ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ : ΔΙΚΑΙΑ ΚΡΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
Μια ακόμη παράσταση σκανδαλολογίας έριξε αυλαία.
Επί ένα και πλέον χρόνο οι Έλληνες πολίτες παρακολούθησαν το θέατρο σκιών του πολιτικού συστήματος να διατυμπανίζει κάθαρση αλλά να μην βρίσκει ενόχους για τιμωρία. Οι προτάσεις όλων των κομμάτων γράφτηκαν με κύριο στόχο να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες. Ζούμε πλέον στην αποθέωση του κομματικού λαϊκισμού και της χρήσης των κοινοβουλευτικών θεσμών. Όλοι οι πολιτικοί καμώνονται ότι ψάχνουν την αλήθεια αλλά ουσιαστικά υπεύθυνοι για τα μεγαλύτερα οικονομικά σκάνδαλα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας όπως του Βατοπεδίου και τη Ζήμενς δεν υπάρχουν.
Οι Βουλευτές-μέλη των εξεταστικών επιτροπών έσβηναν και έγραφαν για να υποδείξουν ευθύνες πολιτικών προσώπων για περαιτέρω διερεύνηση την ώρα που γνωρίζουν ότι σύμφωνα με το σύνταγμα τα ποινικά ατοπήματα ή αδικήματα μπορεί να είναι ήδη παραγεγραμμένα. Οι διακηρύξεις λοιπόν για διαφάνεια, κάθαρση, άπλετο φως και μάτωμα φαίνεται εξ αποτελέσματος πως είχαν ως σκοπό να εκτονώσουν τη λαϊκή αγανάκτηση για την αδικία που υφίσταται η πλειονότητα του λαού από την παρατεταμένη οικονομική κρίση που επέφεραν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.
Όμως με εκκωφαντικά λόγια και ανειλικρινείς προτάσεις δεν λύνονται τα προβλήματα ούτε καθησυχάζεται το κοινό περί δικαίου αίσθημα. Οι πολιτικοί οφείλουν να μην υποτιμούν την κρίση του λαού επειδή αρέσκονται να χαρακτηρίζονται «ανευθυνο-υπεύθυνοι». Ο πολιτικός δεν είναι ένα επάγγελμα όπου όλα επιτρέπονται αρκεί να παραγράφονται. Η ανάληψη των πολιτικών ευθυνών δεν είναι κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Δεν ζούμε σε καθεστώς φεουδαρχίας που άλλοι νόμοι ισχύουν για τους πολίτες και άλλοι για τους πολιτικούς. Αν το επάγγελμά τους δεν μπορεί να “ανοίξει” σ' όλους τους πολίτες τουλάχιστον ας εξασφαλιστεί ένα ουσιαστικό καθεστώς ισονομίας ώστε οι κανόνες να είναι κοινοί σε όλους. Χρειάζεται αρετή και τόλμη η ευθυδικία για να μην καταλήξει η δημοκρατία λέξη κενού περιεχομένου και η Ελλάδα να θεωρείται μια χώρα γεμάτη σκάνδαλα χωρίς ενόχους.
Ρήξεις και ανατροπές με τις παρακμιακές αντιλήψεις, πελατειακές συμπεριφορές και παλαιοκομματικές εκπτώσεις δεν γίνονται. Είναι ώρα για γενναίες αποφάσεις ώστε οι κατακτήσεις της μεταπολίτευσης να μην ακυρωθούν και η γενιά του Πολυτεχνείου να μην παραμείνει στην ιστορία ως η γενιά που ταυτόχρονα εξέθρεψε μαζί με τα άλλα και τα οικονομικά σκάνδαλα.
http://vathiprasino.blogspot.com/2011/01/blog-post_3009.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου