Και τι Θεός είναι ο δικός μας. Θεός Ελληναράς. Αντίστοιχος με τον ψυχισμό μας. Κυκλοθυμικός σαν εμάς. Τον φέρνουμε στα μέτρα μας. Αν θεωρήσουμε ότι όλα μας πάνε καλά, Τον υμνούμε για να μη χάσουμε την εύνοια Του. Αν τύχει όμως και δεν μας γίνει το ρουσφέτι που Του ζητάμε, ω ρε μάνα μου… Τον βγάζουμε κυριολεκτικά στη σέντρα και βουρ. Δεν αφήνουμε τίποτα όρθιο. Τί ότι δεν υπάρχει. Τί ότι μας ξέχασε, τί ότι μας περιφρονεί, τι ότι ενώ εμείς Του είμαστε σωστοί εκείνος δεν είναι…Τί…Τί…Τί…
Ο Ελληναράς Θεός είναι ένας Θεός αλά κάρτ και μόνο για μας. Για κανέναν άλλο. Άλλωστε το λέμε για τον άλλο: «Δεν έχει το Θεό του» υπονοώντας ότι εμείς Τον έχουμε!!!... Οποία αυταρέσκεια και αλαζονεία. Βλέπεις εμείς και Τον γνωρίζουμε σαν ξερόλας λαός που είμαστε και τα έχουμε καλά μαζί Του, γιατί κάνουμε τα δέοντα και επιζητούμενα από Αυτόν!!!… Τρομάρα μας…
Πηγη:kafeneio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου