Κρατικό χρέος, λύσεις και πολιτικοί νάνοι

Το κρατικό χρέος ως μηχανισμός χρηματοδότησης της κρατικής λειτουργίας αποτελεί εναλλακτική της εκτύπωσης νέου χρήματος (που δημιουργεί αυξημένες πληθωριστικές πιέσεις), και της φορολόγησης (που αφαιρεί ρευστότητα από την αγορά και δυσαρεστεί τα φορολογικά υποζύγια).
Είναι ευρύτατα αντιληπτό ότι τα κρατικά χρέη δεν αποπληρώνονται ποτέ, αλλά ανακυκλώνονται. Η αφαίρεση των τόκων του κρατικού χρέους από την οικονομία, μέσω φορολόγησης, σκοπεύει στη μείωση πληθωριστικών πιέσεων που θα δημιουργούνταν από την κυκλοφορία του νέου αυτού χρήματος.
Σε πλήρη αντιστοιχία με το νεο-εκτυπωμένο χρήμα, το Ελληνικό κρατικό χρέος δεν...χρηματοδοτήθηκε από αποταμιεύσεις αλλά από πληκτρολογημένα ευρώ στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Για να μην μπούμε στη συζήτηση των συγκεκριμένων τραπεζικών διεργασιών, που πολλοί γνωρίζουν καλύτερα και σε μεγαλύτερο βάθος από ό,τι μπορώ να μπω εδώ (εβδομαδιαία δημοπρασία ρευστού ΕΚΤ, διατραπεζική, Euribor, κλπ), απλά θα παρομοιάσω τα κρατικά ομόλογα με την έκδοση μεταχρονολογημένης επιταγής "διευκόλυνσης", που το κράτος δίνει σε κάποια τράπεζα για να πάρει άμεσα τα χρήματα, και εκείνη με τη σειρά της την δίνει ως εγγύηση στην Κεντρική Τράπεζα ή άλλη τράπεζα (διατραπεζική αγορά) που διατηρεί το "πλαφόν", και παίρνει τα χρήματα που δάνεισε στην Ελλάδα πίσω, ώσπου τελικά να πληρώσει η Ελλάδα την επιταγή ή μάλλον να την αντικαταστήσει με άλλη επιταγή μεταγενέστερης ημερομηνίας.
Το σημαντικό σε αυτή τη διεργασία είναι ότι η ΕΚΤ δεν παίρνει τις καταθέσεις κάποιου για να πληρώσει τα χρήματα του "πλαφόν" στις τράπεζες αλλά, βάσει της εντεταλμένης λειτουργίας της, τα πληκτρολογεί. Αυτό άλλοι ονομάζουν μόχλευση και άλλοι στο λαϊκότερον "αερο-χρήμα".
Φυσικά υπάρχουν και λίγοι ομολογιούχοι, όπως ασφαλιστικά ταμεία, που δεν βάζουν τα ομόλογά τους ως εγγύηση για ρευστό διότι είναι συντηρητικοί επενδυτές πραγματικών χρημάτων και δεν έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση της ΕΚΤ διότι δεν είναι τράπεζες.
Τα 340 δισ. που πήρε η Ελλάδα ως σήμερα μέσω ομολογιακού δανεισμού τα διαχειρίστηκε χείριστα. Όλοι γνωρίζουμε τον αναίτιο τριπλασιασμό των υπαλλήλων του στενού Δημοσίου Τομέα σε 30 χρόνια με τις προσλήψεις μισθοδοτούμενων ψηφοφόρων, τις μίζες πολιτικών, τις προμήθειες, τις υπερτιμολογήσεις νοσοκομειακών και άλλων προμηθειών που διασπαθίζουν τα χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου. Αυτά αποτελούν αποδεικτικά της ανεπάρκειας και διαφθοράς του πολιτικού προσωπικού της χώρας που διαχειρίστηκε τα χρήματα.

Οι στρεβλώσεις στην επιχειρηματικότητα, η διαφθορά, η ανισονομία, η γραφειοκρατία, η αδυναμία απονομής δικαιοσύνης, ο λαβύρινθος της φορολογικής νομοθεσίας και η φοροδιαφυγή, η ανικανότητα διαχείρισης του μεταναστευτικού προβλήματος συμπληρώνουν τη θλιβερή εικόνα μας.
Η συνεχής ατιμωρησία των πολιτικών επίορκων είναι το θαυμαστικό της σουρεαλιστικής εθνικής κατάθλιψης.
Όλα πρέπει να τα διορθώσουμε όσο πιο γρήγορα είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Όλα. Αυτό δείχνει να προσπαθεί τουλάχιστον η σημερινή κυβέρνηση. Αν όχι αυτή, τότε κάποια επόμενη στο εγγύς μέλλον θα τα καταφέρει. Οι λόγοι που μας έφεραν ως εδώ θα εκλείψουν. Αυτό είναι μαθηματικά βέβαιο αρκεί να μη σταματήσουμε να το απαιτούμε, εμείς οι Έλληνες πολίτες και η Τρόικα.
Μετέπειτα όμως, αφού οι παθογένειες διορθωθούν, τι γίνεται με το Κρατικό Χρέος που πιθανόν να ξεπεράσει τα 400 δισ. ευρώ;
Θα ζήσουν στη μιζέρια οι επόμενες 3 γενιές των Ελλήνων για παραδειγματισμό των Ευρωπαίων; Θα μας διώξουν από το Ευρώ; Θα μας διώξουν από την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Θα καταδικάσουμε τις επόμενες γενιές Ελλήνων να ζήσουν σκλάβοι και να εκπορνευθούν για τα λάθη των προηγούμενων;
Η κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ, η FED, έχει στην κυριότητά της το ένα τρίτο του Αμερικανικού ομολογιακού χρέους. Δηλαδή "τύπωσε" αντί να δανειστεί. Επιπροσθέτως με την "ποσοτική χαλάρωση" των $700 ΔΙΣ του Μπερνάνκι, έδωσε αναπτυξιακή πνοή στην οικονομία της και βρίσκεται σε ανάκαμψη. Δεν ακούω κανέναν να σκέφτεται να αποβάλλει την Καλιφόρνια από τις ΗΠΑ και από το Δολάριο επειδή έχει εξίσου μεγάλο χρέος με εμάς.
Η λύση του Ελληνικού Κρατικού Χρέους είναι πολιτική. Η μείωσή του με αγορά από την ΕΚΤ μέρους του χρέους της Ελλάδος και κατόπιν σβησίματός του από τις οθόνες είναι απαραίτητη και αναίμακτη λύση για την αγορά. Αυτό πρέπει να γίνει ώστε να επιτρέψουμε στις επόμενες γενιές μας να ζήσουν ως άνθρωποι και όχι ως σκλάβοι. Η ΕΚΤ είναι η κεντρική μας τράπεζα και οφείλει να σταθεί στο ύψος της ευθύνης της απέναντι σε έναν από τους 17 λαούς που υποτίθεται ότι υπηρετεί, αντί να στηρίζει μια επιβαλλόμενη ύφεση στην Ελλάδα που σχεδιάζεται να μας επιβάλλει για τα επόμενα 30 χρόνια!
Εξ άλλου η ΕΚΤ συμμετέχει στην ευθύνη της ΕΕ απέναντι στον Ελληνικό Λαό, αφού δέχονταν εν γνώσει τους πλαστά στοιχεία από απατεώνες πολιτικούς που λεηλάτησαν την Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, χωρίς να λένε κουβέντα ως όφειλαν ή να εκτελούν σωστούς και ενδελεχείς ελέγχους. Η ευθύνη αυτή που η ΕΚΤ και η ΕΕ απέτυχε να ανταποκριθεί απέναντι στον Ελληνικό Λαό αντιστοιχεί με το "fiduciary duty" της τράπεζας απέναντι στον καταθέτη και στον μέτοχο. Στον ίδιο βαθμό ευθύνονται, όσο θα έφερε ευθύνη η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς αν άφηνε ελεύθερη τη διαπραγμάτευση μετοχών κάποιας εταιρίας που η επιτροπή γνώριζε ότι δημοσίευε πλαστούς ισολογισμούς.

Δεν μπορώ να διανοηθώ γιατί θα πρέπει η χώρα μου και τα παιδιά μου να υποφέρουν για δεκαετίες προκειμένου να μην ανέβει ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης 1% για ένα χρόνο σε περίπτωση που διαγραφεί το μισό κρατικό χρέος της Ελλάδας με αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ και διαγραφή τους, που είναι το ισοδύναμο με τύπωμα χρήματος. Έτσι κι’ αλλιώς αυτά τα χρήματα δεν έμειναν στην Ελλάδα. Πήγαν εδώ και χρόνια στην Γερμανία και τη Γαλλία ως πλεονάσματα εμπορικών ισοζυγίων, και στην Ελβετία ως μίζες πολιτικών και δημοσίων λειτουργών.
Στο κάτω-κάτω ακόμα και αν χρειαστεί να γίνει το ίδιο και με άλλες χώρες της Ευρωζώνης που έχουν προβλήματα χρέους, ο πληθωρισμός της Ευρωζώνης ίσως να πάει στο 4%-5% για ένα χρόνο. Λέω ίσως γιατί αυτά τα χρήματα δεν θα μπουν σήμερα στην αγορά, αλλά είναι μέσα εδώ και χρόνια, από τότε που δόθηκαν τα ομολογιακά δάνεια.
Άλλη πιθανή παρενέργεια μπορεί να είναι η πτώση της ισοτιμίας του Ευρώ σε σχέση με τα άλλα διεθνή νομίσματα. Αυτό όμως θα δώσει ανταγωνιστικότητα και ώθηση για ανάπτυξη στην Ευρωπαϊκή οικονομία. Για να γίνουν αυτά αρκεί να δώσουν την εντολή στην ΕΚΤ οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, και αν χρειάζεται να μεταβάλλουν το καταστατικό της για να μπορεί να εκτελέσει αυτή την εντολή.
Που είναι όμως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί με το απαραίτητο ανάστημα για να πάρουν τέτοιες αποφάσεις; Πολιτικοί που να έχουν το όραμα της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και το θάρρος να το εφαρμόσουν;
Εγώ κοιτώντας βλέπω αδύναμους πολιτικάντηδες, πολιτικούς νάνους και τοπικιστές προεστούς. Βλέπω λοχίες με στολές στρατηγών. Βλέπω ένα Γάλλο ανεπαρκούς αναστήματος (πολιτικού και άλλου) και μια Γερμανίδα που βλέπει μόνο τους ψηφοφόρους του χωριού της. Ο μόνος Ευρωπαϊστής, ο Τρισέ, οδεύει ταχέως προς το τέλος της θητείας του και δυστυχώς δεν υπάρχει αντικαταστάτης με το ανάστημά του.
Πρέπει να υψώσει το ανάστημά του ο Έλληνας Πρωθυπουργός, όσο έχει ακόμη το χαρτί της νομισματικής "αυτοκτονίας" ντόμινο που θα προκαλέσει μια άναρχη στάση πληρωμών. Αφού τα καλοπιάσματα και η λογική δεν πιάνουν, να απαιτήσει το αυτονόητο που πράττει η Αμερική το 1971 με την αποδέσμευση του Δολαρίου από το gold standard.
Η λύση του Ευρωπαϊκού και του Ελληνικού Κρατικού Χρέους ήταν, είναι και θα είναι πολιτική μόνον.
Όλα τα άλλα περί Ελληνικών πλεονασμάτων 7,5% για τα επόμενα 15 χρόνια, για πώληση Ελληνικής δημόσιας περιουσίας αξίας 50 ΔΙΣ Ευρώ σε 5 χρόνια, και για την απιθανότητα ανάπτυξης με 45% φορολόγηση των μικρομεσαίων είναι παραμύθια της Χαλιμάς.
του Άγη Βερούτη επιχειρηματία, σπούδασε Μηχανολόγος Μηχανικός στις ΗΠΑ όπου και εργάστηκε σχεδόν είκοσι χρόνια
http://apneagr.blogspot.com/2011/02/blog-post_5724.html
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1142943

Ένα παραμύθι για να ξυπνήσουμε.

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια όμορφη χώρα που την έλεγαν γΕλλάδα.

Την χώρα αυτή την κυβερνούσαν πολιτικοί που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η δική τους προβολή και καλοπέραση. Ήθελαν να κυβερνούν τη χώρα, να απομυζούν τον πλούτο της και με λίγα λόγια να περνάνε ζωή χαρισάμενη.
Κάποτε η γΕλλάδα λόγω της απαράδεκτης πολιτικής που ασκούσαν οι πολιτικοί της βρέθηκε στο στόχαστρο των διεθνών κερδοσκόπων δανειστών της και τα πράγματα αγρίεψαν.
Τότε οι πολιτικοί που έτυχε να την κυβερνάνε τη χώρα, (και οι άλλοι το ίδιο θα έκαναν), αποφάσισαν:να υποθηκέψουν το μέλλον του λαού τους,να ξεπουλήσουν τη ζωή των γενεών που έρχονται,να διαλύσουν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των υπηκόων της,
με μοναδικό αντάλλαγμα τη διατήρηση των δικών τους δικαιωμάτων και της κοινωνικής τους θέσης.
Επειδή περίμεναν την αντίδραση των γΕλλήνων έθεσαν αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιο "καναπέδες". Αυτό το σχέδιο που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον τα τελευταία 40 χρόνια βασίζεται στην ύπνωση των γΕλλήνων. Η ύπνωση επιτυγχάνεται εύκολα με την διαφήμιση φθηνών και αναπαυτικών καναπέδων, με την προβοκάτσια των συγκεντρώσεων ενάντια στις αποφάσεις τους, με την χρήση των νόμιμων ΜΑΤ και των παράνομων γνωστών αγνώστων (αστυνομικοί σε διατεταγμένη υπηρεσία), με την στρατευμένη ελεύθερη τηλεόραση, με τους μεγαλο-δημοσιογράφους υποτακτικούς τους, με τους υπουργούς και βουλευτές τους " ναι σε όλα", με τους ψηφοφόρους "δεν υπάρχει άλλη λύση".

Και τα κατάφεραν περίφημα.

Ο λαός αραχτός στον βελούδινο καναπέ του περιμένει τη λύση απ΄τους άλλους, οι άλλοι προτιμούν την καφετέρια αντί για την πορεία, οι συνδικαλιστές δεν μπορούν να εναντιωθούν στα πολιτικά αφεντικά τους, οι λίγοι που εξακολουθούν να αγωνίζονται δεν φτάνουν.
Και όχι μόνο δεν φθάνουν, αλλά και δέχονται ανελέητη κριτική.
Κριτική απ΄τον δικό μου καναπέ γιατί ήταν λίγοι, κριτική απ΄τον δικό σου καναπέ γιατί δεν ήταν όσο χρειάζονταν αγωνιστικοί, κριτική απ΄τον καναπέ του άλλου ότι ήταν διασπασμένοι.
Την άλλη μέρα, όταν έληγε η απεργία των δημοσιογράφων, εμείς πάλι αραχτοί στους καναπέδες μας ενημερωνόμαστε για τα σπασίματα των βιτρινών, για τις μολότοφ, για την αποτυχία περιφρούρησης της πορείας.
Και έτσι τους ξανακρίνουμε.
Επειδή φαντάζομαι ότι δεν σας αρέσει το παραμύθι μου, επειδή εσείς κάνετε ότι μπορείτε για να αλλάξετε τα πράγματα, επειδή ο δικός σας καναπές δεν είναι καθόλου άνετος, επειδή εσείς δεν είστε πιόνια στα χέρια άχρηστων πολιτικών, επειδή εσείς δεν τους ψηφίσατε ποτέ (ή έστω δεν θα τους ξαναψηφίσετε), διαβάστε με αλλόκοτη δύναμη το παραμύθι και,
ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΒΓΑΛΤΕ ΤΟ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΑΣ
ΠΗΓΗ

To δημόσιο πληρώνει τα ιδιωτικά σχολεία των παιδιών των υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών !!!

- Όλοι οι υπάλληλοι του υπουργείου που υπηρετούν σε εσωτερικό και εξωτερικό παίρνουν επίδομα έως 15.000 ευρώ για να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά σχολεία.
- Έγγραφο ντοκουμέντο αποκαλύπτει το NewsIt για τις ασυλόγιστες σπατάλες.
- Δαπάνες από 2.000 έως 15.000 ευρώ για κάθε οικογένεια δαπανά το υπουργείο για σπουδές.
Εκατομμύρια ευρώ έχει διαθέσει ο κρατικός προϋπολογισμός (δηλαδή η τσέπη των φορολογουμένων) τα τελευταία 16 χρόνια, για να απολαμβάνουν τη φοίτηση στα ακριβότερα αμερικάνικα, βρετανικά και ιταλικά κολέγια, τα παιδιά των υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών.
Αφορμή για την έρευνα του NewsIt ήταν ο εντοπισμός πρόσφατης απόφασης του υπουργείου Εξωτερικών την οποία και παραθέτουμε (ημερομηνία 01/02/2011, Αριθμός Πρωτοκόλλου 902), βάσει της οποίας ο Πληρεξούσιος Υπουργός Α, Κων/νος Μπίτσιος (πρέσβης και πρώην κυβερνητικό στέλεχος της ΝΔ) θα λάβει το ποσό των περίπου 8.800 ευρώ «για σχολικά δίδακτρα του έτους 2010-2011».
Ο κ. Μπίτσιος, ο οποίος σήμερα είναι ο Διευθυντής του ιδιαίτερου γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, μας επιβεβαίωσε το γεγονός διευκρινίζοντας πως, βάσει του νόμου που εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια, αυτή η οικονομική συνεισφορά δεν αφορά μόνο τον ίδιο, αλλά όλους τους υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών.
Το παράδοξο είναι πως, ενώ το συγκεκριμένο κονδύλι διατίθεται για τους υπαλλήλους της κεντρικής υπηρεσίας του υπουργείου, έχει σταματήσει να χορηγείται στους διπλωμάτες που εργάζονται στο εξωτερικό, για τους οποίους ξεκίνησε η καταβολή του στις περιπτώσεις όπου στις χώρες που υπηρετούσαν, δεν υπήρχαν ελληνικά σχολεία και άρα τα παιδιά τους θα έπρεπε να φοιτήσουν σε κάποιο ξενόγλωσσο, ιδιωτικό σχολείο. Την πληροφορία μας επιβεβαίωσε ο πρέσβης ε.τ και βουλευτής του ΛΑΟΣ, Γιώργος Γεωργίου.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία που μας έδωσε το υπουργείο Εξωτερικών, μόνο οι υπάλληλοι της κεντρικής υπηρεσίας ανέρχονται σε 1.173, ενώ τα δίδακτρα που πληρώνει το υπουργείο Εξωτερικών σε ποσοστό τουλάχιστον 50%, κυμαίνονται από 2.500 έως 12.000 ευρώ ανά οικογένεια.
Επομένως, μπορεί κανείς να καταλάβει πόσα «κολεγιόπαιδα» έθρεψε και εξακολουθεί να θρέφει το κράτος, δηλαδή ο λαός, που στερείται πλέον τα πάντα για να πληρώνει τις πολυτέλειες των εχόντων.
http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=66502&catid=3

Πως περνάμε μετά την δημοσίευση της τροπολογίας σε ΦΕΚ

Πως περνάμε μετά την δημοσίευση της τροπολογίας σε ΦΕΚ Ακολουθούν νέες οδηγίες για το πως περνάμε τα διόδια αφού γίνει νόμος η ντροπολογία του Ρέππα. Ακόμη δεν έχει τυπωθεί η τροπολογία σε ΦΕΚ συνεπώς δεν είναι νόμος. Συνεχίζουμε να σπρώχνουμε τις μπάρες μέχρι να τυπωθεί. Όταν τυπωθεί σε ΦΕΚ θα είναι νόμος και ακολουθούμε τις παρακάτω οδηγίες. Ζητάμε έκδοση Επί πιστώσει απόδειξης.
ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ - ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΜΕ; Δηλώνουμε στον υπάλληλο ότι «δεν μπορούμε να πληρώσουμε» δίνοντας τον αριθμό κυκλοφορίας του οχήματός μας. Ζητάμε να εκδοθεί απόδειξη με πίστωση και να ανοίξουν την μπάρα. Αν καθυστερούν προειδοποιούμε ότι: α) αν δεν ανοίξουν αμέσως την μπάρα καταστρατηγούν το συνταγματικό μας δικαίωμα για ελεύθερη μετακίνηση και διαπράττουν το ποινικό αδίκημα της παράνομης κατακράτησης. β) αν δεν εκδώσουν την απόδειξη διαπράττουν το φορολογικό αδίκημα της άρνησης εκδόσεως επί πιστώσει φορολογικού στοιχείου. γ) αν αρνηθούν να ανοίξουν διαπράττουν και το αδίκημα της πρόκλησης για εκτέλεση παράνομης πράξης. Εάν καθυστερεί το άνοιγμα της μπάρας και διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει τροχαία ανοίγουμε την μπάρα με απλή ώθηση προς τα εμπρός και συνεχίζουμε την πορεία μας. Εάν καθυστερεί το άνοιγμα της μπάρας και υπάρχει τροχαία τότε ζητάμε την συνδρομή του αστυνομικού ώστε να κοπεί πιστωτικό και να ανοίξει η μπάρα. Αν μας ζητηθεί να συμπληρώσουμε έντυπο αδυναμίας πληρωμής πριν από την υπογραφή μας γράφουμε: «Με επιφύλαξη της νομιμότητας καταβολής του τέλους». Σε περίπτωση που ο τροχονόμος δηλώσει αναρμόδιος ή αρνούνται να μας ανοίξουν την μπάρα καλούμε την αστυνομία στο 100 και ζητάμε να συλληφθεί ο ταμίας και ο υπεύθυνος των διοδίων και να οδηγηθούν στη δικαιοσύνη με την αυτόφορη διαδικασία για παράνομη κατακράτηση.
Τι άλλαξε στον ΚΟΚ; Στον κώδικα οδικής κυκλοφορίας προστέθηκε η εξής παράγραφος: «Απαγορεύεται η κυκλοφορία οχημάτων σε αυτοκινητοδρόμους, οδούς ταχείας κυκλοφορίας, σήραγγες και γέφυρες που διακρίνονται με ειδικές πινακίδες σήμανσης χωρίς την καταβολή διοδίου τέλους, όταν και όπου προβλέπεται η καταβολή αυτή. Για την καταβολή του διοδίου τέλους είναι υπόχρεοι εις ολόκληρον ο κύριος και ο οδηγός του οχήματος. Η βεβαίωση της παράβασης γίνεται από τα αρμόδια αστυνομικά όργανα που τη διαπιστώνουν αυτοπροσώπως.»
Μπορεί ο παραχωρησιούχος να βεβαιώσει την τροχαία παράβαση ή να μου επιβάλλει πρόστιμο; Μπορεί ο παραχωρησιούχος να διαβιβάσει στην τροχαία ποιοι δεν πλήρωσαν και να κοπεί κλήση; Όχι, ο παραχωρησιούχος είναι ιδιωτική εταιρία και δεν μπορεί να βεβαιώσει τροχαία παράβαση ούτε μπορεί να επιβάλει πρόστιμο. Ρητά προβλέπεται από την τελευταία διάταξη του νόμου, ότι πρόστιμο επιβάλει μόνο ο τροχονόμος και μάλιστα όταν διαπιστώσει την παράβαση αυτοπροσώπως.
Ποιά είναι τα αρμόδια αστυνομικά όργανα; Αρμόδια να βεβαιώσει παραβάσεις του ΚΟΚ είναι η τροχαία.
Μπορεί να με σταματήσει μετά τα διόδια τροχονόμος και να μου ζητήσει απόδειξη ότι πλήρωσα; Δεν υπάρχει κάποια διάταξη που να μας υποχρεώνει να κρατάμε τις αποδείξεις. Εξάλλου αν έχουμε περάσει με ΤΕΟ-pass ή με e-pass δεν θα έχουμε απόδειξη. Επίσης η βεβαίωση της παράβασης πρέπει να γίνει «αυτοπροσώπως», δηλαδή να μας δει ο ίδιος ο τροχονόμος να μην πληρώνουμε.
Μπορεί ο τροχονόμος να μου κόψει κλήση στηριζόμενος σε μαρτυρία άλλου ότι δεν πλήρωσα; Όχι, ο τροχονόμος μπορεί να βεβαιώσει την παράβαση μόνο αν έχει διαπιστώσει ο ίδιος «αυτοπροσώπως» να μην πληρώνουμε.
Μπορεί να βεβαιωθεί η τροχαία παράβαση από τις κάμερες που υπάρχουν στα διόδια; Όχι, διότι οι κάμερες που ο παραχωρησιούχος έχει τοποθετήσει, είναι παράνομες, έχουν τοποθετηθεί χωρίς άδεια της Αρχής προστασίας προσωπικών δεδομένων και ως εκ τούτου, τα προϊόντα τους αποτελούν παράνομα αποδεικτικά μέσα, που απαγορεύεται να χρησιμοποιηθούν για οποιαδήποτε νόμιμη ενέργεια. Επιπλέον η διάταξη λέει ότι ο τροχονόμος το διαπιστώνει «αυτοπροσώπως» και όχι μέσω της χρήσης τεχνικών μέσων.
Μπορεί ο παραχωρησιούχος να αρνηθεί να μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε την οδό; Όχι, δεν μπορεί να μας απαγορεύσει να χρησιμοποιήσουμε την υποδομή ακόμα κι αν δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε.
Έχω δικαίωμα να χρησιμοποιήσω την οδό χωρίς να πληρώσω εκείνη τη στιγμή; Ναι, έχουμε το δικαίωμα να πληρώσουμε αργότερα. Συγκεκριμένα ο Ν. 3535 (Κύρωση Σύμβασης Παραχώρησης άρθρο 3ο, παρ.2 ΦΕΚ 41Α 23/2/2007) αναφέρει: «Ο υπόχρεος δικαιούται να καταβάλει το οφειλόμενο τέλος, χωρίς άλλη επιβάρυνση, εντός της προθεσμίας των δεκαπέντε ημερών από την έκδοση της βεβαιώσεως του Παραχωρησιούχου με τον τρόπο που θα υποδείξει ο τελευταίος.»
Μπορεί ο παραχωρησιούχος να αρνηθεί να μας κόψει επί πιστώσει απόδειξη αν για οποιοδήποτε λόγο δεν πληρώσουμε; Όχι, πρέπει να μας κόψει επί πιστώσει απόδειξη. Αν δεν κόψει απόδειξη διαπράττει το φορολογικό αδίκημα της άρνησης έκδοσης επί πιστώσει φορολογικού στοιχείου. Καταγγελία του φορολογικού αδικήματος μπορούμε να κάνουμε στη ΣΔΟΕ καλώντας το 1517.
Δίνουμε τα στοιχεία μας; Όχι, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να δώσουμε τα στοιχεία μας. Αν υποχρεωθούμε να τα δώσουμε για να ξεμπερδέψουμε καλό είναι να δώσουμε τα κανονικά μας στοιχεία γιατί σε περίπτωση που η υπόθεσή μας δικαστεί θα είναι εις βάρος μας να έχουμε δώσει ψευδή στοιχεία.
Υπογράφουμε; Όχι, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να υπογράψουμε κανένα έγγραφο. Αν συμπληρώσουμε έντυπο αδυναμίας πληρωμής, υπογράφουμε, πριν όμως από την υπογραφή μας, γράφουμε: «Με επιφύλαξη της νομιμότητας καταβολής του τέλους».
Αν δεν υπάρχει τροχαία μπορώ να σπρώξω την μπάρα όπως και πριν; Ναι.
Αν είμαι απρόσεκτος και με δει ο τροχονόμος να μην πληρώνω τι μπορεί να μου συμβεί; Το πρόστιμο είναι 200 ευρώ και είναι στην κρίση του τροχονόμου το αν θα αφαιρέσει τις πινακίδες, την άδεια και το δίπλωμα για 20 ημέρες.
Αν ο τροχονόμος με γράψει ενώ έχω ακολουθήσει τις οδηγίες τι γίνεται; Με αντίγραφο της επί πιστώσει απόδειξης καταθέτουμε αναφορά στον διοικητή του τμήματος της τροχαίας για κατάχρηση εξουσίας και παράβαση καθήκοντος, με την ένδειξη «Κοινοποίηση στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη» και ζητάμε την ακύρωση της κλήσης και την επιστροφή πινακίδων, άδειας και διπλώματος.
Τι θα συμβεί αν μου στείλουν ειδοποίηση να πληρώσω; Αν το έγγραφο μας το επιδίδουν με δικαστικό επιμελητή τότε απευθυνόμαστε σε δικηγόρο, αν δεν έχουμε τηλεφωνούμε στα μέλη των επιτροπών αγώνα για να μας συστήσουν κάποιο δικηγόρο μέλος των επιτροπών αγώνα. Αν το έγγραφο μας το στέλνουν με ταχυδρομείο μπορούμε να το στείλουμε για ανακύκλωση.
Που μπορώ να απευθυνθώ για διευκρινήσεις ή για βοήθεια; Ηλεκτρονικά στο e-mail epitropes2010@gmail.com ή καλώντας στα τηλέφωνα των μελών του πανελλαδικού συντονιστικού των επιτροπών αγώνα κατοίκων, πολιτών και εργαζομένων ενάντια στα διόδια που είναι αναρτημένα στο site www.oxidiodia.gr και epitropesdiodiastop.blogspot.com

ΘΕΛΕΤΕ ΠΟΛΕΜΟ; ΘΑ ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ!

Την Πέμπτη, 10 Φεβρουαρίου 2011, κατατέθηκε τροπολογία που μετατρέπει την άρνηση πληρωμής διοδίων σε παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας με διοικητικό πρόστιμο 200 ευρώ αν βεβαιωθεί η παράβαση αυτοπροσώπως από αστυνομικά όργανα. Η τροπολογία για να ισχύσει πρέπει να δημοσιοποιηθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

Επίσης, σε σχέδιο νόμου απαλλάσσεται η κοινοπραξία της Νέας Οδού από τα πρόστιμα των 22 εκ. ευρώ που έχει επιβάλλει η πολεοδομία Καπανδριτίου για σωρεία αυθαίρετων κατασκευών στο σταθμό διοδίων των Αφιδνών αλλά και σε άλλες κτιριακές εγκαταστάσεις.

Φάνηκαν ποια συμφέροντα εξυπηρετούν. Ζούμε μια κοινοβουλευτική δικτατορία της Ελληνικής δημοκρατίας της Μπανανίας που βάζει αστυνομικούς να εισπράττουν για λογαριασμό των εργολάβων και καταργεί με αντισυνταγματικούς νόμους τις αποφάσεις της πολεοδομίας. Καθήκον κάθε πολίτη είναι να ανατρέψει την Χούντα.

Θέλετε πόλεμο; Θα τον έχετε.

Όλοι στο Σύνταγμα την 1η Μάρτη.

Δεν μας φοβίζουν, μας εξοργίζουν. Όλοι στους δρόμους για την Ελευθερία.

http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/

Οι καιροί δεν περιμένουν

Είναι φανερό, ακόμη και στον πιο αδαή, ότι καταρρέουν. Πάνε από μέρα σε μέρα και πλέον κινδυνεύουν να σκοντάψουν σε οτιδήποτε.
Ένα δυο τυχαία γεγονότα, κανά δυο κατραπακιές ακόμη, σε συνδυασμό με την αναπόφευκτη αποτυχία του Μνημονίου κι όλων των «επικαιροποιήσεων» του, και ο τουρίστας πρωθυπουργός μας θα βρεθεί με μαυρισμένο μάτι στο πολιτικό καναβάτσο.
Ο Αντώνης θα γίνει Πρωθυπουργός στις χειρότερες συνθήκες. Οι κίνδυνοι θα είναι τεράστιοι, γιατί οι νεοφιλελεύθεροι «σοσιαλιστές» και οι τσιλιαδόροι τους σπατάλησαν πολύτιμο χρόνο. Το χειρότερο δεν είναι ότι καθυστέρησαν εγκληματικά κι εκ δόλου και τελικά πήραν λάθος μέτρα σπρώχνοντας μας στις αδιέξοδες δουλείες της δανειακής σύμβασης. Το χειρότερο είναι ότι καταρράκωσαν το ηθικό του κόσμου, τσάκισαν την ψυχολογία όχι μόνο της αγοράς αλλά και του τελευταίου πολίτη. Οι άνθρωποι στα σπίτια τους βαστούν το κεφάλι τους με... απόγνωση, μπαίνουν στα μαγαζιά των γνωστών τους και σταυρώνουν τα χέρια τους λέγοντας ο ένας στον άλλο «τι θα κάνουμε;», λες κι οι Γερμανοί πέρασαν το Κλειδί και κατεβαίνουν για τις Θερμοπύλες. Ο Παπανδρέου απέτυχε. Τα 'κανε ρόιδο. Φεύγει ατιμασμένος κι έχοντας κάνει μεγάλο κακό στην Ελλάδα και τους Έλληνες.
Δεν έχω λεφτά στην Ελβετία, κι εδώ καλά – καλά ούτε 1000 ευρώ στην άκρη. Δεν έχω off shore, άυλους τίτλους, ομόλογα, ούτε σαλέ στις Άλπεις, ούτε καν στην Αράχωβα. Δεν μπορώ λοιπόν να αποσυρθώ στη Ζυρίχη μέχρι να περάσει η μπόρα, κι ούτε θα μου 'κανε κέφι. Πολύ αντισηπτική η Ελβετική Ομοσπονδία για τα γούστα μου. Έχουν βέβαια αξιοθαύμαστο στρατό καθ’ ολοκληρίαν εξ εφέδρων, σκέτο υπόδειγμα, αυτούς αντέγραψαν οι Ισραηλινοί κι άμεση δημοκρατία πρώτης τάξεως, πατριωτισμό ανοξείδωτο, ρολόγια με κούκο και ωραία τυριά με τρύπες αλλά δεν έχασα τον γάιδαρο μου στις Άλπεις. Εδώ θα κάτσω, όπως κι εσείς, όλοι μας. Η αφεντιά μου στον Κορυδαλλό, εσείς στο Περιστέρι, την Δράμα, τα Γιάννενα, στις πόλεις και τα χωριά μας. Κοντά στα παιδιά μας, στους γονείς και τους φίλους μας, σ’ όσες, όσους κι όσα αγαπάμε.

Κι εγώ και κάθε σοβαρός άνθρωπος που αγαπάει την Πατρίδα θα θέλαμε να τα κατάφερναν τούτοι οι άχρηστοι. Να έμπαινε η Πατρίδα σε πορεία ανάκαμψης κι ανάπτυξης. Κανείς μας δεν θα ήθελε να κρέμεται η χώρα με το 'να χέρι απ’ το γκρεμό για να γίνει Πρωθυπουργός ο Αντώνης. Ούτε κι ο ίδιος θα το ‘θελε, γιατί την αγαπάει τούτη τη φλούδα γης και τους ανθρώπους της.
Όμως τελικά θα τον καλέσει το καθήκον. Θα του χτυπήσει η Ιστορία την πόρτα και θα του δώσει φύλλο πορείας για την πρώτη γραμμή. Σύντομα.
Κάθε τόπος έχει τον αφέντη του κι εδώ αφέντες είναι οι Έλληνες. Κι οι Έλληνες, η Πατρίδα, θέλουν Αρχηγό. Όσο πιο άγριοι οι καιροί, τόσο πιο μεγάλη η ανάγκη γι’ Αρχηγό, πρόμαχο, μπροστάρη.
Ο Αντώνης έχει χρέος να πιάσει γερά το τιμόνι και θα το αδράξει γερά και μ’ άγρυπνο μάτι. Θα ήταν καλύτερα αργότερα, σε καλύτερες συνθήκες, να 'χαμε καβατζάρει τον κάβο. Όμως δεν είναι έτσι, οι συνθήκες για τον Λαό γίνονται κάθε μέρα και χειρότερες. Η θέση μας είναι πλάι στους απλούς ανθρώπους. Αυτοί είναι η Πατρίδα κι όχι οι πολιτικοί φεουδάρχες, βροντόσαυροι της παρακμής, όχι οι εκατό τραπεζίτες κι οι χίλιοι ταβλαδόροι μεσάζοντες του Κολωνακίου, βλαχομπαρόκ «αριστοκρατία» του δίφραγκου.
Οι καιροί δεν περιμένουν. Η χώρα κάθε μέρα «στεγνώνει» περισσότερο. Οι άνθρωποι βουλιάζουν στην ανασφάλεια, την ανέχεια. Το πρώτιστο καθήκον του Αντώνη Σαμαρά θα είναι η συγκρότηση μιας δύναμης κρούσης. Μια κυβέρνηση – γροθιά που, ριζοσπαστικά κι ανελέητα απέναντι στις δυνάμεις της παρακμής, θα κάνει όλα όσα δεν ήθελαν και δεν μπορούσαν να κάνουν οι ιδεοληπτικοί ερασιτέχνες του κ. Παπανδρέου.
Κι επειδή ο ίδιος είναι άνθρωπος θετικός, που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο, θα κερδίσει τον μισό αγώνα κάνοντας το σημαντικότερο: πυρπολώντας τα ξερά χόρτα της παρακμής με την φλόγα της Φιλοτιμίας.
Οι Έλληνες, οι χειρότεροι οδηγοί της Ευρώπης, απείθαρχοι με αγορασμένα διπλώματα, το 2004 οδηγούσαν αδιαμαρτύρητα στριμωγμένοι, αφήνοντας ελεύθερη την «ολυμπιακή λωρίδα» κυκλοφορίας, γιατί είχαν πειστεί για τον σκοπό. Κι αν σπάνια κάποιος την παραβίαζε, έτρωγε μούντζες σύννεφο από τους υπόλοιπους, τους πολλούς. Δεν έχει σημασία αν τους εξαπάτησαν και κατάκλεψαν την χώρα οι γνωστοί επιτήδειοι με το όργιο των ολυμπιακών έργων. Οι Έλληνες πίστευαν ότι πρέπει οι αγώνες να πετύχουν, για το ονόρε, το φιλότιμο, την οικονομία. Ρωτούσε ξένος τον δρόμο κι άγνωστοι τον έπαιρναν απ’ το χέρι να τον πάνε.

Καθαρές και τολμηρές λύσεις κι ο Σκοπός ένας: να ξυπνήσουμε το δαιμόνιο και την Φιλοτιμία του Έλληνα. Διοίκηση δια του παραδείγματος, υψηλό εθνικό και κοινωνικό φρόνημα, σαφή σκοπό, αυτά θέλει ο Έλληνας. Επίσης όμως θέλει να βλέπει ανταποδοτικότητα. Να πιάνουν τόπο οι κόποι κι οι θυσίες του. Αν το νοιώθει αυτό, πάρ' του την ψυχή! Κι όχι πια ατιμωρησία των μεταπολιτευτικών κοτζαμπάσηδων. Γιατί η ατιμωρησία ξυπνάει την οργή των τίμιων ανθρώπων, χλευάζει την αξιοπρέπεια τους, τους φτύνει κατά πρόσωπο.
Μετά την πεισιθανάτια εκδοχή, το εκβιαστικό νταβατζιλίκι του μεταλλαγμένου ΠΑΣΟΚ, επιτέλους ο Έλληνας θ’ ακούσει καθαρές κουβέντες, πρακτικές, ρεαλιστικές λύσεις, που δεν θα περιγράφουν απλώς τον πνιγμό αλλά το πώς θα ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ την κρίση και τον κακό μας εαυτό.
Κι αυτό δεν γίνεται με απειλές, καταστροφολογία και συκοφαντίες, ούτε αποδομώντας την εθνική ταυτότητα, την εθνική και κοινωνική συνοχή. Αυτό γίνεται με περηφάνεια, επιθετική ορμή, με δημιουργική ενότητα, ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες. Θέλει δαιμόνιο μωραΐτικο, αρβανίτικο πείσμα, ανωγειανή περηφάνεια, κεφαλονίτικη «τρέλα» κι ηπειρώτικη νοικοκυροσύνη. Τις αρετές του καλού μας εαυτού. Θέλει τολμηρούς, γενναίους. Ωραίους τρελούς. Έλληνες.
Κι επειδή αυτά φαντάζουν «θεωρητικά» σε κάποιους κι αναρωτιούνται για τα πρακτικά, αυτά τα «θεωρητικά» είναι τα πιο πρακτικά, οι τεράστιες δυνάμεις που θα κάνουν πάλι την χώρα γόνιμη, παραγωγική, αληθινά πλούσια.
Οι επενδύσεις, τα παραγωγικά έργα, η αναγέννηση κι ανασυγκρότηση της βιομηχανίας, η Επιστροφή στη Γη μας, δεν θέλουν μόνο σταθερό κι ελκυστικό φορολογικό σύστημα, ευέλικτο και πρακτικό θεσμικό πλαίσιο.
Πάνω απ’ όλα θέλουν ηθικό κι αυτό σήμερα μόνο ο Αντώνης μπορεί να το εμπνεύσει, γιατί απλούστατα το ‘χει. Δεν ελπίζει απλά στη Νίκη. Είναι σίγουρος γι’ αυτήν κι έχει σχέδιο, δρομολόγιο και τρόπο. Μα, θα πείτε, με ποιους;
Έχει ανθρώπινα αποθέματα η Πατρίδα, αδέρφια. Μην φοβάστε. Από μυαλά και γενναίους η Μάνα ήταν πάντα σταχανοβίτισα.
Υπερπαραγωγική…
του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
http://apneagr.blogspot.com/2011/02/blog-post_28.html
http://www.antinews.gr/2011/02/26/87903/

Ο Συριζοδάσκαλος μαιτρ της προβοκάτσιας και... οι "μαθητές" του!!!

Στρατηγός κανονικότατος, ο κυρ-δάσκαλος δεν τον άκουγε όμως το επιτελείο του και δεν τα πήγανε καλά στην μάχη.
Για να δούμε υπάρχουν εισαγγελείς στην μπανανιά;;;
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί και θα καταλάβετε πως δημιουργούν τα επεισόδια για να επιτεθεί η αστυνομία στον κόσμο.


http://apneagr.blogspot.com/2011/02/blog-post_6599.html#more

Ερχονται απολύσεις εκπαιδευτικών;;

ΟΣΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ , ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ .ΚΑΝΟΝΙΣΤΕ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΣ.
ΟΣΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΦΙΛΟ Ή ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ , ΕΙΔΟΠΟΙΕΙΣΤΕ.
Σύμφωνα με τελευταία ενήμερωσή μας , από πηγή στο υπουργείο ... "παιδείας" , ετοιμάζονται οι πρώτες 20.000 απολύσεις στο χώρο των μονίμων εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Οι απολύσεις θα γίνουν με την ευκαιρία των καταργήσεων σχολείων , άρα και οργανικών θέσεων , αφού ισχύει η διάταξη (στην οποία αρχικά είχε αναφερθεί ο Θ.Πάγκαλος) κατά την οποία "δημ. υπάλληλος υπάρχει , όσο υπάρχει η οργανική του θέση". Για την ώρα ο σχεδιασμός προβλέπει την υλοποίηση μέσα στο καλοκαίρι για να περιορίσει στο μίνιμουμ , όποια διαμαρτυρία ...λέμε! Η κατάσταση όμως για την κυβέρνηση είναι πιεστική αφού πρέπει να δείξει έργο απολύσεων ΤΩΡΑ, όπως έχει δεσμευτεί στο μνημόνιο!
Οι συνδικαλιστές του χώρου (ΔΟΕ-ΟΛΜΕ) καθώς και στελέχη της εκπαίδευσης (σύμβουλοι-προϊστάμενοι κλπ) γνωρίζουν ΟΛΟΙ !
Σιωπούν έχοντας λάβει ανταλλάγματα σχετικά με την προσωπική τους επαγγελματική "επιβίωση" και συνδικαλιστική καλοπέραση , κρατώντας και το προνόμιο για να "σώζουν" από την ανεργία συγκεκριμένους και να καταδικάζουν μη αρεστούς κατά περίπτωση και τοπική ιδιαιτερότητα !
Οι ενδιαφερόμενοι σπεύσατε όπου νομίζετε !!!!!!!

http://anti-antiprosopeusi.blogspot.com/2011/02/blog-post_8559.html

Δώρα τέλος στο Δημόσιο

Τέλος στα επιδόματα εορτών και αδείας για όλους τους υπαλλήλους και λειτουργούς του Δημοσίου θα σημάνουν οι νέες ρυθμίσεις που προωθεί η κυβέρνηση για το ενιαίο μισθολόγιο.
Η εντολή της τρόικας για τη μείωση του μισθολογικού κόστους στο στενό δημόσιο τομέα, την οποία συμφώνησε να εκτελέσει χωρίς καμία αντίδραση η… σοσιαλιστική κυβέρνηση με το νέο Μνημόνιο, συνεπάγεται, μεταξύ πολλών άλλων, την κατάργηση....
όλων των επιδομάτων που δεν συνδέονται με την παραγωγικότητα ή αποδοτικότητα των υπαλλήλων και των λειτουργών του Δημοσίου. Ανάμεσα σ’ αυτά συγκαταλέγονται και τα επιδόματα εορτών και αδείας.

Χάνουν τα 1.000 ευρώ

Ηδη, μετά τις περικοπές που επιβλήθηκαν από τη… σοσιαλιστική κυβέρνηση τον Μάρτιο και τον Μάιο, τα επιδόματα εορτών και αδείας έχουν περιοριστεί σε ένα ποσό συνολικού ύψους 1.000 ευρώ για όλο το χρόνο! Από το ποσό αυτό τα 500 ευρώ είναι το Δώρο των Χριστουγέννων, τα 250 ευρώ είναι το Δώρο του Πάσχα και τα υπόλοιπα 250 ευρώ είναι το επίδομα θερινής αδείας.
Από την πλήρη περικοπή των επιδομάτων αυτών, η οποία θα ξεκινήσει τον προσεχή Ιούλιο (το «250άρι» του Πάσχα θα τη… γλιτώσει για τελευταία φορά), ταυτόχρονα με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου, η… εξοικονόμηση μισθολογικής δαπάνης που θα προκύψει για το φετινό προϋπολογισμό εκτιμάται ότι θα φθάσει τα 500 εκατ. ευρώ!
Το σχέδιο κυβέρνησης και τρόικας για την… «εξάλειψη» του 13ου και του 14ου μισθού στο στενό δημόσιο τομέα, το οποίο άρχισε να εφαρμόζεται με το πρώτο Μνημόνιο του Μαΐου του 2010, θα υλοποιηθεί πλήρως! Κάθε υπάλληλος και λειτουργός του Δημοσίου θα χάσει από φέτος 750 ευρώ σε ετήσια βάση και από το 2012 η απώλεια θα φθάνει τα 1.000 ευρώ ετησίως! Η μισθολογική δαπάνη που θα… γλιτώνει ο προϋπολογισμός από το 2012 και μετά θα φθάνει τα 700 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο!
Αναλυτικά, οι νέες μισθολογικές ρυθμίσεις που ετοιμάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση για τους 700.000 υπαλλήλους και λειτουργούς του Δημοσίου θα προβλέπουν:
1. Την κατάργηση δεκάδων επιδομάτων, καθώς και την επιβολή περιορισμών στο ύψος πολλών άλλων επιδομάτων που λαμβάνουν οι υπάλληλοι και οι λειτουργοί του Δημοσίου. Η αναλογία των επιδομάτων προς τους βασικούς μισθούς θα μειωθεί. Ως πρόφαση για την επιβολή αυτών των επώδυνων αλλαγών θα χρησιμοποιηθεί η … «ανάγκη για σύνδεση των αμοιβών με το παραγόμενο έργο και την αποδοτικότητα των υπαλλήλων».
2. Την αύξηση του χρόνου ωρίμανσης των βασικών μισθών όλων των υπαλλήλων και λειτουργών του Δημοσίου. Σήμερα, η μισθολογική ωρίμανση, δηλαδή η άνοδος των αποδοχών κάθε υπαλλήλου σε υψηλότερο μισθολογικό κλιμάκιο, γίνεται ανά διετία. Αυτό σημαίνει ότι, κάθε δύο χρόνια, ο υπάλληλος ανεβαίνει σε νέο υψηλότερο μισθολογικό κλιμάκιο και ο βασικός μισθός του αυξάνεται. Αυτό το χρονικό διάστημα θα αυξηθεί πάνω από τα 2 χρόνια (στα 3 ή στα 4 χρόνια), ώστε οι ωριμάνσεις των βασικών μισθών να γίνονται βραδύτερα, δηλαδή οι βασικοί μισθοί να παραμένουν «παγωμένοι» για μεγαλύτερα διαστήματα!
Η εφαρμογή των δύο παραπάνω αλλαγών εκτιμάται ότι θα μειώσει τις συνολικές αποδοχές των 700.000 υπαλλήλων και λειτουργών του στενού δημόσιου τομέα, σε ποσοστά που μπορεί να φθάσουν μέχρι και το 25% την τριετία 2012-2014! Οι ρυθμίσεις αυτές θα οδηγήσουν, εξάλλου, σε μειώσεις και τις συντάξεις των υπαλλήλων και των λειτουργών του Δημοσίου!
antinews

Νεοθωμανικός επεκτατισμός

Επεκτατικός Τουρκικός χάρτης εναντίον Ελλάδος και Κύπρου

http://armyalert.blogspot.com/2011/02/blog-post_8170.html

Πως θα βγαίνουν στη σύνταξη οι ένστολοι

Ένστολοι μέχρι τα βαθειά γεράματα!

Εθελοντές Μακράς Θητείας

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

BINTEO - Το γιουχάρισμα του Παγκάλου στο Παρίσι !!! (26-02-2011

Σε εκδήλωση για το έργο του Κώστα Γαβρά, στο ελληνικό σπίτι στο Παρίσι η παρουσία του προσκεκλημένου Θ. Πάγκαλου προκάλεσε την αγανάκτηση των παρευρισκόμενων,δείτε το βίντεο που ακολουθεί.

200 οικονομολόγοι σε Μέρκελ: Εξαναγκάστε τους σε χρεοκοπία!

Αυξάνονται οι πιέσεις στην γερμανίδα καγκελάριο κατά των δαπανηρών για τον γερμανό φορολογούμενο διασώσεων ευρωπαϊκών χωρών, ενώ η Μέρκελ αντιμετωπίζει τη μία εκλογική ήττα μετά την άλλη.Σύμφωνα με την Καθημερινή, μετά τον πρόεδρο της Bundesbank Άξελ Βέμπερ, ο οποίος τάχθηκε κατά της επαναγοράς ομολόγων και της μείωσης του επιτοκίου δανεισμού, περίπου 200 γερμανοί οικονομολόγοι υπογράφουν δήλωση στην οποία καλούν την Άνγκελα Μέρκελ να μην συναινέσει κατά την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής του Μαρτίου, σε προτάσεις που θα οδηγήσουν σε νέα “έξοδα” για τους γερμανούς φορολογούμενους. Αντίθετα, ζητούν να επιμείνει η καγκελάριος σε ένα σχέδιο που θα περιλαμβάνει και την ελεγχόμενη χρεοκοπία των υπερχρεωμένων χωρών – μελών.
Σημειώνεται ότι τον Μάρτιο θα βρεθεί στο τραπέζι η λεγόμενη συνολική λύση για την κρίση χρέους στην Ευρωζώνη, ενώ η Ελλάδα ζητά επιμήκυνση της αποπληρωμής του δανείου και – αν οι συνθήκες το ευνοήσουν – καλύτερο επιτόκιο.
Ωστόσο, η καγκελάριος, βρίσκεται σε στενωπό, αντιμετωπίζοντας σφοδρές αντιδράσεις από το εσωτερικό. Τώρα, 197 οικονομολόγοι, υπογράφουν επιστολή στην οποία καλούν την γερμανική κυβέρνηση να αρνηθεί τη διεύρυνση του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και να εξαναγκάσει τις υπερχρεωμένες χώρες σε χρεοκοπία.
Όπως αναφέρουν, με το να δίνονται συνεχώς εγγυήσεις στις χώρες που έχουν τεράστια χρέη, τις “παρακινούμε” να επαναλάβουν τα ίδια λάθη.Τονίζουν ότι όσα προβλέπει η Γερμανία για την αναμόρφωση του Συμφώνου Σταθερότητας και για την προώθηση του λεγόμενου Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας - σύνταξη στα 67 για όλη την Ευρωζώνη, ευθυγράμμιση μισθών - παραγωγικότητας κ.α.- δεν επαρκούν και υποστηρίζουν ότι μία μακροπρόθεσμη στρατηγική κατά των κρίσεων χρέους προϋποθέτει τη δυνατότητα χρεοκοπίας.
Επίσης αναφέρουν ότι βοήθεια πρέπει να δίνεται, αφού η χώρα που χρωστάει έχει αναδιαρθρώσει το χρέος της πράγμα που θα γίνεται με τα κριτήρια του ΔΝΤ και όχι της ίδιας. Όσο για την ΕΚΤ υποστηρίζουν ότι δεν πρέπει να δίνει απεριόριστη υποστήριξη στις αναξιόχρεες χώρες μέσω αγορών ομολόγων γιατί κινδυνεύει και η ίδια να γίνει μία "κακή τράπεζα".
Μάλιστα, βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος των Χριστιανοδημοκρατών, ετοιμάζουν ψήφισμα στο οποίο καλούν την κυβέρνηση να μην συμφωνήσει σε οποιοδήποτε μέτρο που θα μετατρέψει την ΕΕ σε "Ένωση μεταβίβασης πόρων" όπως αναφέρουν. Σε αυτό αντιτίθενται σθεναρά στην αγορά κρατικών ομολόγων με πόρους του μηχανισμού. Το ψήφισμα θα τεθεί στην Ολομέλεια στις 17 Μαρτίου, λίγο δηλαδή πριν την Σύνοδο "ώστε να ενισχύσει την κυβέρνηση στις δύσκολες διαπραγματεύσεις των Βρυξελλών" όπως αναφέρουν.
Πηγή

Νέος κύκλος σεναρίων για εκλογές εξπρές στις 17 Απριλίου!

