Αυτός, ο «έγκριτος συνταγματολόγος» πέρασε στο πολυνομοσχέδιο μια διάταξη που θα πρέπει να διδάσκεται ως αρνητικό παράδειγμα στις νομικές σχολές. Σύμφωνα μ’ αυτή, χάνουν τις οργανικές τους θέσεις (καταργούνται) και βγαίνουν σε διαθεσιμότητα οι εργαζόμενοι αορίστου χρόνου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ειδικοτήτων Διοικητικού, Διοικητικού-Λογιστικού, Διοικητικού-Οικονομικού και Διοικητικών Γραμματέων, «οι οποίοι δεν έχουν προσληφθεί με διαγωνισμό ή με διαδικασία επιλογής σύμφωνα με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης αρχής ή με ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας». Γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο, ότι αυτή η διάταξη είναι τόσο ασαφής και γενικόλογη που χωράει οποιαδήποτε ερμηνεία.
Την ερμηνεία ήρθε να δώσει ο Μανιτάκης με μια εγκύκλιο-ποταμό, ακολουθώντας και αυτός την άθλια συνήθεια πολλών προκατόχων του να νομοθετούν όχι με νομοσχέδια που ψηφίζονται από τη Βουλή ή έστω με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, αλλά με εγκυκλίους! Περνάνε σκόπιμα από τη Βουλή ασαφείς ή διφορούμενες διατάξεις κι έρχονται μετά και δήθεν τις ερμηνεύουν με εγκυκλίους, ενώ στην πραγματικότητα με τις εγκυκλίους νομοθετούν. Αυτό έκανε και ο συνταγματολόγος και… αριστερός Μανιτάκης, κουρελιάζοντας την αστική δημοκρατία, την οποία κατά τα άλλα παρουσιάζει σαν το τελειότερο πολίτευμα.
Σημειώναμε στο προηγούμενο φύλλο: «Η διάταξη αυτή σκόρπισε ανησυχία σε χιλιάδες υπαλλήλους που δεν έχουν προσληφθεί με ΑΣΕΠ, όπως για παράδειγμα σ’ αυτούς που έγιναν αορίστου χρόνου με το Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου ή σ’ αυτούς που κέρδισαν δικαστήρια, στα οποία απέδειξαν ότι εργάζονταν ως συμβασιούχοι καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες». Η ανησυχία κάθε άλλο παρά αβάσιμη ήταν, διότι ο Μανιτάκης έ-σπευσε με την εγκύκλιό του να περιλάβει τους πάντες, κουρελιάζοντας κάθε έννοια συνταγματικής νομιμότητας. Γράφει για παράδειγμα η εγκύκλιος:
«Προσωπικό του οποίου μεταβλήθηκε η εργασιακή σχέση σε σχέση εργασίας αορίστου χρόνου επειδή διαπιστώθηκε ότι κάλυπτε πάγιες και διαρκείς ανάγκες (π.χ. ν. 2190/1994, ν. 2839/ 2000, Π.Δ. 164/2004), καταλαμβάνεται από τις διατάξεις του ως άνω νόμου». Δηλαδή, και όσοι συμβασιούχοι έγιναν αορίστου χρόνου με το περιβόητο Προεδρικό Διάταγμα Παυλόπουλου κι ανήκουν στις συγκεκριμένες κατηγορίες, μπαίνουν σε διαθεσιμότητα, διότι θεωρείται ότι δεν έγιναν αορίστου χρόνου με «ειδικές διαδικασίες επιλογής που περιβάλλονται με αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας»! Κατά τα άλλα, ο Μανιτάκης σημειώνει ότι «είναι αυτονόητο ότι σε καμία περίπτωση με τις ως άνω διατάξεις δεν αμφισβητείται η συνταγματικότητα των οικείων νομοθετικών ρυθμίσεων ή η νομιμότητα των προσλήψεων αυτών, ούτε θίγεται κατά οποιοδήποτε τρόπο το νομικό τους καθεστώς».
Από τη μια θεωρεί ότι οι υπάλληλοι αυτοί έγιναν αορίστου χρόνου με διαδικασίες που δεν είχαν «αυξημένες εγγυήσεις διαφάνειας και αξιοκρατίας» και από την άλλη λέει ότι και συνταγματικοί και νόμιμοι ήταν αυτοί οι διορισμοί. Κι όμως, τουλάχιστον στην περίπτωση του ΠΔ Παυλόπουλου όλες οι μετατροπές συμβάσεων σε αορίστου χρόνου πέρασαν από το ΑΣΕΠ και επικυρώθηκαν απ’ αυτό! Εχουν, δηλαδή, οι συγκεκριμένοι εργαζόμενοι και το τυπικό στάτους που επικαλείται ο Μανιτάκης, αλλά τους πετάει κι αυτούς σε διαθεσιμότητα, με προορισμό την απόλυση μετά από ένα χρόνο.
Ο Μανιτάκης και η συγκυβέρνηση ισχυρίζονται υποκριτικά ότι οι διαθεσιμότητες θα είναι προσωρινές και πως οι υπάλληλοι αυτοί θα ,εταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες. Αυτό το παραμύθι, όμως, δεν το τρώει κανένας πλέον. Οταν πρέπει να απολυθούν 2.000 εργαζόμενοι μέχρι το τέλος του χρόνου και τουλάχιστον άλλες 25.000 το 2013, ποιος θα χάψει ότι δε θ’ απολυθεί, αλλά σε λίγο καιρό θα μεταταχθεί; Αν ήταν έτσι, γιατί δεν έβγαζαν πρώτα τις υποτιθέμενες κενές θέσεις και μετά να κάνουν τις μετατάξεις; Είναι φανερό ότι η συγκεκριμένη κατηγορία εργαζόμενων είναι το πρώτο κύμα μαζικών απολύσεων (μέσω της διαθεσιμότητας των 12 μηνών). Στη συνέχεια θ’ ακολουθήσουν και άλλα κύματα, για να πιαστεί ο στόχος που έχει συμφωνηθεί με την τρόικα. Και δεν επελέγη τυχαία η συγκεκριμένη κατηγορία. Τους ΔΕ τους θεωρούν βάρος στο Δημόσιο και η στρατηγική εδώ και χρόνια είναι να τους ξεφορτωθούν.
Οι εργαζόμενοι έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις με τους εργαζόμενους στους ΟΤΑ να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, μπλοκάροντας τις υπηρεσίες που θα στείλουν τις λίστες. Είναι ένας κρίσιμος αγώνας που πρέπει να στηριχτεί απ’ όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου