Κυβέρνηση εκτός πραγματικότητας

Σε αυτή την τόσο καθοριστική για την οικονομική επιβίωση της χώρας και των πολιτών της περίοδο, θα ανέμενε –ή έστω θα ήλπιζε– κανείς οι Υπουργοί, τόσο της παρούσας όσο και της προηγούμενης Κυβέρνησης, να ασχολούνται πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά με την επίλυση προβλημάτων που ταλαιπωρούν τους πολίτες, συναισθανόμενοι την απελπισία στην οποία όλοι έχουν περιέλθει. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για προβλήματα τα οποία δεν έχουν οικονομικό κόστος!
Το δυστύχημα είναι ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι «κορυφαίοι» της κυβέρνησης ενδιαφέρονται μόνο για την πολιτική τους επιβίωση, που περνάει –κατά τη λανθασμένη άποψή τους– από τον… υπέρ πάντων αγώνα για την αρχηγία του ΠΑΣΟΚ! Έτσι, αναλώνονται σε δηλώσεις, σε κομματικές συσκέψεις, σε ομαδοποιήσεις και σε κάθε ενέργεια που στόχο έχει να διασφαλίσει την ύπαρξή τους στο ΠΑΣΟΚ της μετά Γεώργιο Παπανδρέου εποχής. Φαίνεται ότι αυτός είναι ο μόνος καημός τους. Όσο για τα προβλήματα των πολιτών… πού καιρός;
Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά. Σήμερα θα αναφέρω μόνο ένα, που αφορά τον αγροτικό κόσμο: Το Σεπτέμβριο του 2010, η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε νόμο για την αλλαγή του τρόπου ασφάλισης της γεωργικής παραγωγής, ο οποίος προέβλεπε τη σύσταση στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Διεύθυνσης Διαχείρισης Κρίσεων και Κινδύνων, η οποία θα είχε τις αρμοδιότητες για την καταβολή κρατικών οικονομικών ενισχύσεων (ΠΣΕΑ) που ανήκαν στον ΕΛΓΑ. Από την αρχή του 2011 θα ίσχυε νέος, σύγχρονος Κανονισμός Κρατικών Οικονομικών Ενισχύσεων (ΠΣΕΑ).
Σήμερα, ένα χρόνο μετά, ούτε Διεύθυνση Διαχείρισης Κρίσεων και Κινδύνων υφίσταται, ούτε Κανονισμός. Ο ΕΛΓΑ λειτουργεί σε θεσμικό κενό, με αποτέλεσμα η πληρωμή παλαιότερων ζημιών να καθυστερεί αδικαιολόγητα. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν έχει ακόμη υποβληθεί στην Ε.Ε. ο φάκελος για τις ζημιές του 2010 στα βαμβάκια!
Φυσικό αποτέλεσμα αυτής της απαράδεκτης κωλυσιεργίας είναι οι αγρότες να βρίσκονται σε απόγνωση.
Και αυτό, επαναλαμβάνω, είναι ένα μόνο τρανταχτό παράδειγμα της αδιαφορίας με την οποία αντιμετωπίζεται από τους «αρμόδιους» υπουργούς μια μεγάλη και δοκιμαζόμενη μερίδα του ελληνικού λαού. Σκέπτομαι, μάλιστα, να επανέρχομαι τακτικά με ανάλογα παραδείγματα, για να δείξω ότι, ακόμη και σήμερα, κάποιοι συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν καταλάβει την τραγική πραγματικότητα.
Θα μου πείτε, αυτό μας έλειπε, να αφήσουν τα σημαντικά, όπως τις δηλώσεις Χρυσοχοϊδη, ο οποίος μόλις… κατέβηκε στη Γη από άλλο πλανήτη, ή τη στήριξη προς το Γεώργιο Παπανδρέου από τους Καχριμάκη και Καστανίδη ή το άρθρο του «προεδρικού αδελφού» Νίκου, και να ασχοληθούν με τους αγρότες. Αν είναι δυνατόν!