναι θανατηφόρος. Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που δείχνουν ότι η έλλειψη βιταμίνης Β12 έχει παρόμοια αποτελέσματα.
Ο ρόλος άλλων θρεπτικών συστατικών έχει κατανοηθεί λιγότερο σε αυτές τις πρώτες εβδομάδες- σε έναν βαθμό επειδή οι ελλείψεις συχνά παρατηρούνται στο πλαίσιο γενικότερων συνθηκών είτε κακής διατροφής ή υποσιτισμού είτε φτώχειας, οι οποίες παρεμβάλλουν παραπλανητικούς παράγοντες ελλιπέστερης γενικής υγείας ή παιδείας σχετικής με την υγεία, και σε έναν βαθμό επειδή οι πρώιμες ελλείψεις είναι δύσκολο να συνδεθούν με προβλήματα τα οποία μπορεί να εμφανιστούν μήνες ή και χρόνια αργότερα.
Γνωρίζουμε ωστόσο από μελέτες σε ζώα ότι η κακή διατροφή και ο υποσιτισμός- και ιδιαίτερα η έλλειψη πρωτεϊνών- εμποδίζουν την ανάπτυξη των νευρώνων και των συνδέσμων και ότι ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος χρειάζονται για τη μετακίνηση των νευρώνων από το σημείο του σχηματισμού τους στην τελική τους θέση. Μακρές αλυσίδες πολυακόρεστων λιπαρών οξέων απαιτούνται για την ανάπτυξη των συνάψεων και τη λειτουργία των μεμβρανών.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η καλή διατροφή και η λήψη προγεννητικών βιταμινών, αν χορηγηθούν από τον γιατρό, συνήθως αρκούν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του πρώτου σταδίου σχηματισμού του εγκεφάλου του εμβρύου, οι ελλείψεις που προκαλούνται από κάποια ανεπάρκεια του πλακούντα μπορεί να εμποδίσουν την ανάπτυξη. Οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τον πλακούντα περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, το στρες και το κάπνισμα. Τα πλεονάζοντα θρεπτικά συστατικά μπορεί επίσης να έχουν δυσάρεστες συνέπειες. Ο κακός έλεγχος του διαβήτη, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει ένα ενδεχομένως τοξικό πλεόνασμα γλυκόζης στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο.
Ευτυχώς ο εγκέφαλος διαθέτει ένα σημαντικό δίχτυ ασφαλείας, παράγοντας διπλάσιο αριθμό νευρώνων από αυτόν που τελικά θα χρειαστεί. Παρ΄ όλα αυτά κάποιες βλάβες μπορεί να μην είναι αναστρέψιμες. Η εμβρυϊκή έλλειψη σιδήρου, για παράδειγμα, επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου ως και την ηλικία των τριών ετών, ακόμη και αν στο παιδί χορηγηθούν συμπληρώματα από τη γέννησή του.
Οσον αφορά τις τοξικές ουσίες, το ευχάριστο είναι ότι τα έμβρυα είναι καλά προστατευμένα από τον έξω κόσμο, ακόμη και από την ίδια τη μητέρα τους. Ο πλακούντας αποτελεί ένα εξαιρετικά επιλεκτικό φράγμα, διάσπαρτο με αντλίες πρωτεϊνών, το οποίο εμποδίζει τις ανεπιθύμητες ουσίες που κυκλοφορούν στο αίμα της μητέρας να φθάσουν στο έμβρυο.
Τοξικές συνέπειες.
Ο εμβρυϊκός εγκέφαλος ετοιμάζεται να χωρέσει τις εμπειρίες της ζωής
Το φράγμα ωστόσο δεν είναι τέλειο και τοξικά συστατικά όπως ο υδράργυρος, η νικοτίνη και το αλκοόλ μπορούν να το διαπεράσουν. Τα αποτελέσματα εξαρτώνται από τις δόσεις και τη χρονική στιγμή της έκθεσης, όμως μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η νικοτίνη επηρεάζει τις λειτουργίες των νευροδιαβιβαστών, ενώ ο υδράργυρος έχει συνδεθεί με την απώλεια κυττάρων στην παρεγκεφαλίδα και τμήματα του φλοιού. Το αλκοόλ είναι γνωστό ότι σκοτώνει τους νευρώνες και αλλάζει τη δράση ορισμένων νευροδιαβιβαστών παρ΄ ότι η ποσότητα που απαιτείται για να προκαλέσει τα φυσικά και γνωσιακά ελαττώματα του εμβρυϊκού αλκοολικού συνδρόμου ή περισσότερο δυσδιάκριτων μορφών βλάβης αγνοείται.
Ορισμένες τοξικές ουσίες δεν χρειάζεται να περάσουν μέσα από τον πλακούντα για να προκαλέσουν συνέπειες. Για παράδειγμα, ο καπνός του τσιγάρου περιορίζει τη ροή του αίματος προς το έμβρυο, στερώντας του οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Το πώς ακριβώς αυτό επηρεάζει τον εγκέφαλο στο ανθρώπινο έμβρυο είναι άγνωστο, παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι το μεσολόβιο, το οποίο συνδέει τα δύο ημισφαίρια, και ο κογχομετωπιαίος φλοιός, ο οποίος σχετίζεται με την κοινωνική συμπεριφορά, μπορεί να είναι μικρότερα σε εφήβους που εκτέθηκαν στον καπνό του τσιγάρου μέσα στη μήτρα. Ο μικρότερος κογχομετωπιαίος φλοιός έχει συσχετιστεί με λιγότερο «στοργική» συμπεριφορά στους εφήβους, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι το κάπνισμα ενδέχεται να προκαλεί συμπεριφορικά προβλήματα στους απογόνους. Παρ΄ όλα αυτά μια πρόσφατη μελέτη δεν διαπίστωσε διαφορές στη γενική γνωσιακή ικανότητα μεταξύ εκτεθειμένων και μη εκτεθειμένων στον καπνό εφήβων.
Το στρες μπορεί επίσης να είναι τοξικό. Στα ζώα η έκθεση στις ορμόνες του στρες της μητέρας μπορεί να οδηγήσει σε αγχώδη συμπεριφορά και υπερκινητικότητα των παιδιών. Μια πρόσφατη διαχρονική μελέτη περισσότερων από 7.000 μητέρων και μωρών στο Ιmperial College του Λονδίνου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μητρικό στρες μπορεί να ευθύνεται για ως και το 15% των διαγνώσεων της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Αν διαβάζετε αυτό το άρθρο ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι τα πήγατε μάλλον καλά στους πρώτους εννέα μήνες της ζωής σας ή ότι τα όποια προβλήματα μπορεί να δημιουργήθηκαν εξομαλύνθηκαν από τη σωστή φροντίδα των γονιών ή την εκπαίδευσή σας. Στην επόμενη ηλικία ο νεαρός εγκέφαλος αρχίζει να μαθαίνει και να θυμάται, και αυτό σημαίνει ότι αποκτούμε την πρώτη μας ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε πραγματικά αυτό το εκπληκτικό όργανο.
2. Παιδική ηλικία: η απορρόφηση.
Στην παιδική ηλικία ο εγκέφαλος είναι περισσότερο ενεργητικός και ευέλικτος από οποιοδήποτε άλλο στάδιο της ζωής. Καθώς εξερευνούμε τον κόσμο γύρω μας αυτός εξακολουθεί να αναπτύσσεται, σχηματίζοντας και αποσυνδέοντας συνδέσεις με αστραπιαία ταχύτητα. Μπορεί να σας προκαλεί έκπληξη, όμως οι ικανότητες της μάθησης, της μνήμης και της ομιλίας ξεκινούν προτού καν γεννηθούμε.
Στην περίοδο πριν από τη γέννηση σχηματίζονται ως και 250.000 νέα κύτταρα το λεπτό, δημιουργώντας 1,8 εκατομμύρια νέους συνδέσεις το δευτερόλεπτο, παρά το γεγονός ότι τα μισά περίπου από αυτά αργότερα θα εξασθενήσουν και θα νεκρωθούν, αφήνοντας πίσω μόνο αυτά που έχουν ενισχυθεί από τη χρήση. Από τη στιγμή της γέννησής του και για μία δεκαετία το παιδί αναπτύσσεται ταχέως και η κάθε εμπειρία συνεισφέρει στην προσωπικότητα και στις ικανότητες που θα έχει στο μέλλον. Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ένας γονιός για να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες του εγκεφάλου του παιδιού του; Οι εμπειρίες του τελευταίου σταδίου της προγεννητικής περιόδου είναι οπωσδήποτε σημαντικές και ίσως καθοριστικές για την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Η μάθηση μπορεί να ανιχνευθεί για πρώτη φορά πειραματικά περίπου κατά την 22η ως 24η εβδομάδα της κύησης, όταν τα έμβρυα ανταποκρίνονται σε έναν θόρυβο ή ένα άγγιγμα αλλά αγνοούν το ίδιο ερέθισμα όταν συντελείται επαναλαμβανόμενα- ένα απλό είδος μνήμης, γνωστό στην ψυχολογία ως εθισμός ή συνήθεια. Περίπου από την 32η εβδομάδα τα έμβρυα επιδεικνύουν προσαρμογή- ένα πιο σύνθετο είδος μνήμης· το έμβρυο μπορεί να μάθει ένα αυθαίρετο ερέθισμα ως σήμα τού ότι κάτι θα συμβεί. Οι εμβρυϊκές αναμνήσεις συγκεκριμένων μουσικών κομματιών ή της φωνής και της μυρωδιάς της μητέρας έχει αποδειχθεί ότι σχηματίζονται μετά την 30ή εβδομάδα και διατηρούνται μετά τη γέννηση.
Η απόκτηση της ομιλίας αρχίζει και αυτή πριν από τη γέννηση. Ενα νεογέννητο θα απορροφήσει περισσότερο τις λέξεις αν ακούει τη μητρική του γλώσσα αντί για μια ξένη, αν και τα νεογέννητα ανταποκρίνονται στους ήχους οποιασδήποτε γλώσσας περίπου ως την ηλικία των τριών ετών. Παρ΄ όλα αυτά, ενώ το να μιλάτε σε ένα έμβρυο στο τρίτο τρίμηνο της κύησης μπορεί να βοηθήσει στο να αναγνωρίζει τη φωνή σας, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η έκθεσή του σε πολλές γλώσσες θα επηρεάσει τα μελλοντικά γλωσσικά ταλέντα του. Ο πιο σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της ομιλίας είναι το πόσο ο γονιός μιλάει στο παιδί μετά τη γέννησή του, το πόσο σύνθετο είναι το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί και το πόσο καλά εστιάζει στην προσοχή του παιδιού.
Πρώιμη μάθηση.
Το παιχνίδι με τους γονείς είναι η καλύτερη εκπαίδευση για τον παιδικό εγκέφαλο
Κατά τον ίδιο τρόπο, παρ΄ ότι ορισμένες εταιρείες που πωλούν «προγεννητικές εκπαιδευτικές μεθόδους» θα ήθελαν οι γονείς να πιστεύουν πως είναι δυνατόν να εκπαιδεύσουν το παιδί τους ενώ αυτό βρίσκεται ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, δεν υπάρχει απόδειξη ότι τέτοιου είδους στρατηγικές προσφέρουν κάποιο πλεονέκτημα. Στην πραγματικότητα μάλλον υπάρχει σοβαρός λόγος για τον οποίο το εμβρυϊκό περιβάλλον προσφέρει περιορισμένες αισθητικές εμπειρίες. Η υπερβολική διέγερση, η οποία μπορεί να προκληθεί αν η μητέρα παίρνει ορισμένα φάρμακα, μπορεί να θανατώσει τα νέα εγκεφαλικά κύτταρα.
Η γέννηση αλλάζει ελάχιστα την εγκεφαλική λειτουργία. Παρ΄ ότι ο ευαίσθητος στην αφή σωματοαισθητικός φλοιός είναι ενεργός πριν από τη γέννηση, η εμφάνιση άλλης δραστηριότητας στον συγκεκριμένο φλοιό, ο οποίος τελικά ελέγχει την εκούσια κίνηση, τον συλλογισμό και την αντίληψη, αρχίζει δύο ή τρεις μήνες ύστερα από αυτήν. Οι πρόσθιοι λοβοί αρχίζουν να ενεργοποιούνται ανάμεσα στους έξι μήνες και το ένα έτος, πυροδοτώντας την ανάπτυξη των συναισθημάτων, των δεσμών, του σχεδιασμού, της εν ενεργεία μνήμης και της προσοχής. Μια αίσθηση του εαυτού του αρχίζει να αναπτύσσει το παιδί καθώς τα κυκλώματα του βρεγματικού και του μετωπιαίου λοβού αρχίζουν να γίνονται πιο ολοκληρωμένα, γύρω στους 18 μήνες, ενώ μια αίσθηση ότι οι άλλοι άνθρωποι έχουν το δικό τους, ξεχωριστό πνεύμα, αναπτύσσεται στην ηλικία των τριών ως τεσσάρων ετών.
Οι εμπειρίες της ζωής σε αυτά τα πρώτα χρόνια συμβάλλουν στη διαμόρφωση της συναισθηματικής υγείας μας και η έλλειψη φροντίδας, η εγκατάλειψη ή η σκληρή συμπεριφορά των γονιών μπορεί να αλλάξουν τον εγκέφαλο σε σημαντικό βαθμό. Η μητρική απόρριψη ή ένα τραύμα στα πρώτα χρόνια, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσει τις συναισθηματικές αντιδράσεις του παιδιού σε δύσκολες καταστάσεις ή γεγονότα αργότερα στη ζωή του, δημιουργώντας ενδεχομένως προδιάθεση για κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές.
Πώς λοιπόν μπορεί να αντλήσει κανείς το καλύτερο από αυτό το ευαίσθητο αλλά γόνιμο στάδιο στη ζωή του εγκεφάλου; Το ευχάριστο για τους γονείς είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να αποσπάσουν το παιδί τους από τα παιχνίδια και να το στρώσουν στη δουλειά. Μελέτες έχουν δείξει ότι ένα περιβάλλον που επιδεικνύει φροντίδα για την ανατροφή του και η απασχόληση, μαζί με τον γονιό, με παιχνίδια όπως το κρυφτό, οι κύβοι και τα τουβλάκια, τα παιδικά τραγουδάκια ή η ταξινόμηση σχημάτων είναι ό,τι που χρειάζεται ένα παιδί για να αυξήσει τον δείκτη ευφυΐας του και να αποκτήσει ενδιαφέρον για τη μάθηση.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το να ακούν τα παιδιά μουσική του Μότσαρτβελτιώνει τις επιδόσεις σε εργασίες που έχουν σχέση με την αίσθηση του χώρου και τη μάθηση στους ανθρώπους, όπως και τις επιδόσεις στο τρέξιμο σε λαβύρινθο στους ποντικούς. Η «επίδραση Μότσαρτ»- η οποία έχει γεννήσει αμέτρητα προγεννητικά και παιδικά εκπαιδευτικά προγράμματα- διχάζει ωστόσο τους επιστήμονες, έχοντας τόσους υποστηρικτές όσους και πολέμιους. Το να μάθει κάποιος να παίζει μουσική στην παιδική ηλικία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό: έχει μακροπρόθεσμη επίδραση στον εγκέφαλο βελτιώνοντας, όπως πιστεύουν ορισμένοι, την αίσθηση του χώρου και τη μαθηματική και συλλογιστική ικανότητα.
Στην ηλικία των έξι ετών ο εγκέφαλος έχει αποκτήσει το 95% του βάρους που θα έχει στην ενήλικη ζωή και βρίσκεται στο ζενίθ της ενεργειακής κατανάλωσής του. Σε αυτό το στάδιο τα παιδιά αρχίζουν να εφαρμόζουν τη λογική και την εμπιστοσύνη και να κατανοούν τις διαδικασίες της σκέψης τους. Ο εγκέφαλός τους εξακολουθεί να αναπτύσσεται και να δημιουργεί και αποσυνδέει συνδέσεις καθώς αποκτούν εμπειρία του κόσμου ώσπου, ύστερα από μια κορύφωση του όγκου της φαιάς ουσίας στην ηλικία των 11 ετών στα κορίτσια και των 14 ετών στα αγόρια, έρχεται η εφηβεία για να τον αλλάξει και πάλι.
3. Εφηβεία: προγραμματισμός και επαναπρογραμματισμός.
Η ασταθής συμπεριφορά των εφήβων είναι αποτέλεσμα του επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου τους
Οι έφηβοι είναι εγωιστές, απερίσκεπτοι, παράλογοι και ευερέθιστοι, αν όμως σκεφτεί κανείς την κακοφωνία των κατασκευαστικών εργασιών που συντελούνται στον εφηβικό εγκέφαλο, αυτό δεν είναι άξιο απορίας. Κατά την εφηβεία ο εγκέφαλός μας είναι μεν πλήρως ανεπτυγμένος, όμως η «καλωδίωση» και ο προγραμματισμός του συνεχίζονται.
Επειδή ο όγκος του εγκεφάλου των παιδιών φθάνει σχεδόν αυτόν των ενηλίκων αρκετά προτού περάσουν στο εφηβικό στάδιο, οι ψυχολόγοι παλαιότερα εξηγούσαν τα ιδιαίτερα δυσάρεστα χαρακτηριστικά της εφηβείας ως προϊόντα των αυξημένων σεξουαλικών ορμονών. Πρόσφατα ωστόσο μελέτες που έγιναν με μεθόδους απεικόνισης αποκάλυψαν μια πληθώρα δομικών αλλαγών κατά την εφηβεία και τα πρώτα χρόνια μετά την ηλικία των είκοσι ετών: οι αλλαγές αυτές μπορούν σε μεγάλο βαθμό να εξηγήσουν τη θυελλώδη αυτή περίοδο.
Ο Τζέι Γκλανττου Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας της Μπεθίσντα του Μέριλαντ και οι συνάδελφοί του παρακολούθησαν την πρόοδο περίπου 400 παιδιών απεικονίζοντας τους εγκεφάλους πολλών από αυτών ανά δύο χρόνια καθώς αναπτύσσονταν. Ανακάλυψαν ότι η εφηβεία επιφέρει τη διαλογή της φαιάς ουσίας κατά κύματα και ότι οι έφηβοι χάνουν περίπου το 1% της φαιάς ουσίας τους ανά έτος ως και λίγο μετά τα 20 τους χρόνια.
Αυτή η εγκεφαλική διαλογή καταργεί τους μη χρησιμοποιημένους νευρωνικούς συνδέσμους που είχαν υπερπαραχθεί κατά την έξαρση του παιδικού σταδίου της ανάπτυξης, ξεκινώντας από τις πιο βασικές αισθητικές και κινητικές περιοχές. Αυτές ωριμάζουν πρώτες, ακολουθούμενες από τις περιοχές που σχετίζονται με την ομιλία και τον προσανατολισμό στον χώρο ενώ τελευταίες έρχονται αυτές που έχουν σχέση με υψηλότερες λειτουργίες επεξεργασίας και εκτέλεσης.
Από τις τελευταίες περιοχές που ωριμάζουν είναι ο πλαγιοραχιαίος προμετωπιαίος φλοιός ο οποίος βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του μετωπιαίου λοβού. Η περιοχή αυτή σχετίζεται με τον έλεγχο των παρορμήσεων, την κρίση και τη λήψη αποφάσεων, κάτι το οποίο ίσως εξηγεί ορισμένες από τις όχι και τόσο λαμπρές αποφάσεις που παίρνει συχνά ο μέσος έφηβος. Η περιοχή αυτή ενεργεί επίσης για να ελέγξει και να επεξεργαστεί συναισθηματικές πληροφορίες που στέλνονται από την αμυγδαλή- το κέντρο των ενστικτωδών αντιδράσεων-, κάτι το οποίο ίσως να ευθύνεται για την άστατη ψυχική διάθεση των εφήβων.
Καθώς ωστόσο η φαιά ουσία χάνεται ο εγκέφαλος κερδίζει λευκή ουσία. Αυτός ο λιπώδης ιστός περιβάλλει τους νευρώνες και βοηθάει στην ταχύτερη μεταφορά των ηλεκτρικών ώσεων και στη σταθεροποίηση των νευρωνικών συνδέσμων που επιβίωσαν κατά τη διαδικασία διαλογής.
Οι μεταβολές αυτές έχουν τόσο οφέλη όσο και παγίδες. Σε αυτό το στάδιο της ζωής ο εγκέφαλος εξακολουθεί να είναι παιδιάστικα ευέλικτος, επομένως εξακολουθούμε να είμαστε σφουγγάρια που απορροφούν τις γνώσεις. Από την άλλη πλευρά η έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων μπορεί να οδηγήσει σε ριψοκίνδυνες συμπεριφορές όπως η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών, το κάπνισμα και το σεξ χωρίς προφυλάξεις.
Η χρήση ουσιών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού μελέτες με απεικονίσεις του εγκεφάλου υποδηλώνουν ότι τα κυκλώματα κινητοποίησης και ανταμοιβής στους εγκεφάλους των εφήβων είναι σχεδόν σαν να τους «προγραμματίζουν» για την εξάρτηση. Σε συνδυασμό με την έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων, την κακή κρίση και μια αξιοθρήνητη υποτίμηση των μακροπρόθεσμων συνεπειών αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξαρτημένους εφήβους. Καθώς δε η χρήση ουσιών και τα οδυνηρά γεγονόταακόμη και μια αισθηματική απογοήτευση- έχουν συνδεθεί με διαταραχές της διάθεσης σε μεγαλύτερη ηλικία, αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία καλό είναι και οι δύο αυτοί παράγοντες να αποφεύγονται.
Στη θετική πλευρά, καθώς οι έφηβοι προχωρούν προς την ενηλικίωση και την ανεξαρτησία, έχουν συνεχώς τη δυνατότητα να διαμορφώσουν τον εγκέφαλό τους έτσι ώστε να εξελιχθεί σε μια άκρως αποτελεσματική μηχανή επεξεργασίας. Για να αντλήσει κανείς το καλύτερο από αυτή την περίοδο θα πρέπει να στρέψει όλη αυτή την ενέργεια του εφήβου προς τη μάθηση και τις νέες εμπειρίες- είτε με το διάβασμα βιβλίων είτε με το να μάθουν να εκφράζονται μέσω της μουσικής ή της τέχνης είτε με την εξερεύνηση της ζωής μέσα από τα ταξίδια. Γεγονός είναι πάντως ότι, είτε τους αρέσει είτε όχι, ενόσω τα κυκλώματα λήψης αποφάσεών τους εξακολουθούν να σχηματίζονται, οι τρυφεροί εφηβικοί εγκέφαλοι χρειάζονται ακόμη προστασία, αν όχι από τους άλλους τουλάχιστον από τον ίδιο τον εαυτό τους.
4. Ενηλικίωση: ο ολισθηρός κατήφορος.
Εχετε λοιπόν περάσει τα είκοσι και ο εγκέφαλός σας έφθασε επιτέλους στην ενηλικίωση. Απολαύστε το όσο διαρκεί. Η κορύφωση των δυνάμεων του εγκεφάλου σας έρχεται γύρω στα 22 και κρατάει μόλις μισή δεκαετία. Από εκεί και πέρα αρχίζει ο κατήφορος.
Η μακρά, αργή παρακμή αρχίζει περίπου στην ηλικία των 27 ετών και συνεχίζεται σε όλη την ενήλικη ζωή, παρ΄ ότι οι διάφορες ικανότητες παρακμάζουν σε διαφορετικούς ρυθμούς. Παραδόξως αυτές που αρχίζουν να φθίνουν πρώτες- αυτές που σχετίζονται με τον εκτελεστικό έλεγχο, όπως ο σχεδιασμός και ο συντονισμός των εργασιών- είναι εκείνες που άργησαν περισσότερο να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εφηβείας σας. Οι ικανότητες αυτές συνδέονται με τον προμετωπιαίο και τον κροταφικό λοβό οι οποίοι εξακολουθούν να ωριμάζουν στα πρώτα χρόνια μετά τα είκοσι.
Η επεισοδιακή μνήμη, η οποία σχετίζεται με την ανάκληση γεγονότων, παρακμάζει επίσης νωρίς ενώ η ταχύτητα επεξεργασίας του εγκεφάλου επιβραδύνεται και η εν ενεργεία μνήμη μπορεί να αποθηκεύσει λιγότερες πληροφορίες.
Πόσο γρήγορη είναι η παρακμή; Σύμφωνα με έρευνες τουΑρτ Κρέιμερ , ψυχολόγου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, και άλλων ερευνητών περίπου από την ηλικία των 25 ετών χάνουμε ως και έναν βαθμό ανά δεκαετία σε ένα τεστ που ονομάζεται μίνι εξέταση της διανοητικής κατάστασης. Πρόκειται για ένα τεστ 30 βαθμών στην αριθμητική, στη γλώσσα και στις βασικές κινητικές ικανότητες το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως για να διαπιστώσει πόσο γρήγορα παρακμάζουν όσοι πάσχουν από άνοια. Μια πτώση 3 ως 4 βαθμών θεωρείται κλινικά σημαντική. Με άλλα λόγια, η παρακμή που παρουσιάζουν συνήθως οι άνθρωποι από τα 25 ως τα 65 τους έχει συνέπειες στον πραγματικό κόσμο.
Ολα αυτά ακούγονται μάλλον αποκαρδιωτικά, υπάρχει όμως και μια θετική πλευρά. Οι ικανότητες που παρακμάζουν στο ενήλικο στάδιο βασίζονται στη «ρευστή ευφυΐα»την υποκείμενη ταχύτητα επεξεργασίας του εγκεφάλου μας. Η λεγόμενη όμως «αποκρυσταλλωμένη ευφυΐα», η οποία θα μπορούσε να πει κανείς ότι ισοδυναμεί με τη σοφία, βαδίζει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ετσι, παρ΄ ότι η ρευστή ευφυΐα μας άγει την κατιούσα- μαζί με το πρόσωπο και τους γλουτούς μας - η αποκρυσταλλωμένη ευφυΐα μας εξακολουθεί να αυξάνεται μαζί με την περιφέρεια της μέσης μας. Οι δυο φαίνονται να αλληλοαντισταθμίζονται, τουλάχιστον ως και μετά τα 60 ή τα 70 (βλ. «Οι πέντε ηλικίες του εγκεφάλου: 5. Γηρατειά).
Υπάρχει ακόμη ένας λόγος για να διατηρήσουμε το κέφι μας. Μένοντας πνευματικά και σωματικά δραστήριοι, ακολουθώντας μια ικανοποιητική διατροφή και αποφεύγοντας το κάπνισμα, το αλκοόλ και τις ψυχοτρόπες ουσίες μπορούμε, όπως φαίνεται, να επιβραδύνουμε την αναπόφευκτη παρακμή. Αν ωστόσο είναι ήδη πολύ αργά για να αρχίσετε την καθαρή ζωή, μην πανικοβάλλεστε. Εχετε ακόμη την ευκαιρία να αναστρέψετε την κατάσταση.
5. Γηρατειά: απώλειες.
Η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για υγιή εγκέφαλο στα γηρατειά
Οταν πλησιάζει η στιγμή να πάρετε τη σύνταξή σας, δεν υπάρχει αμφιβολία γι΄ αυτό, ο εγκέφαλός σας δεν είναι όπως παλιά. Στα 65 οι περισσότεροι αρχίζουν να παρατηρούν τα σημάδια: ξεχνάτε ονόματα και η καφετιέρα εμφανίζεται καμιά φορά μέσα στο ψυγείο.
Υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο η μνήμη μας αρχίζει να μας εγκαταλείπει. Σε αυτό το στάδιο της ζωής χάνουμε σταθερά εγκεφαλικά κύτταρα σε κρίσιμες περιοχές όπως ο ιππόκαμπος- η περιοχή όπου γίνεται η επεξεργασία των αναμνήσεων. Αυτό αρχικά δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα: ακόμη και στα γηρατειά ο εγκέφαλος είναι αρκετά ευέλικτος ώστε να εξακολουθεί να αναπληρώνει. Σε κάποιο σημείο ωστόσο οι απώλειες αρχίζουν να γίνονται αισθητές.
Φυσικά κανένας δεν γερνάει με τον ίδιο τρόπο, οπότε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν κεφάτο, ευφυή γεράκο και έναν ξεχασιάρη, γκρινιάρη γερογρουσούζη; Και μπορούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητές μας να καταλήξουμε στην πρώτη εκδοχή;
Η σωματική άσκηση οπωσδήποτε μπορεί να βοηθήσει. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η ήπια άσκηση τρεις φορές την εβδομάδα μπορεί να βοηθήσει τη συγκέντρωση και τον αφηρημένο συλλογισμό στους γηραιότερους ανθρώπους, ίσως ενισχύοντας την ανάπτυξη νέων εγκεφαλικών κυττάρων. Η άσκηση βοηθάει επίσης στη σταθεροποίηση της γλυκόζης στο αίμα. Καθώς γερνάμε η ρύθμιση της γλυκόζης μας χειροτερεύει, κάτι το οποίο προκαλεί ξαφνικές αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα μας. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την οδοντωτή έλικα, μια περιοχή μέσα στον ιππόκαμπο η οποία βοηθάει στον σχηματισμό των αναμνήσεων. Εφόσον η σωματική δραστηριότητα βοηθάει στη ρύθμιση της γλυκόζης, το να βγαίνετε και να κυκλοφορείτε μπορεί να μειώσει τις ξαφνικές ανόδους του σακχάρου και ενδεχομένως να βελτιώσει τη μνήμη σας.
Οι ασκήσεις συντονισμού μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση που στοχοποιεί εξειδικευμένα τον έλεγχο των κινήσεων και της ισορροπίας βελτιώνει τη γνωσιακή λειτουργία σε ανθρώπους ηλικίας 60 ως 80 ετών. Λίγο παιχνίδι με το Νintendo Wii των εγγονών σας μπορεί να επιφέρει ανάλογα αποτελέσματα.
Αν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σας δυσκολεύουν, μπορείτε να δοκιμάσετε τη γνωσιακή άσκηση. Η «άσκηση του εγκεφάλου» θεωρείτο παλαιότερα αμφίβολης αξιοπιστίας, μια μελέτη όμως που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Εταιρείας Γεροντολογίας τον Απρίλιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι «εγκεφαλικές» ασκήσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορούν να βελτιώσουν τη μνήμη και την προσοχή σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι μεταβολές αυτές ήταν μάλιστα τόσο σημαντικές ώστε οι εθελοντές ανέφεραν αισθητή βελτίωση στις καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως στο να θυμούνται ονόματα ή να παρακολουθούν τις συζητήσεις όταν βρίσκονται μέσα σε θορυβώδη εστιατόρια.
Το να αποφύγει κανείς την κακοκεφιά και την γκρίνια είναι πιο εύκολο. Οι υποδοχείς της ντοπαμίνηςοι οποίοι ευθύνονται για το αίσθημα των θετικών συναισθημάτων- βρίσκονται σε παρακμή, πράγμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη. Μπορείτε όμως να προσφέρετε στον εαυτό σας την απαραίτητη καθημερινή δόση ντοπαμίνης τρώγοντας γιαούρτι, αμύγδαλα και σοκολάτα.
Στην πραγματικότητα ο εγκέφαλός σας κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να σας εξασφαλίσει μια ικανοποιητική ζωή μετά τη σύνταξη. Με τις παράτολμες περιπέτειες των 20 και των 30 και τις δοκιμές και τους πειραματισμούς της μέσης ηλικίας έχει μάθει, ενδόμυχα, να εστιάζεται στα καλά πράγματα της ζωής. Στα 65 είμαστε πολύ καλύτεροι στο να μεγεθύνουμε την εμπειρία των θετικών συναισθημάτων, λέει οΦλορίν Ντόλκος, νευροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα του Καναδά. Σε πειράματα διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι μετά τα 60 τείνουν να θυμούνται λιγότερες συναισθηματικά αρνητικές φωτογραφίες σε σχέση με αυτές που έχουν ουδέτερο περιεχόμενο από ό,τι οι άνθρωποι νεότερης ηλικίας.
Οι μαγνητικές τομογραφίες δείχνουν γιατί. Παρ΄ ότι στους ανθρώπους άνω των 60 η δραστηριότητα της αμυγδαλής, μιας περιοχής του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τα συναισθήματα, φαίνεται φυσιολογική, η αλληλεπίδρασή της με άλλες περιοχές του εγκεφάλου διαφέρει: αλληλεπιδρά λιγότερο με τον ιππόκαμπο από ό,τι στους νεότερους ανθρώπους και περισσότερο με τον πλαγιοραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή που σχετίζεται με τον έλεγχο των συναισθημάτων. Ο κ. Ντόλκος υποστηρίζει ότι αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης εμπειρίας καταστάσεων στις οποίες οι συναισθηματικές αντιδράσεις πρέπει να βρίσκονται υπό έλεγχο. Οι πιο ηλικιωμένοι πραγματικά βλέπουν τον κόσμο μέσα από ροζ γυαλιά.
Επομένως, παρά το γεγονός ότι σε κανέναν δεν αρέσει να γερνά, η κατάσταση δεν είναι απογοητευτική. Στην πραγματικότητα μάλιστα μάλλον θα πρέπει να πάψετε να ανησυχείτε. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που είναι πιο χαλαροί και ήρεμοι έχουν λιγότερες πιθανότητες να πάθουν άνοια από ό,τι αυτοί που ανησυχούν και στρεσάρονται περισσότερο. Σε μια μελέτη άνθρωποι οι οποίοι δεν ήταν κοινωνικά δραστήριοι αλλά ήταν ήρεμοι παρουσίασαν κατά 50% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια σε σύγκριση με εκείνους οι οποίοι ήταν απομονωμένοι αλλά είχαν την τάση να ανησυχούν και να στενοχωριούνται. Αυτό είναι πιθανό να οφείλεται σε υψηλότερα επίπεδα της προκαλούμενης από το στρες κορτιζόλης, η οποία ενδέχεται να προκαλεί συρρίκνωση του πρόσθιου κογχομετωπιαίου φλοιού, μιας περιοχής η οποία συνδέεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ και την κατάθλιψη στους πιο ηλικιωμένους.
Παρ΄ ότι λοιπόν ο εγκέφαλός μας δεν εμφανίζει ρυτίδες ούτε χαλαρώνει όπως το δέρμα μας, χρειάζεται και αυτός ανάλογη φροντίδα και προσοχή, γι΄ αυτό μην τον εγκαταλείπετε. Μόλις παρατηρήσετε τα πρώτα σημάδια της ηλικίας, αρχίστε να βγαίνετε για έναν περίπατο και να λύνετε σταυρόλεξα και προσπαθήστε να γελάτε: έτσι ίσως μπορέσετε να αντισταθμίσετε κάποιες από τις αμαρτίες της νεανικής σας ηλικίας.
Τη στιγμή που παίρνουμε την πρώτη μας ανάσα ο εγκέφαλός μας είναι ήδη περισσότερο από οκτώ μηνών. Αρχίζει να αναπτύσσεται μέσα σε τέσσερις εβδομάδες από τη σύλληψη, όταν μία από τις τρεις στιβάδες κυττάρων του εμβρύου πτυχώνεται για να σχηματίσει τον νευρικό σωλήνα. Μία εβδομάδα αργότερα το επάνω μέρος του σωλήνα λυγίζει, δημιουργώντας τη βασική δομή του πρόσθιου, μέσου και οπίσθιου εγκεφάλου.
Από το σημείο αυτό η ανάπτυξη και η διαφοροποίηση του εγκεφάλου ελέγχεται κυρίως από τα γονίδια. Παρ΄ όλα αυτά το κλειδί για την καλύτερη ανάπτυξη του εγκεφάλου σε αυτό το στάδιο είναι ένα...
...όσο το δυνατόν καλύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Στις πρώτες εβδομάδες της ανάπτυξης αυτό σημαίνει να έχετε μια μητέρα η οποία δεν έχει άγχος, τρώει καλά και μένει μακριά από τα τσιγάρα, το αλκοόλ και άλλες τοξίνες. Προς το τέλος της διαδικασίας του σχηματισμού του εγκεφάλου, όταν το έμβρυο αποκτά την ικανότητα να ακούει και να θυμάται (βλ. επίσης «Οι πέντε ηλικίες του εγκεφάλου: 2. Παιδική ηλικία»), οι ήχοι και οι αισθήσεις αρχίζουν με τη σειρά τους να διαμορφώνουν τον εγκέφαλο.
Στα πρώτα δύο τρίμηνα της εγκυμοσύνης ωστόσο η ανάπτυξη περιορίζει τη δράση της στην τοποθέτηση των βασικών δομικών στοιχείων: φροντίζει δηλαδή να σχηματίσει νευρώνες και συνδέσμους και να εξασφαλίσει ότι κάθε τμήμα του εγκεφάλου αναπτύσσεται όπως πρέπει και στις σωστές περιοχές. Αυτό απαιτεί ενέργεια και μια ποικιλία θρεπτικών συστατικών στις κατάλληλες χρονικές στιγμές. Στην πραγματικότητα, αν σκεφθείτε το μέγεθος του έργου- 100 δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα και αρκετά εκατομμύρια υποστηρικτικά κύτταρα σε τέσσερις βασικούς λοβούς και δεκάδες ξεχωριστές περιοχές-, πρόκειται για ένα συγκλονιστικό κατόρθωμα της εξελικτικής μηχανικής.
Θρεπτικές ουσίες
Ενα θρεπτικό συστατικό το οποίο γνωρίζουμε ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται από τα πρώτα στάδια είναι το φυλλικό οξύ, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για το κλείσιμο του νευρικού σωλήνα. Η έλλειψή του μπορεί να οδηγήσει σε ελαττώματα όπως η δισχιδής ράχη, στην οποία ένα τμήμα της σπονδυλικής στήλης αναπτύσσεται έξω από το σώμα, και η ανεγκεφαλία, στην οποία το μεγαλύτερο μέρος του εγκεφάλου δεν αναπτύσσεται και είναι θανατηφόρος. Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που δείχνουν ότι η έλλειψη βιταμίνης Β12 έχει παρόμοια αποτελέσματα.
Ο ρόλος άλλων θρεπτικών συστατικών έχει κατανοηθεί λιγότερο σε αυτές τις πρώτες εβδομάδες- σε έναν βαθμό επειδή οι ελλείψεις συχνά παρατηρούνται στο πλαίσιο γενικότερων συνθηκών είτε κακής διατροφής ή υποσιτισμού είτε φτώχειας, οι οποίες παρεμβάλλουν παραπλανητικούς παράγοντες ελλιπέστερης γενικής υγείας ή παιδείας σχετικής με την υγεία, και σε έναν βαθμό επειδή οι πρώιμες ελλείψεις είναι δύσκολο να συνδεθούν με προβλήματα τα οποία μπορεί να εμφανιστούν μήνες ή και χρόνια αργότερα.
Γνωρίζουμε ωστόσο από μελέτες σε ζώα ότι η κακή διατροφή και ο υποσιτισμός- και ιδιαίτερα η έλλειψη πρωτεϊνών- εμποδίζουν την ανάπτυξη των νευρώνων και των συνδέσμων και ότι ο σίδηρος και ο ψευδάργυρος χρειάζονται για τη μετακίνηση των νευρώνων από το σημείο του σχηματισμού τους στην τελική τους θέση. Μακρές αλυσίδες πολυακόρεστων λιπαρών οξέων απαιτούνται για την ανάπτυξη των συνάψεων και τη λειτουργία των μεμβρανών.
Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι η καλή διατροφή και η λήψη προγεννητικών βιταμινών, αν χορηγηθούν από τον γιατρό, συνήθως αρκούν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του πρώτου σταδίου σχηματισμού του εγκεφάλου του εμβρύου, οι ελλείψεις που προκαλούνται από κάποια ανεπάρκεια του πλακούντα μπορεί να εμποδίσουν την ανάπτυξη. Οι παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν τον πλακούντα περιλαμβάνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση, το στρες και το κάπνισμα. Τα πλεονάζοντα θρεπτικά συστατικά μπορεί επίσης να έχουν δυσάρεστες συνέπειες. Ο κακός έλεγχος του διαβήτη, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσει ένα ενδεχομένως τοξικό πλεόνασμα γλυκόζης στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο.
Ευτυχώς ο εγκέφαλος διαθέτει ένα σημαντικό δίχτυ ασφαλείας, παράγοντας διπλάσιο αριθμό νευρώνων από αυτόν που τελικά θα χρειαστεί. Παρ΄ όλα αυτά κάποιες βλάβες μπορεί να μην είναι αναστρέψιμες. Η εμβρυϊκή έλλειψη σιδήρου, για παράδειγμα, επηρεάζει τη λειτουργία του εγκεφάλου ως και την ηλικία των τριών ετών, ακόμη και αν στο παιδί χορηγηθούν συμπληρώματα από τη γέννησή του.
Οσον αφορά τις τοξικές ουσίες, το ευχάριστο είναι ότι τα έμβρυα είναι καλά προστατευμένα από τον έξω κόσμο, ακόμη και από την ίδια τη μητέρα τους. Ο πλακούντας αποτελεί ένα εξαιρετικά επιλεκτικό φράγμα, διάσπαρτο με αντλίες πρωτεϊνών, το οποίο εμποδίζει τις ανεπιθύμητες ουσίες που κυκλοφορούν στο αίμα της μητέρας να φθάσουν στο έμβρυο.
Τοξικές συνέπειες.
Ο εμβρυϊκός εγκέφαλος ετοιμάζεται να χωρέσει τις εμπειρίες της ζωής
Το φράγμα ωστόσο δεν είναι τέλειο και τοξικά συστατικά όπως ο υδράργυρος, η νικοτίνη και το αλκοόλ μπορούν να το διαπεράσουν. Τα αποτελέσματα εξαρτώνται από τις δόσεις και τη χρονική στιγμή της έκθεσης, όμως μελέτες σε ζώα έχουν δείξει ότι η νικοτίνη επηρεάζει τις λειτουργίες των νευροδιαβιβαστών, ενώ ο υδράργυρος έχει συνδεθεί με την απώλεια κυττάρων στην παρεγκεφαλίδα και τμήματα του φλοιού. Το αλκοόλ είναι γνωστό ότι σκοτώνει τους νευρώνες και αλλάζει τη δράση ορισμένων νευροδιαβιβαστών παρ΄ ότι η ποσότητα που απαιτείται για να προκαλέσει τα φυσικά και γνωσιακά ελαττώματα του εμβρυϊκού αλκοολικού συνδρόμου ή περισσότερο δυσδιάκριτων μορφών βλάβης αγνοείται.
Ορισμένες τοξικές ουσίες δεν χρειάζεται να περάσουν μέσα από τον πλακούντα για να προκαλέσουν συνέπειες. Για παράδειγμα, ο καπνός του τσιγάρου περιορίζει τη ροή του αίματος προς το έμβρυο, στερώντας του οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά. Το πώς ακριβώς αυτό επηρεάζει τον εγκέφαλο στο ανθρώπινο έμβρυο είναι άγνωστο, παρ΄ όλα αυτά υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι το μεσολόβιο, το οποίο συνδέει τα δύο ημισφαίρια, και ο κογχομετωπιαίος φλοιός, ο οποίος σχετίζεται με την κοινωνική συμπεριφορά, μπορεί να είναι μικρότερα σε εφήβους που εκτέθηκαν στον καπνό του τσιγάρου μέσα στη μήτρα. Ο μικρότερος κογχομετωπιαίος φλοιός έχει συσχετιστεί με λιγότερο «στοργική» συμπεριφορά στους εφήβους, κάτι το οποίο υποδηλώνει ότι το κάπνισμα ενδέχεται να προκαλεί συμπεριφορικά προβλήματα στους απογόνους. Παρ΄ όλα αυτά μια πρόσφατη μελέτη δεν διαπίστωσε διαφορές στη γενική γνωσιακή ικανότητα μεταξύ εκτεθειμένων και μη εκτεθειμένων στον καπνό εφήβων.
Το στρες μπορεί επίσης να είναι τοξικό. Στα ζώα η έκθεση στις ορμόνες του στρες της μητέρας μπορεί να οδηγήσει σε αγχώδη συμπεριφορά και υπερκινητικότητα των παιδιών. Μια πρόσφατη διαχρονική μελέτη περισσότερων από 7.000 μητέρων και μωρών στο Ιmperial College του Λονδίνου κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το μητρικό στρες μπορεί να ευθύνεται για ως και το 15% των διαγνώσεων της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
Αν διαβάζετε αυτό το άρθρο ωστόσο, το πιθανότερο είναι ότι τα πήγατε μάλλον καλά στους πρώτους εννέα μήνες της ζωής σας ή ότι τα όποια προβλήματα μπορεί να δημιουργήθηκαν εξομαλύνθηκαν από τη σωστή φροντίδα των γονιών ή την εκπαίδευσή σας. Στην επόμενη ηλικία ο νεαρός εγκέφαλος αρχίζει να μαθαίνει και να θυμάται, και αυτό σημαίνει ότι αποκτούμε την πρώτη μας ευκαιρία να χρησιμοποιήσουμε πραγματικά αυτό το εκπληκτικό όργανο.
2. Παιδική ηλικία: η απορρόφηση.
Στην παιδική ηλικία ο εγκέφαλος είναι περισσότερο ενεργητικός και ευέλικτος από οποιοδήποτε άλλο στάδιο της ζωής. Καθώς εξερευνούμε τον κόσμο γύρω μας αυτός εξακολουθεί να αναπτύσσεται, σχηματίζοντας και αποσυνδέοντας συνδέσεις με αστραπιαία ταχύτητα. Μπορεί να σας προκαλεί έκπληξη, όμως οι ικανότητες της μάθησης, της μνήμης και της ομιλίας ξεκινούν προτού καν γεννηθούμε.
Στην περίοδο πριν από τη γέννηση σχηματίζονται ως και 250.000 νέα κύτταρα το λεπτό, δημιουργώντας 1,8 εκατομμύρια νέους συνδέσεις το δευτερόλεπτο, παρά το γεγονός ότι τα μισά περίπου από αυτά αργότερα θα εξασθενήσουν και θα νεκρωθούν, αφήνοντας πίσω μόνο αυτά που έχουν ενισχυθεί από τη χρήση. Από τη στιγμή της γέννησής του και για μία δεκαετία το παιδί αναπτύσσεται ταχέως και η κάθε εμπειρία συνεισφέρει στην προσωπικότητα και στις ικανότητες που θα έχει στο μέλλον. Τι μπορεί λοιπόν να κάνει ένας γονιός για να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες του εγκεφάλου του παιδιού του; Οι εμπειρίες του τελευταίου σταδίου της προγεννητικής περιόδου είναι οπωσδήποτε σημαντικές και ίσως καθοριστικές για την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Η μάθηση μπορεί να ανιχνευθεί για πρώτη φορά πειραματικά περίπου κατά την 22η ως 24η εβδομάδα της κύησης, όταν τα έμβρυα ανταποκρίνονται σε έναν θόρυβο ή ένα άγγιγμα αλλά αγνοούν το ίδιο ερέθισμα όταν συντελείται επαναλαμβανόμενα- ένα απλό είδος μνήμης, γνωστό στην ψυχολογία ως εθισμός ή συνήθεια. Περίπου από την 32η εβδομάδα τα έμβρυα επιδεικνύουν προσαρμογή- ένα πιο σύνθετο είδος μνήμης· το έμβρυο μπορεί να μάθει ένα αυθαίρετο ερέθισμα ως σήμα τού ότι κάτι θα συμβεί. Οι εμβρυϊκές αναμνήσεις συγκεκριμένων μουσικών κομματιών ή της φωνής και της μυρωδιάς της μητέρας έχει αποδειχθεί ότι σχηματίζονται μετά την 30ή εβδομάδα και διατηρούνται μετά τη γέννηση.
Η απόκτηση της ομιλίας αρχίζει και αυτή πριν από τη γέννηση. Ενα νεογέννητο θα απορροφήσει περισσότερο τις λέξεις αν ακούει τη μητρική του γλώσσα αντί για μια ξένη, αν και τα νεογέννητα ανταποκρίνονται στους ήχους οποιασδήποτε γλώσσας περίπου ως την ηλικία των τριών ετών. Παρ΄ όλα αυτά, ενώ το να μιλάτε σε ένα έμβρυο στο τρίτο τρίμηνο της κύησης μπορεί να βοηθήσει στο να αναγνωρίζει τη φωνή σας, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η έκθεσή του σε πολλές γλώσσες θα επηρεάσει τα μελλοντικά γλωσσικά ταλέντα του. Ο πιο σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της ομιλίας είναι το πόσο ο γονιός μιλάει στο παιδί μετά τη γέννησή του, το πόσο σύνθετο είναι το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί και το πόσο καλά εστιάζει στην προσοχή του παιδιού.
Πρώιμη μάθηση.
Το παιχνίδι με τους γονείς είναι η καλύτερη εκπαίδευση για τον παιδικό εγκέφαλο
Κατά τον ίδιο τρόπο, παρ΄ ότι ορισμένες εταιρείες που πωλούν «προγεννητικές εκπαιδευτικές μεθόδους» θα ήθελαν οι γονείς να πιστεύουν πως είναι δυνατόν να εκπαιδεύσουν το παιδί τους ενώ αυτό βρίσκεται ακόμη μέσα στην κοιλιά της μητέρας του, δεν υπάρχει απόδειξη ότι τέτοιου είδους στρατηγικές προσφέρουν κάποιο πλεονέκτημα. Στην πραγματικότητα μάλλον υπάρχει σοβαρός λόγος για τον οποίο το εμβρυϊκό περιβάλλον προσφέρει περιορισμένες αισθητικές εμπειρίες. Η υπερβολική διέγερση, η οποία μπορεί να προκληθεί αν η μητέρα παίρνει ορισμένα φάρμακα, μπορεί να θανατώσει τα νέα εγκεφαλικά κύτταρα.
Η γέννηση αλλάζει ελάχιστα την εγκεφαλική λειτουργία. Παρ΄ ότι ο ευαίσθητος στην αφή σωματοαισθητικός φλοιός είναι ενεργός πριν από τη γέννηση, η εμφάνιση άλλης δραστηριότητας στον συγκεκριμένο φλοιό, ο οποίος τελικά ελέγχει την εκούσια κίνηση, τον συλλογισμό και την αντίληψη, αρχίζει δύο ή τρεις μήνες ύστερα από αυτήν. Οι πρόσθιοι λοβοί αρχίζουν να ενεργοποιούνται ανάμεσα στους έξι μήνες και το ένα έτος, πυροδοτώντας την ανάπτυξη των συναισθημάτων, των δεσμών, του σχεδιασμού, της εν ενεργεία μνήμης και της προσοχής. Μια αίσθηση του εαυτού του αρχίζει να αναπτύσσει το παιδί καθώς τα κυκλώματα του βρεγματικού και του μετωπιαίου λοβού αρχίζουν να γίνονται πιο ολοκληρωμένα, γύρω στους 18 μήνες, ενώ μια αίσθηση ότι οι άλλοι άνθρωποι έχουν το δικό τους, ξεχωριστό πνεύμα, αναπτύσσεται στην ηλικία των τριών ως τεσσάρων ετών.
Οι εμπειρίες της ζωής σε αυτά τα πρώτα χρόνια συμβάλλουν στη διαμόρφωση της συναισθηματικής υγείας μας και η έλλειψη φροντίδας, η εγκατάλειψη ή η σκληρή συμπεριφορά των γονιών μπορεί να αλλάξουν τον εγκέφαλο σε σημαντικό βαθμό. Η μητρική απόρριψη ή ένα τραύμα στα πρώτα χρόνια, για παράδειγμα, μπορεί να επηρεάσει τις συναισθηματικές αντιδράσεις του παιδιού σε δύσκολες καταστάσεις ή γεγονότα αργότερα στη ζωή του, δημιουργώντας ενδεχομένως προδιάθεση για κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές.
Πώς λοιπόν μπορεί να αντλήσει κανείς το καλύτερο από αυτό το ευαίσθητο αλλά γόνιμο στάδιο στη ζωή του εγκεφάλου; Το ευχάριστο για τους γονείς είναι ότι δεν υπάρχει λόγος να αποσπάσουν το παιδί τους από τα παιχνίδια και να το στρώσουν στη δουλειά. Μελέτες έχουν δείξει ότι ένα περιβάλλον που επιδεικνύει φροντίδα για την ανατροφή του και η απασχόληση, μαζί με τον γονιό, με παιχνίδια όπως το κρυφτό, οι κύβοι και τα τουβλάκια, τα παιδικά τραγουδάκια ή η ταξινόμηση σχημάτων είναι ό,τι που χρειάζεται ένα παιδί για να αυξήσει τον δείκτη ευφυΐας του και να αποκτήσει ενδιαφέρον για τη μάθηση.
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το να ακούν τα παιδιά μουσική του Μότσαρτβελτιώνει τις επιδόσεις σε εργασίες που έχουν σχέση με την αίσθηση του χώρου και τη μάθηση στους ανθρώπους, όπως και τις επιδόσεις στο τρέξιμο σε λαβύρινθο στους ποντικούς. Η «επίδραση Μότσαρτ»- η οποία έχει γεννήσει αμέτρητα προγεννητικά και παιδικά εκπαιδευτικά προγράμματα- διχάζει ωστόσο τους επιστήμονες, έχοντας τόσους υποστηρικτές όσους και πολέμιους. Το να μάθει κάποιος να παίζει μουσική στην παιδική ηλικία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό: έχει μακροπρόθεσμη επίδραση στον εγκέφαλο βελτιώνοντας, όπως πιστεύουν ορισμένοι, την αίσθηση του χώρου και τη μαθηματική και συλλογιστική ικανότητα.
Στην ηλικία των έξι ετών ο εγκέφαλος έχει αποκτήσει το 95% του βάρους που θα έχει στην ενήλικη ζωή και βρίσκεται στο ζενίθ της ενεργειακής κατανάλωσής του. Σε αυτό το στάδιο τα παιδιά αρχίζουν να εφαρμόζουν τη λογική και την εμπιστοσύνη και να κατανοούν τις διαδικασίες της σκέψης τους. Ο εγκέφαλός τους εξακολουθεί να αναπτύσσεται και να δημιουργεί και αποσυνδέει συνδέσεις καθώς αποκτούν εμπειρία του κόσμου ώσπου, ύστερα από μια κορύφωση του όγκου της φαιάς ουσίας στην ηλικία των 11 ετών στα κορίτσια και των 14 ετών στα αγόρια, έρχεται η εφηβεία για να τον αλλάξει και πάλι.
3. Εφηβεία: προγραμματισμός και επαναπρογραμματισμός.
Η ασταθής συμπεριφορά των εφήβων είναι αποτέλεσμα του επαναπρογραμματισμού του εγκεφάλου τους
Οι έφηβοι είναι εγωιστές, απερίσκεπτοι, παράλογοι και ευερέθιστοι, αν όμως σκεφτεί κανείς την κακοφωνία των κατασκευαστικών εργασιών που συντελούνται στον εφηβικό εγκέφαλο, αυτό δεν είναι άξιο απορίας. Κατά την εφηβεία ο εγκέφαλός μας είναι μεν πλήρως ανεπτυγμένος, όμως η «καλωδίωση» και ο προγραμματισμός του συνεχίζονται.
Επειδή ο όγκος του εγκεφάλου των παιδιών φθάνει σχεδόν αυτόν των ενηλίκων αρκετά προτού περάσουν στο εφηβικό στάδιο, οι ψυχολόγοι παλαιότερα εξηγούσαν τα ιδιαίτερα δυσάρεστα χαρακτηριστικά της εφηβείας ως προϊόντα των αυξημένων σεξουαλικών ορμονών. Πρόσφατα ωστόσο μελέτες που έγιναν με μεθόδους απεικόνισης αποκάλυψαν μια πληθώρα δομικών αλλαγών κατά την εφηβεία και τα πρώτα χρόνια μετά την ηλικία των είκοσι ετών: οι αλλαγές αυτές μπορούν σε μεγάλο βαθμό να εξηγήσουν τη θυελλώδη αυτή περίοδο.
Ο Τζέι Γκλανττου Εθνικού Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας της Μπεθίσντα του Μέριλαντ και οι συνάδελφοί του παρακολούθησαν την πρόοδο περίπου 400 παιδιών απεικονίζοντας τους εγκεφάλους πολλών από αυτών ανά δύο χρόνια καθώς αναπτύσσονταν. Ανακάλυψαν ότι η εφηβεία επιφέρει τη διαλογή της φαιάς ουσίας κατά κύματα και ότι οι έφηβοι χάνουν περίπου το 1% της φαιάς ουσίας τους ανά έτος ως και λίγο μετά τα 20 τους χρόνια.
Αυτή η εγκεφαλική διαλογή καταργεί τους μη χρησιμοποιημένους νευρωνικούς συνδέσμους που είχαν υπερπαραχθεί κατά την έξαρση του παιδικού σταδίου της ανάπτυξης, ξεκινώντας από τις πιο βασικές αισθητικές και κινητικές περιοχές. Αυτές ωριμάζουν πρώτες, ακολουθούμενες από τις περιοχές που σχετίζονται με την ομιλία και τον προσανατολισμό στον χώρο ενώ τελευταίες έρχονται αυτές που έχουν σχέση με υψηλότερες λειτουργίες επεξεργασίας και εκτέλεσης.
Από τις τελευταίες περιοχές που ωριμάζουν είναι ο πλαγιοραχιαίος προμετωπιαίος φλοιός ο οποίος βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του μετωπιαίου λοβού. Η περιοχή αυτή σχετίζεται με τον έλεγχο των παρορμήσεων, την κρίση και τη λήψη αποφάσεων, κάτι το οποίο ίσως εξηγεί ορισμένες από τις όχι και τόσο λαμπρές αποφάσεις που παίρνει συχνά ο μέσος έφηβος. Η περιοχή αυτή ενεργεί επίσης για να ελέγξει και να επεξεργαστεί συναισθηματικές πληροφορίες που στέλνονται από την αμυγδαλή- το κέντρο των ενστικτωδών αντιδράσεων-, κάτι το οποίο ίσως να ευθύνεται για την άστατη ψυχική διάθεση των εφήβων.
Καθώς ωστόσο η φαιά ουσία χάνεται ο εγκέφαλος κερδίζει λευκή ουσία. Αυτός ο λιπώδης ιστός περιβάλλει τους νευρώνες και βοηθάει στην ταχύτερη μεταφορά των ηλεκτρικών ώσεων και στη σταθεροποίηση των νευρωνικών συνδέσμων που επιβίωσαν κατά τη διαδικασία διαλογής.
Οι μεταβολές αυτές έχουν τόσο οφέλη όσο και παγίδες. Σε αυτό το στάδιο της ζωής ο εγκέφαλος εξακολουθεί να είναι παιδιάστικα ευέλικτος, επομένως εξακολουθούμε να είμαστε σφουγγάρια που απορροφούν τις γνώσεις. Από την άλλη πλευρά η έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων μπορεί να οδηγήσει σε ριψοκίνδυνες συμπεριφορές όπως η χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών, το κάπνισμα και το σεξ χωρίς προφυλάξεις.
Η χρήση ουσιών είναι ιδιαίτερα ανησυχητική, αφού μελέτες με απεικονίσεις του εγκεφάλου υποδηλώνουν ότι τα κυκλώματα κινητοποίησης και ανταμοιβής στους εγκεφάλους των εφήβων είναι σχεδόν σαν να τους «προγραμματίζουν» για την εξάρτηση. Σε συνδυασμό με την έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων, την κακή κρίση και μια αξιοθρήνητη υποτίμηση των μακροπρόθεσμων συνεπειών αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εξαρτημένους εφήβους. Καθώς δε η χρήση ουσιών και τα οδυνηρά γεγονόταακόμη και μια αισθηματική απογοήτευση- έχουν συνδεθεί με διαταραχές της διάθεσης σε μεγαλύτερη ηλικία, αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία καλό είναι και οι δύο αυτοί παράγοντες να αποφεύγονται.
Στη θετική πλευρά, καθώς οι έφηβοι προχωρούν προς την ενηλικίωση και την ανεξαρτησία, έχουν συνεχώς τη δυνατότητα να διαμορφώσουν τον εγκέφαλό τους έτσι ώστε να εξελιχθεί σε μια άκρως αποτελεσματική μηχανή επεξεργασίας. Για να αντλήσει κανείς το καλύτερο από αυτή την περίοδο θα πρέπει να στρέψει όλη αυτή την ενέργεια του εφήβου προς τη μάθηση και τις νέες εμπειρίες- είτε με το διάβασμα βιβλίων είτε με το να μάθουν να εκφράζονται μέσω της μουσικής ή της τέχνης είτε με την εξερεύνηση της ζωής μέσα από τα ταξίδια. Γεγονός είναι πάντως ότι, είτε τους αρέσει είτε όχι, ενόσω τα κυκλώματα λήψης αποφάσεών τους εξακολουθούν να σχηματίζονται, οι τρυφεροί εφηβικοί εγκέφαλοι χρειάζονται ακόμη προστασία, αν όχι από τους άλλους τουλάχιστον από τον ίδιο τον εαυτό τους.
4. Ενηλικίωση: ο ολισθηρός κατήφορος.
Εχετε λοιπόν περάσει τα είκοσι και ο εγκέφαλός σας έφθασε επιτέλους στην ενηλικίωση. Απολαύστε το όσο διαρκεί. Η κορύφωση των δυνάμεων του εγκεφάλου σας έρχεται γύρω στα 22 και κρατάει μόλις μισή δεκαετία. Από εκεί και πέρα αρχίζει ο κατήφορος.
Η μακρά, αργή παρακμή αρχίζει περίπου στην ηλικία των 27 ετών και συνεχίζεται σε όλη την ενήλικη ζωή, παρ΄ ότι οι διάφορες ικανότητες παρακμάζουν σε διαφορετικούς ρυθμούς. Παραδόξως αυτές που αρχίζουν να φθίνουν πρώτες- αυτές που σχετίζονται με τον εκτελεστικό έλεγχο, όπως ο σχεδιασμός και ο συντονισμός των εργασιών- είναι εκείνες που άργησαν περισσότερο να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια της εφηβείας σας. Οι ικανότητες αυτές συνδέονται με τον προμετωπιαίο και τον κροταφικό λοβό οι οποίοι εξακολουθούν να ωριμάζουν στα πρώτα χρόνια μετά τα είκοσι.
Η επεισοδιακή μνήμη, η οποία σχετίζεται με την ανάκληση γεγονότων, παρακμάζει επίσης νωρίς ενώ η ταχύτητα επεξεργασίας του εγκεφάλου επιβραδύνεται και η εν ενεργεία μνήμη μπορεί να αποθηκεύσει λιγότερες πληροφορίες.
Πόσο γρήγορη είναι η παρακμή; Σύμφωνα με έρευνες τουΑρτ Κρέιμερ , ψυχολόγου στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόι, και άλλων ερευνητών περίπου από την ηλικία των 25 ετών χάνουμε ως και έναν βαθμό ανά δεκαετία σε ένα τεστ που ονομάζεται μίνι εξέταση της διανοητικής κατάστασης. Πρόκειται για ένα τεστ 30 βαθμών στην αριθμητική, στη γλώσσα και στις βασικές κινητικές ικανότητες το οποίο χρησιμοποιείται συνήθως για να διαπιστώσει πόσο γρήγορα παρακμάζουν όσοι πάσχουν από άνοια. Μια πτώση 3 ως 4 βαθμών θεωρείται κλινικά σημαντική. Με άλλα λόγια, η παρακμή που παρουσιάζουν συνήθως οι άνθρωποι από τα 25 ως τα 65 τους έχει συνέπειες στον πραγματικό κόσμο.
Ολα αυτά ακούγονται μάλλον αποκαρδιωτικά, υπάρχει όμως και μια θετική πλευρά. Οι ικανότητες που παρακμάζουν στο ενήλικο στάδιο βασίζονται στη «ρευστή ευφυΐα»την υποκείμενη ταχύτητα επεξεργασίας του εγκεφάλου μας. Η λεγόμενη όμως «αποκρυσταλλωμένη ευφυΐα», η οποία θα μπορούσε να πει κανείς ότι ισοδυναμεί με τη σοφία, βαδίζει προς την αντίθετη κατεύθυνση. Ετσι, παρ΄ ότι η ρευστή ευφυΐα μας άγει την κατιούσα- μαζί με το πρόσωπο και τους γλουτούς μας - η αποκρυσταλλωμένη ευφυΐα μας εξακολουθεί να αυξάνεται μαζί με την περιφέρεια της μέσης μας. Οι δυο φαίνονται να αλληλοαντισταθμίζονται, τουλάχιστον ως και μετά τα 60 ή τα 70 (βλ. «Οι πέντε ηλικίες του εγκεφάλου: 5. Γηρατειά).
Υπάρχει ακόμη ένας λόγος για να διατηρήσουμε το κέφι μας. Μένοντας πνευματικά και σωματικά δραστήριοι, ακολουθώντας μια ικανοποιητική διατροφή και αποφεύγοντας το κάπνισμα, το αλκοόλ και τις ψυχοτρόπες ουσίες μπορούμε, όπως φαίνεται, να επιβραδύνουμε την αναπόφευκτη παρακμή. Αν ωστόσο είναι ήδη πολύ αργά για να αρχίσετε την καθαρή ζωή, μην πανικοβάλλεστε. Εχετε ακόμη την ευκαιρία να αναστρέψετε την κατάσταση.
5. Γηρατειά: απώλειες.
Η σωματική άσκηση είναι απαραίτητη για υγιή εγκέφαλο στα γηρατειά
Οταν πλησιάζει η στιγμή να πάρετε τη σύνταξή σας, δεν υπάρχει αμφιβολία γι΄ αυτό, ο εγκέφαλός σας δεν είναι όπως παλιά. Στα 65 οι περισσότεροι αρχίζουν να παρατηρούν τα σημάδια: ξεχνάτε ονόματα και η καφετιέρα εμφανίζεται καμιά φορά μέσα στο ψυγείο.
Υπάρχει ένας σοβαρός λόγος για τον οποίο η μνήμη μας αρχίζει να μας εγκαταλείπει. Σε αυτό το στάδιο της ζωής χάνουμε σταθερά εγκεφαλικά κύτταρα σε κρίσιμες περιοχές όπως ο ιππόκαμπος- η περιοχή όπου γίνεται η επεξεργασία των αναμνήσεων. Αυτό αρχικά δεν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα: ακόμη και στα γηρατειά ο εγκέφαλος είναι αρκετά ευέλικτος ώστε να εξακολουθεί να αναπληρώνει. Σε κάποιο σημείο ωστόσο οι απώλειες αρχίζουν να γίνονται αισθητές.
Φυσικά κανένας δεν γερνάει με τον ίδιο τρόπο, οπότε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε έναν κεφάτο, ευφυή γεράκο και έναν ξεχασιάρη, γκρινιάρη γερογρουσούζη; Και μπορούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητές μας να καταλήξουμε στην πρώτη εκδοχή;
Η σωματική άσκηση οπωσδήποτε μπορεί να βοηθήσει. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η ήπια άσκηση τρεις φορές την εβδομάδα μπορεί να βοηθήσει τη συγκέντρωση και τον αφηρημένο συλλογισμό στους γηραιότερους ανθρώπους, ίσως ενισχύοντας την ανάπτυξη νέων εγκεφαλικών κυττάρων. Η άσκηση βοηθάει επίσης στη σταθεροποίηση της γλυκόζης στο αίμα. Καθώς γερνάμε η ρύθμιση της γλυκόζης μας χειροτερεύει, κάτι το οποίο προκαλεί ξαφνικές αυξήσεις του σακχάρου στο αίμα μας. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την οδοντωτή έλικα, μια περιοχή μέσα στον ιππόκαμπο η οποία βοηθάει στον σχηματισμό των αναμνήσεων. Εφόσον η σωματική δραστηριότητα βοηθάει στη ρύθμιση της γλυκόζης, το να βγαίνετε και να κυκλοφορείτε μπορεί να μειώσει τις ξαφνικές ανόδους του σακχάρου και ενδεχομένως να βελτιώσει τη μνήμη σας.
Οι ασκήσεις συντονισμού μπορούν επίσης να βοηθήσουν. Μελέτες έχουν δείξει ότι η άσκηση που στοχοποιεί εξειδικευμένα τον έλεγχο των κινήσεων και της ισορροπίας βελτιώνει τη γνωσιακή λειτουργία σε ανθρώπους ηλικίας 60 ως 80 ετών. Λίγο παιχνίδι με το Νintendo Wii των εγγονών σας μπορεί να επιφέρει ανάλογα αποτελέσματα.
Αν τα ηλεκτρονικά παιχνίδια σας δυσκολεύουν, μπορείτε να δοκιμάσετε τη γνωσιακή άσκηση. Η «άσκηση του εγκεφάλου» θεωρείτο παλαιότερα αμφίβολης αξιοπιστίας, μια μελέτη όμως που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση της Αμερικανικής Εταιρείας Γεροντολογίας τον Απρίλιο καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι «εγκεφαλικές» ασκήσεις σε ηλεκτρονικό υπολογιστή μπορούν να βελτιώσουν τη μνήμη και την προσοχή σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 65 ετών. Οι μεταβολές αυτές ήταν μάλιστα τόσο σημαντικές ώστε οι εθελοντές ανέφεραν αισθητή βελτίωση στις καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως στο να θυμούνται ονόματα ή να παρακολουθούν τις συζητήσεις όταν βρίσκονται μέσα σε θορυβώδη εστιατόρια.
Το να αποφύγει κανείς την κακοκεφιά και την γκρίνια είναι πιο εύκολο. Οι υποδοχείς της ντοπαμίνηςοι οποίοι ευθύνονται για το αίσθημα των θετικών συναισθημάτων- βρίσκονται σε παρακμή, πράγμα το οποίο μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη. Μπορείτε όμως να προσφέρετε στον εαυτό σας την απαραίτητη καθημερινή δόση ντοπαμίνης τρώγοντας γιαούρτι, αμύγδαλα και σοκολάτα.
Στην πραγματικότητα ο εγκέφαλός σας κάνει ό,τι μπορεί προκειμένου να σας εξασφαλίσει μια ικανοποιητική ζωή μετά τη σύνταξη. Με τις παράτολμες περιπέτειες των 20 και των 30 και τις δοκιμές και τους πειραματισμούς της μέσης ηλικίας έχει μάθει, ενδόμυχα, να εστιάζεται στα καλά πράγματα της ζωής. Στα 65 είμαστε πολύ καλύτεροι στο να μεγεθύνουμε την εμπειρία των θετικών συναισθημάτων, λέει οΦλορίν Ντόλκος, νευροβιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα του Καναδά. Σε πειράματα διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι μετά τα 60 τείνουν να θυμούνται λιγότερες συναισθηματικά αρνητικές φωτογραφίες σε σχέση με αυτές που έχουν ουδέτερο περιεχόμενο από ό,τι οι άνθρωποι νεότερης ηλικίας.
Οι μαγνητικές τομογραφίες δείχνουν γιατί. Παρ΄ ότι στους ανθρώπους άνω των 60 η δραστηριότητα της αμυγδαλής, μιας περιοχής του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τα συναισθήματα, φαίνεται φυσιολογική, η αλληλεπίδρασή της με άλλες περιοχές του εγκεφάλου διαφέρει: αλληλεπιδρά λιγότερο με τον ιππόκαμπο από ό,τι στους νεότερους ανθρώπους και περισσότερο με τον πλαγιοραχιαίο προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή που σχετίζεται με τον έλεγχο των συναισθημάτων. Ο κ. Ντόλκος υποστηρίζει ότι αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα της μεγαλύτερης εμπειρίας καταστάσεων στις οποίες οι συναισθηματικές αντιδράσεις πρέπει να βρίσκονται υπό έλεγχο. Οι πιο ηλικιωμένοι πραγματικά βλέπουν τον κόσμο μέσα από ροζ γυαλιά.
Επομένως, παρά το γεγονός ότι σε κανέναν δεν αρέσει να γερνά, η κατάσταση δεν είναι απογοητευτική. Στην πραγματικότητα μάλιστα μάλλον θα πρέπει να πάψετε να ανησυχείτε. Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνθρωποι που είναι πιο χαλαροί και ήρεμοι έχουν λιγότερες πιθανότητες να πάθουν άνοια από ό,τι αυτοί που ανησυχούν και στρεσάρονται περισσότερο. Σε μια μελέτη άνθρωποι οι οποίοι δεν ήταν κοινωνικά δραστήριοι αλλά ήταν ήρεμοι παρουσίασαν κατά 50% χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν άνοια σε σύγκριση με εκείνους οι οποίοι ήταν απομονωμένοι αλλά είχαν την τάση να ανησυχούν και να στενοχωριούνται. Αυτό είναι πιθανό να οφείλεται σε υψηλότερα επίπεδα της προκαλούμενης από το στρες κορτιζόλης, η οποία ενδέχεται να προκαλεί συρρίκνωση του πρόσθιου κογχομετωπιαίου φλοιού, μιας περιοχής η οποία συνδέεται με τη νόσο του Αλτσχάιμερ και την κατάθλιψη στους πιο ηλικιωμένους.
Παρ΄ ότι λοιπόν ο εγκέφαλός μας δεν εμφανίζει ρυτίδες ούτε χαλαρώνει όπως το δέρμα μας, χρειάζεται και αυτός ανάλογη φροντίδα και προσοχή, γι΄ αυτό μην τον εγκαταλείπετε. Μόλις παρατηρήσετε τα πρώτα σημάδια της ηλικίας, αρχίστε να βγαίνετε για έναν περίπατο και να λύνετε σταυρόλεξα και προσπαθήστε να γελάτε: έτσι ίσως μπορέσετε να αντισταθμίσετε κάποιες από τις αμαρτίες της νεανικής σας ηλικίας.
Η οικονομική κρίση αύξησε τον... αυνανισμό!
Ένας στους δύο Έλληνες... αυνανίζεται καθημερινά ως αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης σύμφωνα με έρευνα της Εταιρείας Σεξουαλικότητας.
Οι Έλληνες δύσκολα τα βγάζουν πέρα οικονομικά και το να κάνουν ένα παιδί φαίνεται πως το σκέφτονται πολύ. Όπως έδειξε η έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας που έγινε σε 1.000 παντρεμένους ηλικίας 30-45 ετών, το 49% των Ελλήνων παραδέχεται ότι επιδίδεται καθημερινά σε...αυνανισμό. Φυσικά εκτός από τον αυνανισμό υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως η προφύλαξη αλλά και πάλι αυτό έχει ένα μικρό κόστος!
Ταυτόχρονα από την έρευνα καταγράφεται και η αύξηση της τάσης για απιστία, 63%, ενώ όπως επισημαίνεται στην έρευνα τους τελευταίους έξι μήνες η απιστία φτάνει στο 48%!
Ένα ακόμη στοιχείο που μπορεί να προκαλέσει πολλές συζητήσεις είναι και η αύξηση της αναστολής στην εκσπερμάτιση από 4% έφτασε στο 13%. Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί και ως φόβος για εγκυμοσύνη.
Όπως σημειώνεται στην έρευνα, η συλλογική ερωτική φαντασίωση των Ελλήνων έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα από την οικονομική και οικονομική κρίση που περνά η χώρα μας με αποτέλεσμα την εμφάνιση δυσκολιών που στο παρελθόν ήταν σπάνιες αλλά και πρακτικών που συνηθίζονται στα χρόνια της εφηβείας και της ανωριμότητας.
Πάντως αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι μπορεί να μας έχουν κόψει, μισθούς, συντάξεις, εξόδους και διασκέδαση αλλά το σεξ δεν θα μας το κόψουν όσο κι αν προσπαθήσουν!
Οι Έλληνες δύσκολα τα βγάζουν πέρα οικονομικά και το να κάνουν ένα παιδί φαίνεται πως το σκέφτονται πολύ. Όπως έδειξε η έρευνα της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας που έγινε σε 1.000 παντρεμένους ηλικίας 30-45 ετών, το 49% των Ελλήνων παραδέχεται ότι επιδίδεται καθημερινά σε...αυνανισμό. Φυσικά εκτός από τον αυνανισμό υπάρχουν και άλλες λύσεις, όπως η προφύλαξη αλλά και πάλι αυτό έχει ένα μικρό κόστος!
Ταυτόχρονα από την έρευνα καταγράφεται και η αύξηση της τάσης για απιστία, 63%, ενώ όπως επισημαίνεται στην έρευνα τους τελευταίους έξι μήνες η απιστία φτάνει στο 48%!
Ένα ακόμη στοιχείο που μπορεί να προκαλέσει πολλές συζητήσεις είναι και η αύξηση της αναστολής στην εκσπερμάτιση από 4% έφτασε στο 13%. Αυτό μπορεί να ερμηνευθεί και ως φόβος για εγκυμοσύνη.
Όπως σημειώνεται στην έρευνα, η συλλογική ερωτική φαντασίωση των Ελλήνων έχει τραυματιστεί ανεπανόρθωτα από την οικονομική και οικονομική κρίση που περνά η χώρα μας με αποτέλεσμα την εμφάνιση δυσκολιών που στο παρελθόν ήταν σπάνιες αλλά και πρακτικών που συνηθίζονται στα χρόνια της εφηβείας και της ανωριμότητας.
Πάντως αυτό που έχουμε να πούμε είναι ότι μπορεί να μας έχουν κόψει, μισθούς, συντάξεις, εξόδους και διασκέδαση αλλά το σεξ δεν θα μας το κόψουν όσο κι αν προσπαθήσουν!
Η Βιταμίνη Β σώζει από τον καρκίνο του πνεύμονα
Όσοι έχουν υψηλά επίπεδα της βιταμίνης διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να νοσήσουν ακόμη και αν καπνίζουν.
Τα άτομα που εμφανίζουν υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β στο αίμα φαίνεται ότι διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, ακόμη και αν καπνίζουν, σύμφωνα με αποτελέσματα της μεγάλης ευρωπαϊκής μελέτης ΕΡΙC (Εuropean Ρrospective Ιnvestigation into Cancer and Νutrition) στην οποία συμμετέχει και η χώρα μας.
Στο πλαίσιο της μελέτης παρακολουθήθηκαν περίπου 400.000 άτομα από 10 ευρωπαϊκές χώρες για περίοδο οκτώ ετών. Περιλαμβάνονταν μη καπνιστές, καπνιστές, αλλά και πρώην καπνιστές. Οπως προέκυψε, ασχέτως του εάν ένα άτομο κάπνιζε, σε περίπτωση που εμφάνιζε στο αίμα υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β6, καθώς και ενός αμινοξέος που ονομάζεται μεθιονίνη, φαινόταν να είναι προστατευμένο από τον καρκίνο του πνεύμονα. Σημειώνεται ότι η μεθιονίνη περιέχεται σε τροφές όπως το κρέας, το ψάρι και οι ξηροί καρποί. Η βιταμίνη Β6 περιέχεται επίσης στο κρέας και στους ξηρούς καρπούς, καθώς και σε λαχανικά και στις μπανάνες.
Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών που διήρκεσε η μελέτη κατεγράφησαν 899 περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στα άτομα που εμφάνιζαν υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β6 και μεθιονίνης ο κίνδυνος για καρκίνο του πνεύμονα μειωνόταν κατά 60%.
Οπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ενωσης (JΑΜΑ) Πολ Μπρέναν από τη Διεθνή Υπηρεσία για την Ερευνα στον Καρκίνο (ΙΑRC), «τα νέα ευρήματα μαρτυρούν ότι η διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του καρκίνου του πνεύμονα, αλλά είναι πρώιμο να πούμε πωςαν ένα άτομο αλλάξει τη διατροφή του ώστε να περιλαμβάνει περισσότερη βιταμίνη Β και μεθιονίνη, τότε θα μειωθεί και ο κίνδυνος για καρκίνο μελλοντικά». Στις ίδιες γραμμές κινήθηκε και η άποψη της ελληνίδας δρος Παναγιώτας Μήτρου από το Παγκόσμιο Ταμείο Ερευνας για τον Καρκίνο (World Cancer Research Fund, WCRF) που συμμετείχε στη μελέτη. «Τα νέα αποτελέσματα είναι σημαντικά σε ό,τι αφορά την κατανόηση της διαδικασίας ανάπτυξης του καρκίνου του πνεύμονα και μπορούν να έχουν επίδραση στην πρόληψη της συγκεκριμένης μορφής της νόσου. Ωστόσο είναι ζωτικής σημασίας να περάσουμε στους καπνιστές το μήνυμα ότι η αύξηση πρόσληψης βιταμίνης Β δεν είναι και δεν θα αποτελέσει ποτέ υποκατάστατο της διακοπής του καπνίσματος».
Τα άτομα που εμφανίζουν υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β στο αίμα φαίνεται ότι διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο για καρκίνο του πνεύμονα, ακόμη και αν καπνίζουν, σύμφωνα με αποτελέσματα της μεγάλης ευρωπαϊκής μελέτης ΕΡΙC (Εuropean Ρrospective Ιnvestigation into Cancer and Νutrition) στην οποία συμμετέχει και η χώρα μας.
Στο πλαίσιο της μελέτης παρακολουθήθηκαν περίπου 400.000 άτομα από 10 ευρωπαϊκές χώρες για περίοδο οκτώ ετών. Περιλαμβάνονταν μη καπνιστές, καπνιστές, αλλά και πρώην καπνιστές. Οπως προέκυψε, ασχέτως του εάν ένα άτομο κάπνιζε, σε περίπτωση που εμφάνιζε στο αίμα υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β6, καθώς και ενός αμινοξέος που ονομάζεται μεθιονίνη, φαινόταν να είναι προστατευμένο από τον καρκίνο του πνεύμονα. Σημειώνεται ότι η μεθιονίνη περιέχεται σε τροφές όπως το κρέας, το ψάρι και οι ξηροί καρποί. Η βιταμίνη Β6 περιέχεται επίσης στο κρέας και στους ξηρούς καρπούς, καθώς και σε λαχανικά και στις μπανάνες.
Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών που διήρκεσε η μελέτη κατεγράφησαν 899 περιπτώσεις καρκίνου του πνεύμονα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, στα άτομα που εμφάνιζαν υψηλά επίπεδα βιταμίνης Β6 και μεθιονίνης ο κίνδυνος για καρκίνο του πνεύμονα μειωνόταν κατά 60%.
Οπως ανέφερε ο επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ενωσης (JΑΜΑ) Πολ Μπρέναν από τη Διεθνή Υπηρεσία για την Ερευνα στον Καρκίνο (ΙΑRC), «τα νέα ευρήματα μαρτυρούν ότι η διατροφή μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του καρκίνου του πνεύμονα, αλλά είναι πρώιμο να πούμε πωςαν ένα άτομο αλλάξει τη διατροφή του ώστε να περιλαμβάνει περισσότερη βιταμίνη Β και μεθιονίνη, τότε θα μειωθεί και ο κίνδυνος για καρκίνο μελλοντικά». Στις ίδιες γραμμές κινήθηκε και η άποψη της ελληνίδας δρος Παναγιώτας Μήτρου από το Παγκόσμιο Ταμείο Ερευνας για τον Καρκίνο (World Cancer Research Fund, WCRF) που συμμετείχε στη μελέτη. «Τα νέα αποτελέσματα είναι σημαντικά σε ό,τι αφορά την κατανόηση της διαδικασίας ανάπτυξης του καρκίνου του πνεύμονα και μπορούν να έχουν επίδραση στην πρόληψη της συγκεκριμένης μορφής της νόσου. Ωστόσο είναι ζωτικής σημασίας να περάσουμε στους καπνιστές το μήνυμα ότι η αύξηση πρόσληψης βιταμίνης Β δεν είναι και δεν θα αποτελέσει ποτέ υποκατάστατο της διακοπής του καπνίσματος».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)