Ποιά είναι τα κορυφαία στελέχη που φλερτάρουν με τις πρόωρες εκλογές και ποιοί εκείνοι που τις απορρίπτουν.
Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε σύσκεψη που συγκάλεσε στην Ιπποκράτους διέψευσε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, όπως και ο υπουργός Οικονομίας, Γιώργος Παπακωνσταντίνου μετά τις διαβουλεύσεις για το Μνημόνιο 4, αλλά πολλά στελέχη συνεχίζουν να συντηρούν την εκλογολογία.
Την ίδια ώρα οι ραγδαίες αρνητικές εξελίξεις στην ευρωζώνη πιέζουν τον πρωθυπουργό προς αυτή την κατεύθυνση των εκλογών και μάλιστα παράγοντες του κόμματος περιγράφουν ως οριακές τις πολιτικές ισορροπίες που καλείται να διαχειριστεί ο πρωθυπουργός.
Σε όλο αυτό το γκρίζο σκηνικό έρχονται να προστεθούν και οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ραγδαία μείωση της ψαλίδας ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία, ενώ μετρήσεις της κυβέρνησης δείχνουν ότι η ανοχή των πολιτών μειώνεται με ραγδαία επίσης ταχύτητα.
Προφανώς λόγω αυτών των αδιεξόδων σύμφωνα με την εφημερίδα Πρώτο Θέμα δεν φαίνεται να αποκλείουν το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών μέσα στον Απρίλιο ή έστω τον Μάιο. Σύμφωνα με τα σενάρια που κυκλοφορούν ο πρωθυπουργός μπορεί να περιμένει τα αποτελέσματα της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις 25 Μαρτίου και αμέσως μετά να προκηρύξει εθνικές εκλογές για τις 17 Απριλίου.
Αντίθετοι με ένα τέτοιο ενδεχόμενο εμφανίζονται κορυφαία στελέχη όπως ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Μιχάλης Καρχιμάκης, αλλά και η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία μάλιστα σε συνέντευξή της δηλώνει πως δεν αντέξει η χώρα το κόστος των πρόωρων εκλογών.
Την ίδια ώρα με την ιδέα των πρόωρων εκλογών φαίνεται ότι φλερτάρουν οι κύριοι Χάρης Καστανίδης, Κώστας Σκανδαλίδης, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Μπεγλίτης, Νίκος Σηφουνάκης, ενώ μάλλον προς αυτή την κατεύθυνση βρίσκεται και ο Ευάγγελος Βενιζέλος.
Πηγή

Η αραβική εξέγερση που σαρώνει την αλαζονεία της ∆ύσης

ΤΟΥ ALAIN BADIOU LE MONDE
Μέχρι πότε η Δύση, η διεθνής κοινότητα αυτών που πιστεύουν πως είναι ακόµη οι αφέντες του κόσµου, θα συνεχίσει να κάνει µαθήµατα καλής διαχείρισης και καλής συµπεριφοράς σ’ ολόκληρη τη Γη; Δεν είναι γελοίο να βλέπει κανείς µερικούς διανοούµενους υπηρεσίας, υποχωρούντες στρατιώτες του σκοροφαγωµένου παράδεισου του καπιταλο-κοινοβουλευτισµού, να προσφέρουν το πρόσωπό τους στους υπέροχους λαούς της Τυνησίας και της Αιγύπτου, για να διδάξουν σ’ αυτούς τους άγριους λαούς το β και α βα της «δηµοκρατίας»; Οποία θλιβερή εµµονή της αποικιακής αλαζονείας!Δεν είναι άραγε φανερό πως εµείς είµαστε αυτοί που έχουµε να διδαχθούµε από τις τωρινές λαϊκές εξεγέρσεις;
Ναι, πρέπει ναείµαστε οι µαθητές αυτών των κινηµάτων και όχι οι ανόητοι καθηγητές τους. Διότι δίνουν ζωή, µετην ιδιοφυΐα των επινοήσεών τους, σε µερικές αρχές της πολιτικής που προσπαθούν εδώ και πολύ καιρό να µας πείσουν πως είναι απαρχαιωµένες. Και ιδιαίτερα στην αρχήαυτή πουδεν έπαυε να υπενθυµίζει ο Μαρά: όταν πρόκειται για την ελευθερία, την ισότητα, τη χειραφέτηση, οφείλουµε τα πάντα στις λαϊκές εξεγέρσεις. Εχουµε δίκιο να εξεγειρόµαστε. Οπως ακριβώς τα κράτη µας προτιµούν τη διαχείριση από την πολιτική, έτσι προτιµούν και τη διεκδίκηση από την εξέγερση και τη µεθοδική µετάβαση από οποιαδήποτε ρήξη. Αυτό που µας υπενθυµίζουν οι λαοί της Αιγύπτου και της Τυνησίας είναι πως η µόνη δράση που ανταποκρίνεται στο κοινό αίσθηµα της σκανδαλώδους κατοχής της κρατικής εξουσίας είναι η µαζική εξέγερση. Και πως στην περίπτωση αυτή, το µόνο σύνθηµα που µπορεί να ενώσει τις διαφορετικές συνιστώσες του πλήθους είναι: «Εσύ που είσαι εκεί πέρα, φύγε».
Μια σπίθα µπορείνα βάλει φωτιά στην πεδιάδα. Ολα αρχίζουν µετη διά πυρός αυτοκτονία ενός ανέργου. Αυτή η χειρονοµία διευρύνεται σε µερικές ηµέρες, σε µερικές εβδοµάδες, σε εκατοµµύρια ανθρώπους. Αυτό που συµβαίνει είναι ότι δηµιουργείται αιφνιδίως, όχι µια νέα πραγµατικότητα, αλλάµια µυριάδα νέων δυνατοτήτων.
Καµιά απ’ αυτές δεν αποτελεί επανάληψη του ήδη γνωστού. Γι’ αυτό είναι σκοταδιστικό να λέµε: «Αυτό το κίνηµα διεκδικεί τη δηµοκρατία»(εννοείται,αυτή που απολαµβάνουµε στη Δύση), ή «Αυτό το κίνηµα διεκδικεί µια κοινωνική βελτίωση» (εννοείται, τη µέσηευηµερία του µικροαστού της πατρίδας µας). Αρχίζοντας σχεδόν από το τίποτε, αντηχώντας παντού, η λαϊκή εξέγερση δηµιουργεί άγνωστες δυνατότητες για ολόκληρο τον κόσµο. Η λέξη «δηµοκρατία» σχεδόν δεν προφέρεται στην Αίγυπτο. Μιλούν εκεί για νέα Αίγυπτο, για αληθινό αιγυπτιακό λαό, για Συντακτική Συνέλευση, για απόλυτη αλλαγή της ύπαρξης, για πρωτοφανείς και ώς τώρα άγνωστες δυνατότητες.
Ο λαός, µόνον ο λαός, είναι ο δηµιουργός της παγκόσµιας Ιστορίας. Είναι πολύ εντυπωσιακό το γεγονός ότι στη Δύση µας, οι κυβερνήσεις και τα µέσα ενηµέρωσης θεωρούν ότι οι εξεγερµένοι µιας πλατείας του Καΐρου είναι ο αιγυπτιακός λαός. Από πού κι ώς πού; Μήπως ο λαός, για τους ανθρώπους αυτούς, δεν περιορίζεται συνήθως είτε στην πλειοψηφία µιας δηµοσκόπησης, είτε στην πλειοψηφία µιας εκλογικής αναµέτρησης; Πώς γίνεται και ξαφνικά εκατοντάδες χιλιάδες εξεγερµένοι γίνονται αντιπροσωπευτικοί ενός λαού 80 εκατοµµυρίων ανθρώπων; Είναι ένα µάθηµα που δεν πρέπει να ξεχαστεί, που δεν θα ξεχάσουµε. Οταν υπερβεί ένα ορισµένο όριο αποφασιστικότητας, επιµονής και θάρρους, ο λαός µπορεί πράγµατι να συµπυκνώσει την ύπαρξή του σε µια πλατεία, µια λεωφόρο, µερικά εργοστάσια, ένα πανεπιστήµιο… Χωρίς κοµµουνιστικό κίνηµα δεν υπάρχει κοµµουνισµός. Η λαϊκή εξέγερση για την οποία µιλάµε είναι ολοφάνερα χωρίς κόµµα, χωρίς ηγεµονική οργάνωση, χωρίς αναγνωρισµένο ηγέτη. Υπάρχει καιρός για να διαπιστωθείαν αυτό το χαρακτηριστικό συνιστά δύναµη ή αδυναµία. Σε κάθε περίπτωση είναι αυτό που την κάνει να έχει, µε µια πολύ αγνή µορφή, αναµφίβολα την πιο αγνή από την εποχή της Παρισινής Κοµµούνας, όλα τα χαρακτηριστικά µιας κίνησης κοµµουνισµού. Κοµµουνισµός εδώ πάει να πει: δηµιουργία από κοινού του συλλογικού πεπρωµένου.
Βλέπουµε χριστιανούς να φυλάνε σκοπιά, όρθιοι, για να προσέχουν τους µουσουλµάνους, σκυφτούς στην προσευχή τους. Βλέπουµε τους εµπόρους να δίνουν τροφή στους άνεργους και τους φτωχούς. Βλέπουµε όλουςνα µιλάνε µε τους άγνωστους διπλανούς τους. Τοσύνολο αυτών των καταστάσεων αποτελεί την κίνηση κοµµουνισµού. Δόξα στους λαούς της Τυνησίας και της Αιγύπτου που µας υπενθυµίζουν το αληθινό καιµοναδικό πολιτικό καθήκον: απέναντιστο Κράτος, η οργανωµένη πίστη στην κίνηση κοµµουνισµού (στην από κοινού δηµιουργία του συλλογικού πεπρωµένου). Διαπιστώνουµε πάντως ότι υπήρξαν εκατοντάδες νεκροί και άνθρωποι εξακολουθούν καθηµερινά να σκοτώνονται. Και εδώ, ποιος πλήρωσε µε τη ζωή του, αν όχι οι νέοι που προέρχονται από τους φτωχότερους πληθυσµούς; Ας θυµούνται οι µεσαίες τάξεις πως, την κρίσιµη στιγµή, τη διάρκεια της εξέγερσης εγγυήθηκε µόνον η απεριόριστη στράτευση των λαϊκών αποσπασµάτων. Η αµυντική βία είναι αναπόφευκτη.
Σίγουρα δεν είναι αντιλαϊκά και κατά βάθος παράνοµα µόνο τα κράτη των αραβικών χωρών. Οποιο κι αν είναι το µέλλον τους, οι εξεγέρσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο έχουν παγκόσµια σηµασία. Δείχνουν νέες δυνατότητες, η αξία των οποίων είναι διεθνής.
tanea

Τι θα γίνει εάν πτωχεύσουν οι τράπεζες;

Πριν η Ελλάδα υιοθετήσει το ευρώ τα ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις είχαν μικρή έκθεση στο πιστωτικό ρίσκο, καθώς από τη μία η ‘νοοτροπία’ της υπέρμετρης δανειοδότησης ήταν ξένη προς το μέσο Έλληνα πολίτη και από την άλλη τα επιτόκια ήταν υψηλά και οι τράπεζες είχαν περιορισμούς ως προς το ρίσκο που μπορούσαν αναλάβουν κατά την παροχή δανείων σε επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Μετά τη διεθνή ύφεση του 2001, ωστόσο, η Ελλάδα βρέθηκε σε δύσκολο οικονομικό περιβάλλον και προκειμένου να πετύχει οικονομική ανάπτυξη ακολούθησε το αγγλοσαξονικό μοντέλο πιστωτικής επέκτασης με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία έκρηξη στην αύξηση και την επέκταση της πίστωσης, με αποτέλεσμα μέχρι το 2005 τα δάνεια των ελληνικών νοικοκυριών να αντιστοιχούν στο 38,6% του ΑΕΠ, με τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο να είναι 52,6%. Ελληνικές και διεθνείς τράπεζες είδαν τον Έλληνα ως τον ιδανικό πελάτη και ξεκίνησαν έναν αγώνα δρόμου για το ποια θα αποκτούσε μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά δανείων, χαλαρώνοντας στην πορεία τα ποιοτικά κριτήρια δανειοδότησης και αυξάνοντας τα επίπεδα ρίσκου που ήταν διατεθειμένες να αναλάβουν.
Οι πιστωτικές κάρτες έγιναν της μόδας και μοιράστηκαν σε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες οι οποίοι μέχρι τότε δεν τις είχαν χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά και μέσα από τη νέα αυτή κατάσταση αλόγιστης πιστωτικής επέκτασης γεννήθηκε το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, δηλαδή αυτών που οι δανειστές δε μπορούν να αποπληρώσουν.
Μέχρι το 2005 τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια απογειώθηκαν στο 7,5% του συνόλου των δανείων, προκαλώντας την παρέμβαση τη Τράπεζας της Ελλάδας που απαίτησε από τις τράπεζες να εξυγιάνουν τα χαρτοφυλάκια τους με αποτέλεσμα το ποσοστό αυτό να μειωθεί στο 4,5% μέχρι το 2007.
Τότε, όμως, χτύπησε τη διεθνή οικονομία η τραπεζική κρίση και οι ελληνικές τράπεζες στην προσπάθεια τους να προστατευτούν έκλεισαν απότομα τη στρόφιγγα παροχής δανείων με το ρυθμό ανάπτυξης της δανειοδότησης να μειώνεται από 20% ετησίως το 2007 σε 15,9% το 2008 και σε 4,2% το 2009.
Η διεθνής οικονομική κρίση που ακολούθησε της τραπεζικής και η παγκόσμια ύφεση επιδείνωσαν δραματικά την οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα και αυτό αποτυπώθηκε στη δυνατότητα των Ελλήνων να πληρώσουν τα δάνεια τους με το ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων να εκτοξεύεται στο 7,7% το 2009.
Πριν ακόμη η Ελλάδα οδηγηθεί στο ΔΝΤ και την υπογραφή του Μνημονίου και πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα περικοπής μισθών και συντάξεων και αύξησης των φόρων που οδήγησε σε δραματική επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης του μέσου Έλληνα πολίτη, το ποσό των επιχειρηματικών δανείων είχε φτάσει να αντιστοιχεί στο 47% του ΑΕΠ (μέσος όρος ΕΕ 52,47%) με το αντίστοιχο ποσοστό για τα στεγαστικά δάνεια να κυμαίνεται στο 34,1% του ΑΕΠ (μέσος όρος ΕΕ 37,8%) και για τα καταναλωτικά δάνεια στο 16,2% (πάνω από τον κοινοτικό μέσο όρο που είναι 15,2%).
Η ‘ελληνική κρίση’ επιδείνωσε την κατάσταση θεαματικά με το συνολικό ποσοστό μη εξυπηρετούμενων δανείων να σκαρφαλώνει στο 9% το 2010, και ειδικά για τα καταναλωτικά δάνεια να ξεπερνά το 15%. Παράλληλα, μέσα στους πρώτους οκτώ μήνες του 2010 οι τραπεζικές καταθέσεις μειώθηκαν κατά 11% επιβαρύνοντας την αρνητική κατάσταση.
Με την ελληνική οικονομία να έχει μία από τις χειρότερες αποδόσεις διεθνώς το 2010 και με τις προβλέψεις για το 2011 να είναι απογοητευτικές, το πιθανότερο σενάριο είναι η αυξητική τάση στα ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων να συνεχιστεί προκαλώντας μία σειρά αλυσιδωτών αντιδράσεων που ξεκινούν από την αύξηση του κινδύνου πτώχευσης των τραπεζών και την άσκηση ανοδικής πίεσης στα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων και φτάνουν μέχρι την πιθανότητα δημιουργίας ενός μέγα – κύματος μη ικανών αλλά και μη διατεθειμένων να αποπληρώσουν τα δάνεια τους δανειοληπτών, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές διαταραχές και κοινωνική αστάθεια όταν οι τράπεζες επιδιώξουν να διεκδικήσουν νομικά την αποπληρωμή αυτών των δανείων.
Η κατάσταση αυτή είναι γνωστή στην πολιτική ελίτ και οι σχετικές νομοθεσίες που ψηφίστηκαν έχουν ως στόχο να απαλύνουν τις συνέπειες της νέας αυτής κρίσης.
Η κατάσταση είναι γνωστή πολύ περισσότερο στην ελίτ του τραπεζικού κλάδου και σύμφωνα με τραπεζίτες είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι τράπεζες θα προβούν σε τιτλοποίηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων με την Εθνική και την Alpha να συνεργάζονται ήδη προς αυτόν τον τομέα.
Τα τιτλοποιημένα δάνεια θα πουληθούν με μεγάλη έκπτωση σε επενδυτές οι οποίοι θα έχουν, πλέον, τη δυνατότητα να κινηθούν οι ίδιοι νομικά εναντίον των Ελλήνων πολιτών.
Η τιτλοποίηση δανείων είναι νέα στην Ελλάδα με το σχετικό νόμο που την επέτρεψε να έχει ψηφιστεί το 2003. Οι τράπεζες θα περιμένουν την Εθνική και την ALPHA να κάνουν την αρχή και στη συνέχεια θα ακολουθήσουν στα βήματα τους προσπαθώντας να ξεφορτωθούν όσο το δυνατό μεγαλύτερο ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων υψηλού ρίσκου, δηλαδή αυτών που θα θεωρούν πολύ δύσκολο να αποπληρωθούν.
Όσο αυτή η διαδικασία θα εξελίσσεται θα αυξάνεται το ποσοστό της ελληνική ιδιωτικής περιουσίας που θα επιβαρύνεται με εμπράγματες ασφάλειες υπέρ ξένων επενδυτών και δανειστών, επιβαρύνοντας μία τάση που τροφοδοτείται ήδη μέσω της έκδοσης καλυμμένων ομολόγων, στην οποία πρωτοστατεί και πάλι η Εθνική.
Η νέα αυτή κρίση που πλησιάζει αναμένεται να προκαλέσει νέο πλήγμα στον ελληνικό τραπεζικό κλάδο. Με τις ελληνικές τράπεζες να είναι απόλυτα εξαρτημένες από την ΕΚΤ για την άντληση ρευστότητας και με την πόρτα των αγορών να είναι κλειστή γι’ αυτές, στην περίπτωση που η αυξητική τάση των μη εξυπηρετούμενων δανείων ξεπεράσει ένα σημείο αντοχής των τραπεζών μετρίου μεγέθους μπορεί να αποτελέσει τη χαριστική βολή που θα απειλήσει να οδηγήσει κάποιες από αυτές στην πτώχευση.
Το κυριότερο, όμως, είναι πως η νέα κρίση αναμένεται να χτυπήσει χιλιάδες νοικοκυριά επιδεινώνοντας μία κατάσταση που είναι ήδη δραματική.

Π.Παναγιώτου χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

Ηelleniclegion
http://molwn-lave.blogspot.com/

Κληρωτοί πολίτες εναντίον διαφθοράς

Η διαφθορά των ανθρώπων της εξουσίας, η πολιτική διαφθορά, είναι πολύ παλιό φαινόμενο. Αρχαιότατο.
Στη δική μας γραμματεία έχουμε αναφορές από τον Όμηρο ακόμη. Πολλές. Αλλά και άλλοι συγγραφείς και ποιητές, όπως ο Ησίοδος ή κι ο Θέογνις ακόμη, λίγο αργότερα, μας δίνουν να καταλάβουμε την παλαιότητα του φαινομένου.
Στα χρόνια της δημοκρατίας, από τις πληροφορίες που έχουμε, βλέπουμε ότι υπάρχει πάντα παρών ένας διαρκής φόβος ότι ο δημόσιος άρχοντας θα διαφθαρεί και σαν αποτέλεσμα το δημόσιο ταμείο και το κοινό συμφέρον θα ζημιωθεί.
Στα χρόνια της κατάπτωσης της αρχαίας δημοκρατίας, βλέπουμε μάλιστα ότι η πολιτική διαφθορά έχει πια γενικευτεί.
Στα χρόνια του μεσαίωνα, δηλαδή της αυτοκρατορίας, η διαφθορά σχεδόν νομιμοποιείται. Αξιώματα πωλούνται και αγοράζονται νόμιμα και στο φως της ημέρας. Έχουμε πληροφορίες μάλιστα ότι ορισμένα “χαμηλά” αξιώματα πωλούνταν στους πάγκους της λαϊκής αγοράς, όπως αναφέρει ο Κυρ. Σιμόπουλος στο βιβλίο του “Η διαφθορά της εξουσίας”.
Στα χρόνια των σουλτάνων έχουμε επίσης την ίδια πρακτική. Κρατικά αξιώματα όπως αυτό του Οσποδάρου, δηλαδή του χριστιανού κυβερνήτη (έπρεπε να είναι χριστιανός σύμφωνα με μια ρωσο-τουρκική συμφωνία), μιας από τις δύο παραδουνάβιες ηγεμονίες ή ακόμη και αυτό του διοικητή του Αιγαίου πελάγους και των νησιών, πωλούνταν σε όποιον άντεχε να πληρώσει το υψηλό τίμημα. Οι αλλαγές στα αξιώματα αυτά ήταν συχνές. Ακριβώς γιατί η αυτοκρατορική και οθωμανική διοίκηση κέρδιζε τεράστια ποσά από τις πωλήσεις τους. Οι αγοραστές “αξιωματούχοι” εννοείται ότι προέβαιναν μετά σε άγρια φορολογία, όχι μόνο για να συγκεντρώσουν τα χρήματα που είχαν πληρώσει για το “αξίωμά” τους, αλλά για να βγάλουν και ένα καλό κέρδος.
Η Ευρώπη δεν τα πάει καλύτερα.
Ο Κυρ. Σιμόπουλος αναφέρει πως ήταν σε ισχύ αγοραπωλησίες κρατικών αξιωμάτων τουλάχιστον μέχρι τον 19ο αιώνα, σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Ο Έλληνας έζησε υπόδουλος για 22 αιώνες, όπως αναφέρει το πρώτο ελληνικό Σύνταγμα της επανάστασης του 1821, σε ένα εχθρικό περιβάλλον, εντελώς διαποτισμένο από την γενικευμένη πολιτική διαφθορά. Και, όπως έγραψα και πιο πάνω, δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι και ο ίδιος εισήλθε σε αυτό το μολυσμένο περιβάλλον εντελώς άμεμπτος.
Η πολιτική διαφθορά είναι μια νοοτροπία η οποία μεταβάλλει το δημόσιο και το κράτος, το κοινό ταμείο εντέλει, σε ιδιωτική περιουσία. Δεν έχουμε πολλές μελέτες, επιστημονικού και ακαδημαϊκού επιπέδου για την διαφθορά, παγκοσμίως ή έρευνες. Είναι ελάχιστες. Και αυτό είναι και ανησυχητικό και ύποπτο. Και καθόλου καλό για τις κοινωνίες μας, οι οποίες μαστίζονται από τη διαφθορά.
Στα νεότερα χρόνια, από την επανάσταση και μετά, η πολιτική διαφθορά στην πατρίδα μας οργιάζει. Δεν είναι καθόλου υπερβολή να ισχυριστούμε ότι το νεο-ελληνικό κράτος είναι θεμελιωμένο στην πολιτική διαφθορά. Παρόλη την έξαρση του “φαινομένου” όμως, έχουμε ελάχιστες τιμωρίες. Αμελητέες.
Μια άλλη, καθαρά επίσης ελληνική παράμετρος, τουλάχιστον για την σύγχρονη εποχή, είναι ότι στην χώρα μας έχουμε “κοινωνικοποιήσει” την διαφθορά. Δηλαδή ενώ στις σύγχρονες δυτικές χώρες, όπου επίσης η διαφθορά είναι τεραστίων διαστάσεων, το φαινόμενο περιορίζεται στους πάνω ορόφους της εξουσίας, στην Ελλάδα, για ιστορικούς ίσως λόγους, βλέπουμε κατώτερους και κατώτατους αξιωματούχους και λειτουργούς να μετέχουν σε ένα μεγάλο φαγοπότι. Στο οποίο συχνά προσπαθούν με διάφορες μεθόδους να κάνουν συνένοχο και τον λαό. Και σε αρκετές περιπτώσεις μάλιστα με επιτυχία.
Όλα αυτά μας λένε ότι στο ερώτημα αν μπορούμε να εξαφανίσουμε την πολιτική διαφθορά, η απάντηση είναι όχι. Μπορούμε όμως να την περιορίσουμε. Έχουμε στην διάθεσή μας ορισμένα όπλα σε αυτόν τον πόλεμο

■Διαρκής και μόνιμος έλεγχος των πεπραγμένων των δημοσίων αρχόντων
■Αυστηρή τιμωρία των παραβατών
■Ηθικός στιγματισμός του φαινομένου

Στο νεο-ελληνικό κράτος, όπου υποτίθεται ότι εφαρμόζουμε και τις τρεις παραπάνω μεθόδους αναχαίτισης της πολιτικής διαφθοράς, οι επιδόσεις μας είναι για κλάματα. Λίγο πιο πάνω από το μηδέν.
Η διαφθορά εμφανίζεται δύσκολος εχθρός. Εχει πλοκάμια παντού. Διαπλέκεται ακόμη και με τον ελεγκτικό μηχανισμό και έχει “εγκατασταθεί” στις συνειδήσεις πολλών νεο-ελλήνων, με τρόπο που αγγίζει την ηθική της νομιμοποίηση. Σαν κοινωνία, και σαν πολιτικό σύστημα, θεωρούμε την διαφθορά σαν μια απλή παρανομία.
Δεν είναι όμως έτσι.
Η πολιτική διαφθορά μπορεί να έχει, και στην περίπτωσή μας έχει, τεράστιες προεκτάσεις. Δεν είναι ένα απλό ζήτημα κάποιων οι οποίοι χρησιμοποίησαν το δημόσιο αξίωμά τους για προσωπικό πλουτισμό. Αυτό είναι το λιγότερο.
Η διαφθορά στην Ελλάδα καταδίκασε την χώρα στην υπανάπτυξη.
Η διαφθορά δεν επέτρεψε στην πατρίδα μας να αποκτήσει αυτόνομη ανάπτυξη. Και ανάπτυξη σημαίνει θέσεις εργασίας, έσοδα για το κράτος, ευημερία και προκοπή.
Από αυτά μάλιστα που εμφανίζονται στο φως της δημοσιότητας, φαίνεται πως μεγάλο μέρος της διαφθοράς είχε ακριβώς αυτόν τον στόχο: να μην αποκτήσει η χώρα μας αυτόνομη οικονομική ανάπτυξη. Αλλά να παραμείνει δέσμια των εισαγωγών της και πάντα πεινασμένη για δάνεια.
Η ελληνική εκδοχή της διαφθοράς λοιπόν είναι εργαλείο εξω-θεσμικών, εγχώριων και αλλοδαπών οικονομικών κέντρων και κέντρων εξουσίας, με σκοπό την οικονομική υποταγή της πατρίδας μας.
Οικονομική υποταγή σημαίνει φυσικά και εθνική υποταγή. Όπως οικονομική ανεξαρτησία σημαίνει και εθνική ανεξαρτησία. Η διαφθορά λοιπόν είναι θέμα εθνικό. Είναι ζήτημα πατριωτικό.
Η ελληνική διαφθορά ακυρώνει την οικονομική μας ανάπτυξη. Δεν είναι ένα απλό ζήτημα ηθικής ή ποινικού δικαίου. Είναι πολύ πολύ περισσότερο. Είναι ζήτημα ύπαρξης. Ζωής και θανάτου.
Μέχρι τώρα ελάχιστους διεφθαρμένους πολιτικούς και λειτουργούς έχουμε αγγίξει. Ακόμη ελαχιστότερους έχουμε τιμωρήσει. Και στις συνειδήσεις πολλών, και στα κατώτερα λαϊκά στρώματα, η διαφθορά ακόμη δεν θεωρείται κάτι ιδιαίτερα κακό. Θεωρείται όρος του συστήματος. Η διαφθορά είναι ένας όρος της δημόσιας λειτουργίας.
Αυτός που νομίζει ότι μπορεί να κυβερνηθεί η Ελλάδα, και να πάρει έναν δρόμο ανάπτυξης, μείωσης των ελλειμμάτων και γενικά προκοπής και ευημερίας, χωρίς πρώτα να τσακιστεί η πολιτική διαφθορά, κάνει λάθος. Πολύ μεγάλο λάθος.
Η διαφθορά είναι σε θέση, και το έχει και ως στόχο άλλωστε, να ακυρώσει οποιοδήποτε αναπτυξιακό μέτρο.
Η αντιμετώπιση της διαφθοράς είναι πατριωτικό καθήκον πια. Και οι εξεταστικές επιτροπές των βουλευτών έχουν αποδείξει πως δεν έχουν την παραμικρή αποτελεσματικότητα. Το ίδιο και οι συνήθεις ελεγκτικοί μηχανισμοί. Νόμοι, δικαστήρια, δικαστές, εισαγγελείς, ΣΔΟΕ, ελεγκτικό συνέδριο, κλπ κλπ.
Εδώ χρειάζεται ένα υπερόπλο. Και είναι το ίδιο υπερόπλο που χρησιμοποιούμε εκεί που θέλουμε να έχουμε αδέκαστο αποτέλεσμα, όπως στα κακουργιοδικεία ο λαϊκός ένορκος.
Το υπερόπλο αυτό είναι ο κληρωτός πολίτης.
Είναι η εξεταστική επιτροπή που αποτελείται από πολίτες που επιλέχθηκαν με κλήρωση.
Δεν έχουμε άλλα όπλα.
Όλα τα άλλα μας όπλα είναι ήδη ακυρωμένα από την διαφθορά.
Και είναι καιρός να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε να εξαπολύσουμε το φοβερό όπλο της δημοκρατίας, απέναντι σε αυτό τον εχθρό, την διαφθορά, που μας απειλεί με εθνικό αφανισμό: τον κληρωτό πολίτη.
Έχουμε ήδη αργήσει πολύ να το κάνουμε.
ΠΗΓΗ

Σε αδίστακτη πολιτική συμμορία ληστών στην υπηρεσία των πιο επιθετικών κύκλων του κεφαλαίου αναδεικνύεται η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου – του πιο μισητού πολιτικού καθάρματος που κυβέρνησε ποτέ την Ελλάδα.
Τέτοιο μίσος εναντίον των εργαζομένων δεν είχαν δείξει ούτε οι φασίστες δικτάτορες που κατά καιρούς κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία στη χώρα.
Οι αλλεπάλληλοι αντεργατικοί νόμοι που προωθεί ο Γ. Παπανδρέου του εξασφαλίζουν αβίαστα την πρώτη θέση στη λίστα των πιο μισητών υπηρετών του κεφαλαίου σε όλη την ελληνική ιστορία.
Πρόκειται για τόσο αχαλίνωτο αντεργατικό όργιο που ακόμη και το ΔΝΤ θεωρεί πως είναι …δυσφήμιση για την απάνθρωπη εικόνα του παγκοσμίως να εμφανίζεται ότι ταυτίζεται με την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου!!! Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί το τελευταίο διάστημα, ο γκαουλάιτερ του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν διακηρύσσει δημοσίως, σε κάθε ομιλία του, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε ποτέ από την κυβέρνηση Παπανδρέου να μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα! Δεν έχει ξαναγίνει αυτό πουθενά στον κόσμο: Να βγαίνει το ΔΝΤ από αριστερά(!!!) σε κάποια κυβέρνηση – και μάλιστα η κυβέρνηση αυτή να είναι του λεχρίτη του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Είναι όντως εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έφτασε μέχρι του σημείου να δώσει το δικαίωμα στον κάθε ιδιώτη εργοδότη να μειώνει όσο θέλει (!) τους μισθούς των εργαζομένων του, με προσωρινό κατώτατο φράγμα μόνο τα 740 ευρώ μεικτά του ελάχιστου μισθού, που καθορίζει η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.
Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι η κάθε μεγάλη επιχείρηση που απασχολεί στη χώρα μας π.χ. μηχανικούς ή γιατρούς με 30 ή και περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας και τους αμείβει με 2.300 ή 3.000 ευρώ ή και περισσότερα, έχει το δικαίωμα από τον Γ. Παπανδρέου να τους μειώσει το μισθό και να τους ρίξει ακόμη και στα… 740 ευρώ! Εννοείται ότι η τεράστια μάζα των εργαζομένων που δουλεύει με 1.000 ή 1.500 ή 2.000 ευρώ μεικτά ταχύτατα θα βουλιάξει προς τα 740 ευρώ! Μεικτά, για να μην ξεχνιόμαστε. Στην περίπτωση του ιδιωτικού τομέα, όπως είναι ευνόητο, δεν υπάρχει ούτε καν το πρόσχημα ότι τα κέρδη από τη μείωση των μισθών πάνε στα κρατικά ταμεία και από εκεί στους ξένους τοκογλύφους που δανείζουν την κυβέρνηση. Στην περίπτωση των ιδιωτών όλα τα λεφτά που εξοικονομούνται από τη μείωση των μισθών πάνε ολόκληρα στην τσέπη του εργοδότη – και χάνονται κι από πάνω τεράστια ποσά που αντιστοιχούν στις ασφαλιστικές εισφορές των ποσών που περικόπτονται από τους μισθούς και θα πήγαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ χάνει και απευθείας το κράτος φορολογικά έσοδα εξαιτίας των μισθών που περικόπτονται και που είναι τα μόνα σίγουρα φορολογικά έσοδα, αφού κόβονται απευθείας από την πηγή χωρίς να ερωτηθούν οι εργαζόμενοι.

Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με αδίστακτους υπηρέτες των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτή είναι η πραγματική φύση της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο οποίος άλλωστε έχει έτοιμες τις βαλίτσες του να την κοπανήσει από την Ελλάδα μόλις δυσκολέψουν τα πράγματα. Ξέρει ότι αποκλείεται να εκλεγεί για δεύτερη τετραετία και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά επικίνδυνος πολιτικά. Ξεπουλάει τα πάντα στο κεφάλαιο, στους Αμερικάνους και στην ΕΕ με την πρώτη ευκαιρία, ελπίζοντας να τον ανταμείψουν με τη θέση του ΓΓ του ΟΗΕ για τις υπηρεσίες του. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι κανένας δεν έχει βάλει ακόμη θέμα στη Σοσιαλιστική Διεθνή να τον καθαιρέσουν από πρόεδρο, αφού έχει αποδειχθεί με τη διακυβέρνησή του ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, ώστε να πάψει τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου να αποτελεί «κινητό διασυρμό» της υποτιθέμενης σοσιαλδημοκρατίας. Έχει πλάτες ο Γιωργάκης – Τσολάκογλου που αποδεικνύεται «Ντίλινγκερ του κεφαλαίου»! Δεν είναι τυχαίο φυσικά που για την εκπλήρωση της αποστολής του τον έχουν πλαισιώσει με ένα οικονομικό επιτελείο οργάνων του διεθνούς κεφαλαίου.
•Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν υπάλληλος του ΟΟΣΑ στο Παρίσι επί εφτά χρόνια.
•Η Παναρίτη, αυτή η παντελώς άγνωστη και εξτρεμιστικά νεοφιλελεύθερη οικονομική σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου που την τοποθέτησε βουλευτή επικρατείας χωρίς καν να γνωρίζονται(!), ήταν υπάλληλος του ΔΝΤ πριν μας την φέρουν.
•Ο Χριστοδούλου, ο υπεύθυνος του δημόσιου χρέους, ήταν υπάλληλος της Γκόλντμαν Ζαξ.

Καταλαβαίνουμε δηλαδή στα χέρια ποιών ανθρώπων βρίσκεται η ελληνική οικονομία!
Αυτοί όμως την αποστολή τους εκπληρώνουν. Εμείς θα ξυπνήσουμε να τους διώξουμε με κλωτσιές και τις πέτρες ή θα τους αφήσουμε να μας γδάρουν ζωντανούς; Αυτό είναι το ζήτημα. Τα άλλα περιττεύουν. Αυτό πρέπει να το αποδείξουμε με τη συμμετοχή μας στις απεργιακές κινητοποιήσεις όλης αυτής της εβδομάδας και πάνω από όλα στη γενική απεργία της Τετάρτης. Εκεί θα κριθεί εμπράκτως αν η οργή που αισθάνεται ο κόσμος της εργασίας θα μετατραπεί σε λάβα που κάψει την κυβέρνηση ή θα εκφυλιστεί σε κατάθλιψη αδράνειας. Ελπίζουμε, ευχόμαστε και εργαζόμαστε για να συμβεί το πρώτο. Διαφορετικά, το μέλλον μας προβλέπεται πολύ ζοφερό. Αυτοί δεν έχουν έλεος.

Του Γιώργου Δελαστίκ
ΠΗΓΗ

ΟΙ επιτυχίες της Κυβέρνησης

Αυτό κι αν είναι επιτυχία !!!
Μείωσε μισθούς
Μείωσε συντάξεις
Έκοψε από παιδεία
Έκοψε από υγεία
Έκοψε κοινωνικές παροχές
Και παρ όλα αυτά
Ανέβηκε το χρέος
Ανέβηκε το έλλειμμα
Ανέβηκε ο πληθωρισμός
Μπράβο ξεφτέρι μας…

Αν κύριε υπουργέ μου είναι τζαμπατζήδες οι φουκαράδες που αρνούνται να καταβάλουν εισιτήριο στα ΜΜΜ αυξημένο στα καλά καθούμενα κατά 40% , τότε εσύ τι είσαι που έχεις τζάμπα :

ένα κινητό (μέχρι 200€ ανά μήνα)

οκτώ γραμμές σταθερού τηλεφώνου (μέχρι 12.000€)

αυτοκίνητο με μίσθωση λίζινγκ από τη Βουλή

διαμονή σε κεντρικό ξενοδοχείο (70€ ανά ημέρα),

γραφείο εκτός βουλής

την γραφική ύλη

τα ταχυδρομικά

τις μετακινήσεις με λεωφορεία μετρό κτλ.

τις μετακινήσεις με τρένο

τις μετακινήσεις με ακτοπλοΐα

52 εισιτήρια (μετ’ επιστροφής) για μετακινήσεις με αεροπλάνο

τέσσερις δημόσιους υπάλληλοι (αποσπασμένοι και μετακλητοί)

ένα επιστημονικό συνεργάτη που πληρώνεται από τη Βουλή

Περιμένοντας πού θα «γείρει η πλάστιγγα»

Η κατάσταση στη Λιβύη παίρνει επικίνδυνες διαστάσεις και είναι αδύνατον αυτή τη στιγμή να διακρίνει κανείς τις μακροπρόθεσμες συνέπειες από τις σημερινές εξελίξεις, στον περίγυρο της χώρας, αλλά και ευρύτερα στον αραβικό κόσμο. «Δεν είμαστε καν σε θέση να πούμε «το μη χείρον βέλτιστον», γιατί δεν μπορούμε να διακρίνουμε μεταξύ των δύο», παρατηρήθηκε χαρακτηριστικά, προ ημερών, από εμπειρογνώμονα της περιοχής, σε συζήτηση σε ένα από τα Κέντρα Σκέψης (Think Tanks) στην Ουάσιγκτον, σε ένδειξη της κρατούσας εκεί σοβαρής ρευστότητας.
Είναι προφανές πως όλοι περιμένουν να δουν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, χωρίς να ξέρουν απαραίτητα τι αυτό μπορεί να σημαίνει, στη μία ή στην άλλη περίπτωση. Οπως ελέχθη, όπου και αν γείρει η πλάστιγγα είναι άγνωστο αυτή τη στιγμή ποιος θα είναι ο κερδισμένος, γιατί λόγω αδυναμίας ή ανυπαρξίας δομών στη χώρα δεν υπάρχουν οργανωμένα συμφέροντα που θα ωφεληθούν άμεσα από τις εξελίξεις.
Ετσι γεννώνται πολλά ερωτηματικά για το τι θα σημάνει ενδεχόμενη πτώση του Καντάφι με ή χωρίς ταυτόχρονη καθεστωτική αλλαγή, και αν, εντέλει, θα υπάρξει πλήρης κατάρρευση της χώρας, με διαμελισμό εις τα εξ ων συνετέθη, μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Λιβύης. Σε εκάστη περίπτωση το βέβαιο είναι ότι οι επιπτώσεις θα διαφέρουν, με τη γειτνιάζουσα περιοχή να είναι ο πιο άμεσος παραλήπτης του αντίκτυπου των εξελίξεων -ιδιαίτερα η Νότια Ευρώπη, που θα πρέπει να 'ναι έτοιμη για μεταναστευτικά κύματα.
Η διάρκεια της σύρραξης
Ο προβληματισμός, πάντως, όπως φάνηκε από αυτή αλλά και άλλες παρόμοιου περιεχομένου συζητήσεις στην αμερικανική πρωτεύουσα, έχει να κάνει λιγότερο με το αν η χώρα οδηγείται σε εμφύλια σύρραξη, γιατί αυτή θεωρείται δεδομένη, αλλά πολύ περισσότερο με το αν η εμφύλια σύρραξη θα είναι μακράς ή μικρής διάρκειας. Οι συγκλίνουσες εκτιμήσεις τείνουν να υποστηρίξουν τη δεύτερη εκδοχή επί τη βάσει των σημερινών επιτόπιων δεδομένων και τής, ως επί το πλείστον, σκόρπιας πληροφόρησης που έρχεται από τη Λιβύη.
Απλή ανάγνωση των δηλώσεων πατρός και υιού Καντάφι, τις τελευταίες ημέρες, αναδεικνύουν ένα πράγμα τουλάχιστον: πως αυτός δεν προτίθεται να παραιτηθεί και αν κρίνει κανείς από το γεγονός ότι σε παρόμοιες, αντίξοες γι' αυτόν, συνθήκες στο παρελθόν κατάφερε να επικρατήσει των αντιπάλων του, αυτό εγγυάται ότι και στην παρούσα συγκυρία θα πολεμήσει μέχρι τέλους για να παραμείνει στην εξουσία.
Στην Ουάσιγκτον, εν τω μεταξύ, μιλούν για τη Λιβύη σαν να είναι αυτή ήδη διαιρεμένη στα δύο, με βάση την εδαφική της μορφολογία, που χωρίζει τη χώρα σε Ανατολική και Δυτική Λιβύη, αλλά και τα πληθυσμιακά στερεότυπα της κάθε περιοχής, εκάστη εκ των οποίων έχει διαφορετική ιστορική, πολιτισμική και οικονομική βάση.
«Περί ποίας Λιβύης θα πρέπει πλέον να μιλάμε, της Ανατολικής ή της Δυτικής;» αναρωτήθηκε συνδαιτυμόνας του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, στην Ουάσιγκτον, «και τι μπορεί να σημαίνουν όλα αυτά για τη Δύση;», πρόσθεσε με περισσό προβληματισμό, γνωρίζοντας βέβαια ότι δεν μπορεί να περιμένει εμπεριστατωμένη απάντηση, λόγω της αβεβαιότητας των εξελίξεων.
Η «ροή» πετρελαίου
Μια από τις άμεσες επιπτώσεις -κατ' εξοχήν στην Ευρώπη- είναι πως σίγουρα θα υπάρξει σοβαρή διακοπή της ροής των εξαγωγών πετρελαίου και αερίου από τη Λιβύη, και αυτό έχει ήδη αρχίσει. Πολλοί πιστεύουν, εν τω μεταξύ, πως ενδεχομένως να υπάρξουν και τρομοκρατικά χτυπήματα κατά των ενεργειακών υποδομών και, εξ αυτών, οι πλέον καχύποπτοι, δεν αποκλείουν τέτοιες ενέργειες να γίνουν από τον ίδιο τον Καντάφι ως μέτρο αντιπερισπασμού στην προσπάθειά του να κρατηθεί στην εξουσία και ως προειδοποίηση έναντι των Δυτικών να πάψουν να τον πιέζουν.
Αλλά πέρα και πάνω από αυτά τα ενδεχόμενα υπονόμευσης, εκείνο που επισημαίνεται είναι πως με την εκ των πραγμάτων έξοδο των εταιρειών πετρελαίου από τη Λιβύη, και κυρίως των Ιταλών, των οποίων η αποχώρηση έχει ήδη αρχίσει, οι ίδιοι οι Λίβυοι δεν έχουν την τεχνογνωσία να κρατήσουν τις κάνουλες επί μακρόν ανοικτές.
Αν σ' αυτό προστεθούν και οι γεωφυσικές δυσκολίες, που έχουν να κάνουν με το γεγονός ότι το λιβυκό πετρέλαιο βγαίνει σε διάφορα σημεία της χώρας -είναι σχεδόν μοιρασμένο μεταξύ ανατολής και δύσης- τότε συμπεραίνεται πως αυτό μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην εσωτερική σύρραξη και να συμβάλει στην επιμήκυνση του επερχόμενου εμφυλίου, με πολύπλευρες μακροχρόνιες συνέπειες.
Το ισλαμικό στοιχείο
Εν τω μεταξύ, το συγκεντρωμένο στην Ανατολική Λιβύη ισλαμικό στοιχείο σίγουρα θα επιχειρήσει να ισχυροποιήσει τη θέση του (Λιβυκό Ισλαμικό Μαχητικό Γκρουπ - LIFG), να επαναδραστηριοποιηθεί, όπως έγινε τη 10ετία του '90, και να πάρει τα όπλα για την ανατροπή του καθεστώτος.
Οι φόβοι, βέβαια, στην Ουάσιγκτον για ενδεχόμενο ραντικαλισμό των Λίβυων ισλαμιστών δεν εκλείπουν, γιατί στις τάξεις τους υπάρχουν, λίγα έστω, στοιχεία ενταγμένα στην Αλ-Κάιντα, με παρελθούσα δράση κατά των Αμερικανών. Ετσι, και παρά το γεγονός ότι η Αλ Κάιντα φέρεται να μην έχει ισχυρές προσβάσεις εκεί, δεν παραβλέπεται πως από μια μικρή «μαγιά» μπορούν να ξεκινήσουν τα πάντα. Ιδιαίτερα αν η Λιβύη βρεθεί σύντομα σε περίοδο παρατεταμένου χάους, ανεξαρτήτως της παρουσίας Καντάφι.
Ελευθεροτυπία

Το ακραίο Ισλάμ θέλει να τιμωρήσει την Ελλάδα για την προσέγγισή της με το Ισραήλ!

Τον τελευταίο καιρό στην περιοχή μας έχουν συμβεί γεωπολιτικά γεγονότα τεράστιας δυναμικής, γεγονότα τέτοιας σημασίας που αλλάζουν άρδην τον χάρτη της τόσο νευραλγικής μας περιοχής. Η προσέγγιση της Ελλάδας με το Ισραήλ (αλλά και, παράλληλα, με την Τουρκία και το Ιράν) και οι εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο (Αίγυπτος, Τυνησία, Λιβύη και αλλού…) διαμορφώνουν μια εντελώς νέα κατάσταση στην ΝΑ Μεσόγειο, την Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία.
Στο πλαίσιο αυτό διεθνείς παρατηρητές θεωρούν ότι «στρώνεται» το έδαφος για την δράση ισλαμιστών κομάντος, που ετοιμάζονται εδώ και καιρό να αιματοκυλίσσουν τον δυτικό κόσμο…
Στις 11 Δεκεμβρίου 2010 η εφημερίδα «Ελεύθερη Ώρα» δημοσίευσε κείμενό μας για την ύπουλη δραστηριότητα των φανατικών ισλαμιστών στη χώρα της Νορβηγίας (εκεί όπου βάζουν ακόμα και τα παιδιά να σπέρνουν μίσος στα σχολεία τους κατά των αλλόθρησκων «μιασμάτων»…).
Την ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΙΟΛΑΣ ΗΜΕΡΑ στην γειτονική της Νορβηγίας Σουηδία και στην πρωτεύουσά της, τη Στοκχόλμη, ακραίος ισλαμοφασίστας προσπάθησε να τινάξει στον αέρα ολόκληρο το κέντρο της πόλης!

Ευτυχώς δεν τα κατάφερε και το μόνο που μπόρεσε ήταν να φτάσει μια ώρα αρχύτερα στα «πιλάφια» του Αλλάχ… Αλλά και λίγες ημέρες αργότερα στη Δανία αποκαλύφθηκε ολόκληρο δίκτυο φανατικών μουσουλμάνων, που ετοίμαζαν επιθέσεις επί δανέζικου εδάφους… Όσλο, Στοκχόλμη, Κοπεγχάγη – λες και κάποιος εγκέφαλος εκτελούσε ένα πειραματικό σχέδιο, για να δει τις αντιδράσεις των τοπικών αρχών…
Εν τω μεταξύ η ελληνική κυβέρνηση, μέσω πρωτοβουλιών του πρωθυπουργού κ. Γιώργου Παπανδρέου, επιχειρεί (για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία) μια υψηλού επιπέδου προσέγγιση και συμμαχία με το – επίσης βαλλόμενο από το ακραίο Ισλάμ – Ισραήλ. Ο ελληνοϊσραηλινός άξονας εκ των πραγμάτων αποτελεί πραγματικό γεωστρατηγικό τείχος έναντι της ισλαμιστικής επιθετικότητας προς τη Δύση. Άρα λογικό είναι να έχει παρενέργειες ως προς τον τρόπο σκέψης και δράσης του ακραίου ισλαμιστικού πυρήνα, που επηρεάζει και ενεργοποιεί τους κατά τόπους υπο-πυρήνες του, που σαν καρκίνωμα έχουν εξαπλωθεί παντού σχεδόν στον πλανήτη…
Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών και ασφαλείας (στην Ελλάδα βασικά η ΕΥΠ) έχουν πολύ σοβαρά υπ’ όψιν τους το ενδεχόμενο μετά την αλλαγή των καθεστώτων που λαμβάνει χώρα σιγά σιγά στα αραβικά-μουσουλμανικά κράτη Βόρειας Αφρικής και Μέσης Ανατολής να υπάρξει ένα τρομακτικό «παλιρροϊκό κύμα» μετανάστευσης νέων κυρίως ανδρών από τον ισλαμικό χώρο.
Όλοι αυτοί θα επιζητούν την διεύρυνση του Ισλάμ προς τη Δύση, βασισμένοι πάνω στη λογική του υπερπληθυσμού της Ανατολής σε σχέση με την φοβερή υπογεννητικότητα που πλήττει την Δύση («αφού είμαστε πιο νέοι και περισσότεροι, γιατί να μην εξαπλώσουμε την επικράτειά μας εις βάρος των γηρασμένων και άτεκνων Δυτικών;», είναι το βασικό τους σκεπτικό…).

Οπότε σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα θα αλλάξει ριζικά το συνολικό πολιτισμικό οικοδόμημα του δυτικού κόσμου και – αναπόφευκτα – θα οδηγηθούμε στην εφιαλτική προοπτική εκείνου που η αείμνηστη Ιταλίδα δημοσιογράφος Οριάνα Φαλλάτσι ονόμασε «Ευραραβία» (“Eurabia”)…
Βέβαια πρέπει εδώ να ξεκαθαρίσουμε ότι όλα αυτά δεν αφορούν το Ισλάμ ως επίσημη θρησκευτική οντότητα, αλλά την ακραία του ερμηνεία, η οποία – δυστυχώς – τείνει να καταστεί κυρίαρχη στον μωαμεθανικό κόσμο… Πρέπει όμως και το επίσημο Ισλάμ να βγει με δική του πρωτοβουλία και να καταδικάσει αυτό το φαινόμενο, προτού καταστεί ανοιχτή πληγή για την ανθρωπότητα και προτού θρηνήσουμε αθώα θύματα. Καλούμε λοιπόν, σαν αποδεδειγμένοι φίλοι του ισλαμικού ειρηνικού κόσμου, με τον οποίο ο γράφων διατηρεί εξαιρετικότατες σχέσεις, Χριστιανοί και μουσουλμάνοι να συντρίψουμε από κοινού το ισλαμοφασιστικό φίδι που επιθυμεί να επιβάλλει στον πλανήτη τον σκοταδισμό!
Και ερχόμαστε τώρα στην πλέον νεώτερη ενημέρωσή μας από τους φίλους μας της Ανατολής, οι οποίοι επίσης ανησυχούν για την εγκληματική τακτική του ακραίου Ισλάμ.
Σύμφωνα λοιπόν με κύκλους της τουρκικής κομμουνιστικής (φιλελληνικής) οργάνωσης της «Επαναστατικής Αριστεράς» (DEV-SOL), στην Κωνσταντινούπολη οργανώνονται αυτή τη στιγμή ισλαμιστικά «τάγματα θανάτου», τα οποία ετοιμάζονται να διαβούν τον Έβρο – πριν… χτιστεί το περιβόητο τείχος – και να εισέλθουν στον ελλαδικό χώρο.
Αποστολή τους: η παραδειγματική τιμωρία της Ελλάδας και του λαού της, μέσω κάποιου εντυπωσιακού χτυπήματος, με στόχο τον όσο γίνεται μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων!
Με τον τρόπο αυτό, πιστεύουν οι φανατικοί του Ισλάμ, ολόκληρη η ανθρωπότητα θα πανικοβληθεί από τον πόνο των Ελλήνων και θα απομονώσει το Ισραήλ, το οποίο με τη σειρά του θα γίνει εύκολο θύμα: ήδη οι ισλαμιστές στρέφουν εναντίον του εντυπωσιακής ισχύος πυραύλους, αλλά και το λεγόμενο «υπερόπλο του Προφήτη», με απώτατο σκοπό να κατακάψουν και να κατεδαφίσουν την πανάρχαια ελληνογενή γη της Παλαιστίνης!…
Εκείνο όμως που προβληματίζει τους άγρυπνους Πανέλληνες είναι η εκ νέου δραστηριοποίηση (είχε να φανεί από την περίοδο των Ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας!) του περίφημου Πράσινου Πρίγκιπα της Ανατολής, ενός δηλ. ακραίου ισλαμιστή «διδασκάλου», ο οποίος εκπαιδεύει στις ερήμους κεντροασιατικής χώρας τους μελλοντικούς επίδοξους καμικάζι του Αλλάχ…
Τι άραγε ετοιμάζει αυτός ο «σεΐχης» του θανάτου; Και κατά πόσο σχετίζονται όλα αυτά με το σχέδιο φοβερού χτυπήματος εναντίον της Ελλάδας; [Να σημειώσουμε εδώ ότι κάτι ανάλογο ετοίμαζε ο λεγάμενος και για την Ολυμπιάδα της Αθήνας, αλλά δεν του «βγήκε», λόγω του άρτιου συστήματος ασφαλείας που είχαν δημιουργήσει τότε στρατός, αστυνομία και ΕΥΠ]
Τι κρύβεται όμως πίσω απ’ όλα αυτά;

Διότι είναι λογικό να υποθέσουμε ότι όλα αυτά εξυπηρετούν ένα ευρύτερο γεωπολιτικό σχέδιο στον αδυσώπητο παρασκηνιακό πόλεμο που μαίνεται εδώ και αιώνες για την παγκόσμια κυριαρχία… Αν δούμε λοιπόν από μια ευρύτερη οπτική γωνία την παγκόσμια «σκακιέρα», θα φτάσουμε σε κάποια σαφή συμπεράσματα. Η σημερινή λοιπόν άνοδος και επεκτατικότητα του ακραίου Ισλάμ, ενώ σίγουρα δεν εξυπηρετεί σε τίποτα τις επίσημες ισλαμικές δομές, φαίνεται ουσιαστικά να παίζει το παιχνίδι του αναδυόμενου ευρασιατικού άξονα, που στόχο έχει βέβαια την επικράτησή του επί της Δύσης. Κάθε λοιπόν κίνηση του ισλαμιστικού κινδύνου προς δυσμάς (γιατί άραγε όχι και προς το Πεκίνο και την ευρύτερη Άπω Ανατολή;) δεν είναι παρά μια βαθύτερη «σκακιστική» κίνηση της Ανατολής σε βάρος και για την καταστροφή του προαιώνιου αντιπάλου…
Πραγματικά, η ρωζοκινεζική στρατηγική συμμαχία εξυπηρετείται τα μέγιστα από μια πιθανή ισλαμοποίηση της Δύσης και βασικά της Ελλάδας, αυτού του παντοτινού προμαχώνα του πολιτισμού έναντι της βαρβαρότητας.
Και σήμερα η Ελλάδα βάλλεται πανταχόθεν: από την τακτική του ευρασιατικού άξονα, από την απειλή του ακραίου Ισλάμ, αλλά και από τους ανόητους της Δύσης, που βρίσκονται σε τρομερή πολιτική, κοινωνική και οικονομική σύγχυση και παρακμή…
Χρειάζεται λοιπόν εθνική αφύπνιση και αντίσταση: όχι στο τζαμί στην Αθήνα, όχι στην παράνομη μετανάστευση, όχι στην παγίδα που στήνει στο έθνος ο ύπουλος εχθρός της Ανατολής!!!
http://elladasimera.blogspot.com/2011/02/blog-post_2022.html