Τις τελευταίες ημέρες η χώρα ταράζεται από την αποκάλυψη της περίφημης λίστας που το περιοδικό Hot Doc υποστηρίζει ότι είναι η λίστα Λαγκάρντ.
Στη λίστα αυτή εντοπίζονται ονόματα πολιτικών, καναλαρχών, μεγαλοεπιχειρηματιών αλλά κι ανθρώπων που η επαγγελματική τους ιδιότητα δεν συνάδει στη διατήρηση τραπεζικού λογαριασμού στην Ελβετία.
Για τη λίστα αυτή έχει διωχθεί μονάχα ο δημοσιογράφος που τόλμησε να τη δημοσιεύσει. Κανένας άλλος. Ούτε καν ο άνθρωπος που παραδέχθηκε ότι την κράτησε στο συρτάρι του, ούτε καν εκείνος που μόνος του αποφάσισε ότι δεν θα χρησιμοποιήσει το υλικό, κρίνοντας το παράνομο.
Η κοινωνία ουρλιάζει. Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να δεχθεί ότι η αρχή της νομιμότητας θα επιστρατευθεί ξανά άρον-άρον για να προστατευθούν μονάχα φαύλοι και ισχυροί. Οι βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος αμφισβητούνται ξανά, με την Πολιτεία να είναι εκείνη που τους προσφέρει απλόχερα χώρο.
Σε όλη αυτή τη μείζονα κρίση, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επέλεξε τον ρόλο του σιωπηρού παρατηρητή. Δεν ένιωσε την ανάγκη να λειτουργήσει ως ηγέτης, δεν θέλησε να συμβολίσει τη διάθεση του Κράτους να κερδίσει ξανά τις εντυπώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα μπορούσε, λόγω του θεσμικού του ρόλου, να σχολιάσει επί της ουσίας τις αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη. Θα μπορούσε όμως να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να υποσχεθεί έστω και τώρα ότι η λίστα Λαγκάρντ θα αξιοποιηθεί κι ότι οι φοροφυγάδες, όσο ισχυροί κι αν είναι, θα τιμωρηθούν, ενδεχομένως και παραδειγματικά.
Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να ανακοινώσει ότι αναθέτει την κοπιώδη εξέταση της λίστας Λαγκάρντ σε μια ομάδα επίλεκτων δημοσίων υπαλλήλων την προσπάθεια των οποίων θα συνδράμουν καταξιωμένοι δικαστές κι έμπειροι νομικοί με ειδίκευση στο τραπεζικό δίκαιο.
Όχι. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είπε τίποτα. Ούτε ο Γιάννης Σουρνάρας είπε κάτι. Τίποτα. Λες και το θηρίο του λαϊκισμού και του ισοπεδωτισμού δεν κυκλοφορεί εκεί έξω απειλώντας να μας κατασπαράξει όλους. "Με εντολή Σαμαρά" δεν το πλήγωσε κανείς.
Στη λίστα αυτή εντοπίζονται ονόματα πολιτικών, καναλαρχών, μεγαλοεπιχειρηματιών αλλά κι ανθρώπων που η επαγγελματική τους ιδιότητα δεν συνάδει στη διατήρηση τραπεζικού λογαριασμού στην Ελβετία.
Για τη λίστα αυτή έχει διωχθεί μονάχα ο δημοσιογράφος που τόλμησε να τη δημοσιεύσει. Κανένας άλλος. Ούτε καν ο άνθρωπος που παραδέχθηκε ότι την κράτησε στο συρτάρι του, ούτε καν εκείνος που μόνος του αποφάσισε ότι δεν θα χρησιμοποιήσει το υλικό, κρίνοντας το παράνομο.
Η κοινωνία ουρλιάζει. Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να δεχθεί ότι η αρχή της νομιμότητας θα επιστρατευθεί ξανά άρον-άρον για να προστατευθούν μονάχα φαύλοι και ισχυροί. Οι βασικές αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος αμφισβητούνται ξανά, με την Πολιτεία να είναι εκείνη που τους προσφέρει απλόχερα χώρο.
Σε όλη αυτή τη μείζονα κρίση, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επέλεξε τον ρόλο του σιωπηρού παρατηρητή. Δεν ένιωσε την ανάγκη να λειτουργήσει ως ηγέτης, δεν θέλησε να συμβολίσει τη διάθεση του Κράτους να κερδίσει ξανά τις εντυπώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς δεν θα μπορούσε, λόγω του θεσμικού του ρόλου, να σχολιάσει επί της ουσίας τις αποκαλύψεις του Κώστα Βαξεβάνη. Θα μπορούσε όμως να απευθυνθεί στον ελληνικό λαό και να υποσχεθεί έστω και τώρα ότι η λίστα Λαγκάρντ θα αξιοποιηθεί κι ότι οι φοροφυγάδες, όσο ισχυροί κι αν είναι, θα τιμωρηθούν, ενδεχομένως και παραδειγματικά.
Ο πρωθυπουργός θα μπορούσε να ανακοινώσει ότι αναθέτει την κοπιώδη εξέταση της λίστας Λαγκάρντ σε μια ομάδα επίλεκτων δημοσίων υπαλλήλων την προσπάθεια των οποίων θα συνδράμουν καταξιωμένοι δικαστές κι έμπειροι νομικοί με ειδίκευση στο τραπεζικό δίκαιο.
Όχι. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν είπε τίποτα. Ούτε ο Γιάννης Σουρνάρας είπε κάτι. Τίποτα. Λες και το θηρίο του λαϊκισμού και του ισοπεδωτισμού δεν κυκλοφορεί εκεί έξω απειλώντας να μας κατασπαράξει όλους. "Με εντολή Σαμαρά" δεν το πλήγωσε κανείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου