Πρόκειται για την άγνωστη ιστορία μιας ολόκληρης πόλης αυθαιρέτων, σε μια περιοχή την οποία οικειοποιήθηκαν καταπατητές και που σήμερα φτάνει να αριθμεί περισσότερες από
9.000 καταπατήσεις, σε συνολική έκταση 20.000 στρεμμάτων στον παραλιακό δρόμο Ζαχάρως - Κατάκολου. Στο φιλέτο δηλαδή του Νομού Ηλείας, το οποίο το ΤΑΙΠΕΔ θέλει να αξιοποιήσει μέσω ιδιωτικοποίησης και ουσιαστικά δεν μπορεί.
Πώς, όμως, εμπλέκεται ο κ. Πολ Τόμσεν με μια περιοχή της Πελοποννήσου και γιατί έφτασε να ψέγει ο Βορειοευρωπαίος γραφειοκράτης όχι πλέον την πολιτική ηγεσία της πατρίδας μας αλλά τους ίδιους τους Έλληνες πολίτες, τους οποίους χαρακτηρίζει συλλήβδην «διεφθαρμένους»;
Έφτασε στα όριά του
Η εμπλοκή του κ. Τόμσεν με την περιοχή ξεκίνησε πριν από περίπου εννέα μήνες. Όχι, φυσικά, πως ο Δανός οικονομολόγος ήταν τότε πιο ελαστικός, ωστόσο όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις αναφέρονται σε κάποια παράθυρα διαλλακτικότητας που άφηνε ανοικτά. Με τη δημιουργία του ΤΑΙΠΕΔ ο τεχνοκράτης ζήτησε πληροφορίες για τους τρόπους τουριστικής αξιοποίησης φιλέτων της χώρας μας. Μετά το «αυτονόητο» Ελληνικό, ενημερώθηκε και για τις περιπτώσεις των Αφάντου στη Ρόδο, της Κασσιόπης στην Κέρκυρα, για ορισμένες περιοχές της Χαλκιδικής και τέλος για τη συγκεκριμένη παραλιακή περιοχή της Ηλείας. Και τότε ήταν που έμεινε κυριολεκτικά άγαλμα όταν πληροφορήθηκε τους λόγους εμπλοκής της αξιοποίησης μιας περιοχής 18 χλμ. στον Βώλακα Ηλείας.
Για να ακριβολογούμε, έμαθε την ιστορία για την παράνομη πόλη των 9.000 αυθαιρέτων που οι κάτοικοι της περιοχής έστησαν μέσα σε διάστημα 25 και πλέον χρόνων συστηματικά και υπό το καθεστώς ανοχής των τοπικών πολιτικών, αστυνομικών και πολεοδομικών αρχών. Ψάχνοντας ακόμα περισσότερο την υπόθεση, ο κ. Τόμσεν κατανόησε πως σε αυτή δεν εμπλέκεται μόνο ένα πολιτικό κόμμα ή κάποιοι συγκεκριμένοι βουλευτές ή υπουργοί από όσες κυβερνήσεις είχαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια, αλλά το σύνολο των κομμάτων που δεν θέλησαν να τα βάλουν με τους καταπατητές-πελάτες-ψηφοφόρους τους της περιοχής. Κι αυτό διότι οι 9.000 καταπατητές κυριολεκτικά βγάζουν το εκλογικό αποτέλεσμα στον Νομό Ηλείας.
Αντί Ριβιέρα, γυφτομαχαλάς
Μια επίσκεψη στην περιοχή πείθει και τον πιο δύσπιστο: λυόμενα και παράγκες, κατασκευές πολυτελείας, πλινθόκτιστα σπίτια αλλά και απλά τροχόσπιτα συνθέτουν ένα σκηνικό μεταμοντέρνας φαβέλας αλά ελληνικά. Χαρακτηριστική είναι η ιστορία που μας μεταφέρουν στελέχη του ΤΑΙΠΕΔ που βρέθηκαν εκεί για αυτοψία. Πιο συγκεκριμένα, ένας καταπατητής ξέμεινε από λεφτά, με αποτέλεσμα να αφήσει την οικοδομή του στα μπετά. Επιστρέφοντας όμως μετά τον χειμώνα στην περιοχή για να συνεχίσει τις εργασίες, βρέθηκε μπροστά στο εξής παράδοξο αλλά και αστείο ταυτόχρονα γεγονός: το ακίνητό του είχε έναν επιπλέον όροφο και εντός αυτού μάλιστα ζούσε οικογένεια Αθιγγάνων η οποία είχε οικειοποιηθεί τα μπετά κι έτσι έχτισε τη δική του οικοδομή στη λογική του «ο κλέψας του κλέψαντος» ή για την ακρίβεια ο αυθαιρετήσας του αυθαιρετήσαντος.
Η οργή του κ. Τόμσεν μόλις πληροφορήθηκε το τι έχει συμβεί στην περιοχή ήταν τόσο μεγάλη ώστε ζήτησε να διερευνηθεί η δυνατότητα παρέμβασης του κράτους. Κάπως έτσι κλιμάκιο του ΤΑΙΠΕΔ επισκέφθηκε το καλοκαίρι την Ηλεία, για να πραγματοποιήσει αυτοψία και να δει πώς θα υπάρξει εκκαθάριση της συγκεκριμένης περιοχής ώστε αυτή να περιέλθει επί της ουσίας στο Δημόσιο και τελικά να καταστεί αξιοποιήσιμη. Οι άνθρωποι του Ταμείου βρέθηκαν μπροστά σε μια πλήρως δομημένη περιοχή-πόλη και κυριολεκτικά σήκωσαν τα χέρια ψηλά. Για την ακρίβεια, ο αιγιαλός της περιοχής αυτή τη στιγμή θεωρείται ο πιο πυκνά δομημένος σε ολόκληρη την Ελλάδα, με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να βρίσκεται μπροστά σε δύο ενδεχόμενα: είτε να επιβάλει διά της βίας την έξωση των παρανομούντων καταπατητών με ανυπολόγιστες συνέπειες, είτε να ανεχθεί την παρανομία και απλά να παρατήσει αυτό το φιλέτο γης στην τύχη του, δίχως να περιέλθουν έσοδα στα δημόσια ταμεία. Μια τρίτη λύση που συζητείται πολύ και την οποία έχουν ρίξει στο τραπέζι κυρίως οι τοπικοί παράγοντες της περιοχής είναι η αγορά των καταπατημένων οικοπέδων από τους καταπατητές και η μετέπειτα αξιοποίησή της! Δηλαδή το Δημόσιο θα πληρώσει αυτούς που με το «έτσι θέλω» αυθαιρέτησαν για να πάρει πίσω αυτό που δικαιωματικά του ανήκει. Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι το γεγονός πως ελεύθερα χαρακτηρίστηκαν από τους εμπειρογνώμονες του ΤΑΙΠΕΔ μόλις 300 επί συνόλου 1.850 στρεμμάτων αιγιαλού. Ωστόσο και αυτές οι περιοχές δεν είναι οι πλέον αξιοποιήσιμες, καθώς δεν έχουν την πλέον ευνοϊκή πρόσβαση στη θάλασσα.
Την ίδια ώρα, σε έλεγχο επί των δημοσίων ακινήτων που υπάρχουν στην περιοχή, η κατάσταση που βρήκαν οι άνθρωποι του ΤΑΙΠΕΔ ήταν εξόχως χιουμοριστική. Κι αυτό διότι για ακίνητα που φέρονταν να ανήκουν στον Δήμο Πύργου δεν βρέθηκαν τα ακριβή τους όρια και δεν είχε καθοριστεί καν η ακριβής θέση τους! Μάλιστα ο δήμος δεν ήταν καν σε θέση, βάσει τίτλων που δόθηκαν, να δικαιολογήσει εάν αυτά τα ακίνητα ανήκουν τελικά στο Δημόσιο ή όχι. Τέτοιο είναι το μπάχαλο ώστε στους ελέγχους του το ΤΑΙΠΕΔ έφτασε στο συμπέρασμα πως από τα συνολικά 20.000 στρέμματα της μεγάλης αυτής περιοχής, ζήτημα είναι αν θα μπορέσει να αξιοποιήσει 2.000 στρέμματα, καθώς όλα τα υπόλοιπα είναι καταπατημένα. «Πρόκειται για μια περιοχή που ενώ κανονικά θα μπορούσε να είναι η ελληνική Ριβιέρα της Δυτικής Ελλάδας και να βοηθήσει στην οικονομική και τουριστική ανάκαμψη μιας περιοχής ρημαγμένης από τις πυρκαγιές, έχει καταντήσει να είναι ένας τσαντιρομαχαλάς», μας είπε εκπρόσωπος του ΤΑΙΠΕΔ.
Η επίσκεψη των βουλευτών
Το τραγικότερο, όμως, όλων είναι η κατάληξη αυτής της απίθανης και απολύτου ελληνικής εμπνεύσεως ιστορία αυθαιρεσίας: πριν από περίπου ενάμιση μήνα, το ΤΑΙΠΕΔ κάλεσε στα κεντρικά του γραφεία όλους τους βουλευτές του Νομού Ηλείας για να τους εκθέσει την κατάσταση και να ζητήσει τη βοήθειά τους. Το αποτέλεσμα ήταν σύσσωμη η αντιπροσωπία, ανεξάρτητα από ιδεολογικές ή άλλου τύπου πολιτικές διαφορές, να απαιτήσει από το Ταμείο να μην προχωρήσει στην αξιοποίηση της περιοχής και να μη βάλει χέρι στα αυθαίρετα. Βουλευτής της συμπολίτευσης μάλιστα τόνισε χαρακτηριστικά: «Εάν κάνετε κάτι τέτοιο θα μας βρείτε απέναντί σας». Όταν ερωτήθηκε ο βουλευτής πώς είναι δυνατόν να στηρίζει με τη στάση του την παρανομία, η απάντηση ήταν αποστομωτική: «Εκτός του ότι εκεί μένουν ψηφοφόροι όλων μας, τη ζωή μου εγώ τη θέλω».
Cef
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου