Ιδιαίτερα εκνευρισμένος με τον (εκ Φθιώτιδας) Χρήστο Σταϊκούρα είναι ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, καθώς αγνοούσε το γεγονός πως ο υπουργός του, έχει «τακτοποιήσει» από το 2009 την γυναίκα του στη Βουλή έχοντας την χρεωμένη στην ομάδα ευρωβουλευτή της ΝΔ για να εργάζεται τελικά από το σπίτι της. Ο κύριος Σταικούρας δεν ενημέρωσε ποτέ τον Αντώνη Σαμαρά για την σύζυγο του κάτι που έκανε τον πρωθυπουργό έξαλλο.
Στο μεταξύ, μεγάλη έρευνα βρίσκεται σε εξέλιξη από το πρωί μέχρι αυτήν την ώρα σε συγκεκριμένες υπηρεσίες και γραφεία της Βουλής από ομάδα «ειδικών» η οποία ψάχνει από πού «έφυγε» το έγγραφο που βεβαιώνει ότι η συζύγους του υπουργού Οικονομικών Χρήστου Σταικούρα, έχει προσληφθεί στη Βουλή από το παράθυρο.
Όσο και αν κυβέρνηση προσπαθεί να μετριάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που δημιούργησε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Εφημερίδας ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ το προηγούμενο Σάββατο, δημοσιεύοντας την πρόσληψη της Α. Πάνου, ως μετακλητής υπαλλήλου της Βουλής το ρεπορτάζ συνεχίζεται και αποκαλύπτουμε πως έχει ανακύψει μέγα θέμα.
Ο Χρήστος Σταικούρας από την Κυριακή αντί να απαντήσει επί της ουσίας και να δώσει πειστικές εξηγήσεις για το θέμα, έδωσε εντολή για να ληφθούν πειθαρχικά μέτρα, καλώντας στο τηλέφωνο τον πρόεδρο της Βουλής Ε. Μειμαράκη, και ζητώντας του να διετάχθη άμεσα ΕΔΕ. Όπως μαθαίνουμε στις υπηρεσίες από όπου μπορεί να διέρρευσε το έγγραφο τα έχουν κάνει όλα φύλλο και φτερό και ψάχνουν στα κομπιούτερ για να βρουν πότε δόθηκε.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ: Στην υπόθεση έχει αρχίσει να εμπλέκεται και ο πατέρας του αναπληρωτή υπουργού, Κώστας Σταικούρας που προσπαθεί να δώσει εξηγήσεις για τον γιο του.
Πηγή: parapolitika.gr
“Μεγάλος ο ζήλος του βουλευτή για τα μέτρα”
Τύφλα να ΄χει ο Γιάννης Στουρνάρας μπροστά στον Γρηγόρη Ψαριανό. Ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ (προφανώς πρώην Αριστερός) μιλώντας στον Νίκο Χατζηνικολάου και τον Real Fm ξέπερασε σε ζήλο για τα μέτρα τον τσάρο της Οικονομίας.
Σχεδόν έξαλλος ζητούσε να εφαρμοστεί το Μνημόνιο, το οποίο όπως είπε έχει πάει πίσω, ενώ μιλώντας για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο εξέφρασε την άποψη πως έπαιρναν παχυλούς μισθούς.
Στον «Καιάδα» έριξε και τα εργατικά δικαιώματα των εργαζομένων αφού ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε ότι και αυτά ήταν πάρα πολλά. Μετά από όλα αυτά προφανώς ο κ. Ψαριανός θα...
ράβεται για να αναλάβει κάποια υπουργική καρέκλα.
Π.Β
ΠΗΓΗ: newpost.gr
Στην Ελλάδα οργανώνονται πολιτικές δολοφονίες και εγκλήματα. Πολιτικά υπό την έννοια ότι δεν έχουν προσωπικά, οικονομικά ή ψυχοπαθολογικά κίνητρα- τουλάχιστον κατά βάση- αλλά πολιτικά και δεύτερον επειδή υπακούουν σε ένα πολιτικό σχέδιο εμπέδωσης της στρατηγικής της έντασης και προώθησης σχεδίου εκτροπής.
Οι δολοφονικές επιθέσεις σε αριστερούς, δημοκράτες, καλλιτέχνες, Έλληνες μειονοτικούς και μετανάστες νομιμοποιούνται και προωθούνται καθαρά από το Χρυσή Αυγή, στο πλαίσιο της κεντρικής, διακηρυγμένης γραμμής της. Μιλώντας για “βρωμιάρηδες της αριστεράς”, για “ανθρώπινα σκουπίδια” που πρέπει να εκκαθαριστούν, επιβραβεύοντας επιθέσεις σε πολιτικά στελέχη και πάντα σε άμεση συσχέτιση με χουντικά στεγανά εντός των σωμάτων ασφαλείας, η Χρυσή Αυγή είναι ο πολιτικός αυτουργός πολιτικών εγκλημάτων που κλιμακώνονται έως τις δολοφονίες.
Συχνότατα δε, οι πράξεις αυτές ενεργούνται από μέλη της και οπαδούς της, χωρίς μέχρι σήμερα ο όποιος εισαγγελέας να ενδιαφερθεί για τη διερεύνηση του αν υφίσταται άμεση κεντρική καθοδήγηση για την τέλεση των εν λόγω πολιτικών εγκλημάτων ή αν λειτουργεί μια δομή τύπου Αλ Κάιντα, όπου γύρω από το κομματικό κέντρο λειτουργούν αποκεντρωμένες δομές βίας.
Έχει σημασία να σταθούμε στον πολιτικό χαρακτήρα αυτών των εγκλημάτων, ώστε να κατανοήσουμε το βάθος της εν λόγω στρατηγικής: πρώτον, έχουμε να κάνουμε με εγκλήματα εναντίον όσων η Χρυσή Αυγή θεωρεί πολιτικούς αντιπάλους της ή υπανθρώπους βάσει του ρατσιστικού της ιδεολογήματος. Ο στόχος είναι να τρομοκρατήσει, να συντρίψει και να φιμώσει τις φωνές της αριστεράς και της πραγματικής υπεράσπισης της δημοκρατίας. Εφαρμόζει ένα πολιτικό σχέδιο εξόντωσης των αντιπάλων της στο δρόμο, με όπλο την υλική βία.
Δεύτερον, η Χρυσή Αυγή βρίσκεται στην προμετωπίδα ενός ευρυτέρου σχεδίου των συστημικών δυνάμεων για δημιουργία κλίματος έντασης, αρχικά μέσα από τη θεωρεία των “άκρων” και πλέον μέσα από τη θεωρεία του “εσωτερικού εχθρού” και την ξεκάθαρη στοχοποίηση της αριστεράς. Ο ένας πυλώνας αυτού του σχεδίου είναι οι παρακρατικού τύπου, εμφανιζόμενες ως τρομοκρατικές ενέργειες με στόχο την ενοχοποίηση της αριστεράς και ο άλλος πυλώνας είναι η κλιμάκωση των συγκρούσεων κυρίως στο κέντρο της Αθήνας αλλά ενδεχομένως και αλλού, μέσα από δολοφονικές επιθέσεις ακροδεξιών σε μετανάστες και Έλληνες. Το σχέδιο αυτό κλιμακώνεται έως την περαιτέρω αυταρχικοποίηση από πλευράς της κοινοβουλευτικής δεξιάς ή αν το σχέδιο μακρόχρονης κοινονουλευτικής κυριαρχίας της δεξιάς καταρρεύσει λόγω της κρίσης, μέχρι του σημείου πιο ανοιχτής εκτροπής και δημιουργίας ενός κυρίαρχου ακροδεξιού συνασπισμού.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου παράλογο που τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν απαιτούν από τη Χρυσή Αυγή να καταδικάσει εγκληματικές ενέργειες που η ίδια προωθεί, οργανώνει και μέλη ή οπαδοί της εκτελούν. Ούτε που αντίστοιχη σιωπή τηρεί και ο λαλίστατος κυβερνητικός εκπρόσωπος. Τα πολιτικά εγκλήματα της Χρυσής Αυγής είτε στρέφονται κατά μεταναστών, όπως είδαμε πρόσφατα, είτε κατά Ελλήνων προωθούν ένα απολύτως συστημικό σχέδιο. Εξ ου και οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής θα απολαμβάνουν ασυλίας.
Από την άλλη, η αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις πρέπει να κατανοήσουν ότι ένα τέτοιο σχέδιο πρέπει να αντιμετωπιστεί με συνειδητοποίηση του κινδύνου, οργάνωση στους μαζικούς χώρους, με κίνημα υπεράσπισης της δημοκρατίας από λαό και με εκπόνηση μιας εναλλακτικής στρατηγικής εξόδου από την κρίση. Δεν πρόκειται για μια συμμορία από φασίστες απλά. Αλλά για μια οργάνωση πολιτικών εγκληματιών που δρουν στο πλαίσιο ενός ευρύτερου σχεδίου. Και γι' αυτό είναι οι χρυσαυγίτες τόσο επικίνδυνοι για όσους είμαστε πολίτες αυτής της χώρας.
thepressproject.gr
“Το σύστημα που έχει «δέσει» την Ελλάδα στο άρμα της Γερμανίας και καθορίζει τις τύχες της χώρας και του λαού μας”
Ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας και ιδεολογικός πρωθιερέας του ναζισμού, ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο δια απαγχονισμού στη δίκη της Νυρεμβέργης, έλεγε το εξής «Σε κάθε χώρα θα βρούμε αρκετά ιδιοτελή καθάρματα». Εννοούσε βέβαια τους πρόθυμους σε κάθε χώρα που πατούσε η γερμανική μπότα, να συνεργαστούν με τον Γ΄ Ράιχ. Οι εποχές αλλάζουν, τα εξουσιαστικά σχήματα μεταβάλλονται, οι οικονομικές δομές τροποποιούνται, αλλά οι ρόλοι των ιστορικών προσώπων παραμένουν οι ίδιοι.
Στη σημερινή Ευρώπη, στην γηραιά ήπειρο της κυριαρχίας του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, υπάρχουν πολλά ιδιοτελή καθάρματα τα οποία είναι πρόθυμα να συνεργαστούν με το Βερολίνο, ώστε η Ευρωπαϊκή Ένωση να μετατραπεί σε «γερμανική Ευρώπη» και οι χώρες, κυρίως εκείνες του ευρωπαϊκού Νότου, σε τμήματα της «γερμανικής ενδοχώρας»...
Δοτές κυβερνήσεις, πρόθυμα κυβερνητικά σχήματα, κυβερνήσεις συνεργασίας, διορισμένοι πρωθυπουργοί, υποτελείς στα ανώτατα διευθυντήρια και εχθρικοί προς τους λαούς υπουργοί Οικονομικών, εργάζονται για την υπόθεση της κυριαρχίας του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, για την πολιτική ομοποσπονδιοποίηση της Ευρώπης, για τον εξανδραποδισμό των λαών και για την εξάλειψη των εθνικά κυρίαρχων κρατών.
Το πλαίσιο
Τα τελευταία τρία χρόνια της σφοδρής κρίσης χρέους που «χτύπησε» άγρια τον ευρωπαϊκό Νότο, οι υπερεθνικές ελίτ, η διεθνής τραπεζοκρατία και μεγάλο Κεφάλαιο, οι εθνικές λούμπεν μεγαλοαστικές τάξεις εξαπέλυσαν σφοδρές επιθέσεις τους λαούς των ευρωπαϊκών κρατών. Πέραν της κοινωνικής συνοχής που δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται, τα υπερεθνικά κέντρα πολιτικής και οικονομικής εξουσίας, τα συστήματα της χάραξης της σκληρής νεοφιλελεύθερης στρατηγικής επιτέθηκαν και στη Δημοκρατία.
Το Νοέμβριο του 2011 η αμερικανική εφημερίδα «New York Times» χαρακτήρισε ως «τεχνοκρατικά πραξικοπήματα» τις τοποθετήσεις των δοτών «κυβερνητών», δηλαδή του Λουκά Παπαδήμου και του Μάριου Μόντι, στο τιμόνι της διακυβέρνησης δύο κρατών του ευρωπαϊκού Νότου, της Ελλάδας και της Ιταλίας αντίστοιχα. Ο εξαιρετικός δημοσιογράφος των New York Times Ross Douthat παρατηρούσε τότε μεταξύ πολλών άλλων ότι «Η σταθερότητα επιτυγχάνεται σε βάρος της δημοκρατίας. Ο κοινοβουλευτικός διάλογος και οι εκλογές δεν θα εξαφανιστούν. Αλλά η πραγματική εξουσία, σε ό, τι αφορά στη λήψη αποφάσεων, θα περάσει εις το διηνεκές στις δυνάμεις που εκπροσωπούν τον αποκαλούμενο “Όμιλο της Φρανκφούρτης”. Εναν ad hoc κλειστό κύκλο εξουσίας που συγκροτείται από τη γερμανίδα Ανγκελα Μέρκελ, το γάλλο Νικολά Σαρκοζί και μια χούφτα τραπεζίτες και ευρωκράτες, οι οποίοι διαχειρίζονται από τον Οκτώβριο την ευρωπαϊκή κρίση». Η διαβόητη Deutsche Bank έχει την έδρα της στην Φρανκφούρτη, από όπου ο «Όμιλος», αυτό το κλειστό ad hoc σύστημα καθοδηγεί τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκή οικονομία και καθορίζει με τρόπο πραξικοπηματικό και χυδαίο τα πολιτικά πράγματα σε κράτη, τα οποία μέχρι χθες υποτίθεται ότι ήταν εθνικά κυρίαρχα. Αυτό το σύστημα, ο, σύμφωνα με τους New York Times, «Όμιλος της Φρνακφούρτης» έχει τους εκπροσώπους του και στην Ελλάδα. Πρόκειται για πρόσωπα, σαν και εκείνα που είχε περιγράψει ο ναζί Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ, δηλαδή για «πρόθυμα ιδιοτελή καθάρματα», για ένα είδος αντιπροσωπείας της υπερεθνικής ελίτ, η οποία έχει θέσει δύο βασικούς στόχους στον ευρωπαϊκό χώρο: Οικονομική ενοποίηση και ομοσπονδιοποίηση με έδρα της διακυβέρνησης το Βερολίνο και κέντρο λήψης των αποφάσεων για την ευρωπαϊκή οικονομία την Φρανκφούρτη.
Οι πρόθυμοι
Η είσοδος της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση, στη ζώνη του Ευρώ έχει γερμανικό άρωμα. Η Γερμανία έκανε «τα στραβά» μάτια στα «πειραγμένα» στοιχεία που προσκόμισε η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Η Γερμανία όπως διαπιστώνουν όλοι σήμερα, επωφελείται από τη διάλυση της ελληνικής οικονομίας, την εξαθλίωση του ελληνικού λαού και την μετατροπή της χώρας μας από προτεκτοράτο σε αποκία. Στην Ελλάδα, στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, το ντόπιο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έκανε με τη σειρά του τα στραβά μάτια στα εγχειρίδια που διένειμε το ΙΣΤΑΜΕ, τα οποία προέβλεπαν την ευημερία των ελληνικών νοικοκυριών της Ελλάδας του Ευρώ, δέκα χρόνια μετά την ένταξη της χώρας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση. Τελικά, 10 χρόνια μετά, δηλαδή σήμερα, τα ελληνικά νοικοκυριά όχι μόνο δεν ευημερούν, αλλά έχουν γίνει τα θύματα της μεγαλύτερης ληστρικής επίθεσης που έχει πραγματοποιηθεί ποτέ στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
Εγκέφαλοι, αυτής της επίθεσης είναι οι πρόθυμοι εντολοδόχοι του Βερολίνου, οι αρχιτέκτονες της ένταξης της Ελλάδας στην ευρωζώνη και έχουν ονοματεπώνυμα: Κώστας Σημίτης, Λουκάς Παπαδήμος, Τάσος Γιαννίτσης, Γιάννος Παπαντωνίου και Γιάννης Στουρνάρας. Εσχάτως, αν και προέρχεται από διαφορετικό πολιτικό χώρο και όχι από την γερμανοτραφή σοσιαλδημοκρατία, σε αυτό το στρατόπεδο προσχώρησε ο σημερινός πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Συνοπτικά, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας κανείς, ως πολλαπλά ωφελημένη, από την ελληνική τραγωδία και από την ληστρική επιδρομή που έχουν διατάξει τα ιερατεία του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης, εμφανίζεται σήμερα η Γερμανική οικονομία. Κατά τη δεκαετία του 1990, μετά την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στην ανατολική Ευρώπη και την επανένωση των δύο Γερμανιών, το γερμανικό οικονομικό θαύμα έπρεπε να εισέλθει σε νέα ιστορική φάση και πορεία και η επέκταση της ηγεμονίας της γερμανικής οικονομίας, η επιβολή του Δ΄Ράιχ στον ευρωπαϊκό χώρο θα έπαιρνε πολλά χρόνια. Οι Γερμανοί αναζήτησαν σε εκείνη την χρονική και ιστορική συγκυρία τους πρόθυμους, όπως ακριβώς τους είχε περιγράψει δεκαετίες πριν ο πρωθιερέας του ναζισμού Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ.
Στην Ελλάδα υπήρχε ο κατάλληλος άνθρωπος, πολύ γνωστός στους Γερμανούς και αδελφός ενός προσώπου απολύτως ενταγμένου στο γερμανικό Κατεστημένο: Ο Κώστας Σημίτης, αδερφός του Σπύρου Σημίτη, ο αρχιτέκτονας της εισόδου της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση το έτος 2002. Αφού το 1996 κυριάρχησε, με περίπου πραξικοπηματικό τρόπο στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, στη συνέχεια έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιό του «κύκλου της Φρανκφούρτης», δηλαδή την πρόσδεση της Ελλάδας στο γερμανικό άρμα, μέσω της ένταξης της χώρας μας, δηλαδή μιας μικρής ευρωπαϊκής χώρας, άρα μιας μικρής οικονομίας η οποία δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις, στην ευρωζώνη. Ο Κώστας Σημίτης είναι μόνο ένα από τα πρόσωπα που συμμετέχουν στον «κύκλο της Φρανκφούρτης». Ο «εγκέφαλος» είναι ο αδερφός του, Σπύρος, ο οποίος διαμένει στην γερμανική πόλη, ενώ ισχυρός «παίκτης» είναι πάντοτε ο Λουκάς Παπαδήμος, έναντι του οποίου το γερμανικό κατεστημένο και ένα ισχυρό τμήμα της ευρωπαϊκής ελίτ, αυτό που ευθύνεται για την καταστροφή της ελληνικής οικονομίας, λειτούργησε ανταποδοτικά, αμείβοντάς τον για τις υπηρεσίες του με τοποθετήσεις σε υψηλές θέσεις, όπως αυτή του αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, αλλά και του πρωθυπουργού της Ελλάδας .
Εκ του αποτελέσματος μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο Κώστας Σημίτης και ο Λουκάς Παπαδήμος έχουν βρεθεί στο ανώτατο κυβερνητικό αξίωμα, δηλαδή στη θέση του πρωθυπουργού, στις πιο κρίσιμες φάσεις της πορείας της Ελλάδας στο πεδίο της οικονομικής ενοποίησης της Ευρώπης, για να διαχειριστεί ο μεν πρώτος την «επιτυχία» της ένταξης της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση, ο δε δεύτερος την «αποτυχία» του εγχειρήματος. Ίσως, ο καλύτερος χαρακτηρισμός για να περιγράψει κανείς τα δύο αυτά πρόθυμα να εξυπηρετήσουν πρόθυμα τις ιμπεριαλιστικές διαθέσεις του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού πρόσωπα είναι ο εξής: «ευρωφετιχιστές». Εξάλλου ακόμη υπάρχει εκείνη η φωτογραφία με τους δύο αυτούς πρωταγωνιστές του ελληνικού δράματος, την πρωτοχρονιά του 2002 να κοιτάζουν περιχαρείς τον φωτογραφικό φακό, κρατώντας στα χέρια τους τα πρώτα χαρτονομίσματα του ευρώ. Και, όμως, έστω και αν φαίνεται υπεραπλουστευτικό και ξεκομμένο από τις διεθνείς εξελίξεις, ο ελληνικός λαός πληρώνει σήμερα την εμμονή αυτών των προσώπων και ενός γκρουπούσκουλου αυλικών στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση της Ελλάδας μέσω της πρόσδεσης της χώρας στο άρμα του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού.
Ο κύκλος της Φρανκφούρτης
Η ανοικτή κυριαρχία του «ελληνικού παραρτήματος» του λεγόμενου «ομίλου της Φρανκφούρτης» , που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στη δεκαετία του 1970, κοντεύει πια τα 20 χρόνια. Εμφανής εκπρόσωπος του γερμανοτραφούς και γερμανόφιλου αυτού συστήματος στο σημερινό κυβερνητικό σχήμα, είναι ο Γιάννης Στουρνάρας, άνθρωπος του Κώστα Σημίτη και του Λουκά Παπαδήμου. Ο Γιάννης Στουρνάρας (με την περίπτωση του οποίου θα ασχοληθούμε διεξοδικά παρακάτω) βρίσκεται σε μόνιμη γραμμή επικοινωνίας με τους δύο προηγούμενους και ενίοτε συνυπογράφει άρθρα με τον Κώστα Σημίτη. Σε αυτά τα χρόνια, από το 1996 μέχρι σήμερα, δηλαδή από την εποχή της ανάδειξης του Κώστα Σημίτη σε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και σε πρωθυπουργό της χώρας, ο γερμανικός πολιτικός και οικονομικός παράγοντας έχει εφορμήσει σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας με αποκορύφωμα την υπογραφή των απανωτών μνημονίων που εξαθλιώνουν τον ελληνικό λαό και έχουν ανοίξει τον δρόμο για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας από «πρόθυμα καθάρματα», που θα έλεγε και ο ναζί Ρόζενμπεργκ.
Η Γερμανία, εξάλλου, πριν την προσφυγή της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης είχε ήδη ξεκινήσει το πλιάτσικο όλους τους τομείς της ελληνικής οικονομίας, την περίοδο των υψηλών δεικτών της: στα αεροδρόμια («Ελευθέριος Βενιζέλος»), στις τηλεπικοινωνίες (με την εξαγορά του ΟΤΕ από την DeutscheTelekom), στα media κ.α.. Ο ρόλος του γερμανικού πολιτικού και οικονομικού παράγοντα υπήρξε εμφανέστατος και στο σκάνδαλο με τις μίζες της SIEMENS και σε εκείνο με τα υποβρύχια, αλλά και στο διαρκές πρέσινγκ, ακόμη στις μέρες μας, για τα εξοπλιστικά προγράμματα (Βλέπε Leopard). Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι όταν το 2009 ο Γιώργος Παπανδρέου εξελέγη πρωθυπουργός, στα κλειστά σαλόνια έλεγαν ότι: « είναι ο μοναδικός πρωθυπουργός τα τελευταία χρόνια ο οποίος δεν ομιλεί τη γερμανική γλώσσα».
Η πρόσδεση της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ στο άρμα του Βερολίνου και της Φρανκφούρτης εξόργισε πρόσφατα και τον αξιωματούχο πρεσβείας ξένης ισχυρής χώρας, η οποία βρίσκεται εκτός Ευρώπης. Σε ιδιωτική συζήτηση έλεγε αγανακτισμένος «Δεν είναι δυνατόν επί πολλά χρόνια τώρα, σε όλα τα φιλέτα να μπαίνουν οι Γερμανοί. Τους βλέπουμε διαρκώς μπροστά μας στην Ελλάδα». Σε κάθε περίπτωση η έναρξη της δραστηριότητας του «κύκλου της Φρανκφούρτης» χρονολογείται στη δεκαετία του 1970, τότε που ο αδερφός του πρώην πρωθυπουργού, ο Σπύρος Σημίτης, άνθρωπος του σκληρού γερμανικού κατεστημένου ή, για τους πιο μυημένους, μέλος του στενού πυρήνα του «γερμανικού βαθέος κράτους» και άμεσα διασυνδεμένος με το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, το οποίο εκφράζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ανέλαβε ρόλο περίπου ταυτόχρονα και από κοινού με ένα άλλο πρόσωπο, τον μέντορα του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Ανδρέα Λοβέρδου, στενά διασυνδεμένο με το σύστημα των Γερμανών συνταγματολόγων Δημήτρη Τσάτσο. Ο Δημήτρης Τσάτσος υπήρξε ο εισηγητής της μειοψηφίας για το Σύνταγμα του 1975 και δημιούργησε γύρω του έναν κύκλο θερμών υποστηρικτών , συνεργατών και συνοδοιπόρων.Σύμφωνα με μια άποψη, η ομάδα αυτή αποτέλεσε τον πρώτο ιστορικό κύκλο των εκσυγχρονιστών, τις πολιτικές επιλογές της οποίας πληρώνει ο ελληνικός λαός σήμερα και θα πληρώσουν ακόμη πιο ακριβά οι επόμενες γενιές.
Σε κυβερνητικό επίπεδο ο «κύκλος της Φρανκφούρτης» εκφράστηκε δειλά – δειλά το 1985. Ο Κώστας Σημίτης υπήρξε εκείνη την περίοδο ο εμπνευστής, ως υπουργός Οικονομίας, του τριετούς προγράμματος σταθεροποίησης, το οποίο προέβλεπε την υποτίμηση της δραχμής και πάγωμα των μισθών, αλλά και κάτι ακόμη: Η εφαρμογή του προγράμματος δεσμευόταν από ευρωπαϊκό δάνειο ύψους 2 δισ. ECU, το οποίο όριζε ουσιαστικά την Κομισιόν ως τοποτηρητή της ελληνικής οικονομίας. Η ομοιότητες εκείνης της περιόδου είναι πάρα πολλές με το σήμερα. Για παράδειγμα τοποτηρητές ή επίτροποι δεν ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα την εποχή της τρόικας, αλλά στα μέσα της δεκαετίας του 1980 και κυρίως την περίοδο 1990-1993, ελέω Στέφανου Μάνου, Μιράντας Ξαφά και Γιώργου Αλογοσκούφη. Την περίοδο 1990-1993, όταν πρωθυπουργός ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία, ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν σύμβουλος του τότε διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδας Τίμου Χριστοδούλου και είχε συμμετάσχει με τον τότε υπουργό Οικονομίας, Στέφανο Μάνο, σε συζητήσεις αναφορικά με τα δημοσιονομικά μέτρα, τα οποία μεταξύ άλλων προέβλεπαν και την υποτίμηση της δραχμής. Αργότερα ο Κώστας Σημίτης, το 1996 έγινε πρωθυπουργός, ο Λουκάς Παπαδήμος αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και δοτός πρωθυπουργός και έτσι άνοιξε ο δρόμος για την είσοδο της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση. Σήμερα, τα παραπάνω πρόσωπα είναι μόνο μερικά από εκείνα που στηρίζουν την μνημονιακή πολιτική της φτωχοποίησης του ελληνικού λαού, της εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και του ξεπουλήματος της περιουσίας του ελληνικού λαού.
Η σημερινή κυβέρνηση
Η σημερινή τρικομματική κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, την οποία στηρίζουν εθελοντικά ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος και της Δημοκρατικής Αριστεράς Φώτης Κουβέλης, εμπίπτει στην κατηγορία των πρόθυμων, όπως ακριβώς τους είχε περιγράψει ο Ρόζενμπεργκ. Οι πάντες αντιλαμβάνονται ότι η συγκεκριμένη κυβέρνηση, η οποία σχηματίστηκε μετά από δύο διαδοχικές εκλογικές διαδικασίες, στις οποίες κυριάρχησε η τρομοκρατία προς τον ελληνικό λαό και η συσπείρωση όλων των αντιδραστικών δυνάμεων (ξενικού παράγοντα, διεθνούς τραπεζοκρατίας, ντόπιων τραπεζιτών, επιχειρηματικών συμφερόντων και μιντιοκρατίας) εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και του ελληνικού λαού, είναι μία κυβέρνηση ειδικού σκοπού, προσηλωμένη στο να εφαρμώσει απαρέγκλιτα το λαοκτόνο πρόγραμμα των δανειστών για την Ελλάδα. Κορμός αυτής της λαομίσητης κυβέρνησης, είναι το οικονομικό της επιτελείο, στο οποίο έπρεπε εξ αρχής τον πρώτο λόγο να έχει «ο κύκλος της Φρανκφούρτης» ή πιο δόκιμα ο «κύκλος των εκσυγχρονιστών» ή «των σημιτικών».
Ας μην ξεχνάμε ότι πρώτη επιλογή της κυβέρνησης για τη θέση του υπουργού Οικονομικών, του λεγόμενου και «Τσάρου της Οικονομίας» υπήρξε ο κ. Βασίλης Ράπανος, πρώην επικεφαλής της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών – και όχι μόνο -, πρόσωπο στενά διασυνδεμένο με τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη. Για λόγους υγείας τελικά αντικαταστάθηκε σχεδόν αμέσως από ένα πρόσωπο πολύ πιο στενά διασυνδεμένο με τον Κώστα Σημίτη, έναν εκ των αρχιτεκτόνων της εισόδου της Ελλάδας στη ζώνη του Ευρώ, έναν ακόμη ευπατρίδη των τραπεζών τον Γιάννη Στουρνάρα. Το γεγονός ότι όλες οι επιλογές για τη θέση του Τσάρου της ελληνικής οικονομίας, οδηγούσαν σε πρόσωπα του «σημιτικού» περιβάλλοντος ή σε «ανθρώπους του Σημίτη», είναι ενδεικτικές του γεγονότος ότι από την πρώτη στιγμή η οικονομική πολιτική της σημερινής τρικομματικής κυβέρνησης θα ήταν μονοδιάστατη, απολύτως προσηλωμένη στους στόχους του εγχειρήματος που ξεκίνησε το 1996, όταν ο Κώστας Σημίτης έγινε αρχικά πρόεδρος και στη συνέχεια πρωθυπουργός της Ελλάδας. Οι γνωρίζοντες το παρασκήνιο, υποστηρίζουν ότι ο Γιάννης Στουρνάρας δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του Αντώνη Σαμαρά, με την έννοια ότι αυτός αποφάσισε.
Ο Αντώνης Σαμαράς, γνώριζε, πριν γίνει πρωθυπουργός ότι ο υπουργός Οικονομικών θα ήταν επιβεβλημένος από το ad hoc σύστημα εξουσίας, το οποίο οι New York Times, περιέγραψαν ως «Όμιλο της Φρανκφούρτης». Κάποιοι κύκλοι υποστηρίζουν μάλιστα ότι «Ο Γιάννης Στουρνάρας υπήρξε το δώρο του Αντώνη Σαμαρά προς την Άνγκελα Μέρκελ». Ποιος ξέρει;
Ο Γερμανόφιλος Στουρνάρας
Ο Γιάννης Στουρνάρας ταιριάζει γάντι στον χαρακτηρισμό που είχε δώσει ο Ρόζενμπεργκ για εκείνους που είχε ανάγκη σε κάθε χώρα το Γ’ Ράιχ. Ο σημερινός υπουργός Οικονομικών δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ότι υπήρξε ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνώμων την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Κώστα Σημίτη. Τότε ο Γιάννης Στουρνάρας είχε αποδεχθεί το κλείδωμα της ισοτιμίας μετατροπής της δραχμής σε ευρώ σε υψηλότερα επίπεδα από αυτά που προέκυπταν από την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. Με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούνταν με τρόπο κραυγαλέο τα γερμανικά εμπορικά συμφέροντα.
Το μέγεθος της υποτέλειάς του προς το Βερολίνο και την Φρανκφούρτη, το αγαπημένο παιδί του Κώστα Σημίτη, ο μαθητής και παλαιός σύμβουλος του Γιάννου Παπαντωνίου στο υπουργείο Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, «φώναξε» στην εκπομπή του Αλέξη Παπαχελά «οι Νέοι Φάκελοι» πρόσφατα. Εκεί, σε οικείο πάντοτε περιβάλλον, και χωρίς αιδώ αποκάλυψε ότι η πιο δύσκολη στιγμή της θητείας του στο υπουργείο Οικονομικών υπήρξε η τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τον είχε επικρίνει. Ορίστε τι είχε δηλώσει ο κ. Στουρνάρας «Η πιο δύσκολη στιγμή μου ήταν όταν αφού είχα μιλήσει στη Βουλή για την επιμήκυνση που είχαμε εξασφαλίσει, με ενημέρωσε η Γραμματέας μου ότι με αναζητεί στο τηλέφωνο ο Σόιμπλε και μου είπε ότι υπάρχει και η Γερμανική Βουλή και πως δεν έπρεπε να έχω πει αυτά πριν ενημερώσει ο ίδιος το δικό του κοινοβούλιο. Λίγο μετά είχα συνάντηση με τα τρία κόμματα όπου ο καθένας έλεγε τα δικά του και είχε τις ενστάσεις του. Ακόμη κι εγώ που είμαι ήρεμος και ψύχραιμος άνθρωπος αισθάνθηκα πολύ δύσκολα». Εκτός αυτού είπε το εξής: «Για να καταλάβετε πόση δουλειά έχουμε κάνει, δείτε τι λένε οι πιο σκληροί κριτές μας. Όταν πριν από λίγες εβδομάδες είχα επισκεφτεί τον κ. Σόιμπλε μου είχε ενεχειρίσει μία λίστα με αυτά που δεν είχαν γίνει. Τώρα που τον ξαναείδα με συνεχάρη, μου είπε: μα εσείς, τα κάνατε όλα!».
Όπως αναφέρουν εξαιρετικά πληροφορημένες πηγές, ο Γιάννης Στουρνάρας καταβάλλει σημαντικές προσπάθειες ώστε η Deutsche Bank να αποκτήσει στρατηγικό πακέτο της Εθνικής Τράπεζας, μέσω της οποίας η Γερμανία θα ελέγξει ολόκληρη την ελληνική οικονομία. Χαρακτηριστικότερο στοιχείο της διασύνδεσης του Γιάννη Στουρνάρα με τον γερμανικό πολιτικό και οικονομικό παράγοντα είναι η πρωτοφανής και ενάντια προς τα συμφέροντα της Ελλάδας απόφαση του ιδίου να «κλείσει» με εξωδικαστικό συμβιβασμό το ζήτημα του σκανδάλου με τις μίζες του γερμανικού κολοσσού SIEMENS.Επρόκειτο για μία κραυγαλέα προσπάθεια συγκάλυψης του σκανδάλου και αποτέλεσε μία από τις πρώτες αποφάσεις που έλαβε ο Γιάννης Στουρνάρας, από τη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντά του ως «Τσάρος» της ελληνικής οικονομίας. Μάλιστα υπήρξε τόσο ανοικτά γερμανόφιλος ώστε από το βήμα της βουλής και ως μη εκλεγμένος από τον ελληνικό λαό αμφισβήτησε την εκτίμηση της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για τη Siemens αναφορικά με το ύψος της ζημιάς για το Δημόσιο (2 δις ευρώ), την οποία χαρακτήρισε ασύμμετρη ως προς τις συνολικές αποζημιώσεις τις οποίες έχει καταβάλει η εταιρεία παγκοσμίως (1,7 δις ευρώ). Το γεγονός αυτό δημιούργησε περίεργους συνειρμούς.
Αρκεί να θυμηθεί κανείς ότι ο Γιάννης Στουρνάρας, ως πρόεδρος του ΙΟΒΕ, είχε βραβεύσει τον φυγόδικο για το σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της SIEMENS Μιχάλη Χριστοφοράκο. Για την ιστορία πρέπει να υπενθυμιστεί ότι ο γερμανόφιλος υπουργός οικονομικών είχε υπογράψει την επονείδιστη συμφωνία εξωδικαστικού συμβιβασμού με τον αμαρτωλό γερμανικό κολοσσό SIEMENS παραμονές του ταξιδιού του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρα στο Βερολίνο και της συνάντησης που είχε με την Γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Η φιλογερμανική στάση του Γιάννη Στουρνάρα εξόργισε τους προηγούμενους μήνες και τους Αμερικανούς, όπως είχε αποκαλύψει στο Periodista αμερικανική πηγή, όταν δεν είχε προσέλθει στην ετήσια σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο Τόκυο της Ιαπωνίας, κάτι το οποίο είχαν πράξει όλοι οι προκάτοχοί του στο υπουργείο Οικονομικών.
Στο δια ταύτα και «με το στανιό»
Το 1917 ο Βλαντιμίρ Ίλιτς Ουλιάνοφ Λένιν έγραφε στην Πράβδα: «Πίεσαν την Ελλάδα με την πείνα. Την αποκλείσανε τα πολεμικά των Αγγλογάλλων και Ρώσων Ιμπεριαλιστών. Την Ελλάδα την άφησαν χωρίς ψωμί. Οι πολιτισμένοι Ιμπεριαλιστές της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και λοιποί, βασάνισαν με την πείνα μια ολόκληρη χώρα, έναν ολόκληρο λαό, για να τον εξαναγκάσουν με την πείνα να αλλάξει πολιτική».
Σε εκείνη τη χρονική συγκυρία τα στρατεύματα της Αντάντ είχαν αποκλείσει την Αθήνα εκβιάζοντας και καταδικάζοντας τον πληθυσμό της νότιας Ελλάδας σε πείνα, προκειμένου να ολοκληρωθεί το διαδικαστικό πλαίσιο σταθεροποίησης του Ελευθέριου Βενιζέλου στην εξουσία και της προσχώρησης της Ελλάδας στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο στο πλευρό της Αντάντ, με το στανιό.
Ομοίως, αυτές οι σημερινές δήθεν «μεταρρυθμιστικές» δυνάμεις, του εκσυγχρονισμού ή νεοφιλελεύθεροι ταγοί, και κυρίως ο κύκλος της Φρανκφούρτης παρασύρουν έναν ολόκληρη λαό εδώ και χρόνια στην απόλυτη καταστροφή για να ικανοποιήσουν πρωτίστως τους εντολείς τους και δευτερευόντως τις εμμονές τους. Στην Ιταλία ο Μάριο Μόντι, της ίδιας συνομοταξίας, παρότι ολοκληρώθηκε η θητεία του στην πρωθυπουργία παραμένει στο πολιτικό "παιχνίδι" για να παρακολουθεί από κοντά τις εξελίξεις. Ενδιαφέρεται για την πολιτική; Όχι. Το ενδιαφέρον του εστιάζεται στο να προχωρήσει το λαοκτόνο πρόγραμμα και για την Ιταλία. Όπως και στην Ελλάδα, με το στανιό.
periodista.gr
Το έντονο κοινοβουλευτικό ποδοβολητό του τελευταίου διαστήματος σήκωσε, πράγματι, σκόνη. Όχι όμως αρκετή για να μη μπορεί κάποιος να δει την άθλια εικόνα της καθημερινής πολιτικής - οικονομικής μας πραγματικότητας. Αρκεί να θέλει να κρατήσει τα μάτια ανοιχτά.
Ανοίγοντας τα μάτια, λοιπόν, σε πρώτο πλάνο στέκει ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου επάνω στου οποίου το ελάχιστο πολιτικό σαρκίο τοποθετούνται όλες οι αμαρτίες για τους χειρισμούς στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται μεν η παράταση του βίου της τρικομματικής κυβέρνησης, πολλαπλασιάζεται όμως η απόγνωση και οργή της κοινωνίας, η οποία για μια ακόμη βλέπει τις δυνατότητες των εθνοπατέρων να κουκουλώνουν τα πολιτικά τους ανομήματα.
Αυτή η κοινωνική οργή πολλαπλασιάζεται ακόμη περισσότερο όσο γίνεται καθαρό πως μέσα και κατά τη διάρκεια του κοινοβουλευτικού ποδοβολητού του τελευταίου διαστήματος – και ενώ η προσοχή είχε κατευθυνθεί στην υπόθεση της υποτιθέμενης αναζήτησης ευθυνών για τη λίστα Λαγκάρντ – η τρικομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία έκοψε και έραψε νέα φορολογικά κοστούμια. Ταυτόχρονα, μαζί με το «νέο φορολογικό», το πολιτικό συνονθύλευμα που συγκολλείται γύρω από τις κυβερνητικές καρέκλες, ψήφισε την περασμένη Δευτέρα και την οριστική - αμετάκλητη παραίτηση της ασυλίας της χώρας έναντι μελλοντικών απαιτήσεων των πιστωτών της.
Έχοντας υπόψη κάποιος τα παραπάνω μπορεί ίσως να αρχίσει να βλέπει κάτω από τη σκόνη που σηκώνεται από τον χορό των πολιτικών παχύδερμων.
Η σκληρή ελληνική πραγματικότητα περιγράφεται άλλωστε σαφέστατα από τους αριθμούς: Τριάμισι εκατομμύρια εργαζόμενοι, τρία εκατομμύρια συνταξιούχοι, ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι.
Αυτοί είμαστε, λοιπόν, μαζί με ποιος ξέρει ακόμη πόσους φτωχοδιάβολους που έφτασαν στην Ελλάδα από την άκρη του κόσμου κυνηγώντας ένα «πιάτο φαΐ».
Αυτοί είμαστε και είναι, όπως φαίνεται από τους αριθμούς που μόλις αναφέραμε, κάτι περισσότερο από σίγουρο ότι έχουμε ήδη πέσει στα βράχια. Μόνο που πολλοί από εμάς ακόμη δεν θέλουν να το πιστέψουν και περιμένουν τους... επενδυτές οι οποίοι θα έρθουν να μας σώσουν.
Εν τω μεταξύ παρακολουθούμε κακοστημένες παραστάσεις της θυσίας της Ιφιγένειας, η οποία, όσο κι αν «θυσιάζεται», δεν σηκώνει κανέναν ούριο άνεμο για το πανί του τσακισμένου σαπιοκάραβου, μέσα στο οποίο βρισκόμαστε όλοι μας.
Δημήτρης Μηλάκας-ΠΟΝΤΙΚΙ
Aναφορά στις βομβιστικές επιθέσεις που έχουν λάβει χώρα τις τελευταίες εβδομάδες στην Αθήνα, με αποκορύφωμα το πιο πρόσφατο χτύπημα στο The Mall, κάνουν οι Times της Νέας Υόρκης σε σημερινό τους δημοσίευμα, αποτυπώνοντας τις εικασίες και τις υποψίες, κυρίως από την πλευρά των αντιπάλων της κυβέρνησης Σαμαρά, για τον έμμεσο στόχο των επιθέσεων. Αυτό που πάντως προκαλεί τη μεγαλύτερη εντύπωση είναι η δήλωση αξιωματούχου της κυβέρνησης, που εμφανίζεται να παραδέχεται ότι η κυβέρνηση μετά τις επεμβάσεις στις καταλήψεις είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που ενδεχομένως θα προσπαθήσουν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις.
«Θέλουμε να παρουσιάσουμε τη χώρα ως επιτυχημένη, να αποκαταστήσουμε την Ελλάδα στα μάτια της διεθνούς κοινότητας» σημειώνει από την πλευρά του κυβερνητικός αξιωματούχος προσθέτοντας «πως μπορούμε να εφαρμόσουμε νέους νόμους και να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις όταν υπάρχει ανομία. Ήρθε η ώρα να βάλουμε το σπίτι μας σε τάξη».
Ο αξιωματούχος της κυβέρνησης, που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του, εμφανίζεται να παραδέχεται ότι οι επιδρομές στην Βίλα Αμαλία και Λέλας Καραγιάννη προκάλεσαν την βίαια αντίδραση ριζοσπαστικών ομάδων και ότι τα σχέδια για επεμβάσεις (και σε άλλες καταλήψεις) μπορεί να ρίξουν κι άλλο λάδι στη φωτιά. Αλλά, σημειώνει ότι «είναι απαραίτητες για να δείξουν ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συγκρουστεί και με άλλες ομάδες, μεταξύ των οποίων μαχητικά συνδικάτα που μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια της κυβέρνησης Σαμαρά για αντιδημοφιλείς οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις που ζητούν οι δανειστές της Ελλάδας».
Το ενδεχόμενο η σειρά από τρομoκρατικές επιθέσεις στην Αθήνα να αποτελεί ένα τρόπο διάσπασης και παροχέτευσης της προσοχής της κοινής γνώμης από το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή την αποτυχία της κυβέρνησης Σαμαρά να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το σκάνδαλο της «λίστας Λαγκάρντ» σημειώνεται μεταξύ άλλων στο δημοσίευμα της εφημερίδας αντικατοπτρίζοντας το σκεπτικό ενός μέρους του πολιτικού κόσμου, αλλά και του ελληνικού λαού.
«Η κυβέρνηση, η οποία μόλις διασφάλισε πακέτο βοήθειας ύψους 60 δισ. ευρώ, διατείνεται ότι είναι αποφασισμένη να πατάξει την ανομία και να προωθήσει μία σειρά από θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια, τα οποία ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έχει δεσμευτεί να υλοποιήσει», αναφέρει το δημοσίευμα, προσθέτοντας: «το πρόβλημα, υποστηρίζουν οι αντίπαλοι του συνίσταται στο ότι στην προσπάθειά της να αποκαταστήσει την τάξη, η κυβέρνηση προκαλεί τη βία που προσπαθεί να κατασιγάσει. Λένε πως ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης είναι να αποσπάσει τη δημόσια προσοχή από το φορολογικό σκάνδαλο της λίστας Λαγκάρντ, το οποίο απειλεί τη σταθερότητα του κλονισμένου κυβερνητικού συνασπισμού».
Ο κυριότερος παράγοντας, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ο οποίος πυροδοτεί τέτοια σενάρια κυβερνητικής εμπλοκής στις βομβιστικές επιθέσεις και τα κίνητρά τους είναι η χρονική στιγμή κατά την οποία προέκυψαν οι επιθέσεις, ταυτόχρονα με το σχέδιο αποκατάστασης της τάξης και των διαδικασιών διαλεύκανσης του σκανδάλου «Λαγκάρντ».
Όπως επισημαίνουν οι Times, μέχρι στιγμής, κανείς δεν έχει τραυματιστεί σοβαρά σε καμία από τις επιθέσεις, που φαίνεται ότι στόχευαν περισσότερο σε εφέ παρά στο να προκαλέσουν τραυματισμούς. Ωστόσο, ερωτήματα εγείρονται, σύμφωνα με Έλληνες αξιωματούχους της αντιτρομοκρατικής για το κατά πόσον νέες ομάδες της ριζοσπαστικής αριστεράς αναβιώνουν στον απόηχο της επέμβασης στην κατάληψη της Βίλας Αμαλία, διαιωνίζοντας την πολυτάραχη ιστορία των βίαιων επεισοδίων που μαστίζουν την Ελλάδα μετά την κατάρρευση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974.
Ενώ τα κίνητρα για τη βία εξακολουθούν να αποτελούν θέμα συζήτησης, οι επιθέσεις σημαίνουν συναγερμό στην Ελλάδα όπου για μια δεκαετία δρούσε η τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέβρη, η οποία έχει πραγματοποιήσει θανατηφόρες επιθέσεις εναντίον πολιτικών και επιχειρηματιών. «Είναι σαφές ότι είμαστε αντιμέτωποι με τη δραστηριοποίηση μιας νέας γενιάς» τονίζει στέλεχος της αντιτρομοκρατικής στην εφημερίδα.
ΠΗΓΗ tvxs
Ποιος δεν θυμάται τις διαβεβαιώσεις της τέως υπουργού υγείας κ. Ξενογιανακοπούλου, που με αφορμή την γρίπη των πτηνών δήλωνε ότι ανοίγουν τα 150 κλειστά κρεβάτια των Μονάδων εντατικής θεραπείας. Είχαμε τότε ασκήσει σκληρή κριτική για τις πραγματικές προθέσεις της υπουργού, αλλά και για την διαδικασία στελέχωσης με επικουρικό προσωπικό.
Η αλήθεια είναι ότι τότε άνοιξαν περίπου τα μισά κρεβάτια ενώ τα υπόλοιπα παρέμειναν κλειστά. Οι μνημονιακές πολιτικές που συνεχίστηκαν με μεγαλύτερη ένταση το επόμενο χρονικό διαστημα, όχι μόνο δεν βελτίωσαν την κατάσταση αλλά όπως προκύπτει από το ρεπορτάζ της Πέννυς Μπουλούτζα στην Καθημερινή της Κυριακής (20-1-13) βρισκόμαστε σήμερα σε χειρότερο σημείο από το 2010 αφού σήμερα είναι κλειστά 160 κρεβάτια ΜΕΘ.
Βεβαίως η κατάσταση θα χειροτερέψει όταν αποχωρήσουν και οι τελευταίοι επικουρικοί εργαζόμενοι και γιατροί με την λήξη των συμβάσεών τους.
Αδιαφορία της πολιτείας θα πει κάποιος. Δυστυχώς δεν είναι έτσι.
Το μαύρο μέτωπο της συγκυβέρνησης έχει επιλέξει να διαλύσει το δημόσιο σύστημα υγείας και να σητρίξει τον μεγάλο μονωπολιακό ιδιωτικό τομέα για τον οποίο οι μονάδες εντατικής θεραπείας είναι προνομιακός χώρος για να αυξήσει την κερδοφορία του.... Ταυτόχρονα το κόστος προσφυγής στον ιδιωτικό τομέα μεταφέρεται σε αρκετές περιπτώσεις στις τσέπες των πολιτών και έτσι το κράτος ξεφορτώνεται κοινωνικές δαπάνες για να μπορεί να στηρίζει τις τράπεζες και το κεφάλαιο.
Γι αυτό και τα κρεβάτια των ΜΕΘ στα Δημόσια νοσοκομεία παραμένουν κλειστά.
Δείτε το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Πέννυς Μπουλούτζα στην Καθημερινή της Κυριακής (20-1-13)
Τον περασμένο Ιούλιο μία έφηβη με σοβαρότατα τραύματα διακομίσθηκε στο νοσοκομείο Αττικόν και μπήκε εσπευσμένα στο χειρουργείο. Ήταν n 15χρονη Μυρτώ που κακοποιήθηκε βάναυσα στην παραλία της Πάρου.
Μετά το χειρουργείο θα έπρεπε να εισαχθεί στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Όμως κενή κλίνη δεν υπήρχε. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης ένας νοσηλευόμενος στην Εντατική του Αττικόν κατέληξε- έτσι n 15χρονη τελικά εισήχθη στη ΜΕΘ. «Ακόμα και γι' αυτό το περιστατικό που είχε συγκλονίσει την κοινωνία, εάν δεν πέθαινε ασθενής, δεν θα μπορούσε να βρεθεί κλίνη στην Εντατική», τονίζει στην «K» ο καθηγητής Πνευμονολογίας - Εντατικής Θεραπείας του Πανεπιστημίου Αθηνών, διευθυντής της B' Πανεπιστημιακής Εντατικής Θεραπείας στο Αττικόν, κ. Απόστολος Αρμαγανίδης, περιγράφοντας τη χρόνια «ανικανότητα» της χώρας μας να αναπτύξει και να στηρίξει αποτελεσματικά τον τομέα Εντατικής Θεραπείας, καλύπτοντας με επάρκεια τις ανάγκες των πολιτών.
Τα στοιχεία από μόνα τους είναι αποκαλυπτικά:
• Από τις 650 - 700 κλίνες Εντατικής που διαθέτει συνολικά ο δημόσιος τομέας Υγείας τουλάχιστον 160 είναι ανενεργές λόγω κυρίως έλλειψης προσωπικού. Εάν λειτουργούσαν, θα μπορούσαν να νοσηλεύονται περισσότεροι από 4.700 ασθενείς ετησίως.
• Έως και 40 ασθενείς αριθμεί n λίστα που διαχειρίζεται καθημερινά το ΕΚΑΒ με περιστατικά που «ψάχνουν» κενή θέση σε ΜΕΘ.
• 40 - 50 κλίνες εκτιμάται ότι θα κλείσουν έως το τέλος Μαρτίου, αφού λήγουν οι συμβάσεις περίπου 170 νοσηλευτών και γιατρών που είχαν προσληφθεί το 2010 με αφορμή τη γρίπη A (Η1Ν1).
Είναι ενδεικτικό ότι στο νοσοκομείο «Σωτηρία», n ΜΕΘ λειτουργεί κυρίως με επικουρικό προσωπικό που σημαίνει ότι όταν λήξουν οι συμβάσεις κινδυνεύει n λειτουργία της. Στον «Ευαγγελισμό», από τις συνολικά 50 κλίνες ΜΕΘ και ΜΑΦ (Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας) οι πέντε δεν λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού, ενώ με τη λήξη των συμβάσεων τον επόμενο μήνα κινδυνεύουν να κλείσουν τουλάχιστον άλλες πέντε κλίνες. Στο νοσοκομείο «Αττικόν» μέσα σε οκτώ μήνες «έκλεισαν» οκτώ κλίνες Εντατικής λόγω αποχωρήσεων προσωπικού, ενώ ως τις 15 Φεβρουαρίου -εάν δεν γίνουν νέες προσλήψεις- αναμένεται να κλείσουν άλλες 5. Συνολικά το νοσοκομείο διαθέτει 27 κλίνες από τις οποίες σήμερα λειτουργούν οι 17.
«Η γενική εφημερία ξεκινά με 100% πληρότητα στη Μονάδα Εντατικής. Και μάλιστα σε ένα νοσοκομείο που κατά την εφημερία του κάνει 200 εισαγωγές ασθενών», τονίζει ο κ. Αρμαγανίδης και προσθέτει: «Κάθε μέρα στο "Αττικόν" υπάρχουν τουλάχιστον δέκα περιστατικά που χρήζουν Εντατικής, αλλά λόγω πληρότητας της ΜΕΘ νοσηλεύονται διασωληνωμένοι στους κοινούς θαλάμους.
Ομάδα γιατρών της Εντατικής κάθε μέρα επισκέπτεται τους ορόφους και δίνει οδηγίες για την περίθαλψη αυτών των ασθενών. Αυτό όμως είναι "ιατρική καταστροφών" και όχι ιατρική σε μία ομαλή ημέρα και σε μία Δυτική χώρα».
Ο κίνδυνος να κλείσουν επιπλέον κλίνες Εντατικής έρχεται σε μία περίοδο που αναμένεται έξαρση της εποχικής γρίπης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά την περυσινή περίοδο γρίπης 121 άτομα χρειάστηκαν νοσηλεία σε ΜΕΘ λόγω επιπλοκών της νόσου, ενώ στην κορύφωση της «επιδημίας» υπήρξε εβδομάδα που 21 ασθενείς νοσηλεύονταν σε ΜΕΘ λόγω της γρίπης.
Το υπουργείο Υγείας αναγνωρίζει πλέον το πρόβλημα και επιχειρεί να ενισχύσει με επικουρικό προσωπικό τις ΜΕΘ. Ωστόσο, οι διαδικασίες δεν έχουν προς το παρόν αποτελέσματα.
«Αυτό που χρειάζεται είναι ένα πλάνο για το πότε και πόσες κλίνες από τις κλειστές θα ανοίξουν. Λύση θα μπορούσε να είναι και n μεταφορά προσωπικού από άλλες μονάδες στο πλαίσιο των συνενώσεων τμημάτων νοσοκομείων. Όμως όποια λύση κι αν επιλεγεί θα πρέπει να υλοποιηθεί τώρα», δηλώνει με έμφαση στην «K» ο κ. Αρμαγανίδης.
ygeionomikoi
ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ;;;;;
Οι εκατό πλουσιότεροι άνθρωποι του πλανήτη κέρδισαν το 2012 περίπου 240 δις δολάρια, χρήματα τετραπλάσια από αυτά που χρειάζονται για να καταπολεμηθεί η ακραία φτώχεια σε όλο τον κόσμο, όπως ανακοίνωσε η οργάνωση Oxfam στην τελευταία έκθεσή της, σημειώνοντας πως οι «υπερπλούσιοι» φαίνεται πως ενισχύουν τα κέρδη του από την παγκόσμια οικονομική κρίση.
«Το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού έχει αυξήσει το εισόδημά του κατά 60% τα τελευταία 20 χρόνια με την οικονομική κρίση να επιταχύνει την ενίσχυσή τους παρά να την επιβραδύνει», αναφέρει και προσθέτει πως σε αυτούς υπάρχει και ένα ποσοστό που ήδη τα κέρδη να αυξάνονται κατά πολύ περισσότερο.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται στο RT που επικαλείται την έκθεση της Oxfam, η αγορά αγαθών πολυτελείας έχει διψήφιο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξη από τότε που ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση. Οι 100 πλουσιότεροι, μόνο το 2012 κέρδισαν 240 δις δολάρια, όταν οι άνθρωποι σε ακραία φτώχεια ζουν με 1,25 δολάριο την ημέρα.
Η Oxfam στην έκθεσή της «The Cost of Inequality: How Wealth and Income Extremes Hurt us All» επισημαίνει πως η υπερσυγκέντρωση πλούτου στην πραγματικότητα λειτουργεί ως τροχοπέδη στις προσπάθειες για μείωση της φτώχειας και καλεί τους παγκόσμιους ηγέτες «να δώσουν τέλος σε αυτό το φαινόμενο της υπερσυγκέντρωσης αντιστρέφοντας το ρυθμό αύξησης της ανισότητας που παρατηρείται στις περισσότερες χώρες τα τελευταία 20 χρόνια».
Παράλληλα υπογραμμίζει πως η υπερσυγκέντρωση πλούτου προκαλεί ανηθικότητα, οικονομική αναποτελεσματικότητα, πολιτική διάβρωση, διχασμό στην κοινωνία και καταστροφή του περιβάλλοντος. Η Oxfam προτείνει αντίθετα για τη μείωση της ανισότητας:
Το τέλος των φορολογικών παραδείσων, που θα μπορούσε να επιφέρει περίπου 189 δις από φορολογικά έσοδα
Την ανατροπή των παρωχημένων φορολογικών συστημάτων
Την καθιέρωση παγκόσμιου ελάχιστου φορολογικού συντελεστή για τις εταιρείες
Την αύξηση των μισθών
Την αύξηση των δημόσιων επενδύσεων για την παροχή δωρεάν υπηρεσιών
Το φαινόμενο της ανισότητας είναι παγκόσμιο και δεν περιορίζεται σε ορισμένες χώρες. Όπως αναφέρεται στην έκθεση «στη Βρετανία η ανισότητα αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς με την κοινωνία να οδηγείται στα επίπεδα της εποχής του Κάρολου Ντίκενς. Στην Κίνα περίπου το 10% του πληθυσμού συγκεντρώνει το 60% του πλούτου, δημιουργώντας συνθήκες αντίστοιχες με αυτές της Νοτίου Αφρικής, η οποία αποτελεί μια από τις χώρες με τη μεγαλύτερη ανισότητα, μεγαλύτερη ακόμα και από την εποχή του άπαρτχάιντ».
Στις ΗΠΑ τα κέρδη του πλουσιότερου 1% έχουν αυξηθεί από το 1980 κατά 10% έως 20%, την ώρα που το 0,01 των πιο πλούσιων είδαν τα έσοδά τους να τετραπλασιάζονται φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα που έχει καταγράψει ποτέ η Oxfam.
«Δεν μπορεί πλέον να προσποιείται κανείς πως η δημιουργία πλούτου για λίγους αναπόφευκτα θα ωφελήσει και τους πολλούς. Όμως το αντίθετο ισχύει πολύ συχνά», τονίζει ο εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam Jeremy Hobbs.
Όπως εξήγησε η συγκέντρωση πλούτου στα χέρια των λίγων ελαχιστοποιεί την οικονομική δραστηριότητα και δημιουργεί προβλήματα στους υπόλοιπους να συμμετάσχουν στην αγορά. «Από τους φορολογικούς παραδείσους, μέχρι την ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, οι πλούσιοι επωφελούνται από ένα σύστημα που είναι φτιαγμένο για αυτούς και για αυτό το σκοπό», ανέφερε.
Στην έκθεση επισημαίνεται πως και η πολιτική ελέγχεται πλέον από τους «υπερπλούσιους» με αποτέλεσμα «να προωθεί τα συμφέροντα των λίγων και όχι της πλειοψηφία, ακόμα και σε κοινωνίες δημοκρατικές». «Είναι ώρα οι ηγέτες να αλλάξουν το σύστημα, ώστε αυτό να λειτουργεί προς όφελος του συνόλου της ανθρωπότητας και όχι μιας παγκόσμιας ελίτ».
Την Τετάρτη ξεκινάει η ετήσια τετραήμερη συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρου με τα μεγαλύτερα οικονομικά κεφάλαια παγκοσμίως να συγκεντρώνονται στο Νταβός για να συζητήσουν τις εξελίξεις στην παγκόσμια οικονομία.
tvxs.gr
Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ.
Απόσπασμα από συνέντευξη του Ανδρέα Λοβέρδου στο ΒΗΜΑ, με ημερομηνία 16.05.2010
ΕΡΩΤΗΣΗ - Οι προεκλογικές εξαγγελίες του ΠαΣοΚ μοιάζουν σήμερα με μακρινή ανάμνηση.
Συμφωνείτε με όσους λένε ότι με την προσφυγή στο ΔΝΤ έχει μεταλλαγεί και η ταυτότητα του;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ - Η εμπλοκή της Ελλάδας στην επιτήρηση ήταν μια διαδικασία που οι συνθήκες της Ε.Ε. προβλέπουν. Γι αυτό και από την πρώτη στιγμή την θεώρησα αναπόφευκτη διαδικασία και ξεκίνησα με θετικό τρόπο τη διαπραγμάτευση, χωρίς περιστροφές και τριτοκοσμικές δήθεν αντιρρήσεις. Προσπαθώ να σας πω , ότι είχα συνείδηση της δραματικής κατάστασης. Η εμπλοκή στην πορεία του ΔΝΤ δεν μεταβάλλει την πολιτική μας φυσιογνωμία, ως ΠΑΣΟΚ....
Άλλωστε η εμπλοκή του ΔΝΤ είναι πολύ μεγαλύτερη στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης των άλλων κρατών της Ε.Ε. που πλήττονται....
Να σημειωθεί, για να μην ξεχνιέται, ότι στο μηχανισμό για τη στήριξη της Ελλάδας το ΔΝΤ συμμετέχει κατά 25% ενώ στον αντίστοιχο πανευρωπαϊκό συμμετέχει κατά 33%. Ο αγώνας για τη διάσωση της πατρίδας δεν προσαρμόζεται σε κομματικές ταμπέλες.
Χωρίς σχόλιο..
Φωτο greki.gr
dramatown
Προχθές στη Βουλή ο Βενιζέλος, μέσα στον πανικό και το παραλήρημά του, κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να δεσμευτεί με την υπογραφή του για την εφαρμογή του Μνημονίου ως προϋπόθεση για να εκταμιευτεί η επόμενη δόση. Προφανώς κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια. Η απάντηση Τσίπρα υπήρξε αποστομωτική.
Στην έκθεση του ΔΝΤ, που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, υιοθετείται και πάλι η κινδυνολογία, σύμφωνα με την οποία η αυξημένη επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει σε στάση πληρωμών ή και σε έξοδο της χώρας από το ευρώ. Δεν είναι η πρώτη φορά που η τρόικα ασκεί ωμή επέμβαση στην εσωτερική πολιτική ζωή της χώρας. Δεν έχει βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα για τα αίτια της χρεωκοπίας του Μνημονίου, παρ' ότι ειδικά το ΔΝΤ έχει καταλήξει ότι το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο και προτείνει, σε αντίθεση με τη Γερμανία, "νέο κούρεμα". Εντάσσει όμως αυτή την πρόταση σε νέο σκληρό πακέτο μέτρων, που καθιστούν αιώνια τη λιτότητα και αναπότρεπτη την κοινωνική καταστροφή.
Κι όμως, το ιερατείο του ΔΝΤ έπρεπε να διδαχθεί από τις αποτυχίες της πολιτικής του σε ολόκληρο τον πλανήτη. Έπρεπε να διερωτηθεί τι συμβαίνει με την Ιαπωνία, που αντεπεξέρχεται στην κρίση με εργαλεία που ανατρέπουν τη νεοφιλελεύθερη ορθοδοξία του ΔΝΤ. Με αύξηση του πληθωρισμού και νομισματική επέκταση, με πρωταγωνιστή τον δημόσιο τομέα και ταυτόχρονα με φθηνή εξυπηρέτηση του δυσθεώρητου δημόσιου χρέους.
Η κρίση δεν προσφέρεται για μεσσιανισμούς και προφητείες. Το ελληνικό πρόβλημα είναι μέρος της παγκόσμιας κρίσης. Αντί, λοιπόν, οι ισχυροί να συμπεριφέρονται με αλαζονεία και να επιβάλλουν όρους που εκτραχύνουν την κρίση, οφείλουν να αντιμετωπίσουν χωρίς παρωπίδες και με λιγότερη ταξική εκδικητικότητα και μεροληψία την κατάσταση και τα θύματά τους.
Όταν ο Βενιζέλος ζητεί να υπογράψει ο ΣΥΡΙΖΑ πιστοποιητικό πολιτικής νομιμοφροσύνης προς την τρόικα, εκτός των άλλων, αποδεικνύεται ο ίδιος όχι μόνο με μειωμένη αξιοπρέπεια, αλλά και εκτός εποχής. Η εποχή των yesmen και των πολιτικών της αγοράς παρέρχεται...
Η ελληνική κοινωνία, καθώς και άλλες κοινωνίες, π.χ. στη Νότια Ευρώπη, μέσα από την καταστροφική εμπειρία των Μνημονίων συνειδητοποιούν την αναγκαιότητα μετώπου κατά της λιτότητας και αναζητούν συμμαχίες. Σ' αυτή την προοπτική εγγράφεται και η "αύξηση της επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ", που είναι φυσικό να μην αρέσει στην τρόικα. Η Λαγκάρντ και οι άλλοι θα συνηθίσουν στην ιδέα ότι ανατρέπονται οι παλαιοί κοινωνικοί και πολιτικοί συσχετισμοί που εξασφάλιζαν την υποδούλωση των χωρών. Και η κάθε πλευρά καλείται να τιμήσει την υπογραφή της...
ΑΥΓΗ
Συχνά εκπλήσσομαι από την επιθετική μνημονιακή συμπεριφορά κάποιων από τους παλιούς συναγωνιστές μου στο πολυτεχνείο τον καιρό της χούντας. Όλοι μας ήμασταν τότε τοποθετημένοι ως ανένταχτοι στην αριστερά. Δηλαδή ήμασταν κοινωνικά ευαίσθητοι. Σήμερα κανείς τους δεν είναι ιδιωτικός ή δημόσιος υπάλληλος. Είναι ελεύθεροι επαγγελματίες ή έχουν άλλες διακεκριμένες θέσεις.
Είναι επιτυχημένοι με τη συμβατική έννοια του όρου. Η επιλογή επαγγέλματος βέβαια υπέκρυπτε εξ αρχής και το αξιακό σύστημα του καθενός. Το σύστημα λειτούργησε θετικά γι αυτούς. Ξεπέρασαν την κοινωνική τάξη προέλευσης τους. Η όποια επιτυχία όμως προϋποθέτει να δεχθείς τους όρους και την ηθική του συστήματος . Του διεφθαρμένου συστήματος , όπως οι ίδιοι το καταγγέλλουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Τιμητές τώρα επαγγέλλονται την εξυγίανση του. Πώς θα γίνει αυτό; Μόνο οι ίδιοι μπορούν να απαντήσουν.
Γι αυτούς οι άνεργοι είναι ένας αριθμός όπως είναι το έλλειμμα ή το χρέος. Οι άστεγοι δεν είναι καν αριθμός.
Στηρίζουν τη δημοκρατία ενάντια στις ¨επιβουλές¨ της αριστεράς και χρησιμοποιούν επιχειρήματα του τύπου: Υποστηρίζεις τις επεμβάσεις της αστυνομίας; Αν ναι, είσαι δημοκράτης. Ποιά δημοκρατία όμως; Αυτή που τα κόμματα εξουσίας άλλα υπόσχονται προεκλογικά και άλλα πράττουν μετά; Αυτή τη δημοκρατία που η επέμβαση της διεθνούς πολιτικής και οικονομικής ελίτ καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα; Αυτή τη δημοκρατία που οι αμοραλιστές κυβερνώντες λογοδοτούν στις αγορές μέσω ΕΕ και ΔΝΤ και όχι στην κοινωνία; Ψιλά γράμματα. Δεν τους απασχολούν τέτοιες λεπτομέρειες. Εξάλλου ούτε οι πατέρες του νεοφιλελευθερισμού είχαν δημοκρατικές ευαισθησίες. Συνεργάστηκαν εξίσου καλά τόσο με τον Πινοσέτ όσο και με την Κίνα.
Θέλουν να σταματήσει να γιορτάζεται το πολυτεχνείο, το πνεύμα του οποίου εξακολουθεί να πυροδοτεί αντιδράσεις απέναντι στις αυθαιρεσίες της εξουσίας. Βέβαια! Πλήθος οι αυθαιρεσίες του μνημονίου: παρακάμπτονται δικαστικές αποφάσεις, νομοθετούν αντισυνταγματικά, καλύπτουν σκάνδαλα (λίστα Λαγκάρντ, Προσφυγή στο ΔΝΤ, βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ κα), δεν φορολογούνται τα υψηλά εισοδήματα , δεν πιάνουν την φοροδιαφυγή-Γιατί άραγε; Διαλύουν την κοινωνία και την οικονομία.
Κλείνουν τα μάτια ακόμη και στο διορισμό χουντικού σε κυβερνητική θέση. Εξισώνουν την συμπεριφορά (απαράδεκτη) φοιτητών με τη χούντα στη προσπάθεια τους να καταλάβουν θέση διοίκησης. Στηρίζουν δύο κόμματα απολύτως διεφθαρμένα και παρηκμασμένα . Έχουν όμως το άλλοθι της ΔΗΜΑΡ (κάποιοι άλλοι πήγαν στο Μάνο). Αριστερά στον τίτλο και νεοφιλελεύθερη στο περιεχόμενο. Ιδανικό κομματικό κατασκεύασμα από κουρασμένους πρώην αριστερούς, που κάπως αργά ανακάλυψαν τη γοητεία της εξουσίας.
Γιατί όμως στηρίζουν την επέκταση της δυστυχίας στην κοινωνία; Γιατί στηρίζουν μια πολιτική απάτη; - και οι τρεις της κυβέρνησης άλλα υποσχέθηκαν και άλλα κάνουν. Μήπως επειδή ωφελήθηκαν από το σύστημα; Του χρωστούν ευγνωμοσύνη; Είναι συστατικά στοιχεία του συστήματος; Δεν ξέρω. Δεν κινδυνεύουν πάντως να μείνουν άστεγοι ή άνεργοι. Πορεύονται στα σίγουρα. Δυστυχώς δεν έμεινε τίποτα από τον ιδεαλισμό των νιάτων.
Είναι χρόνια που αμφισβήτησα τη ρήση ¨το είναι καθορίζει τη συνείδηση¨. Και τώρα κάθε τόσο μούρχεται κατάμουτρα.
ΥΓ Η σκληρότητα του μνημονίου είναι τέτοια που διαλύει φιλικές σχέσεις 40 και πλέον χρόνων.
Η Κομισιόν διαψεύδει τον πρωθυπουργό: Δεν υπήρχε καμμία ρήτρα στη συμφωνία με την τρόικα, ότι τα μέτρα του Δεκεμβρίου ήταν τα τελευταία
Ενώ το ΔΝΤ προωθεί «νέες παρεμβάσεις στους μισθούς», «μονιμοποίηση της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης», κλπ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαψεύδει και επισήμως πλέον, τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, που μέσα στη Βουλή, την ημέρα που ψηφιζόταν το μνημόνιο, δήλωνε ότι υπήρχε ρήτρα στη συμφωνία ότι, τα μέτρα του Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 2012 θα ήταν τα τελευταία.
Αυτό προκύπτει από απάντηση του Όλι Ρεν προς τον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Νίκο Χουντή, ο οποίος σε γραπτή ερώτησή του, παρέθετε απόσπασμα από την ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος στις 7/11/2012, μέσα στη Βουλή, τόνιζε ότι, «προβλέπεται ότι αυτά τα µέτρα είναι τα τελευταία επώδυνα µέτρα, δηλαδή τα τελευταία που αφορούν περικοπές µισθών, συντάξεων και κοινωνικών επιδοµάτων. Τα τελευταία. Κι όποια πρόσθετη διόρθωση χρειαστεί στο µέλλον, θα προκύψει από πάταξη της φοροδιαφυγής και από µείωση της δηµόσιας σπατάλης. Είναι επίσης η πρώτη φορά που µπαίνει τέτοια ρήτρα στη δανειακή συµφωνία».
Ο Έλληνας ευρωβουλευτής, καλούσε την Κομισιόν να αποφανθεί αν πράγματι «Υπάρχει ρήτρα στη συμφωνία ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, πέρα από αυτά που ψηφίστηκαν με το τρίτο μνημόνιο στις 7/11/2012, και ότι οποιαδήποτε μελλοντική προσαρμογή θα γίνει μόνο από την πάταξη της φοροδιαφυγής».
Στην απάντησή του, ο Όλι Ρεν «αδειάζει» τον Έλληνα πρωθυπουργό, τονίζοντας ότι,...
«σε περίπτωση μεταβολής των περιστάσεων, οι ελληνικές αρχές είναι έτοιμες να λάβουν μέτρα που ενδεχομένως ενδείκνυνται για τον σκοπό αυτό (σσ: επίτευξη των στόχων του προγράμματος)» και παράλληλα παραπέμπει στη δεσμευτική επιστολή της 7/12/2012 (Letter of Intent), που υπογράφουν εκτός από τον πρωθυπουργό, ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας και ο Πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιώργος Προβόπουλος. Στην επιστολή αυτή, προς τους επικεφαλής των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποδεικνύεται ότι δεν υπάρχει κανενός είδους ρήτρα που να ορίζει ότι, τυχόν προσαρμογές στο μέλλον θα γίνουν μόνο με την πάταξη της φοροδιαφυγής, όπως έλεγε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του. Αντίθετα, με την επιστολή αυτή, η ελληνική κυβέρνηση δεσμεύεται ότι σε περίπτωση αποκλίσεων θα ληφθεί κάθε μέτρο που μπορεί να είναι κατάλληλο για το σκοπό αυτό, μετά από διαβούλευση με την Τρόικα.
Πιο συγκεκριμένα, στο Letter of Intent, οι σχετικές παράγραφοι αναφέρουν τα εξής:
«Πιστεύουμε ότι οι πολιτικές που παρατίθενται στα συνημμένα μνημόνια είναι επαρκείς για την επίτευξη των στόχων στο πλαίσιο του προγράμματος και είμαστε έτοιμοι να λάβουμε κάθε μέτρο που μπορεί να είναι κατάλληλο για το σκοπό αυτό, ανάλογα με τις περιστάσεις. Θα διαβουλευθούμε με την ΕΕ, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ, πριν υιοθετήσουμε οποιαδήποτε τέτοια δράση και πριν από τις αναθεωρήσεις των πολιτικών που περιέχονται στα μνημόνια αυτά […] Οι τριμηνιαίες εκθέσεις θα αξιολογούν την πρόοδο στην εφαρμογή του Προγράμματος και θα αναδεικνύουν (reach understandings) κάθε πρόσθετο μέτρο που μπορεί να απαιτείται για την επίτευξη των στόχων του».
Η πλήρης ερώτηση του Νίκου Χουντή καθώς και η απάντηση του Όλι Ρεν, μαζί με την παραπομπή στο Letter of Intent, έχουν ως εξής:
Ερώτηση Νίκου Χουντή: «Στην Ελληνική Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το νέο μνημόνιο, σε μία θυελλώδη συνεδρίαση, όπου υιοθετήθηκαν εξαιρετικά επώδυνα μέτρα σε βάρος του ελληνικού λαού, ειπώθηκε από κυβερνητικά χείλη ότι: «Αυτά είναι τα τελευταία μέτρα… Τα τελευταία. Όποια βελτίωση χρειαστεί στο μέλλον θα γίνει από την πάταξη της φοροδιαφυγής. Είναι η πρώτη φορά που μπαίνει τέτοια ρήτρα στη συμφωνία».
Ερωτάται η Επιτροπή: Υπάρχει ρήτρα στη συμφωνία ότι δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα, πέρα από αυτά που ψηφίστηκαν με το τρίτο μνημόνιο στις 7.11.2012, και ότι οποιαδήποτε μελλοντική προσαρμογή θα γίνει μόνο από την πάταξη της φοροδιαφυγής;»
Απάντηση Όλι Ρεν: «Το μνημόνιο συμφωνίας (ΜΣ) υπογράφηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2012. Οι πολιτικές που ορίζονται στο ΜΣ, με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμοστούν πλήρως, θεωρούνται επαρκείς για την επίτευξη των στόχων του προγράμματος και οι ελληνικές αρχές είναι έτοιμες να λάβουν μέτρα που ενδεχομένως ενδείκνυνται για τον σκοπό αυτό σε περίπτωση μεταβολής των περιστάσεων »
left.gr
Έξτρα φόρους στους περισσότερους μισθωτούς και συνταξιούχους με μεσαία εισοδήματα και τις οικογένειες με παιδιά φέρνει ο νέος φορολογικός νόμος.
Με τις νέες διατάξεις που ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2013 περίπου 3.000.000 μισθωτοί και συνταξιούχοι θα κληθούν να πληρώσουν για τα εισοδήματα του έτους 2013 φόρους υψηλότερους έως και 689%, λόγω της κατάργησης των πρόσθετων αφορολογήτων ορίων για τα προστατευόμενα παιδιά και την εφαρμογή της νέας φορολογικής κλίμακας.
Για τους μισθωτούς και συνταξιούχους ισχύει πλέον μια νέα φορολογική κλίμακα με τρία μόνο κλιμάκια. Για τα πρώτα 25.000 ευρώ του ετησίου εισοδήματος από μισθούς ή συντάξεις θα ισχύει συντελεστής φόρου 22%, για τα επόμενα 17.000 ευρώ, δηλαδή για το τμήμα ετησίου εισοδήματος από τις 25.001 έως τις 42.000 ευρώ, θα ισχύσει συντελεστής φόρου 32% και για το υπερβάλλον των 42.000 ευρώ τμήμα του εισοδήματος θα ισχύει συντελεστής 42%. Παράλληλα καθιερώνεται έκπτωση φόρου 2.100 ευρώ για εισοδήματα έως 21.000 ευρώ Για εισοδήματα πάνω από τις 21.000 ευρώ, η έκπτωση φόρου θα μειώνεται κατά 100 ευρώ για κάθε 1.000 ευρώ εισοδήματος μέχρι να μηδενιστεί στο επίπεδο εισοδήματος των 42.000 ευρώ.
Από την εφαρμογή του νέου αυτού συστήματος φορολόγησης θα προκύψουν:
α) Για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους χωρίς παιδιά:
- μειώσεις φόρων κατά 10 έως και 400 ευρώ το χρόνο, εφόσον τα ετήσια εισοδήματα είναι πάνω από 5.000 και μέχρι 23.000 ευρώ,
- αυξήσεις φόρων κατά 60 έως και 1.280 ευρώ το χρόνο, εφόσον τα ετήσια εισοδήματα είναι πάνω από 23.000 και μέχρι 40.000 ευρώ
β) Για τους μισθωτούς με 1 παιδί:
- μειώσεις φορολογικών επιβαρύνσεων κατά 80 έως και 200 ευρώ το χρόνο, εφόσον τα ετήσια εισοδήματα είναι πάνω από 5.000 και μέχρι 11.000 ευρώ,
- αυξήσεις φόρων κατά 40 έως και 1.480 ευρώ το χρόνο, εφόσον τα ετήσια εισοδήματα είναι πάνω από 11.000 ευρώ και μέχρι 40.000 ευρώ
γ) Για τους μισθωτούς με 2 παιδιά, θα προκύψουν αυξήσεις φόρων:
- κατά 120 έως και 400 ευρώ το χρόνο, εφόσον τα ετήσια εισοδήματα είναι πάνω από 10.000 και μέχρι 23.000 ευρώ
- κατά 460 έως και 1.680 ευρώ το χρόνο, εφόσον τα ετήσια εισοδήματα είναι πάνω από 23.000 ευρώ και μέχρι 40.000 ευρώ
Στο «κυνήγι» των αποδείξεων μισθωτοί – συνταξιούχοι
Αυστηρότερο και με πολλές παγίδες που μπορούν να οδηγήσουν στην πληρωμή έξτρα φόρου 22% για τους μισθωτούς και συνταξιούχους είναι φέτος το μέτρο των αποδείξεων.
Το μέτρο ισχύει μόνο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους οι οποίοι θα συνεχίσουν να επιδίδονται στο «κυνήγι» των αποδείξεων ενώ οι υπόλοιποι φορολογούμενοι δηλαδή ελεύθεροι επαγγελματίες, εισοδηματίες, αγρότες, εμποροβιοτέχνες δεν έχουν πλέον καμία υποχρέωση να ζητούν και να μαζεύουν αποδείξεις.
«Άχρηστες» θα είναι φέτος οι αποδείξεις που αφορούν σε δαπάνες για το πετρέλαιο θέρμανσης, το φυσικό αέριο και τις υπηρεσίες κοινοχρήστων τις οποίες δεχόταν μέχρι και το 2012 η εφορία και αποτελούν μεγάλο μέρος των οικογενειακών δαπανών. Επίσης δεν θα «μετράνε» οι αποδείξεις του ενοικίου που πληρώνει ο φορολογούμενος για την κύρια κατοικία του και τα παιδιά που σπουδάζουν σε άλλη πόλη, κάθε είδους ασφάλιστρα και η αγορά φωτοβολταϊκών συστημάτων. Μετά την κατάργηση των περισσότερων φοροαπαλλαγών οι μόνες αποδείξεις που θα αναγνωρίζει η εφορία θα είναι αυτές που αφορούν τα δίδακτρα σε φροντιστήρια και ξένες γλώσσες.
Ειδικότερα με τη νέα ρύθμιση για τη συλλογή αποδείξεων που αφορά τα εισοδήματα του 2013, αλλάζουν τα εξής:
1. Η υποχρέωση συλλογής αποδείξεων αξίας μέχρι του 25% του συνολικού εισοδήματος θα ισχύει μόνο για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και μόνο για τα εισοδήματά τους από μισθωτές υπηρεσίες. Αυτό σημαίνει ότι αν έχουν εισοδήματα και από άλλες πηγές για παράδειγμα εισοδήματα από ενοίκια, θα πρέπει να συγκεντρώσουν αποδείξεις μόνο για το τμήμα του εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτές υπηρεσίες.
2. Επιβάλλεται φορολογική «ποινή» 22% σε όσους δεν μαζεύουν το απαιτούμενο ποσό αποδείξεων. Για παράδειγμα, μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 30.000 ευρώ θα πρέπει να συγκεντρώσει αποδείξεις συνολικού ύψους 7.500 ευρώ. Στην περίπτωση που συλλέξει λιγότερες αποδείξεις για παράδειγμα 5.000 ευρώ τότε στη διαφορά που προκύπτει μεταξύ των αποδείξεων που απαιτούνται και αυτών που συγκεντρώθηκαν δηλαδή στο ποσό των 2.500 ευρώ, θα επιβληθεί «ποινή» 22%. Θα πληρώσει έξτρα φόρου 550 ευρώ (2.500 Χ 22%).
3. Η υποχρέωση συγκέντρωσης αποδείξεων αξίας μέχρι 25% του συνολικού εισοδήματος θα ισχύει πλέον για ετήσια ποσά εισοδήματος μέχρι 42.000 ευρώ. Για όσους έχουν εισοδήματα άνω των 42.000 ευρώ, προβλέπεται πλέον υποχρέωση συλλογής αποδείξεων συνολικής αξίας 10.500 ευρώ.
4. Στις αποδείξεις που πρέπει να μαζεύουν από φέτος οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι για να καλύψουν το 25% των συνολικών ετήσιων αποδοχών τους μέχρι του ποσού των 42.000 ευρώ προστέθηκαν κι αυτές που αφορούν σε δαπάνες για δίδακτρα φροντιστηρίων και ιδιαιτέρων μαθημάτων. Προστέθηκαν επίσης και οι αποδείξεις για δαπάνες αγοράς αγαθών ή λήψης υπηρεσιών που πραγματοποιούνται σε άλλες χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
5. Δεν «μετράνε» αποδείξεις που αφορούν σε δαπάνες για:
- προμήθεια πετρελαίου θέρμανσης, υγραερίου και φυσικού αερίου
- ενοίκια κύριας κατοικίας και ενοίκια παιδιών που σπουδάζουν σε άλλη πόλη
- ασφάλιστρα κάθε είδους (ζωής, πυρός, μεταφορών κ.λπ.)
- αγορά φωτοβολταϊκών συστημάτων
- ύδρευση
- αποχέτευση
- ηλεκτρικό ρεύμα
- δημοτικά τέλη
- ιατρικές, οδοντιατρικές και παραϊατρικές υπηρεσίες
- νοσοκομειακή περίθαλψη
- αγορά αυτοκινήτων
- αγορά ακινήτων
- αγορά λοιπών αντικειμένων αξίας άνω των 10.000 ευρώ, που λαμβάνονται υπόψη για τον τεκμαρτό προσδιορισμό του εισοδήματος
- εισιτήρια λεωφορείων, τρένων, πλοίων και αεροπλάνων
- ταχυδρομικές υπηρεσίες
- τηλεφωνικές υπηρεσίες
- υπηρεσίες συνδρομητικής τηλεόρασης
- τυχερά παιχνίδια
- τέλη κυκλοφορίας.
Για όλες τις υπόλοιπες δαπάνες αγοράς αγαθών και λήψης υπηρεσιών οι σχετικές αποδείξεις λαμβάνονται υπόψη για την κάλυψη του 25% του ετήσιου εισοδήματος από μισθωτές υπηρεσίες.
Περισσότεροι φόροι με την κατάργηση των φοροαπαλλαγών
Η σαρωτική κατάργηση των φοροαπαλλαγών αυξάνει κατακόρυφα τις φορολογικές επιβαρύνσεις για εκατοντάδες χιλιάδες μισθωτούς και συνταξιούχους δημιουργώντας παράλληλα τα περιθώρια για διεύρυνση της φοροδιαφυγής ιδίως από εκμισθωτές ακινήτων και ιδιοκτήτες φροντιστηρίων ξένων γλωσσών.
Παράλληλα η κατάργηση των φοροαπαλλαγών «ψαλιδίζει» σημαντικά τα οφέλη από τη χορήγηση του οικογενειακού επιδόματος και του πολυτεκνικού επιδόματος των 500 ευρώ που θα χορηγείται στις οικογένειες με τρία ή περισσότερα παιδιά.
Ειδικότερα με τις νέες διατάξεις , καταργούνται οι διατάξεις που προβλέπουν έκπτωση φόρου 10% των δαπανών του φορολογούμενου για τόκους στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, ενοίκια κύριας κατοικίας, ενοίκια παιδιών που σπουδάζουν, δίδακτρα φροντιστηρίων, ασφάλιστρα ζωής και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Θα εξακολουθούν να εκπίπτουν κατά ποσοστό 10% από το φόρο εισοδήματος μόνο οι δαπάνες για νοσήλια, ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις κι αυτές μόνο κατά το μέρος που δεν καλύπτονται από ασφαλιστικά ταμεία ή και ασφαλιστικές εταιρείες και κατά το μέρος που υπερβαίνουν το 5% του φορολογούμενου εισοδήματος.
Επίσης θα εξακολουθούν να εκπίπτουν κατά 10% από το φόρο οι δαπάνες για δωρεές, χορηγίες και διατροφή προς την πρώην ή τον πρώην σύζυγο.
Η κατάργηση των φοροαπαλλαγών ανεβάζει σημαντικά τις φορολογικές επιβαρύνσεις για τους φορολογούμενους που πληρώνουν ενοίκιο για κύρια κατοικία ή για κατοικία των παιδιών τους που σπουδάζουν σε άλλη πόλη, καταβάλουν τόκους για την εξόφληση στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, πληρώνουν δίδακτρα σε φροντιστήρια ή ασφάλιστρα ζωής. Οι επιβαρύνσεις που προκύπτουν με την κατάργηση των φοροαπαλλαγών είναι ακόμη μεγαλύτερες για τις οικογένειες με παιδιά. Από τα παραδείγματα προκύπτει αύξηση των φόρων που υπερβαίνει ακόμη και το 100% για τους φορολογούμενους με τρία παιδιά και μεσαία εισοδήματα.
Ιατρικές δαπάνες
«Δώρο-άδωρο» αποδεικνύεται στην πράξη η διατήρηση της έκπτωσης φόρου 10% στις ιατρικές δαπάνες που θα πραγματοποιούν από το 2013 οι μισθωτοί και συνταξιούχοι.
Με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, για πρώτη φορά μπαίνει όρος ότι δεν αναγνωρίζονται οι ιατρικές δαπάνες μέχρι ένα ύψος εισοδήματος. Το όριο αυτό είναι το 5% του φορολογουμένου εισοδήματος. Και μόνο αυτό αρκεί για να «ψαλιδίσει» την πιο «ευαίσθητη» έκπτωση φόρου. Παράλληλα θα χορηγείται μόνο στο μέρος των δαπανών που δεν θα καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία και τις ασφαλιστικές εταιρίες ενώ το ποσό της μείωσης φόρου δεν μπορεί να υπερβεί συνολικά τις 3.000 ευρώ
Ο νέος περιορισμός που τίθεται λειτουργεί ως εξής:
- Μισθωτός με ετήσιο εισόδημα 25.000 ευρώ, προσκομίζει αποδείξεις από γιατρούς αξίας 2.000 ευρώ. Από τα 2.000 ευρώ, θα αναγνωριστούν μόνο τα 750 ευρώ καθώς τα 1.250 ευρώ (δηλαδή το 5% του εισοδήματος) δεν αναγνωρίζονται. Από τα 750 ευρώ, που θα αναγνωριστούν ο μισθωτός θα έχει έκπτωση φόρου 10% δηλαδή 75 ευρώ. Έτσι, ο συγκεκριμένος φορολογούμενος θα προσκομίσει αποδείξεις αξίας 2.000 ευρώ για να γλιτώσει 75 ευρώ. Με το καθεστώς που ίσχυε μέχρι τώρα, θα κέρδιζε έκπτωση φόρου 200 ευρώ. Άρα, με το νέο σύστημα χάνει 125 ευρώ.
Στη πράξη δηλαδή ακόμα και αυτή η «ψαλιδισμένη» φοροαπαλλαγή που απέμεινε για τους μισθωτούς και συνταξιούχους είναι δώρον... άδωρον καθώς δύσκολα θα μπορέσουν οι φορολογούμενοι να πραγματοποιήσουν το αναγκαίο ποσό ιατρικών δαπανών (με δική τους συμμετοχή) που θα τους επιτρέψει να διεκδικήσουν μείωση φόρου κατά 10%.
Στις ιατρικές δαπάνες που θα μπορούν υποβληθούν στην εφορία περιλαμβάνονται:
- Οι αμοιβές που καταβάλλονται σε ιατρούς και ιατρικά κέντρα όλων των ειδικοτήτων για ιατρικές επισκέψεις και εξετάσεις, καθώς και οι αμοιβές που καταβάλλονται σε οδοντιάτρους, ορθοδοντικούς, γναθοχειρουργούς για οδοντοθεραπεία, οδοντοπροσθετική και γναθοχειρουργική.
- Τα έξοδα νοσηλείας που καταβάλλονται σε νοσηλευτικά ιδρύματα ή ιδιωτικές κλινικές, καθώς και οι δαπάνες που καταβάλλονται για διαρκή κάλυψη ιατρικών αναγκών.
- Τα έξοδα για φαρμακευτική περίθαλψη γενικά.
- Οι αμοιβές που καταβάλλονται σε νοσοκόμο για την παροχή υπηρεσιών σε ασθενή κατά τη νοσηλεία του σε νοσοκομείο ή κλινική ή στο σπίτι.
- Η δαπάνη για την αντικατάσταση μελών του σώματος με τεχνητά μέλη κ.α
Παραδείγματα
1. Φορολογούμενος με ένα παιδί και με ετήσιο εισόδημα 18.000 ευρώ. Πληρώνει 2.500 ευρώ ετησίως για τόκους στεγαστικού δανείου πρώτης κατοικίας, 700 ευρώ για δίδακτρα σε φροντιστήριο και 800 ευρώ για ασφάλεια ζωής.
Φορολογική επιβάρυνση για το 2012:
- Φόρος κλίμακας: 1.720 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από τόκους: 250 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από φροντιστήρια: 70 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από ασφάλιστρα: 80 ευρώ.
Φόρος για τα εισοδήματα του 2012: 1.320 ευρώ.
- Φορολογική επιβάρυνση για το 2013:
- Φόρος κλίμακας: 1.860 ευρώ.
- Μείον επίδομα παιδιού: 320 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από φοροαπαλλαγές: 0 ευρώ.
Φόρος για τα εισοδήματα του 2013: 1.540 ευρώ.
Πρόσθετος φόρος για το 2013: 220 ευρώ.
2. Φορολογούμενος με 2 παιδιά και με ετήσιο εισόδημα 25.000 ευρώ. Πληρώνει 2.500 ευρώ για ενοίκιο κύριας κατοικίας, 1.000 ευρώ για δίδακτρα σε φροντιστήριο και 800 για ασφάλεια ζωής.
Φορολογική επιβάρυνση για το 2012:
- Φόρος κλίμακας: 3.270 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από ενοίκια: 100 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από φροντιστήρια: 100 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από ασφάλιστρα: 80 ευρώ.
Φόρος για τα εισοδήματα του 2012: 2.990 ευρώ.
Φορολογική επιβάρυνση για το 2013:
- Φόρος κλίμακας: 3.800 ευρώ.
- Μείον οικογενειακό επίδομα: 320 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από φοροαπαλλαγές: 0 ευρώ.
Φόρος για τα εισοδήματα του 2013: 3.480 ευρώ.
Πρόσθετος φόρος για το 2013: 490 ευρώ.
3. Φορολογούμενος με 3 παιδιά και με εισόδημα 25.000 ευρώ. Πληρώνει 3.000 ευρώ ετησίως για τόκους στεγαστικού δάνειου, 1.500 ευρώ για δίδακτρα σε φροντιστήρια και 1.000 ευρώ για ασφάλεια ζωής.
Φορολογική επιβάρυνση για το 2012:
- Φόρος κλίμακας: 2.970 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από τόκους: 300 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από φροντιστήρια: 100 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από ασφάλιστρα: 100 ευρώ.
- Μείον πολυτεκνικό επίδομα: 1.584 ευρώ.
Φόρος για τα εισοδήματα του 2012: 886 ευρώ.
Φορολογική επιβάρυνση για το 2013:
- Φόρος κλίμακας: 3.800 ευρώ.
- Μείον επίδομα παιδιών: 1.980 ευρώ.
- Έκπτωση φόρου από φοροαπαλλαγές: 0 ευρώ.
Φόρος για τα εισοδήματα του 2013: 1.820 ευρώ.
Πρόσθετος φόρος για το 2013: 934 ευρώ.
Πηγή: www.imerisia.gr
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ I ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΧΕΔΙΟ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ! ΕΠΕΞΕΡΓΑΖΕΤΑΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ «Διαλύεται» το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ το «ξήλωμα» των εργασιακών σχέσεων την ώρα που η ανασφάλιστη εργασία επεκτείνεται, βυθίζοντας στα ελλείμματα τα ασφαλιστικά ταμεία.
Σχέδιο διάλυσηςτης οργανωτικής και διοικητικής δομής του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας επεξεργάζεται το υπουργείο Εργασίας, την ώρα που η «μαύρη» εργασία στη χώρα ξεπερνά κάθε προηγούμενο.
Στο πλαίσιο των αλλαγών που προωθεί στη δομή της δημόσιας διοίκησης το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης, με στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών αναδιάρθρωσης του κράτους,επεξεργάζεται σχέδιο ουσιαστικής και πλήρους υποβάθμισης του ΣΕΠ Ε, σε μια στιγμή που η παραβατικότητα στους χώρους εργασίας αυξάνεται, οι επιχειρήσεις φαντάσματα φυτρώνουν σαν μανιτάρια, ενώ η εισφοροδιαφυγή βουλιάζει τα Ταμεία στα ελλείμματα.
Η αδήλωτη εργασία αποτελεί πληγή εξίσου σημαντική με τη φοροδιαφυγή αν και όχι τόσο προβεβλημένη. Εκτιμάται ότι πάνω από 800.000 εργαζόμενοι εργάζονται «μαύρα», με τεράστιο κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία και τα δημόσια οικονομικά. Στο υπουργείο Εργασίας εκτιμούν ότι οι απώλειες από την αμιγώς ανασφάλιστη εργασία ξεπερνούν τα 3 δισ. ευρώ τον χρόνο, ενώ συνολικά (εισφορές και φόροι) η αδήλωτη εργασία κοστίζει στο κράτος 6 δισ. ευρώ.
Επιπλέον, η μη καταβολή φόρων και ασφαλιστικών εισφορών από τους εργοδότες στρεβλώνει τον ανταγωνισμό, όχι μόνο μεταξύ των επιχειρήσεων αλλά και των εργαζόμενων, αφού οι νόμιμα απασχολούμενοι πληρώνουν το κόστος της απώλειας των εσόδων..
Το σχέδιο μεταξύ άλλων προβλέπει την υποβάθμιση του Σώματος από ειδική γραμματεία σε Γενική Επιθεώρηση , της οποίας θα ηγείται ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Εργασίας, χωρίς διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια. Παράλληλα, σχεδιάζεταιτο κλείσιμο πολλών τμημάτων ανά την Ελλάδα, χωρίς κανέναν σχεδιασμό βάσει στατιστικών στοιχείων σε σχέση με την παραβατικότητα ή βάσει γεωγραφικών και πληθυσμιακών κριτηρίων.
Συγκεκριμένα, βάσει του επικρατέστερου από τα τρία σενάρια που επεξεργάζεται η γενική γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Άννα Στρατινάκη, έπειτα από εισηγήσεις της Κεντρικής Συντονιστικής Επιτροπής μειώνονται οι περιφερειακές δομές του ΣΕΠΕ, χωρίς την τεκμηρίωση βάσει κάποιων διεθνών προτύπων ή Στα χέρια του Γιάννη Βρούτσηη έκθεση αξιολόγησης του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας, που ζητά περισσότερη αυτονομία για το ΣΕΠΕ άλλων μελετών.
Έτσι, για παράδειγμα, προτείνεται το κλείσιμοτηςδιεύθυνσηςτουΣΕΠΕ στη Θεσσαλονίκη, ενώ παραμένει η διεύθυνση Ελευσίνας και μάλιστα με δύο τμή ματα, την ώρα που υπάρχει αντίστοιχη διεύθυνση και στον Πειραιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο σύλλογος τεχνικών και υγειονομικών επιθεωρητών εργασίας, οι καθ' ύλην αρμόδιοι δηλαδή, υποστηρίζει σε επιστολή του προς την κ. Στρατινάκη, η οποία κοινοποιείται και στον υπουργό Εργασίας Γιάννη Βρούτση, ότι, βάσει των στοιχείων του 2012, από τη μείωση 9 περιφερειακών τμημάτων του ΣΕΠ Ε προκύπτει επιπλέον κόστος στις επιχειρήσεις και τους συναλλασσόμενους πολίτες προς τις Τεχνικές Επιθεωρήσεις ύψους περίπου 500.000 ευρώ ετησίως και 7.000 χαμένων ημερών εργασίας (7.000 επισκέψεις και καταθέσεις εγγράφων σε 9 τμήματα, με70 ευρώ κόστος μετακίνησης) με επιπλέον δη μοσιονομικό κόστος της τάξης των 180.000 ευρώ ετησίως...
Μετά τον τυφώνα ίων μνημονίων που έχουν ισοπεδώσει τα εργασιακά δικαιώματα και τις ΣΣΕ και έχουν οδηγήσει σε δραματική μείωση των μισθών, επιχειρείται από κυβερνητικής πλευράς ένα ακόμη χτύπημα, με την κατάργηση-συγχώνευση υπηρεσιών και τμημάτων του ΣΕΠΕ.
Η απόφαση έχει ήδη προκαλέσει την έντονη αντίδραση των συνδικάτων. Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, τέτοιου είδους αποφάσεις αποτελούν πρόκληση τεράστιου μεγέθους και ένα ακόμη «δωράκι» στην ανεξέλεγκτη εργοδοσία.
Την αντίθεσή της εκφράζει η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. «Σε μια περίοδο που τα προβλήματα της εισφοροδιαφυγής και της "μαύρης" εργασίας λαμβάνουν εκρηκτικές διαστάσεις, δεν μπορούμε ούτε καν να μιλάμε για απομείωση οργανικών μονάδων, καθώς γνωρίζουμε πολύ καλά πως κάτι τέτοιο θα οδηγήσει στηνυποβάθμιση, αποδυνάμωση και εργασιακή ερήμωση του ΣΕΠΕ» τονίζει σε επιστολή του προς το υπουργείο Εργασίας το ΕΚΘ.
Η έκθεση του Διεθνούς Γραφείο Εργασίας Οι προτάσεις αυτές έρχονται σχεδόν παράλληλα με την έκθεση αξιολόγησης του ΣΕΠΕ από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας(ΙίΟ), στην οποία ξεκάθαρα ζητείται από την ελληνική κυβέρνηση η αύξηση των ελέγχων και η απλούστευση των νομοθετικών ρυθμίσεων.
Είναι μάλιστα ενδεικτικό της σημασίας που αποδίδει στο ΣΕΠΕ το ILO το γεγονός ότι ζητά περισσότερη κεντρική αυτονομία του Σώματος και νέα περιφερειακή διάρθρωση με τεχνικές και διοικητικές αρμοδιότητες που θα διευκολύνουν το όλο έργο, εν μέσω οικονομικής κρίσης, αύξησης της αδήλωτης εργασίας και συχνότερης παραβίασης της εργατικής νομοθεσίας.
Στην έκθεση, που βρίσκεται ήδη στα χέρια του υπουργού Εργασίας Γιάννη Βρούτση, αναφέρεται επίσης κάτι που και η τρόικα είχε δεχθεί: η ανάγκη για αύξηση του αριθμού των επιθεωρητών εργασίας και ενίσχυση της υλικοτεχνικής υποδομής, έστω όταν τα δημοσιονομικά αρχίσουν να βελτιώνονται.
Να σημειωθεί ότι και στο δεύτερο μνημόνιο προβλεπόταν η κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων στο ΣΕΠΕ, κάτι που απλώς «ξεχάστηκε» στο τρίτο μνημόνιο.
Σήμερα, στο ΣΕΠΕ ανήκουν μόνο S76 επιθεωρητές, εκ των οποίων οι 399 ελέγχουν την εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας και 277 την υγιεινή και την ασφάλεια της εργασίας. Βάσει του σχεδιασμού του υπουργείου Εργασίας, δε, το έργο των τεχνικών του τομέα της υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας υποβαθμίζεται.
Δεν είναι μάλιστα η πρώτη φορά που η τρόικα ανακρούει πρύμναν όσον αφορά στα θέματα των ελέγχων στην αγορά εργασίας...
Ενώ τον Αύγουστο του 2011 πέρασε διάταξη, υπό το άγρυπνο βλέμμα των δανειστών, που προέβλεπε την υποχρέωση των επιχειρήσεων να δηλώνουν στο ΣΕΠ Ε τον εργαζόμενο ένα λεπτό πριν από την πρόσληψή του, προκειμένου να ελεγχθεί η ανασφάλιστη -«μαύρη» εργασία, το τελευταίο μνημόνιο επανέφερε, και μάλιστα για το σύνολο των επιχειρήσεων, τη διάταξη που ίσχυε μόνο για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Έτσι, στο σύνολο τους οι εργοδότες υποχρεούνται να δηλώνουν τις προσλήψεις έως και 48 ώρες μετά την υπογραφή της σύμβασης.
Το γεγονός αυτό δυσκολεύει σημαντικά το έργο των επιθεωρητών, ενώ δείχνει και τον ρόλο συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων στη διαδικασία διαμόρφωσης της νέας μνημονιακής εργατικής νομοθεσίας... !Μ Οργισμένη επιστολή ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟ της έλλειψης συνεργασίας, της βιασύνης αλλά και της προχειρότητας στην οποία στηρίχτηκε το όλο εγχείρημα είναι η επιστολή του νέου (σχετικά) ειδικού γραμματέα ΣΕΠΕ Μιχάλη Κανδαράκη προς τη γενική γρα μματέα Άννα Στρατινά κη.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του «Επενδυτή», σε αυτήν ο κ. Κανδαράκης εκφράζει ξεκάθαρα την έντονη αντίδρασή του τόσο για το μικρό χρονικό διάστημα που είχε στη διάθεσή του ώστε να καταθέσει τις παρατηρήσεις -προτάσεις του (μόλις μία ημέρα αναφέρει στην επιστολή) όσο και για την ουσία των προτάσεων. Κυρίως, δε, επισημαίνεται ότι στην τελική πρόταση του υπουργείου Εργασίας:
■ Δεν υπάρχει τεκμηρίωση της πρότασης επί των συγκεκριμένων προτάσεων που έχει καταθέσει το ΣΕΠ Ε.
■ Δεν περιλαμβάνεται ανάλυση των αρμοδιοτήτων, της σύνθεσης και της υπηρεσιακής σχέσης των νέων οργάνων.
■ Δεν υπάρχει παρουσίαση της προτεινόμενης διάρθρωσης του Σώματος σε επίπεδο περιφερειακής διεύθυνσης και τμήματος.
Ο ειδικός γραμματέας του Σώματος κάνει ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός ότι οποιαδήποτε διοικητική αναδιάρθρωση και αλλαγή στις δομές και τις διαδικασίες του ΣΕΠΕ θα πρέπει να συσχετιστεί με την έκθεση αξιολόγησης του ILO και τις περιλαμβανόμενες προτάσεις.
Συγκεντρώνουν συνολικό ποσοστό περίπου 46,3%
Με μόλις μία έδρα προβάδισμα κατάφεραν τελικά οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD) και οι Πράσινοι να εκτοπίσουν το συνασπισμό των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) της Ανγκελα Μέρκελ και των Φιλελεύθερων (FDP) από την κυβέρνηση της Κάτω Σαξωνίας, έπειτα από μία μακρά νύχτα καταμέτρησης «θρίλερ» στην προτελευταία εκλογική μάχη πριν τις ομοσπονδιακές εκλογές.
Το αποτέλεσμα πάντως είναι λυτρωτικό για τους Φιλελευθέρους, που κατάφεραν να μείνουν εντός της Βουλής του κρατιδίου -κάτι που «αναβάλλει», έτσι, την ανοικτή αμφισβήτηση του Ρέσλερ από τους κομματικούς συντρόφους του.
Τα προκαταρκτικά επίσημα αποτελέσματα έριξαν, τις πρώτες πρωινές ώρες, την αυλαία σε μία αγωνιώδη καταμέτρηση μετά το κλείσιμο της κάλπης: Οι Χριστιανοδημοκράτες ήρθαν φυσικά πρώτοι, όπως αναμενόταν, αλλά το 36% που πήραν δεν φτάνει για να κρατήσουν το κρατίδιο. To SPD κατέληξε στο 32,6% και οι Πράσινοι στο 13,7%. Οι Φιλελεύθεροι «γλίτωσαν» με 9,9% -εκτός έμειναν η Linke και οι Πειρατές.
Έτσι, οι 49 έδρες του SPD και οι 20 έδρες των Πράσινων γίνονται από κοινού κυβερνητική πλειοψηφία έναντι των 54 εδρών του CDU και των 14 του FDP. Από την πρωθυπουργία λοιπόν του κρατιδίου φεύγει, ο Χριστιανοδημοκράτης Ντέιβιντ Μακ Άλιστερ για τον διαδεχθεί ο Σοσιαλδημοκράτης Στέφεν Βάιλ.
Σημειώνεται ότι η μέχρι πρότινος αντιπροσωπευόμενη στο κοινοβούλιο του κρατιδίου Linke δεν κατάφερε να περάσει τον πήχη. Οι νεότευκτοι Πειρατές, παρά την ορμή με την οποία εμφανίστηκαν στη γερμανική πολιτική σκηνή, δεν κατάφεραν να «κουρσέψουν» πέμπτο κρατίδιο συγκεντρώνοντας μόλις 2,1%.
TO BHMA
Και ο Γιάννης Μιχελάκης επιτέθηκε εναντίον του Γιάννη Στουρνάρα, καθώς χαρακτήρισε "ατυχείς" τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών και είπε πως "μόνο κακό κάνουν"
Φαίνεται πως η δήλωση του υπουργού Οικονομικών για την καταρρευση της οικονομίας το διάστημα 2007- 2009 , άνοιξε τον ασκό του αιόλου, αφού ο ένας μετά τον άλλον οι βουλευτές της Νεας Δημοκρατίας ρίχνουν τα βέλη τους στον Γιάννη Στουρνάρα, υπερασπιζόμενοι την τελευταία κυβέρνηση Καραμανλή.
parapolitika.gr
Ο Σκουρλέτης όταν ήταν μικρός φορούσε τα φουστάνια της μαμάς του!
Μουρούτης: "Όταν ο Λαζαρίδης φυλακιζόταν από τη χούντα, ο Σκουρλέτης κρυβόταν πίσω απ΄ τα φουστάνια της μαμάς του!"
Με αρκετή δόση ειρωνίας σχολίασε σήμερα τις χθεσινές δηλώσεις του εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνου Σκουρλέτη για ακροδεξιούς συμβούλους του πρωθυπουργού και ειδικά για το Χρύσανθο Λαζαρίδη, ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Γιώργος Μουρούτης στον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter.
Ο κ. Μουρούτης έγραψε: «Όταν ο Χρύσανθος φυλακιζόταν από τη χούντα για το Πολυτεχνείο ο Πάνος Σκουρλέτης κρυβόταν πίσω απ΄ τα φουστάνια της μαμάς του!». Ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ είχε αναφερθεί σε θύλακες του κράτους που λειτουργούν ανεξέλεγκτα και σε ακροδεξιούς συμβούλους του Αντώνη Σαμαρά. Όταν ρωτήθηκε μάλιστα ποιούς εννοεί είχε απαντήσει: «Τους κ. Κρανιδιώτη και Λαζαρίδη». Σήμερα έλαβε την απάντηση του κ. Μουρούτη. Μπορείτε να δείτε το Twit:
