Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 2010

"Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν αποδέχεται την τραγική πολιτική στροφή της ηγεσίας του"

Συνέντευξη του Βουλευτή Αττικής Βασίλη Οικονόμου στο blog Logia Starata
Ο Βουλευτής Αττικής (πρώην ΠΑΣΟΚ - Ανεξάρτητος τώρα, μετά το ηχηρό "ΟΧΙ" που έδωσε στο μνημόνιο δηλώνοντας "παρών" στην κρίσιμη ψηφοφορία), μιλάει στο http://www.logia-starata.blogspot.com/ για την απόφασή του να υπερασπιστεί με την ψήφο του τη συνείδησή του, μιλάει για το μέλλον της χώρας, τα εθνικά μας θέματα, την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσα από την οικονομική κρίση, το πολιτικό του μέλλον, το μέλλον του πολιτικού συστήματος και τη σχέση του ΠΑΣΟΚ με τον κόσμο του και όλα όσα πρέσβευε στο παρελθόν και σήμερα η ηγεσία του τα έχει ξεχάσει...

1. Κύριε Οικονόμου, μήνες μετά την εφαρμογή του μνημονίου, πώς αισθάνεστε για τη στάση σας στην κρίσιμη ψηφοφορία στη βουλή που σας οδήγησε εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας ΠΑΣΟΚ;
Αισθάνομαι ήσυχος με την συνείδησή μου. Καθημερινά αποκαλύπτεται στον ελληνικό λαό και ένα νέο μέτρο που στρέφεται ενάντια στις λαϊκές και μεσαίες τάξεις, που στερεί δικαιώματα από τις πιο ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, που οδηγεί την χώρα μας σε ακόμα μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική κρίση. Δυστυχώς όλα αυτά που φοβόμουν διαβάζοντας το Μνημόνιο και που ευχόμουν να κάνω λάθος, αποδεικνύεται ότι ισχύουν. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τα πραγματικά αιτήματα της ελληνικής κοινωνίας, οι πολιτικές και τα μέτρα που υιοθετεί είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από τις εντολές που πήρε στις εθνικές εκλογές του 2009 και το χειρότερο.... όλων είναι ότι δεν αντιμετωπίζονται τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας και της κοινωνίας μας αλλά αντίθετα δημιουργούνται πολλά περισσότερα, οδηγούμαστε σε νέα αδιέξοδα την ίδια στιγμή που αμφισβητούνται όλες οι κατακτήσεις του ελληνικού λαού των τελευταίων δεκαετιών. Το κοινωνικό κράτος διαλύεται και η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας οδηγείται στην ανέχεια και την φτώχεια. Η δημοσιονομική εξυγίανση δεν επιτυγχάνεται παρά τις φιλότιμες επικοινωνιακές προσπάθειες της κυβέρνησης και το επίπεδο της ζωής μας καθημερινά υποβαθμίζεται. Η νέα πολιτική, οικονομική και κοινωνική πραγματικότητα που διαμορφώνεται στην χώρα μας, μου επιτρέπει δυστυχώς να υποστηρίζω ότι δικαιώνομαι. Λέω δυστυχώς γιατί θα προτιμούσα πράγματι να σωθεί η χώρα και να είχα κάνει λάθος με το «παρών» που ψήφισα, αλλά δεν συμβαίνει αυτό καθώς η χώρα σίγουρα δεν σώζεται και η ελληνική κοινωνία θα αναγκαστεί να επανέλθει το 2013 στα ερωτήματα του Μαΐου του 2010 με λιγότερες αντοχές, με λιγότερο κοινωνικό κράτος προστασίας, με την πλειοψηφία του ελληνικού λαού να έχει απολέσει τους όρους αξιοπρεπούς διαβίωσης και με το εξωτερικό χρέος να έχει εκτιναχθεί στα 480 δις ευρώ.

2. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μία εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση στο κατώφλι του 2011. Ποιά πολιτική θεωρείτε ενδεδειγμένη για την έξοδο από την κρίση και την ανάκαμψη της χώρας;
Η χώρα μας βρίσκεται σε μια κρίση κυρίως χρεών. Το χρέος που μετράται ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι τεράστιο και σε συνδυασμό με το έλλειμμα προκάλεσε την κρίση δανεισμού. Με την πολιτική όμως που ακολουθεί η κυβέρνηση κατ' εντολή της τρόικας ο απόλυτος αριθμός του χρέους αυξάνεται αλματωδώς ενώ παράλληλα το ΑΕΠ συρρικνώνεται ραγδαία. Το ότι το 2013 θα έχουμε χρέος πάνω από 160% του ΑΕΠ είναι πλέον το αισιόδοξο σενάριο. Η λύση κατά την γνώμη μου είναι να αυξηθεί το ΑΕΠ, γεγονός που θα έχει άμεση συνέπεια να μειωθεί αυτόματα το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ. Η Ελλάδα στήριξε όλα τα προηγούμενα χρόνια την ανάπτυξή της στην μικρομεσαία επιχείρηση η οποία αναπτύχθηκε κυρίως χάρη στην εσωτερική και άμεση κατανάλωση των λαϊκών και μεσαίων τάξεων. Η ανάπτυξη αυτή παρά την φοροδιαφυγή, την διαφθορά και το αντιπαραγωγικό και σπάταλο ελληνικό δημόσιο, είχε ως αποτέλεσμα και την αύξηση του ΑΕΠ. Κατά συνέπεια η επιστροφή στους θετικούς οικονομικούς δείκτες μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από την ουσιαστική υποστήριξη των λαϊκών και μεσαίων τάξεων. Το πρώτο μέλημα λοιπόν της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι η ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης της μέσης ελληνικής οικογένειας, ώστε να υπάρξει κίνηση στην αγορά. Αυτό επιτυγχάνεται με την μείωση της έμμεσης φορολογίας και κυρίως με την μείωση των συντελεστών ΦΠΑ, των τιμολογίων των ΔΕΚΟ και της τιμής των καυσίμων. Παράλληλα πρέπει να καταπολεμηθεί άμεσα η φοροδιαφυγή ώστε να μην υπάρχουν απώλειες στα έσοδα του κράτους, με δύο τρόπους. Κατ' αρχήν με την δημιουργία φορολογικής συνείδησης, να καταλάβει ο καθένας ότι αν δεν παίρνει απόδειξη για τα προϊόντα ή της υπηρεσίες που πληρώνει συντελεί στην απώλεια θέσεων εργασίας, στο κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων, στην απώλεια συντάξεων και όλων των άλλων παροχών που θέλουμε το κοινωνικό κράτος να εγγυάται για τους πολίτες του. Ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνουν αποτελεσματικοί και οι φορολογικοί μηχανισμοί του κράτους, να απομακρυνθούν οι διεφθαρμένοι υπάλληλοι και να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι φοροδιαφεύγουν και όσοι κάνουν τα «στραβά μάτια» με το αζημίωτο. Ήρθε η ώρα επιτέλους να πληρώσουν και οι ελίτ της κοινωνίας μας το μερίδιό τους για την σωτηρία της πατρίδας. Τέλος το φορολογικό σύστημα θα πρέπει να είναι δίκαιο έτσι ώστε ο φορολογούμενος να μην θεωρεί ότι το κράτος τον κλέβει και επίσης θα πρέπει ο κάθε πολίτης να γνωρίζει ακριβώς που διατίθεται και το τελευταίο ευρώ που ο ίδιος αποδίδει στο κράτος.
Η ενίσχυση της αγοραστικής δύναμης θα επιτευχθεί και μέσω της καταπολέμησης των καρτέλ που λυμαίνονται την αγορά δημιουργώντας συνθήκες τεχνητής ακρίβειας και συμπιέζοντας υπερβολικά τις τιμές αγοράς των ελληνικών προϊόντων. Δεν είναι εύκολο αυτό καθώς θέλει πολιτικά κότσια και όχι φανφάρες και αερολογίες. Ταυτόχρονα πρέπει να ενισχυθεί αντί να καταργηθεί το κοινωνικό κράτος, να γίνει πιο αποτελεσματικό και να αποκτήσει και πάλι την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού. Σήμερα η μέση ελληνική οικογένεια πληρώνει για υγεία, εκπαίδευση, ασφάλιση, ασφάλεια μέσω της φορολογίας. Παράλληλα πληρώνει για τις ίδιες υπηρεσίες και κυρίως της υγείας, της εκπαίδευσης και της ασφάλισης μεγάλα ποσά στον ιδιωτικό τομέα, λόγω του ότι δεν εμπιστεύεται τις δημόσιες δομές ή αυτές δεν του παρέχουν πλήρη κάλυψη. Η ενίσχυση και η αναδιοργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών κοινής ωφελείας, θα απελευθερώσει σημαντικούς ιδιωτικούς πόρους είτε στην άμεση κατανάλωση είτε σε επενδύσεις αναπτυξιακές μικρής κλίμακας, ενώ ταυτόχρονα θα συμβάλλει στην δημιουργία φορολογικής συνείδησης αφού τα χρήματα του φορολογούμενου θα «πιάνουν τόπο».
Η αύξηση της αγοραστικής δύναμης θα φέρει αύξηση της κατανάλωσης, θα επιτρέψει στους μικρούς και μεσαίους επιχειρηματίες να διατηρήσουν και να αυξήσουν τις θέσεις εργασίας στις επιχειρήσεις τους και θα επιτρέψει την διεύρυνση της φορολογικής βάσης που πρέπει να είναι και το ζητούμενο. Η πρόταση αυτή αν υιοθετηθεί θα μπορέσει να δημιουργήσει έναν θετικό οικονομικό κύκλο αύξησης του ΑΕΠ, άρα και αύξησης των εσόδων για το κράτος που θα επιτρέψει την εξυγίανση και την εμφάνιση πρωτογενών πλεονασμάτων, ικανών να μειώσουν και τον απόλυτο αριθμό του δημοσίου χρέους.

3. Πρόσφατα ανακοινώσατε μία πολιτική πρωτοβουλία μαζί με τον κύριο Δημαρά για δημιουργία νέου πολιτικού φορέα. Αυτή πού μπορεί να οδηγήσει το πολιτικό σύστημα; Ποιες είναι οι προοπτικές από την δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα στο χώρο της κεντροαριστεράς;
Κατά τη γνώμη μου η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ σήμερα με τις πολιτικές που υιοθετεί και εφαρμόζει δεν εκφράζει ούτε τον χώρο της κεντροαριστεράς ούτε βέβαια τον ελληνικό λαό που της ανέθεσε την διακυβέρνηση. Είμαι σε θέση να γνωρίζω ότι πολλά στελέχη του κυβερνώντος κόμματος διαφωνούν ριζικά με την πολιτική που ακολουθεί η ηγεσία της κυβέρνησης αλλά προς το παρόν τουλάχιστον κρατούν χαμηλούς τόνους και δεν τοποθετούνται δημόσια. Μέσα στην όλη πολιτική παραδοξότητα των ημερών έχουμε και το πρωτοφανές ο ελληνικός λαός να έχει ψηφίσει μια κεντροαριστερή κυβέρνηση η οποία όμως ακολουθεί την πιο σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική των τελευταίων χρόνων αμφισβητώντας μάλιστα όλες τις κατακτήσεις του ελληνικού λαού των τελευταίων δεκαετιών. Συγχρόνως γίνεται μια προσπάθεια να περάσει το ιδεολόγημα ότι για όλα ευθύνεται το κοινωνικό κράτος και ότι αν το καταργήσουμε θα σωθούμε ως χώρα! Δεξιά ιδεολογήματα από «νεογενίτσαρους με πράσινους χιτώνες». Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση και για τον λόγο αυτό δημιουργούμε μια πολιτική κίνηση, ένα φόρουμ, μέσα από το οποίο θα μπορέσουμε να συζητήσουμε όλοι όσοι εξακολουθούμε να πιστεύουμε στις αρχές και τις αξίες του κινήματος που υπηρετήσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια, που αγωνιστήκαμε και πετύχαμε συγκεκριμένες κοινωνικές κατακτήσεις και που αναδειχτήκαμε μέσα από τις διαδικασίες του. Στόχος μας είναι να αποδειχτεί ότι ο νεοφιλελευθερισμός, ο φιλελευθερισμός και οι συντηρητικές πολιτικές δεν είναι μονόδρομος και ότι υπάρχουν προοδευτικές ρεαλιστικές λύσεις στα εγγενή μας προβλήματα. Το πολιτικό σύστημα θα υποχρεωθεί να επανακαθορίσει τις προτεραιότητές του και να αντιληφθεί ότι η εξουσία πηγάζει από τον λαό και ασκείται προς όφελος του λαού και μόνο. Εάν αυτή η πολιτική κίνηση θα μπορέσει να μετεξελιχθεί σε ένα νέο πολιτικό φορέα είναι κάτι που μπορεί να το αποφασίσει μόνο η κοινωνία. Σε κάθε περίπτωση πάντως το ζητούμενο δεν είναι να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτικός φορέας αλλά να διαμορφωθούν οι κατάλληλες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που θα επιτρέψουν την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του ελληνικού λαού στο επόμενο διάστημα. Ο Γιάννης Δημαράς και εγώ παίρνουμε αυτή την πρωτοβουλία και σας διαβεβαιώ ότι θα είναι μαζί μας πολλά στελέχη από όλο το πολιτικό φάσμα της χώρας.

4. Η πολυδιάσπαση του πολιτικού συστήματος με μικρότερα σχήματα σε όλο το πολιτικό φάσμα, η χαλαρή αντιμετώπιση του μνημονίου και των μέτρων από τα συνδικαλιστικά σωματεία πιστεύετε ότι μπορούν να συμβάλλουν προς όφελος των δοκιμαζόμενων Ελλήνων; Πώς μπορεί να ανασυνταχθεί το μέτωπο κατά του μνημονίου;
Το πολιτικό σύστημα βρίσκεται ίσως για πρώτη φορά αντιμέτωπο τόσο έντονα με τις δομικές του αδυναμίες. Ο πολιτικός χάρτης της χώρας θα διαμορφωθεί διαφορετικά και θα υπάρξουν ανακατατάξεις σε όλους τους χώρους. Ο ελληνικός λαός θα αποφασίσει ποια κόμματα τον εκφράζουν και αναλόγως θα δώσει δημοκρατικές διεξόδους. Πάντως έχει γούστο η αμηχανία των μεγάλων κομμάτων και των απολογητών τους. Όταν νιώθουν ότι μπορούν να σπεκουλάρουν ανώδυνα γκρινιάζουν για την παθογένεια του πολιτικού συστήματος, όταν βλέπουν νέα σχήματα, συσπειρώνονται γύρω από τους πυλώνες του συστήματος, που δεν είναι άλλοι από τα δύο παλιά κόμματα. Μαζικές τούμπες απολογίας αποτυχημένων συνταγών, που όλοι ομολογούν ότι χρεοκόπησαν αλλά δεν διανοούνται να κτυπήσουν ούτε κατά το ελάχιστο. Το ίδιο θα συμβεί και στον χώρο του συνδικαλισμού. Τα συνδικαλιστικά σωματεία αντιμετωπίζουν χαλαρά τα μέτρα που επιβάλλονται. Η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και των συνδικαλιστών βρίσκονται ακόμα σε μια «κατάσταση σοκ» λόγω του ότι άλλα ψήφισαν και άλλα εφαρμόζονται, ενώ δυσκολεύονται να αποδεχτούν ότι μια σοσιαλιστική κυβέρνηση επιτίθεται με τόση βαρβαρότητα στα λαϊκά συμφέροντα και προσπαθεί να καταργήσει κάθε κοινωνικό δικαίωμα που κατακτήθηκε τα προηγούμενα χρόνια. Το λεγόμενο μέτωπο κατά του Μνημονίου δεν έχει συγκροτηθεί ακόμα ώστε να πρέπει και να ανασυνταχθεί. Στις αυτοδιοικητικές εκλογές άλλωστε ακόμα και επίσημοι υποψήφιοι του ΠΑΣΟΚ δήλωναν αντιμνημονιακοί, ενώ η ΝΔ που φιλοδοξεί να επανέλθει μέσα από την αντιμνημονιακή ρητορική δεν είναι και τόσο ξεκάθαρη που ακριβώς διαφωνεί, που συμφωνεί και τι τελικά επιδιώκει. Ο χώρος της αριστεράς αναζητά βηματισμό μέσα από πολλές διαφορετικές συνιστώσες και δείχνει αδυναμία να εκφράσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Ο μόνος χώρος που έχει την ικανότητα να αντιπαρατεθεί με τις συντηρητικές δυνάμεις του Μνημονίου είναι ο χώρος της κεντροαριστεράς που ακόμα δεν έχει αντιδράσει συντονισμένα ώστε να προκαλέσει και τις πολιτικές εξελίξεις.

5. Ακούγονται διάφορα για την εξέλιξη των εθνικών μας θεμάτων τώρα που η χώρα μας βρίσκεται οικονομικά στη γωνία. Ποια είναι η θέση σας;
Η ηγεσία της κυβέρνησης ακολουθεί ένα θολό δρόμο σε σχέση με τα εθνικά μας θέματα. Η αποδοχή των όρων του Μνημονίου εγείρει ζητήματα για το πιο είναι το σημείο εκείνο που η κυβέρνηση θα πει όχι στους δανειστές μας. Δυστυχώς για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας μας τα χρέη σε ομόλογα έχουν γίνει ενυπόθηκα χρέη της πολιτείας προς τους ξένους δανειστές μας, με ότι συνεπάγεται αυτό για τον εθνικό μας πλούτο. Σε κάθε περίπτωση πάντως ο ελληνικός λαός είναι αυτός που αν χρειαστεί θα θέσει και πάλι τις κόκκινες γραμμές και στα εθνικά θέματα.

6. Το πρόβλημα της Ελλάδας, φαίνεται να εξαπλώνεται και σε άλλες χώρες. Ιρλανδία, Ισπανία, Πορτογαλία, ενδεχομένως Βέλγιο και ίσως και Ιταλία φαίνεται να βρίσκονται ή να βρεθούν στο μέλλον στην ίδια θέση. Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Ευρώ τίθενται εν αμφιβόλω. Πώς βλέπετε αυτό το μέλλον, αλλά και τη στάση κάποιων κρατών όπως η Γερμανία;
Δεν εξαπλώνεται το πρόβλημα της Ελλάδας απλά έχει «ανοίξει η όρεξη» στις αγορές και τους κερδοσκόπους που πιστεύουν ότι με τέτοιες πολιτικές θα μπορούν εσαεί να ζουν ως παράσιτα σε βάρος ολόκληρων λαών. Η επέκταση των κερδοσκοπικών επιθέσεων αποδεικνύει ότι δεν είναι το κοινωνικό κράτος το πρόβλημα αλλά αντίθετα ότι η οικονομική κρίση επηρέασε τα κράτη. Η συντηρητική πλειοψηφία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυρίως η μεγάλη οικονομική δύναμη η Γερμανία αδυνατούν να κατανοήσουν την πραγματικότητα και επιδιώκουν βραχυπρόθεσμα κέρδη μέσα από την πίεση που ασκούν στις πιο αδύναμες οικονομίες. Σταδιακά τα προβλήματα που δημιουργούνται θα μετακυλυθούν και στην Γερμανία η οποία θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με την πραγματικότητα ότι οι χώρες του Νότου δεν μπορούν να συντηρήσουν την εξαγωγική της βιομηχανία. Το ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν κινδυνεύουν στην πραγματικότητα γιατί κάτι τέτοιο θα τίναζε στον αέρα την παγκόσμια οικονομία, κάτι που ούτε οι ΗΠΑ θα ήθελαν.

7. Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, ποια σχέση έχει με τις προσδοκίες του '74, του '81, του '96 και του 2004; Ποιό είναι το μέλλον;
Οι λαϊκές δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ είναι εγκλωβισμένες σε ένα υποτιθέμενο κόμμα της κεντροαριστεράς, με συντηρητική ηγεσία. Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δεν αποδέχεται την τραγική πολιτική στροφή της ηγεσίας του. Είναι σίγουρο ότι η εκλογική συντριβή που θα υποστεί το ΠΑΣΟΚ θα είναι στρατηγικού χαρακτήρα. Φοβάμαι ότι ο κ Παπανδρέου θα παραδώσει το άλλοτε περήφανο κίνημα ως συντρίμια στην κρίση της ιστορίας, με το βάρος όμως της βάρβαρης επιδρομής μιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απομακρύνεται όλο και περισσότερο από την βάση του κινήματος αλλά και από την ιστορική του δέσμευση να ανταποκρίνεται στις λαϊκές απαιτήσεις και επιδιώξεις. Οι στόχοι της κεντροαριστεράς είναι σήμερα και πάλι επίκαιροι, ο ελληνικός λαός θέτει άλλες προτεραιότητες από αυτές που έχει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και αυτή η πραγματικότητα αργά ή γρήγορα θα βρει χώρο και τρόπο έκφρασης μέσα στην κοινωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια: