Την παράσταση βέβαια, κλέβουν οι αποκαλύψεις για τον τ. υπουργό που μας έβαλε στο Μνημόνιο, αυτοχριζόμενος ως ο μόνος αρμόδιος για τις δέουσες διαπραγματεύσεις!
Η παραποίηση των στοιχείων της πρώτης λίστας σε σχέση με την δεύτερη, φωτογράφισαν αρκούντως τα συγγενικά του πρόσωπα, τα οποία μάλιστα έχουν και το ίδιο επίθετο μ΄αυτόν. Και μπροστά μας αποκαλύπτονται μυθικά ποσά που βγήκαν στις τράπεζες του εξωτερικού, κατά την διάρκεια αυτών των δύο δραματικών χρόνων για τη χώρα. Ο ίδιος ωστόσο, δηλώνει άσχετος και πολύ συγχυσμένος που το όνομά του εμπλέκεται σε τέτοιες υποθέσεις.
Ας μην σχολιάσει κανείς το άκρον άωτον της υποκρισίας που έχει κυριολεκτικά καταντήσει αηδία με τους διάφορους πολιτικούς, και την αδηφαγία τους. Ας μην σταθούμε ούτε κάν στα μυθικά ποσά και στο πώς αποκτήθηκαν, σε καιρούς που ο μέσος Ελληνας παλεύει να βάλει ένα πενηντάρικο στην άκρη.
Ας μην εκπλαγούμε ακόμα ούτε με τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα όλων αυτών και των παρεών τους, που θεωρούσαν φαίνεται τον υπόλοιπο κόσμο ηλίθιο..Ολα αυτά είναι χαρακτηριστικά των μετεχόντων στο σύστημα το οποίο μας κατέστρεψε σαν χώρα.
Οι "συνδαιτημόνες" στο μεγάλο αυτό φαγοπότι όμως, καλούνται τώρα να αντιμετωπίσουν τον λογαριασμό.
Είναι μάλλον βέβαιο ότι κανείς τους ως τώρα δεν πίστευε πως θα έφτανε αυτή η στιγμή. Οταν το χρήμα κυλούσε πλουσιοπάροχο, εκείνοι βρισκόντουσαν είτε σε θέσεις-κλειδιά είτε σε "ευνοικά" κυκλώματα και άρπαζαν.
Για εκείνους όλοι οι δρόμοι θεωρούνταν ανοιχτοί, ενώ για όλους τους άλλους που έμεναν εκτός πρόσβασης στις μυστηριώδεις διαδρομές των κοινοτικών κονδυλίων, των μιζών και όλων αυτών των περιέργων συναλλαγών, οι δρόμοι ήταν κλειστοί.
Ο μέσος Ελληνας που αδυνατούσε να καταλάβει πώς αποκτώνται όλες αυτές οι περιουσίες σε χρόνο μηδέν, περνιόταν για βλάκας.
Η εγχώρια τρόικα-πολιτικοί, επιχειρηματίες και μιντιάρχες, είχε φροντίσει γι΄αυτό. Να πιστεύει δηλαδή ο κόσμος ότι αν δεν έχει πολλά λεφτά, δεν μετράει σ΄αυτή τη ζωή για τίποτα.
Ολα τα υπόλοιπα όπως οι ηθικές αξίες, η πνευματική υπόσταση, η αξιοπρέπεια και η εντιμότητα, ήταν άνευ σημασίας.
Η σύγχρονη "αφρόκρεμα" της ελληνικής κοινωνίας, είχε προ πολλού φροντίσει να αλλάξει τους αξιακούς κώδικες κατά το δοκούν του συμφέροντός της.
Τώρα όμως, τα άνθη του κακού ωρίμασαν και οι καρποί τους πέφτουν πάνω στα κεφάλια των "καλλιεργητών" τους.
Δεν είναι θέμα χαιρεκάκιας να ευχηθεί κανείς την απόδοση δικαιοσύνης (ελπίζουμε γνήσιας και ανόθευτης), για τέτοιους ανθρώπους. Σίγουρα ο κόσμος θα διακατέχεται από ειδική ανυπομονησία προκειμένου να δεί και τους αυτουργούς του Μνημονίου στο σκαμνί κατηγορούμενους για υπεξαιρέσιες και διασπαθίσεις δημοσίου χρήματος.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχάσουμε με ό,τι και να γίνει, το κόστος που πληρώσαμε και πληρώνουμε εμείς, οι αθώοι και έντιμοι αυτού του τόπου.
Γιατί αυτό το κόστος, το πληρώνουμε εξ αιτίας τους βλέποντας σήμερα να απομυζούνται οι δικοί μας κόποι προκειμένου να εξοφληθούν οι λυπητερές που μας φόρτωσαν εκείνοι.
Είναι σκληρή η δοκιμασία που περνάει ο κάθε Ελληνας σήμερα, και πολύ άδικη σε ευρύ επίπεδο. Είναι ακόμα δε σκληρότερο αυτό που περνάνε οι νεώτεροι άνθρωποι οι οποίοι δεν πρόλαβαν κάν να φταίξουν για κάτι.
Η αποκατάσταση της ζημιάς που μας έγινε, ίσως να αργήσει πολύ ή να μην ολοκληρωθεί ποτέ και σίγουρα, κάποιοι δεν θα την προλάβουν. Ισως η μεγάλη μομφή για αυτά, ν΄αναλογεί στην επίθεση της αυτοκρατορίας του χρήματος, και στο λάθος πρόγραμμα αντιμετώπισης της κρίσης από Βρυξέλλες και Βερολίνο.
Η μεγαλύτερη όμως μομφή, αναλογεί σε πρόσωπα σαν αυτά που κοσμούν την λίστα των συνδαιτημόνων και που είναι ατυχώς, συμπατριώτες μας!
Με λίγα λόγια, οι εχθροί ήταν εντός των πυλών πριν μας επιτεθούν οι απ΄έξω...
Και εμείς κοιμόμασταν ανέμελοι, ή ελπίζοντας πως ένα κοκκαλάκι απ΄όσα έτρωγαν θα έφτανε κάποτε σ΄εμάς, ή ακόμα και να γίνουμε σαν εκείνους, πλούσιοι, ισχυροί και στο απυρόβλητο.
Βλέποντας και ακούγοντας όλα αυτά που διαδραματίζονται και που περιμένουμε να συμβούν με έναυσμα τη λίστα των συνδαιτημόνων, ίσως ν΄αξίζει να θυμηθούμε έναν χαρακτηριστικό μύθο από την Μυθολογία μας. Ο δρόμος της Αρετής που διάλεξε ο Ηρακλής, απορρίπτοντας τα θέλγητρα μιας Ευτυχίας που οι "εχθροί" της, αποκαλούσαν Κακία..
Χρειάζεται βέβαια ηράκλεια δύναμη για να ακολουθήσει κανείς την Αρετή, μα πρέπει να τη βρούμε.
Καλή χρονιά σε όλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου