Το δημοσίευμα επικεντρώνεται στο γεγονός ότι δεν αξιοποιήθηκε η ρήτρα συλλογικής δράσης (CAC’S) στην επαναγορά του ελληνικού χρέους, ενώ επιπλέον αφήνει αιχμές κατά του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), το οποίο -σύμφωνα με το δημοσίευμα- «έπαιξε με τους φόβους της Ευρώπης» με αποτέλεσμα το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων να κοστίσει 2 δισ. ευρώ περισσότερα.
Όπως αναφέρεται, τον περασμένο Νοέμβριο ο αρμόδιος Επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, Όλι Ρεν έλαβε e-mail από τον Hakan Wohlin, ο οποίος υποστήριζε ότι η επιστράτευση των ρητρών συλλογικής δράσης (CAC’S) στην εξεταζόμενη από την ευρωζώνη επαναγορά ελληνικού χρέους δεν θα προκαλούσε προβλήματα είτε στην Ελλάδα είτε στην ευρωζώνη.
Συγκεκριμένα, ο Wohlin πρότεινε στους Ευρωπαίους αξιωματούχους να υιοθετήσουν σκληρή στάση απέναντι στα ιδιωτικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου που είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα και τους προέτρεπε να χρησιμοποιήσουν τα CAC’S ώστε τα funds να πουλήσουν σε χαμηλότερη τιμή από ότι θα αποδέχονταν οικειοθελώς.
Κατά τον Wohlin η κίνηση αυτή ήταν «τελείως νόμιμη» και επιπλέον «δεν θα προκαλούσε αναστάτωση στις αγορές» ενώ στόχος της ήταν τα hedge funds να πουλήσουν στα επίπεδα των 28 με 30 λεπτών του ευρώ, αντί για 34 με 35 λεπτά του ευρώ που επιθυμούσαν τα hedge funds.
Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα θα επιτύγχανε μια σημαντική μείωση του χρέους της με λογικό κόστος επεσήμαινε ο Wohlin, κατά τους New York Times.
Κατά το δημοσίευμα, η μη ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης αποτελεί μια ακόμα υπενθύμιση για το πώς οι ιδιώτες επενδυτές έχουν καταφέρει να εξουδετερώσουν τους Ευρωπαίους αξιωματούχους σε διάφορα στάδια της κρίσης χρέους.
Αποτέλεσμα -σύμφωνα με το δημοσίευμα- ήταν όταν στις 12 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, η Ελλάδα να πιάσει μεν το στόχο της ελάφρυνσης κατά 21 δισ. ευρώ του χρέους της, αλλά οι μεγάλοι νικητές να είναι τα hedge funds, τα οποία εισέπραξαν υψηλότερα κέρδη από ότι ανέμεναν σε ένα πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας που χρηματοδότησαν οι ευρωπαίοι φορολογούμενοι.
Πάντως, εντύπωση προκαλεί και η «επίθεση» των New York Times κατά του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), για το ρόλο που διαδραμάτισε στο πρόγραμμα επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το IIF έπαιξε με τους φόβους των Βρυξελλών, της Ιταλίας και της Ισπανίας (πόσο μάλλον της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας που ετοιμάζονται να βγουν στις αγορές το 2013) ότι η σκληρή γραμμή προσέγγισης των hedge funds θα μπορούσε να δημιουργήσει άλλο ένα γύρο χάους στην αγορά, καθώς αν η Αθήνα ανάγκαζε τους ομολογιούχους να δεχτούν χαμηλότερες τιμές, οι επενδυτές θα σταματούσαν να αγοράζουν τα ομόλογα των ευρωπαϊκών χωρών που βρίσκονται υπό πίεση.
Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι για αυτό το σκοπό ο επικεφαλής του IIF, Τ. Νταλάρα μετέβη στην Αθήνα στα μέσα Νοεμβρίου για να τονίσει στην κυβέρνηση ότι η επίκληση των ρητρών θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα και τη ζώνη του ευρώ.
Σημειώνεται πως για να ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής δράσης, πρέπει τα δύο τρίτα των επενδυτών να συμφωνήσουν με την τιμή προσφοράς.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεώρησαν ότι δεν υπήρχε καμία βεβαιότητα ότι αυτό θα συμβεί. Σύμφωνα με τους New York Times στο e-mail του προς τον Ρεν ο Wohlin υποστήριζε ότι δεν υπήρχε τίποτα ανησυχητικό με τη χρήση ρητρών συλλογικής δράσης και ότι οι ρήτρες χρησιμοποιούνται στις περισσότερες ασκήσεις αναδιάρθρωσης του χρέους και ότι οι επενδυτές θα περίμεναν η Ελλάδα να τις χρησιμοποιήσει.
Σύμφωνα με τους New York Times, οι μεγάλοι κερδισμένοι ήταν hedge funds από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όπως τα Greylock Capital, Fir Tree, Brevan Howard και Third Point, τα οποία κατέγραψαν κέρδη έως και 100% από τις επενδύσεις τους σε ελληνικά ομόλογα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου