Στην Εξεταστική Επιτροπή έγιναν τα συνηθισμένα: ουσιαστική συγκάλυψη, παραγραφή, αλληλοκατηγορίες, ξεχωριστά πορίσματα, υπονοούμενα, καταγγελίες ότι δεν ήταν λυτά τα χέρια των συμμετεχόντων για να φτάσουν στην αλήθεια.
Εγιναν, όμως, και πράγματα πέρα από τα συνηθισμένα. Χρησιμοποιείται η εξεταστική για τη Siemens σαν η τελευταία «ευκαιρία» να διατηρηθεί ζωντανό και κάπως πειστικό ένα χρεοκοπημένο στη συνείδηση του λαού πολιτικό σύστημα.
Ο δικομματικός συμψηφισμός (πάντα παραγεγραμμένων ευθυνών), επιβλήθηκε από την ανάγκη να αποκαθαρθεί το πολιτικό σύστημα, και να φορτώσει τα βάρη σε πρώην διακεκριμένα και νυν «καμένα» στελέχη του. Η ένταση που υπάρχει, οι τριγμοί και η ανισορροπία του συστήματος οδηγούν στη λογική να θυσιαστούν ορισμένοι μήπως και διασωθεί, τελικά, το καταρρακωμένο πολιτικό σύστημα.
Το «αίμα» το ζητάνε και θεσμικοί παράγοντες, όπως η προεδρεία και η τρόικα. Άλλωστε, είναι παμπάλαια μέθοδος εξιλασμού η θυσία ορισμένων για να ανανεωθεί το σύστημα και πονηρά να σωθούν κάποιοι άλλοι.
Αυτή η διαδικασία θα προχωρήσει ισόρροπα (ανάμεσα στα δύο σκέλη του δικομματισμού), δηλαδή, με συμβιβασμούς και ανώδυνες αποκαλύψεις. Το ποιοι θα «σεντραριστούν» και κυρίως πώς θα αντιδράσουν είναι ένα στοιχείο που απασχολεί τα επιτελεία, γιατί γνωρίζουν καλά πως όλοι κρατάνε αλλήλους και γνωρίζουν «πράγματα και σκάνδαλα» για όλους.
Οι επιδιωκόμενες ισορροπίες Μαξίμου και Συγγρού (νέα γραφεία, νέο σήμα της Ν.Δ.) είναι άκρως εύθραυστες και ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξουν γενικότερες αναταράξεις για το πολιτικό σύστημα. Στη χώρα μας υπάρχουν πολλά σκάνδαλα π.χ. το Βατοπέδι που έκλεισε οριστικά, η Siemens που είναι διαχρονικό, καθώς και τόσα άλλα για κάθε αγορά και προμήθεια. Η μίζα είναι θεσμός, όπως και το μαύρο χρήμα για τους πολιτικούς.
Τα πορίσματα για τη Siemens δεν θα στοιχειοθετούν κατηγορίες για μαύρο χρήμα, παρόλο που Μαντέλης και Τσουκάτος έχουν ομολογήσει ότι πήραν λεφτά για τα κομματικά ταμεία. Επίσημα η Siemens έχει αποκαλύψει ότι το 2% του τζίρου της στην Ελλάδα πήγαινε για «λάδωμα» των πολιτικών. Και αντί να υπάρξουν μέτρα για την εταιρία, αφέθηκαν όλοι οι μάρτυρες και κατηγορούμενοι να φύγουν για Γερμανία και εκεί να μείνουν ανενόχλητοι.
Η Αριστερά παρεμβαίνει στις επιτροπές πολύ προσεχτικά, σαν κορασίδα που πάει στο πρώτο μάθημα ωδικής ή πιάνου. Δεν εκμεταλλεύεται όσα κυκλοφορούν και διαρρέουν για να γίνουν αποκαλύψεις και κυρίως αποφεύγει -ελλείψει στοιχείων λέει- να αποκαλύψει διευθύνσεις και ονόματα. Μην τυχόν και κατηγορήσει ή παραπέμψει κανέναν άδικα.
Να βγούνε όσα γίνεται περισσότερα στη φόρα για τα σκάνδαλα. Να μην επιτραπεί στο διεφθαρμένο δικομματικό σύστημα να κάνει λίφτινγκ. Να δημευτούν οι περιουσίες όσων έφαγαν χρήματα. Να καθίσουν στο σκαμνί όσοι έκλεψαν.
Κυρίως, όμως, να ετοιμαζόμαστε για την παραπομπή όσων διαπράττουν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης, την υπαγωγή της χώρας στην τρόικα και το Μνημόνιο, όσων οδήγησαν τον κόσμο της εργασίας 100 χρόνια πίσω, όσων καταργούν το μέλλον για δυο γενιές τουλάχιστον...
Πηγή: "Δρόμος της Αριστεράς"
Εγιναν, όμως, και πράγματα πέρα από τα συνηθισμένα. Χρησιμοποιείται η εξεταστική για τη Siemens σαν η τελευταία «ευκαιρία» να διατηρηθεί ζωντανό και κάπως πειστικό ένα χρεοκοπημένο στη συνείδηση του λαού πολιτικό σύστημα.
Ο δικομματικός συμψηφισμός (πάντα παραγεγραμμένων ευθυνών), επιβλήθηκε από την ανάγκη να αποκαθαρθεί το πολιτικό σύστημα, και να φορτώσει τα βάρη σε πρώην διακεκριμένα και νυν «καμένα» στελέχη του. Η ένταση που υπάρχει, οι τριγμοί και η ανισορροπία του συστήματος οδηγούν στη λογική να θυσιαστούν ορισμένοι μήπως και διασωθεί, τελικά, το καταρρακωμένο πολιτικό σύστημα.
Το «αίμα» το ζητάνε και θεσμικοί παράγοντες, όπως η προεδρεία και η τρόικα. Άλλωστε, είναι παμπάλαια μέθοδος εξιλασμού η θυσία ορισμένων για να ανανεωθεί το σύστημα και πονηρά να σωθούν κάποιοι άλλοι.
Αυτή η διαδικασία θα προχωρήσει ισόρροπα (ανάμεσα στα δύο σκέλη του δικομματισμού), δηλαδή, με συμβιβασμούς και ανώδυνες αποκαλύψεις. Το ποιοι θα «σεντραριστούν» και κυρίως πώς θα αντιδράσουν είναι ένα στοιχείο που απασχολεί τα επιτελεία, γιατί γνωρίζουν καλά πως όλοι κρατάνε αλλήλους και γνωρίζουν «πράγματα και σκάνδαλα» για όλους.
Οι επιδιωκόμενες ισορροπίες Μαξίμου και Συγγρού (νέα γραφεία, νέο σήμα της Ν.Δ.) είναι άκρως εύθραυστες και ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξουν γενικότερες αναταράξεις για το πολιτικό σύστημα. Στη χώρα μας υπάρχουν πολλά σκάνδαλα π.χ. το Βατοπέδι που έκλεισε οριστικά, η Siemens που είναι διαχρονικό, καθώς και τόσα άλλα για κάθε αγορά και προμήθεια. Η μίζα είναι θεσμός, όπως και το μαύρο χρήμα για τους πολιτικούς.
Τα πορίσματα για τη Siemens δεν θα στοιχειοθετούν κατηγορίες για μαύρο χρήμα, παρόλο που Μαντέλης και Τσουκάτος έχουν ομολογήσει ότι πήραν λεφτά για τα κομματικά ταμεία. Επίσημα η Siemens έχει αποκαλύψει ότι το 2% του τζίρου της στην Ελλάδα πήγαινε για «λάδωμα» των πολιτικών. Και αντί να υπάρξουν μέτρα για την εταιρία, αφέθηκαν όλοι οι μάρτυρες και κατηγορούμενοι να φύγουν για Γερμανία και εκεί να μείνουν ανενόχλητοι.
Η Αριστερά παρεμβαίνει στις επιτροπές πολύ προσεχτικά, σαν κορασίδα που πάει στο πρώτο μάθημα ωδικής ή πιάνου. Δεν εκμεταλλεύεται όσα κυκλοφορούν και διαρρέουν για να γίνουν αποκαλύψεις και κυρίως αποφεύγει -ελλείψει στοιχείων λέει- να αποκαλύψει διευθύνσεις και ονόματα. Μην τυχόν και κατηγορήσει ή παραπέμψει κανέναν άδικα.
Να βγούνε όσα γίνεται περισσότερα στη φόρα για τα σκάνδαλα. Να μην επιτραπεί στο διεφθαρμένο δικομματικό σύστημα να κάνει λίφτινγκ. Να δημευτούν οι περιουσίες όσων έφαγαν χρήματα. Να καθίσουν στο σκαμνί όσοι έκλεψαν.
Κυρίως, όμως, να ετοιμαζόμαστε για την παραπομπή όσων διαπράττουν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της μεταπολίτευσης, την υπαγωγή της χώρας στην τρόικα και το Μνημόνιο, όσων οδήγησαν τον κόσμο της εργασίας 100 χρόνια πίσω, όσων καταργούν το μέλλον για δυο γενιές τουλάχιστον...
Πηγή: "Δρόμος της Αριστεράς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου