Λίγες µέρες µετά την… ψυχρή ανακοίνωση και συνέντευξη Τύπου της τρόικας στην Αθήνα, η ελληνική οικονοµία αναµένεται να δεχθεί ακόµη ένα πλήγµα από την αδυσώπητη πραγµατικότητα: τη ∆ευτέρα ανακοινώνονται από την Κοµισιόν οι φθινοπωρινές προβλέψεις – στοιχεία που επικαιροποιούνται δύο φορές τον...
χρόνο και τα οποία οι αγορές λαµβάνουν υπόψη τους κάτι παραπάνω από σοβαρά. Ετσι, µε τον ελληνικό προϋπολογισµό να έχει κατατεθεί στη Βουλή εµφανίζοντας το έλλειµµα να έχει µειωθεί το 2010 στο 9,4% – και προβλέποντας ότι το 2011 ο στόχος παραµένει το 7,6% _ η Κοµισιόν θα δώσει τα δικά της στοιχεία, βάσει των οποίων το 2010 το έλλειµµα µπορεί να είναι ελαφρώς µεγαλύτερο, όπως αναφέρουν κοινοτικές πηγές. Τα στοιχεία για το δηµόσιο χρέος ενδεχοµένως να µην προκαλέσουν έκπληξη σε κανέναν, όµως θα επιβεβαιώσουν την αδυναµία εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Για το 2010 το χρέος αναµένεται να είναι περίπου 145% και για το 2011 αναµένεται να ξεπεράσει το 155% του ΑΕΠ – ύψος στο οποίο δεν είχε προβλεφθεί να φτάσει πριν από το 2014.
Η ανεργία το 2010 θα αγγίξει το 14%, ενώ το 2011 θα κινηθεί περί το 15%, ανάλογα µε τις επιπτώσεις από τις λεγόµενες διαρθρωτικές αλλαγές. Στην πραγµατικότητα, φυσικά, πρόκειται για υψηλότερα ποσοστά λόγω της µεθοδολογίας που χρησιµοποιείται – οπότε, όπως λένε στις Βρυξέλλες, µπορεί κάποιος να µιλά για 1 εκατ. ανέργους το 2010, µε τάση αµείωτης ανόδου το ερχόµενο έτος. ∆ιαφοροποίηση παρουσιάζουν τα στοιχεία της Κοµισιόν και της ελληνικής κυβέρνησης και όσον αφορά την ανάπτυξη – αν και οι δύο συµφωνούν πως η Ελλάδα είναι και θα παραµείνει σε ύφεση. Η Κοµισιόν θεωρεί ότι η ύφεση το τρέχον έτος θα κινηθεί τουλάχιστον στο -5,0% (έναντι 4,3% του υπουργείου Οικονοµικών) ενώ για το ερχόµενο έτος προβλέπουν -3,5% µε επιφύλαξη.
Η ανταγωνιστικότητα. Κοινοτικές πηγές παραδέχονταν ότι η εικόνα της ελληνικής οικονοµίας κάθε άλλο παρά εικόνα µιας χώρας που βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης είναι – τόνιζαν όµως ότι για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να αποκατασταθεί σιγά σιγά η ανταγωνιστικότητα της οικονοµίας, πράγµα που αποτελεί και στόχο του προγράµµατος της Ενωσης και του ∆ΝΤ. Οπως εξηγούσαν, ενδεχοµένως το πρόγραµµα να µην πετύχει στο να καταφέρει η Ελλάδα να σταθεί µόνη της στις αγορές και, όπως ανέφερε και η τρόικα, να χρειαστεί παράταση στον χρόνο αποπληρωµής των δανείων ή και νέο δάνειο. Αυτό που κυρίως απασχολεί τις Βρυξέλλες όµως είναι να βελτιωθεί η ανταγωνιστικότητα της Ελλάδας – η οποία σήµερα βρίσκεται στην τελευταία θέση της ευρωζώνης. Εντελώς κυνικά δε έλεγαν ότι το πρώτο βήµα θα πρέπει να είναι η µείωση του κατώτατου µισθού.
Νέες συνθήκες. Κυβερνητικές πηγές που συνοµιλούν µε τις Βρυξέλλες έλεγαν ότι ο προσανατολισµός της ανταγωνιστικότητας είναι σαφής από µέρους της Κοµισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – σε αντίθεση µε το ∆ΝΤ που παραµένει προσηλωµένο στα µακροοικονοµικά µεγέθη. Κι έλεγαν χαρακτηριστικά πως «εάν το 2010 ήταν η χρονιά που την πλήρωσαν οι εργαζόµενοι στο ∆ηµόσιο, το 2011 το κόστος της προσαρµογής θα το πληρώσουν οι εργαζόµενοι στον ιδιωτικό τοµέα, καθώς υποχρεωνόµαστε ουσιαστικά εν µια νυκτί να περάσουµε από ένα καθεστώς συλλογικών και κλαδικών διαπραγµατεύσεων στην πλήρη απελευθέρωση της αγοράς εργασίας». Και στις Βρυξέλλες παραδέχονται ότι αυτό θα έχει «παρενέργειες» – µε πρώτη την αύξηση της ανεργίας – αρχικά, αλλά είναι ένα από τα απαραίτητα µέτρα για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας, όπως έχει δείξει η εµπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, οι οποίες όµως έχουν παράδοση επιχειρησιακών συµβουλίων, τοπικών συµφώνων απασχόλησης, διαπραγµατεύσεων σε χώρους εργασίας κ.λπ.
Οι Κοινοτικοί παραδέχονται επίσης ότι σε πρώτο στάδιο η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας οδηγεί σε κατακόρυφη µείωση του εισοδήµατος, δεδοµένου ότι στην Ελλάδα ο εργαζόµενος καλείται να καλύψει δαπάνες που σε άλλες χώρες καλύπτει το κράτος (υγεία, παιδεία, µεταφορές). Νέο πρόσωπο σε παλαιό ρόλο.
Τουλάχιστον δύο ραντεβού θα έχει ο διαπραγµατευτής της Ελλάδας µε την οµάδα του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συµβουλίου, Χέρµαν βαν Ρόµπαϊ, πριν από τη Σύνοδο Κορυφής που θα κληθεί να αποφασίσει και τον τρόπο αλλαγής της Συνθήκης και τους κανόνες του νέου µόνιµου µηχανισµού διάσωσης. Ο κ. Παπανδρέου µάλλον δεν θα µπορούσε να επιλέξει καταλληλότερο πρόσωπο – ο νυν σύµβουλός του, στη δεκαετία του ‘90 ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος ήταν από τη στενή οµάδα των τριών ή τεσσάρων ανθρώπων που µετείχαν στη διαπραγµάτευση της υποτίµησης της δραχµής αρχικά και της ένταξης της χώρας στην ΟΝΕ στη συνέχεια (και παράλληλα!).
Αλλωστε, στο υπουργείο Εξωτερικών λειτουργεί µια άτυπη οµάδα, υπό την κ. Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, στην οποία όλοι οι µετέχοντες – κατά... σατανική σύµπτωση – έχουν σε κάποια φάση πάρει µέρος σε διαπραγµάτευση της χώρας (Γιάννης Στουρνάρας, Γιώργος Γλυνός, Ναταλία Κοκκώνη, Παναγιώτης Ιωακειµίδης, Στέλιος Περράκης, Αντώνης Τριφύλλης).
Συσπείρωση χωρών. Στόχος του κ. Παπαδήµου είναι να υπάρξει µια συσπείρωση χωρών ώστε να πεισθεί η Γερµανία να τροποποιήσει την πρότασή της για τον µόνιµο µηχανισµό στήριξης µε τρόπο που να µη δηµιουργεί στις αγορές την αίσθηση ότι προεξοφλεί τη χρεοκοπία κάποιων χωρών. Και προκειµένου να γίνει αυτό, όπως λένε διπλωµατικές πηγές, πρέπει κατ’ αρχήν η διαπραγµάτευση να γίνει επί γραπτού κειµένου που θα παρουσιασθεί το αργότερο στις 14 ∆εκεµβρίου – δύο ηµέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής, δηλαδή. Θα πρέπει επίσης να είναι σαφές και κατανοητό και να µην εµπεριέχει τη συνήθη στην Ενωση «εποικοδοµητική ασάφεια» που θα δώσει στις αγορές τροφή για ερµηνείες. Οσον αφορά δε την περίφηµη συµµετοχή του ιδιωτικού τοµέα αλλά και την ελεγχόµενη χρεοκοπία, θα πρέπει να υπάρχουν «ξεκάθαροι κανόνες, λειτουργικοί και αξιόπιστοι». Η Ελλάδα, όπως και άλλοι, επιδιώκουν ο µηχανισµός να έχει «ευρωπαϊκό καπέλο» κάτι που έρχεται σε αντίθεση µε τη γερµανική πρόταση.
Μεταβατικές περίοδοι. Η γερµανική πρόταση πάντως, που κάνει σαφές ότι οι προβλέψεις αφορούν τα νέα δάνεια και οµόλογα µετά τα µέσα του 2013, φέρεται να προβλέπει και µεταβατικές περιόδους, δεδοµένου ότι η πλήρης λειτουργία του µόνιµου µηχανισµού θα χρειαστεί περίπου οκτώ χρόνια. Και για αυτές τις µεταβατικές περιόδους λίγα πράγµατα είναι γνωστά.
Την ίδια ώρα, οι εταίροι – αλλά και οι αγορές – ανησυχούν για τον υπάρχοντα µηχανισµό και το κενό που µπορεί να υπάρξει µεταξύ του υπάρχοντος και του µόνιµου εάν προσφύγουν και άλλες χώρες, πέραν της Ιρλανδίας. Μια προοπτική που εµφανίζεται εξαιρετικά πιθανή για την Πορτογαλία αυτό το Σαββατοκύριακο – και, άρα, φέρνει πιο κοντά το ενδεχόµενο της ισπανικής προσφυγής. Ο τρέχων µηχανισµός δεν διαθέτει τόσα χρήµατα – και το... ερώτηµα του ενός εκατοµµυρίου, όπως λένε στις Βρυξέλλες είναι «τι θα κάνει η Γερµανία;». Θα ενισχύσει µε επιπλέον χρήµατα πριν από το 2013 – οπότε είναι και η εκλογική χρονιά της – τις αδύναµες χώρες, χωρίς να έχουν εφαρµοσθεί ακόµη οι νέοι κανόνες; Ή θα αφήσει το ευρώ και την ευρωζώνη να «καταπέσουν», θεωρώντας πως η ίδια έχει εναλλακτικά σενάρια;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου