Τις πρώτες πρωινές ώρες της 28ης Οκτωβρίου του έτους 1940η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο, με το οποίο ζητούσε «γην και ύδωρ» από την ελληνική κυβέρνηση. Συγκεκριμένα ο Ιταλός ηγέτης του δικτατορικού καθεστώστος της Ιταλίας, Μπενίτο Μουσολίνι σε τελεσίγραφο που έστειλε μέσω του Ιταλού Πρέσβη στην Αθήνα, Εμανουέλε Γκράτσι, απαίτησε από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό και Υπουργό Εξωτερικών, Ιωάννη Μεταξά, ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την Ελληνο-αλβανική μεθόριο, προκειμένου να καταλάβει συσγκεκριμένα στρατηγικά σημεία της Ελλάδας.Για ακόμη μία φορά όμως, όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία της χώρας μας, η απάντηση ήταν αρνητική με την περίφημη φράση «Alors, c“est la guerre» (λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμο).
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος, ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Ο Ιωάννης Μεταξάς, θέλοντας να ενημερώσει και να εμψυχώσει τον ελληνικό λαό, εξέδωσε διάγγελμα, στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε: «Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».
Το ανυπόταχτον των Ελλήνων πυροδότησε έτσι τον Ελληνοιταλικό πόλεμο που διεξήχθη στην Αλβανία ως τις 31 Μαΐου 1941. Από την στιγμή που ήχησε το «όχι» στην γείτονα χώρα, ιταλικά στρατεύματα επιτέθηκαν στην Ελλάδα με πρώτο σταθμό την Πίνδο, η οποία καλυπτόταν από τον Συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, 2000 άνδρες και τέσσερα πυροβόλα. Παρόλ’ αυτά όμως το ατσάλινο ηθικό τους δεν έσπασε. Άντεξαν τις φοβερές πιέσεις των Ιταλών (8 μεραρχίες επιλέκτων υποστηριζόμενες από συντάγματα Αλβανών, ισχυρότατο πυροβολικό, αεροπορία και εκατοντάδες άρματα μάχης) και τους συγκράτησαν για 4 ολόκληρες μέρες. O πρώτος αξιωματικός που έπεσε υπέρ πατρίδος ήταν ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος την 1η Νοεμβρίου στο ύψωμα της Τσούκας.
Η αντεπίθεση του ελληνικού στρατού ξεκίνησε στις 3 Νοεμβρίου σε απόκρημνα βουνά της Ηπείρου, αναγκάζοντας τους Ιταλούς σε υποχώρηση. Στις 22 ο Ελληνικός στρατός κατέλαβε το Λεσκοβίκι και την Κορυτσά, στις 24 την Μοσχόπολη, στις 30 το Πόγραδετς.
Ο Στρατηγός Πιτσίκας σε επιστολή του προς τον Ιωάννη Μεταξά, μετά την απόκτηση της Κορυτσάς, γράφει: «κ. πρόεδρε, η Κορυτσά ευρίσκεται εις τας χείρας των ελληνικών στρατευμάτων. Ο πληθυσμός της πόλεως, ελληνικός και αλβανικός, υποδέχεται τους άνδρας με εκδηλώσεις ενθουσιασμού και με σημαίας. Πού ευρέθησαν τόσες ελληνικές σημαίες;».
Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών στις 9 Μαρτίου απέτυχε, με αποτέλεσμα την έκκλησή τους προς τις γερμανικές δυνάμεις να σπεύσουν προς βοήθειά τους.
Η σθεναρή και ορμητική αντίσταση των Ελλήνων έγινε αντικείμενο θαυμασμού παγκοσμίως. Ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ουίνστον Τσώρτσιλ ανέφερε: «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Η εισβολή των Γερμανών υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του πολέμου. Αρχικά ο Αδόλφο Χίτλερ, εφήρμοσε το σχέδιο «Μαρίτα», επιτιθέμενος παράλληλα σε Γιουκοσλαβία και Ελλάδα. Η πρώτη έπεσε μέσα σε μερικές μέρες. Έτσι οι Γερμανοί διασχίζοντας την ελληνο-γιουκοσλαβική μεθόριο εισήλθαν στην Ελλάδα και κατέλαβαν όλη την ηπειρωτική χώρα.
Οι Έλληνες όμως δεν έπεσαν αμαχητί στα χέρια των Γερμανών, όπως αποδεικνύει τόσο η παγκόσμια ιστορία, όσο και οι δηλώσεις των ίδιων των Γερμανών.
«Η ιστορική δικαιοσύνη, όμως, με υποχρεώνει να διαπιστώσω ότι από όλους τους αντιπάλους που αντιμετωπίσαμεν, ο Έλλην στρατιώτης, ιδίως, επολέμησε με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν…» (απόσπ. Ανακοίνωσης του Στρατηγείου Φύρερ, 11-6-41)
«Εξ’ όλων των αντιπάλων, οίτινες μας αντιμετώπισαν, μόνον ο Έλλην στρατιώτης επολέμησε με παράτολμον θάρρος και ύψιστην περιφρόνησιν προς τον θάνατο» (λόγος Χίτλερ στο Ράιχσταγ, 4-5-41).
Ο τότε Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Antony Eden: «Οι ήρωες που έχουν βάψει με το αίμα τους την ιεράν γην της Βορείου Ηπείρου, οι μαχηταί της Πίνδου και οι άλλοι, θα είναι οδηγοί μαζί με τους Μαραθωνομάχους, θα φωτίζουν ανά τους αιώνας την οικουμένην».
Οι Ιαπωνικές εφημερίδες (Δεκέμβριος 1940): «Η χώρα μας, εις την οποίαν ιδιαιτέρως τιμάται η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμόν τον αγώνα των Ελλήνων εις την Αλβανίαν, ο οποίος μας συγκινεί τόσον ώστε, παραμερίζοντες προς στιγμήν παν άλλο αίσθημα, αναφωνούμεν “Ζήτω η Ελλάς”».
Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της, μέσω του σχεδίου «Barbarossa»: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΩΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΘΕ ΕΛΛΗΝΕΣ! Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».
Ο ελληνικός λαός συχνά ξαποσταίνει για λίγο καιρό… Έρχεται όμως η ώρα που υψώνει το κεφάλι, βροντοφωνάζει «όχι» και αποτινάσσει οτιδήποτε ξένο προσπαθεί να κολλήσει στο «πετσί του». Μιμούμενοι τους ηρωικούς «γίγαντες» του ’40 ας πάρουμε θάρρος και δύναμη, ώστε να αποτινάξουμε από πάνω μας την μπότα του κατακτητή που όλο και περισσότερο πιέζει τον σβέρκο μας
Aς υψώσουμε την Ελλάδα στο βάθρο που της αξίζει, προφυλάσσοντας τα ιερά και τα όσιά της, κρατώντας στην ψυχή μας φυλαχτό ατίμητο τον ηρωισμό των αμέτρητων αγωνιστών-προγόνων μας, που για τα ιδανικά της φυλής μας ύψωσαν το ανάστημά τους μπρος σε κάθε επιβολή, αψηφώντας και περιφρονώντας τον θάνατο, προκειμένου η χώρα να λάμπει ως φάρος, να είναι πάντα σημείο αναφοράς, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι από αυτήν την γωνιά της γης ξεκίνησε το ευ ζην και η ανάταση του ανθρώπου.
Η πατρίδα μας βρίσκεται εκ νέου σε κίνδυνο. Έχοντας στην ψυχή και στην καρδιά μας τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας ανά τους αιώνες, ας αποδείξουμε ότι δικαίως γεννηθήκαμε Έλληνες.
Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com
O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος, ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».
Ο Ιωάννης Μεταξάς, θέλοντας να ενημερώσει και να εμψυχώσει τον ελληνικό λαό, εξέδωσε διάγγελμα, στο οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε: «Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».
Το ανυπόταχτον των Ελλήνων πυροδότησε έτσι τον Ελληνοιταλικό πόλεμο που διεξήχθη στην Αλβανία ως τις 31 Μαΐου 1941. Από την στιγμή που ήχησε το «όχι» στην γείτονα χώρα, ιταλικά στρατεύματα επιτέθηκαν στην Ελλάδα με πρώτο σταθμό την Πίνδο, η οποία καλυπτόταν από τον Συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Δαβάκη, 2000 άνδρες και τέσσερα πυροβόλα. Παρόλ’ αυτά όμως το ατσάλινο ηθικό τους δεν έσπασε. Άντεξαν τις φοβερές πιέσεις των Ιταλών (8 μεραρχίες επιλέκτων υποστηριζόμενες από συντάγματα Αλβανών, ισχυρότατο πυροβολικό, αεροπορία και εκατοντάδες άρματα μάχης) και τους συγκράτησαν για 4 ολόκληρες μέρες. O πρώτος αξιωματικός που έπεσε υπέρ πατρίδος ήταν ο Υπολοχαγός Αλέξανδρος Διάκος την 1η Νοεμβρίου στο ύψωμα της Τσούκας.
Η αντεπίθεση του ελληνικού στρατού ξεκίνησε στις 3 Νοεμβρίου σε απόκρημνα βουνά της Ηπείρου, αναγκάζοντας τους Ιταλούς σε υποχώρηση. Στις 22 ο Ελληνικός στρατός κατέλαβε το Λεσκοβίκι και την Κορυτσά, στις 24 την Μοσχόπολη, στις 30 το Πόγραδετς.
Ο Στρατηγός Πιτσίκας σε επιστολή του προς τον Ιωάννη Μεταξά, μετά την απόκτηση της Κορυτσάς, γράφει: «κ. πρόεδρε, η Κορυτσά ευρίσκεται εις τας χείρας των ελληνικών στρατευμάτων. Ο πληθυσμός της πόλεως, ελληνικός και αλβανικός, υποδέχεται τους άνδρας με εκδηλώσεις ενθουσιασμού και με σημαίας. Πού ευρέθησαν τόσες ελληνικές σημαίες;».
Μέχρι τα μέσα Δεκεμβρίου, σχεδόν το ένα τέταρτο του εδάφους της Αλβανίας είχε καταληφθεί από τους Έλληνες. Η αντεπίθεση των Ιταλών στις 9 Μαρτίου απέτυχε, με αποτέλεσμα την έκκλησή τους προς τις γερμανικές δυνάμεις να σπεύσουν προς βοήθειά τους.
Η σθεναρή και ορμητική αντίσταση των Ελλήνων έγινε αντικείμενο θαυμασμού παγκοσμίως. Ο τότε πρωθυπουργός της Αγγλίας, Ουίνστον Τσώρτσιλ ανέφερε: «Στο εξής δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες».
Η εισβολή των Γερμανών υπήρξε καθοριστική για την εξέλιξη του πολέμου. Αρχικά ο Αδόλφο Χίτλερ, εφήρμοσε το σχέδιο «Μαρίτα», επιτιθέμενος παράλληλα σε Γιουκοσλαβία και Ελλάδα. Η πρώτη έπεσε μέσα σε μερικές μέρες. Έτσι οι Γερμανοί διασχίζοντας την ελληνο-γιουκοσλαβική μεθόριο εισήλθαν στην Ελλάδα και κατέλαβαν όλη την ηπειρωτική χώρα.
Οι Έλληνες όμως δεν έπεσαν αμαχητί στα χέρια των Γερμανών, όπως αποδεικνύει τόσο η παγκόσμια ιστορία, όσο και οι δηλώσεις των ίδιων των Γερμανών.
«Η ιστορική δικαιοσύνη, όμως, με υποχρεώνει να διαπιστώσω ότι από όλους τους αντιπάλους που αντιμετωπίσαμεν, ο Έλλην στρατιώτης, ιδίως, επολέμησε με ύψιστον ηρωισμόν και αυτοθυσίαν…» (απόσπ. Ανακοίνωσης του Στρατηγείου Φύρερ, 11-6-41)
«Εξ’ όλων των αντιπάλων, οίτινες μας αντιμετώπισαν, μόνον ο Έλλην στρατιώτης επολέμησε με παράτολμον θάρρος και ύψιστην περιφρόνησιν προς τον θάνατο» (λόγος Χίτλερ στο Ράιχσταγ, 4-5-41).
Ο τότε Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Antony Eden: «Οι ήρωες που έχουν βάψει με το αίμα τους την ιεράν γην της Βορείου Ηπείρου, οι μαχηταί της Πίνδου και οι άλλοι, θα είναι οδηγοί μαζί με τους Μαραθωνομάχους, θα φωτίζουν ανά τους αιώνας την οικουμένην».
Οι Ιαπωνικές εφημερίδες (Δεκέμβριος 1940): «Η χώρα μας, εις την οποίαν ιδιαιτέρως τιμάται η ανδρεία, παρακολουθεί με θαυμασμόν τον αγώνα των Ελλήνων εις την Αλβανίαν, ο οποίος μας συγκινεί τόσον ώστε, παραμερίζοντες προς στιγμήν παν άλλο αίσθημα, αναφωνούμεν “Ζήτω η Ελλάς”».
Η ΕΣΣΔ, διά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μόσχας, αναγνώρισε την καθοριστική συμβολή της Ελλάδος στην καθυστέρηση και τελική αποτυχία της Γερμανικής επιθέσεως εναντίον της, μέσω του σχεδίου «Barbarossa»: «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. ΔΕΝ ΗΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΩΣ, ΔΙΟΤΙ ΕΙΣΘΕ ΕΛΛΗΝΕΣ! Εκερδίσαμεν χρόνον διά να αμυνθώμεν. Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».
Ο ελληνικός λαός συχνά ξαποσταίνει για λίγο καιρό… Έρχεται όμως η ώρα που υψώνει το κεφάλι, βροντοφωνάζει «όχι» και αποτινάσσει οτιδήποτε ξένο προσπαθεί να κολλήσει στο «πετσί του». Μιμούμενοι τους ηρωικούς «γίγαντες» του ’40 ας πάρουμε θάρρος και δύναμη, ώστε να αποτινάξουμε από πάνω μας την μπότα του κατακτητή που όλο και περισσότερο πιέζει τον σβέρκο μας
Aς υψώσουμε την Ελλάδα στο βάθρο που της αξίζει, προφυλάσσοντας τα ιερά και τα όσιά της, κρατώντας στην ψυχή μας φυλαχτό ατίμητο τον ηρωισμό των αμέτρητων αγωνιστών-προγόνων μας, που για τα ιδανικά της φυλής μας ύψωσαν το ανάστημά τους μπρος σε κάθε επιβολή, αψηφώντας και περιφρονώντας τον θάνατο, προκειμένου η χώρα να λάμπει ως φάρος, να είναι πάντα σημείο αναφοράς, υπενθυμίζοντας σε όλους ότι από αυτήν την γωνιά της γης ξεκίνησε το ευ ζην και η ανάταση του ανθρώπου.
Η πατρίδα μας βρίσκεται εκ νέου σε κίνδυνο. Έχοντας στην ψυχή και στην καρδιά μας τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας ανά τους αιώνες, ας αποδείξουμε ότι δικαίως γεννηθήκαμε Έλληνες.
Πηγή: http://logioshermes.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου