του William MallinsonΜετάφραση στην Ελληνική: Βιλελμίνη Μπακάλη
Όπως έλεγε και ο Γκουιτσαρντίνι, τα πράγματα ήταν πάντα τα ίδια, το παρελθόν φωτίζει το μέλλον και τα ίδια πράγματα επανέρχονται με διαφορετικές αποχρώσεις. Στην περίπτωση των επισήμων βρετανικών αντιλήψεων για την Ελλάδα και τους Έλληνες πολιτικούς, παρατηρείται μια αξιοσημείωτη συνέπεια πολιτικής και απόψεων επί δεκαετίες.
Σαπίλα
Η αποσύνθεση είχε ήδη ξεκινήσει από το 1974, όταν ανέλαβε ο παλιός Καραμανλής με τη Νέα Δημοκρατία και όταν η Ελλάδα ξεκινούσε διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στη ΕΟΚ και η Γαλλία ήταν με το μέρος της. Ας δούμε τις γαλλικές απόψεις μέσα από τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις:
Ο κ. Βιλλεμύρ δυσκολευόταν να καταλήξει σε προτάσεις για τη γεωργία στην Ελλάδα. Ετοίμαζε μια σχετική μελέτη, αλλά η εξαιρετική έλλειψη στατιστικών στοιχείων αποτέλεσε σημαντικό πρόσκομμα. Ο κ. Βιλλεμύρ αναρωτήθηκε εάν πράγματι υπήρχαν έστω και κάποια στατιστικά. Οι Γάλλοι παρατήρησαν ότι, όποτε προσπαθούσαν να αποσπάσουν στατιστικές πληροφορίες, οι Έλληνες γίνονταν πολύ μυστικοπαθείς. Ανησυχούσε επίσης, καθώς ελάχιστοι δημόσιοι υπάλληλοι αντιλαμβάνονταν την έκταση του προβλήματος που αντιμετώπιζαν. Μόλις τρεις ή τέσσερις ήταν αυτοί που καταλάβαιναν και λάμβαναν όλες τις αποφάσεις. Ο Βιλλεμύρ εξέφρασε επιφυλάξεις παρόμοιες με αυτές της Πρεσβείας μας ως προς το κατά πόσον η άκρως αντιπαραγωγική ελληνική γραφειοκρατία είναι δυνατόν να αλλάξει, προκειμένου να καταβληθούν οι απαραίτητες προσπάθειες.
--------------------------------------
Μνημόνιο της Βρετανικής Πρεσβείας στο Παρίσι, 13 Ιουλίου 1976, σχετικώς με απόψεις αξιωματούχου του Γαλλικού Υπουργείου Εξωτερικών, FCO 9/2401, φάκελος WSG 022/593/1.
Μέχρι και το 1981 η κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί καθόλου. Ο Βρετανός πρέσβης στην Ελλάδα ήταν πολύ επικριτικός ως προς τα ελληνικά πολιτικά δρώμενα. Το παράθεμα που ακολουθεί θα μπορούσε να είχε συνταχθεί και σήμερα:
Πρώτον, ανικανότητα και διαφθορά. Οι ελληνικές δημόσιες υπηρεσίες χαρακτηρίζονται από γραφειοκρατία, βραδύτητα και έντονη κομματικοποίηση.Η διοίκηση δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στην ανάγκη για μεταρρυθμίσεις.Παρόλο που οι Έλληνες είναι καλοί στο να εκπονούν σχέδια, υστερούν στην υλοποίησή τους και τα αλλάζουν με καινούργια με μοναδική μαεστρία..
Κάθε φορά, επίσης, που η διοίκηση έρχεται σε επαφή με τους πολίτες, παρατηρείται μια αντιπαραγωγική και συχνά απάνθρωπη γραφειοκρατία.. Το πρόβλημα έγκειται εν μέρει στην οθωμανική γραφειοκρατική παράδοση που αρέσκεται σε έγγραφα και πιστοποιητικά και στην οποία ο ασήμαντος λειτουργός, ανίκανος να αναλάβει πρωτοβουλία κι ευθύνη για θετική δράση, κάνει επίδειξη ισχύος του κωλυσιεργώντας τους συμπολίτες του και εν μέρει οφείλεται στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο της πλειονότητας των δημοσίων υπαλλήλων σε συνδυασμό με την τάση όλων των κυβερνήσεων να τοποθετούν «δικούς τους» στη διοίκηση (γεγονός που καταλήγει με τη σειρά του σε υπεράριθμους υπαλλήλους).
Μεγάλο μέρος της «διαφθοράς» στη δημόσια ζωή της Ελλάδος οφείλεται, κατά τη γνώμη μου, στο ότι το πολιτικό σύστημα καλείται να λειτουργήσει στα όριά του, επιτρέποντας (και μάλιστα βασιζόμενο) την αρχή του ρουσφετιού, ήτοι τα χατίρια και τις πελατειακές σχέσεις. Το στοιχείο αυτό, όπως μπορούν να αποδείξουν οι ανθρωπολόγοι, είναι βαθιά ριζωμένο στην ελληνική κοινωνία και εξυπηρετεί έναν κοινωνικό σκοπό, εφόσον η διοίκηση δεν αντιμετωπίζει τους πολίτες της με ταχύτητα και αμεροληψία. (Γνωρίζω ότι εδώ υπάρχει ένας φαύλος κύκλος περί του ότι το ίδιο το ρουσφέτι είναι που παρακωλύει την ανάπτυξη ενός δίκαιου κράτους).
Ο τοπικός βουλευτής πείθει τον Υπουργό να βρει μια δουλειά σε μια «ακρούλα» του Υπουργείου για τον γιο ενός «δικού του», όπως συνηθίζεται να λένε. Ο νέος μπορεί να μην είναι και τόσο ευφυής και να μη συμβάλλει στη βελτίωση της αποδοτικότητας του Υπουργείου· ο «πελάτης», όμως, που τυγχάνει να είναι και παράγων του χωριού, μαζί με το μεγάλο του σόι και τους φίλους του, σίγουρα θα δώσουν την ψήφο τους στο κόμμα. Η ίδια αρχή περί εξυπηρέτησης με ανταλλάγματα υφίσταται και σε άλλες περιστάσεις πέραν της ευρέσεως εργασίας – από το να σου βρουν κρεβάτι σε νοσοκομείο μέχρι και να σε διορίσουν ακόλουθο Πρεσβείας στο εξωτερικό. Υπάρχουν και πιο χονδροειδή παραδείγματα διαφθοράς που εμπλέκουν υψηλά ισταμένους, ακόμη και Υπουργούς.
Οι περιπτώσεις χειρισμού συμβάσεων με τον ιδιωτικό τομέα βρίθουν τέτοιων παραδειγμάτων. Ωστόσο, δεν πιστεύω ότι αυτό το φαινόμενο είναι διαδεδομένο, ούτε ότι η φήμη της κυβερνήσεως και της διοικήσεως έχει τρωθεί. Οι Έλληνες ψηφοφόροι φαίνεται να αποδέχονται τη διαφθορά -μεγάλη ή μικρή- ως αναπόφευκτο κομμάτι της κοινωνικής και πολιτικής σκηνής. Με μια κάποια δυσπιστία, εκτός από τους αφοσιωμένους υποστηρικτές και τους αφελείς, δεν περιμένουν ότι το ΠΑΣΟΚ θα διαφέρει και πολύ.Η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα σίγουρα θα επιφέρει συγκεκριμένα και έντονα προβλήματα προσαρμογής, υπό το βάρος των οποίων τμήματα της ελληνικής βιομηχανίας, ανίκανα να ανταγωνιστούν χωρίς προστασία, θα καταρρεύσουν.
Το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία θα ήταν μια δύναμη αστάθειας, διαλύσεως, επιζήμια για τα δυτικά συμφέροντα.Τέλος, αναρωτιέμαι πού μπορεί να ενυπάρχει στο σύστημα η πιθανότητα αλλαγής και μεταρρυθμίσεως, σε βαθμό μάλιστα που θα μπορέσει να μειώσει την ανικανότητα και να εξαλείψει τη διαφθορά; Είναι δύσκολο να το εντοπίσει κανείς. Διατηρώ αμφιβολίες σχετικώς με τις δυνατότητες του ΠΑΣΟΚ να μεταρρυθμίσει τη διοίκηση και τους κυβερνητικούς μηχανισμούς.
Ούτε, όμως, είναι εύκολο να δούμε γρήγορες αλλαγές από τη Νέα Δημοκρατία. Τα χρόνια της στην εξουσία αποσάθρωσαν τη θέληση για βελτίωση της υφισταμένης τάξεως, που ήταν τόσο πρόδηλη αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας.
-----------------------------
Επιστολή του Βρετανού πρέσβη στην Αθήνα, Ίαν Σάδερλαντ, προς τον Γιούαν Φέργκιουσον, Φόρεϊν Όφις, 27 Ιανουαρίου 1981.
Ο «όχι υπεράνω διαφθοράς» Μητσοτάκης
Πέραν των υψηλής ποιότητος αναλύσεων της βρετανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, οι Βρετανοί διπλωμάτες διέθεταν και αρχείο για τις ηγετικές προσωπικότητες στην Ελλάδα. Έτσι, ο Μιλτιάδης Έβερτ μπορούσε να είναι «απότομος, υπερφίαλος και αλαζών» και «δεν ήταν ιδιαιτέρως αγαπητός». Ο Γιάννης Χορν ήταν «ένας ανισόρροπος χαρακτήρας», μπορούσε να είναι «άκρως ψυχαγωγικός, αλλά και προσβλητικός», ήταν «σχεδόν αδύνατον να δουλέψει κανείς γι’ αυτόν και εξαιρετικά σφιχτοχέρης». Ο Σπυρίδων Μαρκεζίνης ήταν «ένα αστείο ανθρωπάκι που έμοιαζε με βάτραχο». Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη αναφέρεται ότι «δεν ήταν υπεράνω διαφθοράς» (αυτό το σχήμα λιτότητας είναι τόσο διπλωματικό!).
-----------------------
[3] FCO 9/2957, φάκελος WSG 010/1.
Παπανδρέου και ΠΑΣΟΚ: Φιλοδοξία, Υγεία και Ποτό.
Α. Παπανδρέου: «Είναι επικίνδυνος για τη Δύση»
Δεν μπορούμε παρά να ανησυχούμε λόγω της φήμης του Παπανδρέου ως μηχανορράφου και της τάσεως που έχει να αποξενώνει πολιτικούς συνεργάτες και φίλους. Οι πολυάριθμοι πολιτικοί εχθροί του δηλώνουν ότι ο Παπανδρέου είναι μια ασταθής προσωπικότητα, παρά την ευφυΐα του. Υπάρχει σημαντικός κίνδυνος ο Παπανδρέου, ως Πρωθυπουργός της Ελλάδος, να οδηγήσει τη χώρα για ακόμη μία φορά σε πολιτικό χάος και καινούργιες στρατιωτικές επεμβάσεις.
------------------------
FCO9/2957, φάκελος WSG 010/1.
«Η Άνοδος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος (ΠΑΣΟΚ) και οι Επιπτώσεις της (‘The Rise of the Pan Hellenic Socialist Movement (PASOK) and its Implications’), Diplomatic Report Αρ. 319/77, 14 Δεκεμβρίου 1977, FCO 9/ 2506, φάκελος WSC 014/1, μέρος C.
Ομοίως.
Σπύρος Μαρκεζίνης: «Ο βάτραχος»
Τι υπέροχο κληροδότημα! Ο Παπανδρέου, σαν καλός δημαγωγός, ήταν πολιτικός χαμαιλέων· σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις, και ιδίως με τους Βρετανούς, έφθανε ενίοτε στα όρια της δουλοπρέπειας και δη με τον υπουργό Εξωτερικών, Λόρδο Κάρρινγκτον.
Τον Νοέμβριο του 1980, ένα μήνα αφότου η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε την επανένταξη της χώρας στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με επίσημη πηγή του Φόρεϊν Όφις, «έτρεχε ξωπίσω από τον Λόρδο Κάρρινγκτον, προσπαθώντας να διατυπώσει απόψεις, οι οποίες ουδεμία αλλαγή θέσεως είχαν να επιδείξουν».
Σύμφωνα με αυτήν την πηγή:
Τα μόνα λόγια που θυμάμαι να είπε εκτός πρακτικών ηχούσαν εντελώς ανόητα. Για την ακρίβεια είπε: «εάν το επιθυμείτε, θα μπορούσαμε ακόμη και να παραμείνουμε στο στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ» ----------------
«Το ΠΑΣΟΚ και η Αριστερά στην Ελληνική Πολιτική» (‘PASOK and the Left in Greek Politics’), Diplomatic Report Αρ. 152/80, 12 Ιουνίου 1980, FCO 9/2959, φάκελος WSG 014/1.
Επιστολή του Μάρτιν προς τον Νταίην, 30 Δεκεμβρίου 1980, FCO 9/2166, φάκελος WSG 022/2.
Ομοίως.
Είναι γνωστό τοις πάσι ότι, όταν ο Παπανδρέου ανέλαβε την εξουσία, δεν πραγματοποίησε τις προεκλογικές του δηλώσεις για απομάκρυνση από το ΝΑΤΟ -ελάχιστοι είναι, εξάλλου, οι πολιτικοί εκείνοι που όντως υλοποιούν τις υποσχέσεις τους. Εκτός αυτού, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι πολλοί πολιτικοί πίνουν αρκετά.
Ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ
Ο Τουρκμέν, όταν συζητούσε με τον υπουργό Εξωτερικών της βρετανικής κυβερνήσεως, υπονόησε ότι ο Παπανδρέου είχε -και πιθανώς εξακολουθεί να έχει- πρόβλημα με το ποτό .Υπήρχαν έντονες φήμες προ διετίας περίπου για πρόβλημα αλκοολισμού. Αλλά ελάχιστα ακούγονται πλέον εσχάτως.
Κατά τα φαινόμενα, ο Παπανδρέου εξακολουθεί να απολαμβάνει το ουίσκι και το ούζο του, αλλά ούτε ο Πρέσβης ούτε και κανένας άλλος τον έχουν δει ποτέ σε κακό χάλι. Κατά τα φαινόμενα, ο Παπανδρέου συνηθίζει να προσφέρει σε όσους τον επισκέπτονται στο γραφείο του ούζο αντί για καφέ και να πίνει κι εκείνος ένα μαζί τους.
Το ίδιο έκανε κατά τα φαινόμενα και κατά τη σύντομη επίσκεψη του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα κι έτσι ξεκίνησαν οι ιστορίες του Τουρκμέν. Υπάρχουν προφανώς και ιστορίες που εξηγούν την κακή υγεία του Παπανδρέου και που δείχνουν ότι εργάζεται σε πολύ έντονους ρυθμούς. Δεν υπάρχουν ακόμη εμφανή σημάδια καταρρεύσεως από υπερκόπωση .
-----------------------
Επιστολή του Σάδερλαντ προς τον Γουίλσον, 23 Δεκεμβρίου 1981, FCO 9/ WSG 010/1.
Στα links που ακολουθούν μπορείτε να διαβάσετε τα αρχεία που αφορούν το αποκαλυπτικό κείμενο του Δρ William Mallinson
1. Prime Minister's Conversation with Dr. Kissinger
2. Andreas Papandreou
3. Andreas Papandreou NATO
4. British Ambassador
5. Britain close to greek position on contentinental shelf
6.Mitsotakis - Markezinis
7.Clerides - Denktash - Papadopoulos
8.Pasok and the left in Greek Politics
9.French Views Of Greeks10.Tasca-Karamanlis
Σύντομο Ακαδημαϊκό Βιογραφικό Σημείωμα:
Δρ William Mallinson
Ο δρ William Mallinson διετέλεσε μέλος του Διπλωματικού Σώματος της Αυτού Μεγαλειότητος. Εν συνεχεία κατέστη Διδάκτωρ του Τμήματος Διεθνούς Ιστορίας του London School of Economics and Political Science. Κάλυψε την ολλανδική εξωτερική πολιτική, ολλανδο-γερμανικές σχέσεις και τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας κατά την πρώτη περίοδο δημιουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΝΑΤΟ, καθώς και των ετών που προηγήθηκαν του Ψυχρού Πολέμου.
Επί του παρόντος είναι Λέκτορας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και διδάσκει βρετανική ιστορία, λογοτεχνία και πολιτισμό. Το 1994, του χορηγήθηκε υποτροφία του ελληνικού κράτους και έκτοτε μελετά εξονυχιστικώς τα αρχεία του Φόρεϊν Όφις, του βρετανικού υπουργείου Αμύνης, του Πρωθυπουργικού Γραφείου και του Υπουργικού Συμβουλίου του Ηνωμένου Βασιλείου, εστιάζοντας στις αγγλοελληνικές σχέσεις κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, συμπεριλαμβανομένης της Κύπρου.
Έχει δημοσιεύσει αρκετά άρθρα στον Τύπο και έχει μιλήσει σε πολυάριθμα συνέδρια. Κατά καιρούς διδάσκει στην Ελληνική Σχολή Εθνικής Αμύνης, με έμφαση επί θεμάτων Βρετανίας και Ρωσίας/ΕΣΣΔ. Έχει συγγράψει τα εξής βιβλία:
Public Lies and Private Truths, Cassell, London and New York, 1996, and Leader Books, Athens, 2000.
Portrait of an Ambassador, Attica Tradition Educational Foundation, Athens, 1998.
Cyprus: A Modern History, I.B. Tauris, London and New York, 2005, updated in 2009 as a paperback. Also published in Greek in 2005 by Papazissis, Athens.
From Neutrality to Commitment: Dutch Foreign Policy, NATO and European Integration, I.B. Tauris, London and New York, 2010.
Partition through Foreign Aggression, University of Minnesota, 2010.
Cyprus, Diplomatic History and the Clash of Theory in International Relations, I.B. Tauris, London and New York, 2010. Έχει επίσης εκδοθεί και στην ελληνική από τις εκδόσεις Εστία, 2011.
Britain and Cyprus: Key Themes and Documents since World War Two, I.B. Tauris, London and New York, 2011.
Έχει δημοσιεύσει άρθρα και κριτικές σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές, ορισμένα από τα πιο πρόσφατα των οποίων είναι ενδεικτικώς τα εξής:
‘Enosis, Socio-Cultural Imperialism and Strategy: Difficult Bedfellows’, Middle Eastern Studies, vol.41, no. 4, July 2005.
‘US Interests, British Acquiescence and the Invasion of Cyprus’, The British Journal of Politics and International Relations, vol.9, no. 3, August 2007.
‘Britain, Cyprus, Turkey, the USA and Greece in 1977: Critical Submission or Submissive Criticism?’, Journal of Contemporary History, vol. 44, no. 4, October 2009.
‘Spies, Jolly Hockeysticks and Imperialism in Cyprus’, Journal of Balkan and Near Eastern Studies, vol. 13, issue 2, June 2011.
‘Foreign Policy Issues of a Part-Occupied EU State’, The Cyprus Review, vol.23, no.1, Spring 2011.
http://www.zougla.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου