Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2012

«Ο αφανής κακοπληρωμένος κι ο επιφανής καλοπληρωμένος: Ο ένας δουλεύει κι ο άλλος μας δουλεύει».

Απόγευμα της πρώτης μέρας της νέας χρονιάς. Οι ευχές ανταλλάχθηκαν, τις περισσότερες φορές από υποχρέωση. Όπως το έθιμο απαιτεί. Η λάμψη των γιορτών αρχίζει σιγά –σιγά να θολώνεται.
Αυτή η χειμερινή ανάπαυλα, αυτή η διάχυτη «εν ανθρώποις ευδοκία», που επικρατεί στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, αυτές τις μέρες, λόγω Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς, δεν αναμένεται να διαρκέσει για πολύ ακόμη. Οι μεγάλοι «παίκτες», παίρνουν θέση γύρω απ' το μακρύ τραπέζι του τζόγου, προετοιμάζονται για «τη μητέρα όλων των μαχών», που θα ξεκινήσει αμέσως μετά, την πρώτη βδομάδα του νέου χρόνου.
Ανάμεσά τους και μεγάλοι ευρωπαϊκοί εταιρικοί και τραπεζικοί όμιλοι, ακόμα κι ολόκληρα κράτη.
Το χρονικό του τέλους του 2011.
Στη χώρα μας, την τόσο ταλαιπωρημένη και τρομοκρατημένη, συνέβηκαν πολλά και δυσερμήνευτα γεγονότα: Ενώ οι οικονομικοί εισαγγελείς Πεπόνης και Μουζακίτης παραιτήθηκαν (αλλά περιέργως παραμένουν στο σώμα.), οι υπουργοί Βενιζέλος και Παπαϊωάννου τους διάψευσαν (σε κοινή τους ανακοίνωση μάλιστα σημειώνουν, πως οι εισαγγελείς επιχειρούν να δημιουργήσουν την εντύπωση της «παρέμβασης στο έργο τους», χαρακτηρίζοντας τη δημόσια αντίδρασή τους «βεβιασμένη και υπερβολική»), οι Τούρκοι επίσημα ομολόγησαν τον εμπρησμό των ελληνικών δασών, οι εκλογές μετατέθηκαν συνεχώς στο άγνωστο για μας, αλλά γνώριμο στην εσωτερική τρόϊκα, μέλλον, τα χαράτσια έπεσαν και θα πέφτουν σαν τη βροχή, οι μειώσεις των μισθών και των συντάξεων επίσης, ο Γιωργάκης εξεφώνησε. «βαρυσήμαντο λόγο» στο πολιτικό συμβούλιο του «εξανεμιζόμενου» ΠΑΣΟΚ, η χώρα εκβιάστηκε και θα συνεχίσει να εκβιάζεται από τους απανταχού τοκογλύφους και το PSI – φαίνεται - τελικά να μην «περπατάει», με τη χρεωκοπία να βρίσκεται πιο κοντά παρά ποτέ, συνολικά οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι των καναλιών και του κυβερνητικού τύπου σχολιάζανε με μανία – λίγες μέρες πριν - την προφυλάκιση του Εφραίμ, επιτιθέμενοι κι εναντίον του Αγίου Όρους – πρωτοφανές γεγονός! - , λες κι άλλο καημό δεν είχαμε κανέναν.
Την ίδια στιγμή ο Σαμαράς δήλωσε πως: «Η παραίτηση των δύο ανώτατων δικαστικών που εξετάζουν το οικονομικό έγκλημα δείχνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Οσοι πιστεύουν λοιπόν ότι η περίοδος προσφέρεται για μικροκομματικές μεθοδεύσεις, ας γνωρίζουν ότι η υπομονή μας δεν είναι ανεξάντλητη», αλλά και πως: «Είχαμε προσδιορίσει όλοι μαζί ως καταλληλότερη ημερομηνία την 19η Φεβρουαρίου. Αν η συμφωνία για ανταλλαγή ομολόγων λήξει νωρίτερα μπορούν οι εκλογές να γίνουν νωρίτερα. Αν χρειαστούν μερικές εβδομάδες ακόμα, τότε μπορούν οι εκλογές να καθυστερήσουν λίγο ακόμα. Αλλά να εξηγούμαστε: όχι μετά το Πάσχα». Απ' αυτού να καταλάβετε, ποια επαφή με τη λαϊκή βάση υπάρχει, όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και .
Ταυτόχρονα ο Σαχινίδης επεσήμανε ότι: «Το ΔΝΤ είναι έτοιμο να μας πει αντίο. Υπάρχουν και άλλα προβλήματα. Η Βραζιλία θέτει θέμα προνομιακής μεταχείρισης προς την Ελλάδα και το ίδιο θέμα έκαναν και οι Ρώσοι. Όλες οι ελπίδες είναι στον Παντελή Οικονόμου, για να εισπράξει τα έσοδα. Αν δεν πετύχουμε, θα πάμε όλοι μαζί για τσίπουρα στη Θεσσαλία».
Αυτή είναι η κατάντια του Κράτους και του Έθνους μας απ' την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ 1 και «ΠΑΣΟΚ 2 - Plus».
Αν ήμασταν, ως πολίτες σοβαροί, για τα ζητήματα αυτά θα κάναμε διαδηλώσεις, θ' αντιδρούσαμε συστηματικά, δίχως δάκρυα και κουραμπιέδες χριστουγεννιάτικους, δίχως κραυγές στο κενό του διαστήματος.
«Rise and rise again, until lambs become lions», λέγεται πως είπε ο Robin Hood, πριν καταφύγει στα δάση του Nottingham.
Το αντι – χρονογράφημα.
Πού κρύβονται, λοιπόν, οι μεγαλοϊδεάτες Διανοούμενοι του Έθνους; Που κρύβονται οι πρωταγωνιστές των Πανεπιστημίων της χώρας; Γιατί σίγησαν οι πνευματικοί Ιεράρχες στους άμβωνες των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς; Θα μου πείτε, πως αυτά δεν είναι πνευματικά θέματα για διανοούμενους και ρασοφόρους.Η Ιεραρχία της Εκκλησίας και του Χρήματος, έχουν ήδη φροντίσει κι εκπροσωπούνται τα δικαιώματά τους στην «κυβέρνηση του Έθνικού Θεάτρου».Αυτά που συμβαίνουν είναι «η σκόνη και τα σκουπίδια του συστήματος», που ψάχνουμε το πως θα τα ξαποστείλουμε στις  «χωματερές του φεγγαριού».
Ναι έτσι θα γίνει, γιατί αυτοί ασχολούνται μόνο «με τις ψιλές και τις δασείες» των αλλεπάλληλων διαψεύσεων και των εσωκομματικών «πύρινων λόγων», κάτω από τον «καπνισμένο ίσκιο» της αθηναϊκής ελαίας, του πάλαι ποτέ κραταιού Παρθενώνα.
Να γιατί φτάσαμε εδώ, σ' αυτή την εθνική ταπείνωση.Γιατί εμείς αδιαφορήσαμε, σαν άρχισε το μακελειό, μα τώρα που μας «πήρε όλους η μπάλα», κανείς δεν έμεινε όρθιος, ώστε να συνενωθεί κι ομαδικά πια ν' αντιδράσουμε.(Κατά τον πάντα επίκαιρο Μπρέχτ)
Θα δούμε, στο μέλλον, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από την πρεσβεία των ΗΠΑ ή της Γερμανίας, έξω απ' τα υπουργεία ή τα κεντρικά της ΔΕΗ, αλλά όχι έξω απ' το Δικαστικό Μέγαρο, για την υπεράσπιση και προάσπιση της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της.Ποιος θα υπερασπιστεί την εξωτερική, αναιμική μας πολιτική; Ποιος θα προασπίσει το κοινωνικό μας κράτος, την υγεία μας, απ' τους θεατρίνους Λοβέρδο, Κουτρουμάνη και Βουδούρη; Ποιος θα μας αναγκάσει – δυστυχώς τελικά –, ώστε να εκφράσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στους αναξιοπαθούντες συμπατριώτες μας;
Βέβαια, έτοιμη την έχουμε τη δικαιολογία: για όλα τα κακά, οι άλλοι φταίνε, οι ξένοι οι κακοί, εμείς ποτέ.
Σπάνιας ομορφιάς το άρθρο του Θανάση Καρτερού στην προχτεσινή «Αυγή».Που αναφέρεται στο δράμα των πεινασμένων κι άστεγων και στην , δήθεν, φιλανθρωπία, όλων αυτών που τελικά προκάλεσαν το μεγάλο δράμα των συμπατριωτών μας.
Αντιγράφω απλά:
«Ακόμα ευκολότερα κατανοεί την ανάγκη της κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλες τις εκφράσεις της. Αλλά δύσκολα κατανοεί και συγχωρεί την παχυδερμία μιας εξουσίας και μιας πολιτικής που δεν βλέπουν και δεν ακούνε τα χιλιάδες δράματα που προκαλούν. Κι ακόμα δυσκολότερα μπορεί να συγχωρήσει κανείς μια εξουσία που βλέποντας τις πιο μαύρες πτυχές αυτού του δράματος γίνεται και η ίδια καλή κυρία, συσκέπτεται όπως ο Παπαδήμος μαζί με τον αρχιεπίσκοπο και υπόσχεται μέτρα για κάποιους από κείνους που η πολιτική της έστειλε στον Καιάδα. Για να αποδειχτεί ότι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δεν είναι μόνο πασχαλιάτικες φιγούρες».
Φυσικά, φίλοι μου, και δεν περιμένουμε τις κραυγές των αυτοσπαρασσόμενων υπολειμμάτων του ΠΑΣΟΚ, τις ψευδοπαραινέσεις της νεοδημοκρατικής ηγετικής ομάδας, των «στριφογυρισμάτων» του ΛΑΟΣ, τα «κροκοδείλια δάκρυα» της ΔΗ.ΣΥ. ή τον αριστερό καλογυαλισμένο «λούστρο» των περί τον Κουβέλη. Και το ΚΚΕ θα σπεύσει να βγάλλει – ως νέος Πόντιος Πιλάτος - ανακοίνωση, πως «η διαφθορά είναι δομικό χαρακτηριστικό του καπιταλιστικού κράτους». Πάψαμε να πιστεύουμε ή να εμπιστευόμαστε. Τώρα αρχίζει η διαδικασία της πολυπόθητης αντίδρασης. «Αν καταφέρει η Αριστερά να βρει τον τρόπο να συνεννοηθεί μεταξύ της επιτέλους, μπροστά στον μεγάλο γκρεμό, δεν αποκλείεται καθόλου να κάνει την μεγάλη έκπληξη. Χρειάζεται όμως ένα πρόσωπο, που να την εκπροσωπήσει ως «ηγέτης της», έστω και με δύσκολες διαπραγματεύσεις και αλληλοδεσμεύσεις. Και θα το πω και θα το επαναλάβω πολλές φορές μέχρι να έρθει εκείνη η ώρα, πως –κατά την ταπεινή μου γνώμη – το πρόσωπο αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από τον Αλέξη Τσίπρα.», γράφει σε άρθρο του ο Άρης Δαβαράκης, αναφερόμενος προφανώς στις «προσεχείς» εκλογές. Θα δείξει, προφανώς, εκ του αποτελέσματος.
Δεν κρατιέμαι, λοιπόν, να μη ρωτήσω: τι φταίει άραγε, για όλ' αυτά που μας συνέβηκαν ή θα μας συμβούν; Μήπως το μνημόνιο; Μήπως η εξωτερική τρόϊκα; Μήπως η - κατά Τράγκα - «Βαρωνεία των Αθηνών»; Όταν το σπίτι σου έγινε «Οίκος Ανοχής» - στην κυριολεξία – κι εσύ δεν αντιδράς ακόμη, ποιος σου φταίει, φίλε μου;
«Ναι, το 2012 θα φέρει κατάρρευση και αιμορραγία. Κατάρρευση ενός συστήματος που αργοπεθαίνει παρά τους "πειραματισμούς" σε θεραπείες. Θα αιμορραγήσει το μέτριο, που παλεύει μέχρις εσχάτων για να διατηρηθεί.Θα υπάρξουν απώλειες, αλλά μόνον στα επιδερμικά και στα τεχνηέντως επιβληθέντα.Εμείς πάντως θα αντέξουμε, όπως αντέξαμε απαρχής της Ιστορίας, καθοδηγώντας την Ιστορία.Γιατί είμαστε παιδιά ζευγαρώματος θεών και θνητών. Γιατί έχουμε μέσα μας - κι ας μην το κατέχουμε - τον κώδικα δημιουργίας του Πολιτισμού των πανανθρώπινων αξιών».
Η παροιμία του επιλόγου
Σωστή και φιλοσοφημένη η μακαρίτισσα η γιαγιά μου, που έλεγε: «Ο αφανής κακοπληρωμένος κι ο επιφανής καλοπληρωμένος: Ο ένας δουλεύει κι ο άλλος μας δουλεύει».
ΥΓ:όσο για τους εισαγγελείς, που παραιτήθηκαν, ο μόνος σίγουρος τρόπος για να βρεις τον μπελά σου στη σύγχρονη Νέο- Ελληνική Δημοκρατία, είναι να κάνεις ευσυνείδητα τη δουλειά σου... Κάθε μέρα, εμείς που εργαζόμαστε στο δημόσιο – στενό και φαρδύτερο – ακροβατούμε, μεταξύ εντολών, πιέσεων και του γράμματος του νόμου. Πρέπει να ισορροπούμε μεταξύ των άνωθεν εντολών και του καθήκοντος. Οταν ...παραιτούμαστε ή μας αλλάζουν αντικείμενο, χειροκροτούμαστε, αλλά και ταυτόχρονα ξεχνιώμαστε, μέχρι να συμβεί το επόμενο επεισόδιο.Κρίμα, η «κοντή μνήμη» των Νέο-Ελλήνων.
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ 1. Μόλις οι οικονομικοί εισαγγελείς άρχισαν να πλησιάζουν τα CDS, τα περίφημα «ασφάλιστρα κινδύνου των ελληνικών ομολόγων», που κατέχουν «υψηλά ιστάμενα πρόσωπα», τον Γεωγίου (καταγγελίες για παραποίηση των στοιχείων του αναθεωρημένου ελλείμματος του 2009 από την ΕΛΣΤΑΤ), τις καταγγελίες Κουσελά, για ύπαρξη λίστας φοροφυγάδων, τον Σπινέλη (ύπαρξη παραμηχανισμού, εντός του υπουργείου που αδρανοποιεί την διαδικασία είσπραξης προστίμων, που επιβλήθηκαν, μέσω του προγράμματος ΗΦΑΙΣΤΟΣ, αλλά και οι καταγγελίες για τις παράνομες «εκπτώσεις», που εφαρμόζουν εφοριακοί για τις πληρωμές οφειλών στο Δημόσιο), τον Καπελέρη, κλπ κλπ τους «έστειλαν αδιάβαστους και κατηγορημένους». Αλλά, μυστηριωδώς, παρέμειναν στο σώμα.
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ 2. Αν δεν «καθαριστεί η κόπρος του Αυγείου», αν δεν απογαλακτιστεί πλήρως η χώρα από τα «καθεστώς ΠΑΣΟΚ», πολλά ακόμα έχουν να δούνε τα ματάκια μας, ν' ακούσουν τα' αφτάκια μας και ακόμα πιο πολλά θα φορτωθούν οι πλατούλες μας. Όσον αφορά δε στην «κυβέρνηση Οπερέτα του στρατευμένου τραπεζίτη», που τάχα θα μας έσωζε κι αυτή με τη σειρά της. «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν». Τότες ο φίλος μου ο Νίκος θα μου πει: «Αυτοί κόβουν, ράβουν και συνεχίζουν ν' αρπάζουν κι εσείς οι μέγιστοι συνεχίζετε να πληρώνετε με τα αίμα σας. Ξυπνάτε, κορόϊδα, ο «καιρός γαρ εγγύς»!!
ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ 3. Κι ο φίλος μου ο Μάκης θα συμπληρώσει: «Η Χύτρα της Κοινωνικής Αναταραχής έχει ήδη υπερθερμανθεί κι είναι άγνωστο, ποιοι και πόσοι θα την «πληρώσουν», σαν εκραγεί, γιατί βρισκόμαστε όλοι σ' ακτίνα δράσης απ' την έκρηξη της Κοινωνικής Υπερχύτρας»!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: