H συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που πήρε στεγαστικά δάνεια ήταν για ποσά μεταξύ 100.000 και 250.000 ευρώ. Αυτοί οι άνθρωποι πληρώνουν δόσεις 800 - 1000 ευρώ το μήνα. Σήμερα οι μισθοί, τα εισοδήματα των δανειοληπτών έχουν περικοπεί πολλαπλώς. Είτε πλέον εργάζεται μόνον ένα άτομο στην οικογένεια, είτε έχουν υποστεί σημαντικές μισθολογικές περικοπές, είτε έχουν χάσει άλλα έσοδα που είχε η οικογένεια. Στην καλύτερη περίπτωση έχουν χάσει τουλάχιστον το 30% του μηνιαίου εισοδήματος.
Οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν σήμερα να πληρώνουν τα 800-1000 ευρώ το μήνα για να είναι το δάνειο ενήμερο και συνεπώς να κρατούν το σπίτι τους. Ταυτόχρονα έχουν δεχθεί έναν γενικό καταιγισμό φόρων και αυξήσεων: «χαράτσια», τιμολόγια ΔΕΗ, ΙΧ, έκτακτες εισφορές κλπ. Αλλά και οι ρυθμίσεις που κάνουν οι τράπεζες παρατείνουν απλώς το αδιέξοδο. Πιστεύει κανείς ότι μετά από δύο χρόνια θα έχουν αυξηθεί οι μισθοί στα επίπεδα που ήταν όταν πήραν το δάνειο;
Την ίδια στιγμή οι τιμές των ακινήτων στην αγορά υποχωρούν συνεχώς. Ουσιαστικά η αγορά δεν λειτουργεί παρά μόνον εάν κάποιος θέλει να «σκοτώσει» ένα ακίνητο. Πολλά δάνεια έχουν δοθεί στο 100% της αντικειμενικής αξίας και μερικές φορές… έβαζαν και τα έπιπλα μέσα και το δάνειο έφθανε στο 120%. Τώρα τα ακίνητα τις περισσότερες φορές κοστίζουν λιγότερο από το ύψος του δανείου. Οι δανειολήπτες καλούνται να δίνουν ένα μεγάλο ποσοστό του μηνιαίου εισοδήματος για να εξυπηρετούν το δάνειο, να εξαθλιώνονται στην καθημερινότητα τους με στόχο να δώσουν στα παιδιά τους ένα σπίτι το οποίο θα έχει παλιώσει και θα έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο η αξία του μετά από 10-15 χρόνια όταν θα εξοφλήσουν το δάνειο.
Την ίδια στιγμή η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης έχει δουλέψει αποτελεσματικά στα ενοίκια. Με 400 ευρώ μπορούν να νοικιάσουν ένα ανάλογο σπίτι με αυτό που έχουν σήμερα και οι φόροι, οι επιβαρύνσεις κλπ να βαρύνουν τον ιδιοκτήτη. Τι θα κάνουν οι δανειολήπτες που είναι σε αυτήν την κατάσταση όσο περνά ο καιρός χωρίς να βλέπουν φως στο τούνελ;
[Του Αλέξανδρου Κασιμάτη από protothema.gr]
Οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν σήμερα να πληρώνουν τα 800-1000 ευρώ το μήνα για να είναι το δάνειο ενήμερο και συνεπώς να κρατούν το σπίτι τους. Ταυτόχρονα έχουν δεχθεί έναν γενικό καταιγισμό φόρων και αυξήσεων: «χαράτσια», τιμολόγια ΔΕΗ, ΙΧ, έκτακτες εισφορές κλπ. Αλλά και οι ρυθμίσεις που κάνουν οι τράπεζες παρατείνουν απλώς το αδιέξοδο. Πιστεύει κανείς ότι μετά από δύο χρόνια θα έχουν αυξηθεί οι μισθοί στα επίπεδα που ήταν όταν πήραν το δάνειο;
Την ίδια στιγμή οι τιμές των ακινήτων στην αγορά υποχωρούν συνεχώς. Ουσιαστικά η αγορά δεν λειτουργεί παρά μόνον εάν κάποιος θέλει να «σκοτώσει» ένα ακίνητο. Πολλά δάνεια έχουν δοθεί στο 100% της αντικειμενικής αξίας και μερικές φορές… έβαζαν και τα έπιπλα μέσα και το δάνειο έφθανε στο 120%. Τώρα τα ακίνητα τις περισσότερες φορές κοστίζουν λιγότερο από το ύψος του δανείου. Οι δανειολήπτες καλούνται να δίνουν ένα μεγάλο ποσοστό του μηνιαίου εισοδήματος για να εξυπηρετούν το δάνειο, να εξαθλιώνονται στην καθημερινότητα τους με στόχο να δώσουν στα παιδιά τους ένα σπίτι το οποίο θα έχει παλιώσει και θα έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο η αξία του μετά από 10-15 χρόνια όταν θα εξοφλήσουν το δάνειο.
Την ίδια στιγμή η πολιτική της εσωτερικής υποτίμησης έχει δουλέψει αποτελεσματικά στα ενοίκια. Με 400 ευρώ μπορούν να νοικιάσουν ένα ανάλογο σπίτι με αυτό που έχουν σήμερα και οι φόροι, οι επιβαρύνσεις κλπ να βαρύνουν τον ιδιοκτήτη. Τι θα κάνουν οι δανειολήπτες που είναι σε αυτήν την κατάσταση όσο περνά ο καιρός χωρίς να βλέπουν φως στο τούνελ;
[Του Αλέξανδρου Κασιμάτη από protothema.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου