Ένας Υφυπουργός της Κυβέρνησης Μπους, μετά από ένα ταξιδι στην Ευρώπη, μεταφέρει αυτολεξεί, το μεγαλύτερο φόβο των Ευρωπαίων.
Οι Ευρωπαίοι φοβούνται οι Έλληνες θα μιμηθούν Αργεντινούς, οι οποίοι αρνούνται να πληρώσουν τα διεθνή χρέη τους και ανταμείβονται γι 'αυτό.
Αφού συνεχίζει με τις ίδιες κούφιες απειλές προς την Αργεντινή, που εξαπέλυε ο Μπούς, κάποια χρόνια πριν, σημειώνει οτι η Αργεντινή το 2001, παρουσίασε στους πιστωτές μια προσφορα από 35 σεντς στο δολάριο, σε περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια.
Τα υπόλοιπα τα διέγραψε μονομερώς και έχει πλήρως αγνοήσει περισσότερες από 100 δικαστικές αποφάσεις, σε όλο τον κόσμο.
Συμφωνα με τον Συντηρητικό αρθρογράφο η Αργεντινή έχει τιμηθεί πραγματικά. Είναι σήμερα ένα από τα πλέον εξυψωμένα μελη της ομάδας G20 και αυτό που προβληματίζει τους εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής πολιτικής είναι ότι η Ελλάδα θα εξετάσει την εμπειρία της Αργεντινής και θα πει, "Αυτό είναι μια καλή λύση για εμάς!"
Να μην αναφέρω την Αργεντινή και την Ελλάδα στην ίδια πρόταση!
Κρίνοντας από τις συζητήσεις που είχα στην Ευρώπη πριν από λίγες εβδομάδες με τους δημοσιογράφους, πανεπιστημιακούς και φορείς χάραξης πολιτικής (συμπεριλαμβανομένου τουλάχιστον ενός υπουργού Εξωτερικών), θα έλεγα ότι υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία όταν οι δύο χώρες χρησιμοποιούνται στην ίδια πρόταση: Αργεντινή και Ελλάδα.
Αυτοί οι Ευρωπαίοι είναι βαθιά ανήσυχοι ότι η Ελλάδα - για να μην αναφέρουμε την Ισπανία και την Ιταλία - θα ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής θα αποκηρύξει τα χρεη, χωρίς να τηρησει τους διεθνείς κανόνες και στο τέλος θα ανταμειφθεί για την ανευθυνότητα της.
Η Αργεντινή κατέχει το ρεκόρ για τη μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ιστορία. Το 2001, η χώρα παρουσίασε στους πιστωτές "μια προσφορά από 35 σεντς στο δολάριο, take-it-or-leave-it", όπως το περιοδικό Economist το έθεσε, σε περίπου 80 δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια. Οι πιστωτές είχαν καταβάλει συνήθως 50-60 λεπτά.
Έτσι, οι δανειστές της Αργεντινής δεν είχαν άλλη επιλογή και πολλοί ξένοι αποδεχτηκαν. Άλλοι, ωστόσο, αρνήθηκαν. Σύμφωνα με τον Graham Mather, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Φόρουμ για τα Χρηματοπιστωτικα στο Λονδίνο, η Αργεντινή εξακολουθεί να χρωστά $ 15 δισ. σε ιδιώτες - συμπεριλαμβανομένων των δεκάδων χιλιάδων Ιταλών συνταξιούχων και αρκετων θεσμικων επενδυτων.
Ακόμη χειρότερα, η Αργεντινή έχει αγνοήσει περισσότερες από 100 δικαστικές αποφάσεις, σε όλο τον κόσμο. Ο ThomasGriesa, ένας δικαστης σε ένα Περιφερειακό Δικαστήριο των ΗΠΑ που χειρίστηκε πολλές από τις περιπτώσεις, αποκάλεσε την τακτικη της Αργεντινής προς τους πιστωτές της "ανήθικη".
Τώρα γυρίζουμε στην Ελλάδα. Είναι μία από τις πολλές ευρωπαϊκές χώρες που αντιμετωπίζουν μια οικονομική κρίση που θα μπορούσε να είναι τόσο τρομερή, όπως της Αργεντινής - ή και χειρότερη. Όταν η Αργεντινή είχε αδυναμία πληρωμής, το έλλειμμα ήταν μόνο 3,2 τοις εκατό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, αλλά το έλλειμμα στην Ελλάδα είναι 7,8 τοις εκατό του ΑΕΠ. Οι New York Times αναφέρουν: "Ως ποσοστό του ΑΕΠ, το χρέος στην Ελλάδα του 150 τοις εκατό είναι πολύ χειρότερο από αυτό που είχε η Αργεντινή όταν πτώχευσε."
Αυτό που προβληματίζει τους εμπειρογνώμονες της Ευρωπαϊκής πολιτικής είναι ότι η Ελλάδα - ή, αν πρόκειται για αυτό, η Ισπανία και ποιος ξέρει ποιες άλλες χώρες - θα εξετάσει την εμπειρία της Αργεντινής και θα πει, "Αυτό είναι μια καλή λύση για εμάς!"
Ο λόγος είναι ότι η Αργεντινή δεν έχει τιμωρηθεί από τους διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς για την ανεύθυνη συμπεριφορά της. Το αντίθετο μάλιστα. Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει δανειοδοτήσει την Αργεντινή περίπου 8 δισ. δολάρια και η Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης (IADB) αρκετά δισεκατομμύρια περισσότερα, συμπεριλαμβανομένου, κατά ειρωνεία της τύχης, 36 εκατομμύρια δολάρια στις 6 Ιουλίου για την "παραγωγική θεσμική ενίσχυση και τη δημοσιονομική διαχείριση."
Πέρα από τα δάνεια, η Αργεντινή έχει τιμηθεί πραγματικά. Είναι σήμερα ένα από τα πλέον εξυψωμένα μελή της ομάδας G20 και η οργάνωση των μεγάλων οικονομιών χρεώθηκαν με "την αποκατάσταση της παγκόσμιας ανάπτυξης, την ενίσχυση του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, και η μεταρρύθμιση των διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων" στον απόηχο της παγκόσμιας κρίσης 2008-09.
Και αυτό ακριβώς είναι που ανησυχεί τους Ευρωπαίους που συνομίλησα.
Οτι η Ελλάδα μπορεί νομίμως να δεί την Αργεντινή ως μια χώρα που έχει δει την ανευθυνότητα και την έλλειψη διεθνούς συνεργασίας να αποδίδουν καρπούς. Ο Λάρι Έλιοτ, οικονομικός συντάκτης της Guardian στην Βρετανία, συνόψισε την υπόθεση σε ένα άρθρο με τον τίτλο, "Η Ελλάδα θα πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αργεντινής" και σε υπότιτλο, κατέληξε στο συμπέρασμα, "όταν μια οικονομική κρίση σε χτυπησει, είναι συχνά καλύτερο να προχωρησεις μόνος"
Μερικά κράτη, ωστόσο, ανελαβαν δράση εναντίον της Αργεντινής. Τον Σεπτέμβριο, το Υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε επίσημα ότι «οι ΗΠΑ θα αντιταχθεί σε δανεισμό στην Αργεντινή» στην Παγκόσμια Τράπεζα και το IADB. Οι ΗΠΑ έκαναν το πρώτο βήμα ψηφίζοντας κατά για τον δανεισμό 232 εκατομ. δολάριων σε δάνεια προς την IADB στις 14 Σεπτεμβρίου.
O εκπρόσωπος Υπουργείου Οικονομικών είπε, "η Αργεντινή απέτυχε να τιμήσει τις δεσμεύσεις της ως μέλος της Ομάδας των 20 και των υποχρεώσεων της προς το ΔΝΤ, την Λέσχη του Παρισιού και το ICSID. Έχουμε πει επανειλημμένα στις αρχές της Αργεντινής ότι θα πρέπει να διορθώσουν αυτές τις πολιτικές."
Η ιδιαίτερη εντύπωση που πήρα από τους Ευρωπαίους - κανένας από τους οποίους ήθελε να μιλήσει για το επισημα για την ωρα - ήταν ότι τουλάχιστον ορισμένες από τις χώρες τους, θα ακολουθήσουν τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποιες αντιτίθενται σε περαιτέρω δάνεια.
Το ζήτημα της G20 μπορεί να είναι ακόμη πιο επιτακτικό. Ο Γερουσιαστής Ρίτσαρντ Λούγκαρ, Ρεπουμπλικανος, ο οποίος προήδρευσε της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων, εισήγαγε ένα ψήφισμα το Μάιο, ζητώντας την αναστολή της παρουσίας της Αργεντινής από το G20.
"Σε αντίθεση με τις χώρες που αντιμετωπίζουν πραγματικές προκλήσεις», δήλωσε ο Λούγκαρ, «η Αργεντινή έχει μια παραγωγική οικονομία και πάνω από $ 45 δισεκατομμύρια αποθεματικά. Θα μπορούσε εύκολα να ζήσει τηρώντας τους κανόνες και να πληρώσει τους λογαριασμούς της, αλλά η σημερινή κυβέρνηση επιλέγει το αντίθετο."
Σε ένα σκληρο Editorial τον Απρίλιο, η Wall Street Journal ζήτησε την αποβολή της Αργεντινής από τους G20, επικαλούμενη την απόφαση της Προέδρου Κριστίνα Κίρσνερ να εθνικοποιήσει την πετρελαϊκή εταιρεία YPF με την κατάσχεση μετοχών που κατέχονται από μια ισπανική εταιρεία. Η Washington Postδημοσίευσε ομοίως ένα editorial, λέγοντας ότι "ένας τρόπος για να στείλετε ένα ξυπνητήρι θα ήταν να βγάλετε την Αργεντινή από την Ομάδα των 20, την δήθεν ελίτ των κρατών που συγκεντρώνετε για να αναλύσει οικονομικά προβλήματα του κοσμου."
Η υπόθεση εναντίον της Αργεντινής είναι ισχυρή. Τον περασμένο μήνα, ο Alex Brill, ένας ερευνητής στο American Enterprise Institute, ανακοίνωσε μια μελέτη, που χρηματοδοτείται από το Εθνική Ένωση Φορολογουμένων, υποστήριζοντας ότι τα αντικειμενικά κριτήρια για την εισαγωγή των G20, κινδυνεύουν να χάσουν την νομιμότητά τους λόγω του αυθαίρετου χαρακτήρα των αποφάσεων των μελών του.
Έχουμε αναπτύξει ένα σύστημα βαθμολόγησης που βασίζεται σε επτά μετρήσεις που αναπτύχθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και στη συνέχεια εφαρμόζοντας τα πρότυπα αυτά - στα οποία περιλαμβάνονται το ΑΕΠ, ο όγκος του εμπορίου, παγκόσμιες συνδέσεις των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, και του κράτους δικαίου - τα τρέχοντα μέλη και περίπου δύο ντουζίνες άλλες χώρες.
Βρήκαμε έτσι ότι δύο μέλη σαφώς δεν ανήκουν στην G20: Την Αργεντινή και την Ινδονησία. Η Αργεντινή ήταν μακράν η χειρότερη. Σκόραρε 18,1 στην κλίμακα μας - κάτω από χώρες όπως η Αίγυπτος (23,6), Ταϊλάνδη (32,1), και, ναι, η Ελλάδα (37,3). Η Αργεντινή έχει σημερα το μικρότερο ΑΕΠ των G20 Κατατάσσεται επίσης χαμηλότερα κατά πολύ για την οικονομική διασυνδεσιμότητα και είναι προτελευταία (λίγο καλύτερα από τη Ρωσία) για το κράτος δικαίου και τον έλεγχο της διαφθοράς.
Επιπλέον, η Αργεντινή κατατάσσεται τελευταία σε συμμόρφωση για τις κατά προτεραιότητα δεσμεύσεις που τα μέλη του G20 εβαλαν κατά την σύνοδο κορυφής στη Σεούλ το 2010. Η Αργεντινή πετυχε μόνο 46 τοις εκατό των δεσμεύσεων, σε σύγκριση με ένα μέσο μέλος που πετυχε 76 τοις εκατό. Με λίγα λόγια, από κάθε αντικειμενικό κριτήριο, η χώρα δεν είχε ποτέ δουλεια να είναι στην G20. Η εφημερίδα Washington Post πρότεινε να αντικατασταθεί η Αργεντινή από τη Χιλή. Ίσως, αλλά η Χιλή είναι μία από τις είκοσι τρέχουσες μη-μέλη του G20 που κατατάσσονται μπροστά από την Αργεντινή.
Η Αργεντινή έχει παγώσει από τις πιστωτικές αγορές τώρα για μια δεκαετία, και, παρά τους ισχυρισμούς του Larry Elliott και άλλων, υπήρξαν πράγματι σοβαρές συνέπειες. Οι New York Times, επικαλούμενη μια σύμβουλο επιχειρήσεων στο Ροζάριο, μια πόλη βόρεια του Μπουένος Άιρες, λέει οτι «η Αργεντινή δεν θεωρείται πλέον μια σοβαρή χώρα."
Οι Αργεντινοι αξιωματούχοι σήμερα κωλυσιεργούν έχοντας λανθασμένες αξιώσεις, όπως ότι η Αργεντινή "αναγνώρισε το χρέος της και κατέβαλε τα δεοντα." Αλλά η Αργεντινή έχει μια επιλογή. Η Κυβέρνηση της μπορεί να εξοφλήσει τις οφειλές της, σύμφωνα με τα δικαστήρια και στο ICSID,να επανέλθει στη διεθνή κοινότητα και, μέσω αυτών των δράσεων, να διατηρησει μάλλον την έδρα της στην G20. Ή μπορεί να παραμείνει ένα παγκόσμιος αποστάτης και αναπόφευκτα να χάσει και τα δύο δάνεια της Παγκόσμιας Τράπεζας και το καθεστώς της G20.
Η μεγάλη ανησυχία δεν είναι ότι αυτοκαταστρέφεται η Αργεντινή, αλλά ότι η τρέχουσα θέση της ως μέλος του G20 παρέχει ένα παράδειγμα για άλλα έθνη που αγνοούν και υποτιμούν τα διεθνή χρηματοοικονομικα πρότυπα. Αυτό είναι που ανησυχεί τους υπεύθυνους Ευρωπαίους, οι οποίοι φοβούνται ότι η Ελλάδα και άλλες οφειλέτες που βρίσκονται σε κίνδυνο, θα ακολουθήσουν το μοντέλο της Αργεντινής. Ελπίζουμε να μην το κάνουν.
James K. Glassman*, Contributor
*Ο James Κ. Glassman ήταν πρώην Υφυπουργός Δημόσιας Διπλωματίας και Δημοσίων Υποθέσεων στην Κυβερνηση του G.W.Bush
Don't Mention Argentina and Greece In the Same Breath!
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου